Morgunblaðið - 12.05.1987, Blaðsíða 53
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. MAÍ1987
53
og próf og löggildingu, svo og gjald
fyrir ökukennslu.
Dómsmálaráðherra getur hve-
nær sem er svift mann ökukennara-
réttindum ef ástæða þykir til.
Af framansögðu má sjá að ÖI
hefur gert tillögur um róttækar
breytingar á ökukennslunni og
menntun ökukennara, m.a. að öku-
skólar útskrifi nemendur, og til
þess að geta rekið ökuskóla yrði
mönnum gert að skyldu að fá
starfsþjálfun, líkt og er á hinum
Norðurlöndunum, b.e. Svíþjóð, Nor-
egi og Finnlandi, hjá starfandi
ökukennara eða ökuskóla. Hér hef-
ur aðeins verið drepið á nokkur
atriði.
Af þessu má sjá að Öí hefur á
liðnum árum gert margar tillögur
um gagngerar breytingar á mennt-
un ökukennara og tilhögun öku-
námsins.
Þær hafa því miður ekki hlotið
náð fyrir augum ráðamanna enn
sem komið er.
Eg vil að lokum vitna í orð Am-
alds Árnasonar, ökukennara, þar
sem hann í upphafí erindis, sem
hann flutti á ráðstefnunni Farar-
heill, vitnaði í viðtal við norskan
ökukennara, Asbjörn Seim, þar sem
hann segir frá því, að eitt sinn sem
oftar hafi faðir hringt til sín þeirra
erinda að panta ökukennslu fyrir
son sinn. Tók faðirinn það mjög
ákveðið fram að hann ætlaðist til
þess að sonurinn fengi marga öku-
tíma, þannig að hann lærði almenni-
lega að aka bíl, og bætti síðan við:
„Þú skilur, við eigum bara þennan
eina dreng.“
I orðum þessa norska föður krist-
allast ef til vill vandamál ökukennsl-
unnar og um leið þær kröfur sem
gerðar em til okkar ökukennara.
Tilvitnun lýkur.
Þú sem þessar línur lest átt ef
til vill böm, kannski þú getir aðstoð-
að okkur eða hjálpað við að koma
vitinu fyrir ráðamenn í umferðar-
málum.
Ökukennarar eru þeir menn, sem
gjörþekkja vandamál ökukennsl-
unnar og umferðarinnar. Þá vantar
aðeins traust ráðamanna til að
framkvæma m.a. menntun öku-
kennara, stórbæta ökukennsluna,
bæði fræðilega þáttinn og þjálfun
í akstri.
Höfundur hefur ökukennslu að
aukastarfi og er fyrrverandi
formaður Ökukennarafélags ís-
lands.
Þverpólitísk samstaða
um málefni fatlaðra
eftirHrafn
Sæmundsson
Við sem erum fötluð eða vinnum
að málefnum fatlaðra á einhvern
hátt, höfum tekið eftir því að und-
anfarið hefur barátta fatlaðra fyrir
mannréttindum breytt um svip. Það
má rekja þessa breytingu að nokkru
leyti til þeirra tímamóta, þegar
heildarsamtök fatlaðra, Öryrkja-
bandalag íslands og Landssamtökin
Þroskahjálp náðu að stilla saman
strengi sína og ganga órofa fram
í baráttunni með sameiginlegri að-
gerð, Skemmdegisvöku fatlaðra, í
desember 1986. Síðan fylgdu heild-
arsamtökin baráttunni eftir með
Kosningavöku fatlaðra 1987.
Með þessum aðgerðum hefur
barátta fatlaðra tekið á sig annan
svip. Baráttan er nú betur skil-
greind, málefnin í heild eru sett
fram á einfaldan hátt og rökstudd.
Og nú eru heildarsamtökin reiðubú-
in að fylgja baráttunni eftir með
þeim aðgerðum sem munu duga.
Frumþarfir
Og um hvað stendur þessi bar-
átta fatlaðra í dag? Stendur hún
um kröfugerð einhvers þrýstihóps?
Stendur hún um einhvem lúxus,
um það að fatlaðir vilji nú fá kjör
til móts við aðra þjóðfélagshópa
flesta sem standa í kjarabaráttu?
Stendur baráttan um „mannsæm-
andi“ lífskjör eins og það er orðað
í almennri samningagerð? Nei. Bar-
átta fatlaðra stendur ekki um þetta.
Barátta fatlaðra stendur — því mið-
ur — í flestum tilvikum um það að
krefjast grundvallarmannréttinda.
Hún stendur um þau „mannrétt-
indi“ að geta fullnægt frumþörfum.
• Við viljum fá tryggingu fyrir
því að hafa húsaskjól. Fatlaðir
hafa ekki þessa tryggingu.
• Við viljum fá tryggingu fyrir
mannsæmandi lífeyri. Fatlaðir
hafa ekki þessa tryggingu.
• Við viljum fá tryggingu fyrir
nauðsynlegustu ummönnun.
Fatlaðir hafa ekki þessa trygg-
ingu.
• Við viljum fá tryggingu fyrir
menntun á móts við ófatlaða.
Lágmapksáhætta*..,
Opnunargengi
til 22.5.1987 Kaupgengi Sölugengi
Sjóðsbréf 1 985 1.000
Sjóðsbréf 2 985 1.000
* Sjóðsbrófin bera nú 9-11% ávöxtun umfram verðbólgu.
Varúð er viskunnar móðir.
1
= Veröbréfamarkaður !í.T" a7
= lönaðarbankans hf. efes-10-lo
ASKRIFENDUR
AÐEINS EITT
SÍMTAL
691140 691141
Með einu símtali er hægt að breyta innheimtuað-
ferðinni. Eftir það verða áskriftargjöldin skuldfærð á
viðkomandi greiðslukortareikning mánaðarlega.
Fatlaðir hafa ekki þessa trygg-
ingu.
• Við viljum fá tryggingu fyrir
aðstöðu til endurhæfíngar og
hæfingar. Fatlaðir hafa ekki
þessa tryggingu.
• Við viljum fá tryggingu fyrir
atvinnu. Fatlaðir hafa ekki
þessa tryggingu.
Og þannig höldum við áfram að
telja okkar „kröfugerð".
Pólitískur vilji
Og hér er um einföldustu grund-
vallarmannréttindi að ræða. Og
þessi „kröfugerð“ er byggð á þeirri
staðreynd að við erum ein ríkasta
þjóð veraldarinnar. Þessi „kröfu-
gerð“ er byggð á því siðferðismati
sem okkar þjóðfélag ætti vissulega
að byggjast á. Hér er ekki um að
ræða að hafa „efni“ á einhveiju.
Hér er ekki um það að ræða að
skipta á þessum mannréttindum og
einhvetju öðru. Hér er einfaldlega
um að ræða spurningu um siðferðis-
legt mat. Spurninguna um pólitísk-
an vilja.
Samtök fatlaðra — heildarsam-
tök fatlaðra — hafa nú náð saman
í baráttunni. Markmið þessarar
baráttu er að skapa þverpólitískan
vilja til að þessi málaflokkur, mál-
efni fatlaðra, verði metinn eins og
aðrir málaflokkar í velferðarþjóð-
félaginu. Þessi þáttur í „velferðar-
þjóðfélaginu" er raunar á svipuðu
plani og til að mynda heilbrigðis-
kerfi okkar almennt. Engum dettur
lengur í hug að almenn læknis-
þjónusta sé ekki inni í fjárlagagerð-
inni. Heilbrigðiskerfið er dýrt.
Sjúkrahúsin eru dýr. Heilsugæslan
er dýr. Samt dettur engum í hug
að byija á nöldri og vangaveltum
um þennan þátt velferðarþjóðfé-
lagsins við hveija einustu fjárlaga-
gerð. Engum dettur í hug að flytja
eitthvað af þessum peningum yfir
í eitthvað annað eða stinga því
undir stól í ráðuneytinu. Þjóðfélagið
hefur einfaldlega viðurkennt að al-
menningur eigi kost á læknisþjón-
ustu, hvort sem hún er mikil eða
lítil. Þjóðfélagið hefur einfaldlega
viðurkennt þessi grundvallarmann-
réttindi þegnanna. Það eru slík
grundvallarmannréttindi sem við
viljum fá viðurkennd í fjárlagagerð
fyrir þá sem eru fatlaðir.
Bíðum ekki lengnr
Samtök fatlaðra — heildarsam-
tök fatlaðra — hafa nú náð saman
í baráttunni. Að baki þessara sam-
taka, þessara sameinuðu samtaka
fatlaðra, standa tugþúsundir ein-
staklinga. Við munum reka baráttu
okkar af reisn og við munum rök-
styðja okkar mál eins og gert hefur
verið að undanfömu, bæði fyrir
Skammdegisvöku fatlaðra og Kosn-
ingavöku fatlaðra. Við munum nú
bíða þess að í næstu fjárlagagerð
verði viðurkennd þau grundvallar-
mannréttindi sem hér hafa verið
Hrafn Sæmundsson
tíunduð að nokkru. En við munum
ekki viðurkenna þau rök að fatlað-
ir, sérstaklega mikið fatlað fólk,
eigi ekki að njóta þeirra gmndvall-
arþjónustu sem viðurkennd er á
öðrum sviðum þjóðfélagsins. Ef
þessi grundvallarsjónarmið verða
ekki virt við næstu fjárlagagerð,
munu heildarsamtök fatlaðra beita
afli sínu — því þjóðfélagsafli sem
að baki þeirra býr.
Við höfum beðið lengi og haft
mikið langlundargeð. Við teflum
fram einföldum siðferðilegum rök-
um. Mjög einföldum rökum um að
fá einföldustu frumþarfir. Það er
öll okkar „kröfugerð“. Við höfum
að undanförnu sett þessi rök fram
frá efnahagslegu og mannlegu sjón-
armiði. Við höfum lagt öll þessi rök
upp í hendurnar á stjórnmálamönn-
unum og þeim sem vinna að fjár-
lagagerð. Við höfum beðið lengi.
En við bíðum ekki lengur.
Höfundur er atvinnumálafulltrúi
Kópavogskaupstaðar.
ÞJI!
- FYRIR ÞÁ SEM VILJA
FYLGJAST MEÐ