Morgunblaðið - 17.06.1987, Blaðsíða 46
46
T86I ÍMÚL .VI flUOAauaiVglM .OlgAJgMUOHOM
MORGUNBLAÐEÐ, MIÐVnCUDAGUR 17. JÚNÍ 1987
!.4j
■I
„Phuket — perlan í suðrí
eftír Elías J. Sveinsson
Það færist í vöxt að við íslend-
ingar fetum í fótspor annarra þjóða
og gerum meiri kröfur til þeirra
staða, sem við heimsækjum í fnum
okkar.
Það hefur sýnt sig víða í Evr-
ópu, að fólk sækir æ lengra suður
á bóginn í sumarfríum sínum.
Samskonar þróun virðist ætla að
verða upp á teningnum hér á landi,
þótt hægfara sé. Þar má nefna
síauknar ferðir til Suðaustur-Asíu.
Það er því ekki úr vegi að kynna
íslendingum nýja ferðamanna-
paradís, „Phuket". Phuket er eyja
við Suður-Thailand, sem er lítið
þekkt hjá íslenskum ferðamönnum,
enn sem komið er. Hún er ný ferða-
mannaparadís í mikilli uppbygg-
ingu, og er nú þegar orðin nokkuð
þekkt meðal ástralskra, ítalskra
og franskra ferðamanna, svo dæmi
séu tekin.
Phuket er stærsta eyja Thai-
lands, um 550 ferkílómetrar að
stærð. Hún er 860 km suður af
höfuðborginni Bangkok og er í
Amman-hafínu, sem liggur að
Thailandi í suðvestri. Áttundi
breiddarbaugur gengur í gegnum
eyjuna og er hún því aðeins 850
km frá miðbaug, en sú staða ein-
kennir veðurfarið á Phuket.
Frá nóvember til maí er þurrka-
tímabil þar, en frá miðjum maí til
október er rigningartímabil. Á
þurrkatímabilinu leggja flestir
ferðamennimir land undir fót á
Phuket. Þá er hitastigið að meðal
tali um 32°C með glampandi sól
á daginn, en 24°C á nætuma, með
rómantísku logni sem skapar sér-
staka kyrrð.
Regntíminn eða „monsún-tíma-
bilið“ er ekki eins slæmur tími og
orðið gefur tilefni til. Það rignir
ekki alla daga, þó að það komi
fyrir að rigni, og þegar slíkt er upp
á teningnum þá venjulegast helli-
rignir, en slíkt ástand varir ekki
lengur en um hálftíma, en þá brýst
sólin fram á ný. Sumir velja þenn-
an tíma til að heimsækja Phuket.
Vegna hvassviðririns sem stundum
geysar og myndar himinháar öldur
við vesturströnd eyjarinnar, sem
er ómótstæðilegt fyrir áhugamenn
um brimbrettasiglingar.
Á Phuket búa um 45 þúsund
manns. Þar ríkir eyjasamfélag með
nokkuð sérstöku fólki. Orð og orða-
sambönd íbúanna gera tungumálið
„tai“ sem talað er í Thailandi mjög
sérstakt á Phuket. íbúar Phuket
eru mjög rólegir og yfírvegaðir í
framkomu. Góð lífskjör fólksins á
mælikvarða Asíubúa, endurspegl-
ast í lífsgleði íbúanna. Þar er engin
Kristaltær sjórinn við hvftar, hreinar strendur Phuket er 24°C heitur.
ástæða til að flýta sér um of, aílt-
af nógur tími til að stansa og
spjalla við vinina, sem verða á vegi
manns.
Vinsælasta farartækið er mótor-
hjólið. Janfnt menn sem konur,
ungir sem aldnir, aka um götur
eyjarinnar á mótorhjólum. Þar
þykja hjálmar til hlífðar óþarfír,
enda engin skylda að nota þá.
Þrír á sama hjólinu er ekki óalgeng
sjón, oftast hjón með bam.
íbúar Phuket hugsa mikið um
allt hreinlæti, líka gagnvart sinni
eigin persónu og er ekki óalgengt
að íbúamir fari að jafnaði í bað
fjórum sinnum ádag. Hvílíkt hrein-
læti. Hvítt púður er síðan borið á
líkam’ann og þ.m. andlitið. Valda
hvít andlit oft undrun meðal ferða-
manna, en púðrið fer fljótt af, og
skilur húðina eftir mjúka og þurra,
sem þykir afar gott í röku loftslag-
inu.
Að missa stjóm á skapi sínu er
í augum innfæddra hið sama og
að missa andlitið, en það gera þeir
mjög sjaldan, hversu mikið sem á
gengur. Þess í stað brosa þeir og
víkja sér vingjamlega frá þeim,
sem em að ergja þá. Fólkið á Phu-
ket er margra alda gamalt sam-
bland af Thailendingum, Kínveij-
um, Múslimum ur suðri og
sjávarsígaunum. Múslimamir
komu frá Malaysíu fyrir um 200
árum, tóku upp thailenskt þjóðemi
og mynduðu fískimannaþorp með-
fram ströndum Phuket. Kínverj-
amir komu frá Malaysíu,
Singapoor og Kína fyrir 170 áram,
þegar verðmætar tinnámur fund-
ust á Phuket. Frambyggjamir era
sjávarsígaunamir eða „menn sjáv-
arins", eins og þeir era nefndir,
en þar sem þeir hafa aðsetur á
eyjunni mynda þeir saman þétt net
fískimannasamfélaga á nokkram
stöðum við strönd Phuket. Sígaun-