Morgunblaðið - 15.07.1987, Page 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. JIILÍ 1987
Hér á landi fel- þeim sífellt fjölg-
andi sem áhuga hafa á því að læra
þáttagerð fyrir sjónvarp, þar sem
vinna við auglýsingar, kynningar-
myndir og fræðsluþætti verður æ
umfangsmeiri. Áður fyrr var mest
allt efni unnið á filmu sem er nokk-
uð þyngri í vöfum og kostnaðarsam-
ara heldur en myndbandið sem er
að mestu ráðandi í dag.
Margt af þessu fólki sem vinnur
við þennan iðnað hefur hafið störf
í fyrirtækjum og stofnunum óundir-
búið með áhugann einan í faitesk-
inu. Ekki er hægt að læra
kvikmyndagerð hér á landi, en einn
angi hennar, auglýsingagerð, er
kennd á stuttu námskeiði í Mynd-
lista- og handíðaskólanum.
Um árabil hafa verið haldin nám-
skeið í kvikmyndagerð og mynd-
bandavinnslu fyrir áhugamenn. I
skólum landsins er farið að nota
myndbandið á skapandi hátt, þar
sem boðið er upp á námskeið og
valgreinar. Sjónvarpsstöðvar og
fyrirtæki þjálfa upp sitt fólk og
halda námskeið. Segja má að tölu-
verð starfsþjálfun eigi sér stað hér
á landi hvað varðar kvikmyndagerð,
en hinum fræðilega þætti er minna
sinnt. Þó er í bígerð fjölmiðlabraut
í sumum framhaldsskólum og í
Háskóla íslands er fari að hyggja
að þessum málum.
Þar sem myndmálið í nútíma
þjóðfélagi er að verða æ ríkari þátt-
ur í okkar daglega lífi, er ekki úr
vegi að forvitnast um hvernig
fræðslu er háttað hvað varðar notk-
un hinnar lifandi myndar hér á landi
og hvort ekki þurfi að koma heildar-
skipulag á þessi mál ef við Islend-
ingar viljum halda í við erlent
myndefni eða hafa jafnvel betur í
þeirri baráttu í framtíðinni.
Dag’skrárg’erð í
Tómstundaskólanum
Tómstundaskólinn hefur boðið í
vetur upp á stórt og mikið nám-
skeið sem er um 120 tímar þar sem
fjallað er um fjölmiðla og starfsað-
ferðir þeirra. Eftir að námskeiðið
var auglýst fylltist það á svip-
stundu. A þessu námskeiði eru 24
nemendur sem taka ákveðinn
kjama um fjölmiðlun. Nemendur
Haldin Iiafa verið lámskeið f myndbandagerð liér á landi fyrir kenn-
ara og fólk í félagsstarfi.
Anna G. Magnúsdóttir aðstoðar Arnór Barkarson, nemanda á Álfta-
mýrarskóla, við innlestur á myndband með sænskum texta.
Kennarar sjá nú í auknum mæli möguleika myndbandsins i kennslustarfinu. Þar sem til er takmarkað
íslenskt efni fyrir skólakerfið hafa kennarar lært á námskeiðum að útbúa eigið efni.
geta valið um þijá starfshópa sem
eru blaðamennska, þáttagerð í út-
varpi og þáttagerð á myndbandi.
Er tíðindamaður brá sér í Tóm-
stundaskólann á dögunum voru
nemendur í myndbandahópnum
með verkefni sín á lokastigi. Vinnu-
aðstaða og tækjakostur er hjá
Islenskri myndritun í JVC-húsinu.
Þar eru upptökutæki og úrvinnsla
fyrir klippingu VHS-myndbanda og
U-maticmyndband, en þá gerð
myndbanda er hægt að sýna í sjón-
varpi. I þessum hópi eru 8 nemend-
ur. Ekki er það markmiðið að kenna
kvikmyndatöku og kvikmyndagerð,
heldur eiga nemendur að geta
stjórnað þáttagerð, orðið dagskrár-
gerðarmenn. Magnús Bjarnfreðs-
son spjallaði um undirbúning og
viðtalstækni í sjónvarpi, en Ka'i
Marteinn Sigurgeirsson
Jeppesen hefur stjórnað vinnuþætt-
inum.
Aðspurður um námskeiðið segir
Karl: „Hér eru tvær ungar konui'
að ganga frá mynd, en þær eru í
sjónvarpshópnum. Hópurinn hefur
staðið sig mjög vel og áhuginn mik-
ill. Þetta er meiri vinna en gert er
ráð fyrir í upphafi, enda er nám-
skeið af þessari stærð fiumraun."
Treystir þú þeim út í atvinnulífið?
„Já, þau eru betur undirbúin til
að starfa sem dagskrárgerðarfólk
heldur en margt af því fólki sem
byijað hefur hjá sjónvaípinu og í
ýmsum fyrirtækjum. Því miður eru
allir fagskólar á þessu sviði erlend-
is en fagmenn hljóta alltaf að vera
besti kosturinn að öllu jöfnu.“
Erla S. Ragnarsdóttir. sem starf-
ar sem auglýsingastjóri Viðskipta-
og tölvublaðsins, og Elín S. Krist-
mundsdóttir, sem er fulltrúi hjá
Myndbandið — magnaður miðill
sem nota má á skapandi hátt
Gott tónlistarMs eflir biómlegt tónlistariíf
— kemur Isiandi á menningariandakortið ..
Viðtal við Martin Berkofsky píanó-
leikara, sem heldur húsínu styrktar-
tónleika í Osló í kvöld
í kvöld kl. 19 að norskum tíma
heldur Martin Berkofsky píanótón-
leika í Wigeland safninu í Osló.
Berkofsky hefur verið búsettur á
Islandi undanfarin ár og oft haldið
tónleika hér, eins og flestir vita.
Síðastliðið ár lék hann í Osló og í
kjölfar þess, var honum boðið að
halda tónleika í safninu. En þetta
eru ekki aðeins venjulegir tónleik-
ar, heldur spilar Berkofsky þarna
til styrktar byggingu tónlistarhúss-
ins okkar, sem er á teikniborðinu
þessa mánuðina og á að rísa í Laug-
ardalnum. I kvöld spilar hann m.a.
Hugleiðingar um fimm gamlar
stemmur fyrir píanó eftir Jórunni
Viðar og í morgun var það verk
líka tekið upp hjá norska útvarpinu
ásamt öðrum.
Og ekki eru þetta fyrstu styrktar-
tónleikar Berkokfskys fyrir húsið,
heldur þeir sjöundu. Meðal annars
hélt hann tónleika í Bandaríkjunum.
Og Berkofsky lætur vísast ekki
deigan síga, þó hann yfirgefí okkur
reyndar í september til að sinna
uppbyggingu tónlistarskóla í Ishmir
í Tyrklandi. En hann lítur á sig sem
Islending og ætlar að tylla hér nið-
ur fæti þegar hann getur. En
Berkofsky hefur ekki aðeins haldið
málefni dagsins tónleika, heldur
líka gefið út plötu því til styrktar
og langar reyndar að gera það aft-
ur.
Berkofsky er einn af þessum
bráðbjartsýnu mönnum og trúir því
statt og stöðugt, að bjartýni smiti
og hrífí aðra með. Ekki veitir af,
þegar önnur eins þjóðþrifafram-
kvæmd og tónlistarhús er annars
vegar. En af hveiju tekur hann sig
til og heidur tónleika hér og þar,
til styrktar tónlistarhúsinu?
— Ég geri bara það, sem allir
vilja gera, sem elska landið sitt.
Og ég geri þetta ekki bara af gleði,
heldur líka af stolti. Gott tónlistar-
hús er eitt það bezta sem við getum
gefið okkur sjálfum, svo við getum
hlustað á góða tónlist í góðu húsi.
Þetta er gott land, sem á skilið
gott hús. Eg hef leikið fjórum sinn-
um með sinfóníuhljómsveitinni og
fylgst með henni, svo ég veit að
hún er fyrsta flokks hljómsveit, sem
á allt gott skilið.
Það eru svo margir hér, sem vilja
gott hús. Flestir á Iandinu eru í
einhveijum tengslum við tónlist.
Ef aðeins er litið á þann hóp, sem
fæst við eða hefur fengist við tón-
iistarnám einhvers konar, þá er það
undrafjölmennur hópur. Ég hvet
alla, sem vilja húsið að taka á, en
ekki bara að treysta á að fámennur
og ötull hópur sjái um allt. Þannig
gerum við okkur sjálfum og landinu
gott.
Tónleikarnir í Bandaríkjunum
komu þannig til, að á námskeiði,
sem ég hélt á Akureyri var
bandarísk stúlka. Hún fór með mér
á kóræfingu út í sveit. Þegar við
komum að samkomuhúsinu stóðu
farartæki kórfélaganna fyrir utan,
sumsé fullt af traktorum. Henni
fannst alveg einstakt að búandliðið
skyldi leggja á sig að mæta víða
að og hreifst af því hve vel og inni-
lega var sungið. Það var svo hún,
sem tók að sér að skipuleggja
styrktartónleika í Buffalo og Bos-
ton. Eftir tónleikana í Buffalo kom
til mín Bandaríkjamaður, sem hafði
Líkan af Tonlistarhúsinu, sem rís í Laugardalnum.