Morgunblaðið - 21.08.1987, Síða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. ÁGÚST 1987
23
Blóðbaðið í Hungerford:
„Guði sé lof að hann skaut
sig - bæjarbúar hefðu
ekki leyft honum að lifa“
Hungerford, Englandi, Reuter.
BÆRINN Hungerford á Englandi var í lamasessi í gær
eftir að tuttugu og sjö ára gamall íbúi þar gekk berserks-
gang, myrti fjórtán menn og særði fimmtán. Féll hann að
lokum fyrir eigin hendi. Fánar voru dregnir í hálfa stöng
og heimsókn Margaretar Thatcher fór framhjá flestum.
Hér á eftir fara lýsingar nokkurra sjónarvotta að voðaverk-
um morðingjans Michaels Ryan og ummæli bæjarbúa.
Breski hermaðurinn Carl Harri- honum tókst að sleppa út um
es stóð augliti til auglitis við Ryan bakdyr Tugir lögreglumanna með
og slapp naumlega undan byssuk-
úlum hans. Harries var í heimsókn
hjá foreldrum sínum og þegar
blóðbaðið hófst reyndi hann að
hjálpa særðum. Skyndilega horfði
hann beint í augu Ryans, sem var
klæddur grænum hermannafötum
og með alvæpni: „Ég sá mann
standa nokkra metra í burtu með
band eða merki á enni. Hann hélt
á byssu og hafði eitthvað um ö_x-
lina, sem ég sá ekki rétt vel. Ég
beið ekki boðanna og stakk mér
inn í runna. Þá heyrði ég nokkrum
skotum hleypt af,“ sagði Harries.
Hann greindi einnig frá því að
nokkrum mínútum áður hefði
hann farið inn í hús eitt og komið
þar að öldruðum manni, sem lá á
gólfinu. „Þetta var blóðbað. Gamli
maðurin hafði greinilega reynt að
forða sér út um bakdyrnar. Kona
hans lá örvingluð ofan á honum.
Hann hafði verið skotinn mörgum
skotum," sagði Harries.
„Ég tók sérstaklega eftir því
að hann hefur verið staðráðinn í
að komast inn í húsið og hafði
skotið upp lása á öllum hurðurn,"
bætti hann við. Hendur Harries
voru enn þaktar blóði þegar blaða-
maður Reuters talaði við hann og
brast hann í grát áður en hann
gat sagt frá því er hann reyndi
stöðva blæðingar eins fórnar-
lambs og konu, sem hafði verið
skotin í brjóstið og lá upp við bif-
reið sína: „Mér heyrðist hún gefa
frá sér hljóð og reyndi að hjálpa,
en þá kom maður og sagði mér
að hún væri látin.“
Allir þekktu alla
í Hungerford búa fimm þúsund
manns og ber þar yfirleitt fátt til
tíðinda. Én á miðvikudag hófst
harmleikurinn. Ryan myrti móður
sína og kveikti í húsi þeirra. Lög-
reglumenn komu að húsinu, en
byssur og kraftmikla, sjálfvirka
riffla voru um allan bæinn og
beindu íbúum frá miðbænum.
Fréttamenn flykktust líka til
Hungerford og greindu skelfingu
lostnir íbúar þeim frá reynslu
sinni.
Amanda Grace var að gæta
barna þegar hún sá Ryan hefja
skothríð í átt að sér. „Ég heyrði
hvern skothvellinn á eftir öðrum
og þegar ég leit út var hann rétt
hjá mér. Hann var í kakí-fötum
og hélt byssu fyrir framan sig,
sem hann skaut úr viðstöðulaust.
í fyrstu vissi ég ekki hvað var að
gerast, en þá gerði ég mér grein
fyrir að hann var brjálaður.“
Fjórtán manns létu lífið og
fjórtán særðust áður en Ryan
batt enda á voðaverkið og stytti
sér aldur. „Allir eru felmtri slegn-
ir,“ sagði Christine Sandford,
eigandi raftækjaverslunar í Hun-
gerford. „Þetta er lítill bær og
allir þekkja alla. Vist er að við
þekkjum öll fórnarlömb þessa
bijálæðings."
Hungerford í lama-
sessi
Ibúar Hungerford virtust vera
í losti þegar þeir gengu um götur
bæjarins í gær. Roger Sandford,
sem rekur myndbandaleigu í bæn-
um, kvaðst hafa fjarlægt allar
„Rambó", „Commando" og aðrar
myndir, „sem vegsama ofbeldi",
úr hillum sínum. „Ég geri þetta
ekki vegna reiði. Ég er einfaldlega
viss um að þessar myndir höfðu
áhrif. Verst að það er of seint að
gera þetta núna.“
Margaret Thatcher forsætis-
ráðherra kom til bæjarins í því
skyni að hugga þá, sem særðust.
Hún lofaði lögregluna og sagði
að hún hefði gert sitt besta. En
bæjarbúar voru tóku vart eftir
heimsókn forsætisráðherrans,
áfallið eftir fjöldamorðið var enn
ekki farið að fjara út. „Við eigum
ekki orð í ensku til að lýsa því,
sem hérgerðist," sagði Thatcher.
„I Hungerford gerist aldrei
neitt. Konum er ekki nauðgað og
fólk er ekki rænt,“ sagði Sally
Parry, sem rekur stórmarkað
nokkrum metrum frá húsinu, þar
sem Ryan myrti móður sína og
kveikti í heimili þeirra. „Ég veit
að það er ljótt að segja þetta, en
Guði sé lof að hann skaut sig —
bæjarbúar hefðu ekki leyft honum
Reuter
Eitt fórnarlamba mannsins, sem skaut fjórtán til bana í Hunger-
ford á Englandi á miðvikudag, liggur í blóði sinu í eldhúsinu
heimilis síns. Maðurinn reyndi að komast út um bakdyr hússins,
þegar hann var skotinn til bana.
að lifa,“ sagði Parry.
Maðurinn með ísvagninn seldi
vöru sína skammt frá skólanum,
þar sem Ryan skaut sig kvöldið
áður: „Lögreglan sagði mér að
koma hingað. Þeir sögðu að því
fyrr sem hlutirnir kæmust í eðli-
legt ástand hér, því betra.“
Fj öldamorðinginn
lifði í draumaheimi
Hungerford, Reuter.
MAÐURINN, sem myrti fjórtán manns í bænum Hungerford
á Englandi á miðvikudag, sóttist hann mjög eftir skotvopnum
og sýndi þeim ástríðufullan áhuga. Rannsóknarlögreglan
kannaði í gær hvað hefði leitt til þess að maður, sem bjó hjá
móður sinni og sagt er að hafi verið kyrrlátur og blíður,
gekk berserksgang með áðurnefndum afleiðingum.
Fjórtán manns særðust og barð- að fyrsta skotið reið af féll hann
ist ein kona fyrir lífi sínu í gær.
Hún hlaut nokkur skotsár.
Lögregla sagði að blóðbað sem
þetta ætti sér ekki fordæmi á Bret-
landi. Aftur á móti hafa menn
framið fjöldamorð með skotvopn-
um í Bandaríkjunum, Belgíu og
Ástralíu. Michael Ryan framdi
fyrsta morðið í skógi skammt frá
heimabæ sínum. Þar skaut hann
móður til bana, sem hafði farið í
skemmtiför með tveimur börnum
sínum. Þeim þyrmdi morðinginn.
Næst lét hann til skarar skríða
í bensínstöð á leið heim til sín og
særði þai' afgreiðslumann. Þegar
heim var komið skaut hann móður
sína og fjölskylduhundinn og lagði
því næst eld að húsinu. Slökkvilið
komst ekki að til að ráða niðurlög-
um eldsins vegna skothríðar frá
húsinu. Ryan slapp út um bakdyr
húsins og gekk hann þá berserks-
gang í miðbæ Hungerford.
Hann var umkringdur í skóla
þar skammt frá og hálftíma eftir
fyrir eigin hendi.
Lögrelga sagði að hún hefði
komið áð honum látnum. Var hann
klæddur hermannafötum að hætti
„kvikmyndapersónunnar Rambó"
og lágu skotvopn allt umhverfis
hann. Lögregluþjónn einn, sem bjó
í nágrenni Ryans, sagði að hann
hefði lifað í draumaheimi og aug-
ljóslega séð nokkrar „Rambó-
myndir".
Lögregla segir að Ryan hafi
verið einfari og nafn hans sé ekki
að finna á sakaskrám. Að sögn
nágranna var hann kurteis, hljóð-
látur og blíður. Lögregluforingi í
Hungerford sagði: „Hann barst
lítið á og lenti aldrei í vandræð-
um.“ Maður, sem unnið hafði með
Ryan í byggingai-vinnu, kvaðst
hafa haldið að hann væri kveif:
„Hann var ekki sú manngerð sem
lendir í handalögmálum. Ég hefði
ekki trúað honum til að þora upp
stiga.“
Ryan, sem bresk götublöð köll-
uðu „Rambó-morðingjann“ á
forsíðum sínum í gær, notaði so-
véskan rifil af gerðinni Kalas-
hnikov AK-47 og sjálfvirka
skammbyssu. Hann hafði byssulefi
fyrir fimm skotvopnum.
Sérfræðingar vilja komast að
því hvernig Ryan komst yfir AK-47
riffil, sem úr má skjóta sex hundr-
uð skotum á mínútu. „Kúla úr
þessu vopni hlykkjast í loftinu og
myndar lítið sár þegar hún hittir
það sem fyrir er, en stórt sár þar
sem hún fer út,“ sagði sérfræðing-
ur. „Þetta vopn er ekki notað til
veiða: þetta er morðvopn."
Þingmenn kröfðust þess i gær
að breskum lögum um byssuleyfi
yrði breytt nú þegar. Byssulög á
Bretlandi eru einhver þau ströng-
ustu í heimi.
Paul Devonshire glæpasálfræð-
ingur sagði að erfítt væri að segja
hvers vegna maður fremdi íjölda-
morð. Víst væri að þegar fyrsta
morðið hefði verið framið væri er-
fitt að stöðva mann, sem gripinn
væri æði.
John Hamilton, sálfræðingur og
yfirmaður Broadmoor fangelsis-
sjúkrahússins, sagði að Ryan hefði
örugglega verið tmflaður á geði.
V estur-Þýskaland:
Jarðneskar leifar Hess
fluttar til Bæjaralands
Sijórnvöld búast við mótmælum öfgahópa
Wunsiedel, Grafenwöhr, London, Vestur-Berlín, Reuter.
JARÐNESKAR lelfar stríðsglæpamannsins Rudolfs Hess, sem framdi
sjálfsmorð í Spandau-fangelsinu í Vestur-Berlín á mánudag, voru í
gær fluttar til Bæjaralands. Þar verða þær geymdar á leynilegum
stað þar til útförin fer fram í grafreit fjölskyldu hans í bænum
Wunsiedel í Bæjaralandi. Enn er ekki vitað hvenær Hess verður
borinn til grafar en bæjarstjóri Wunsiedel lét þess getið í gær að
hann væri ekki fyllilega sáttur við að Hess yrði grafinn þar. Kvaðst
hann óttast að öfgahópar tækju þá að venja komur sínar til bæjarins.
Líkamsleifar Hess vom fluttar
með herflugvél til herstöðvarinnar
í Grafenwöhr, sem er um 40 kíló-
metra suður af Wunsiedel. Þar tók
sonur hans , Wolf-Rúdiger við þeim
ásamt lögfræðingi fjölskyldunnar
Alfred Seidl, sem í eina tíð var inn-
anríkisráðherra Bæjaralands. Þeir
hafa báðir látið í ljós efasemdir um
að Hess hafi framið sjálfsmorð en
svo sem fram hefur komið í fréttum
fannst Hess liggjandi á gólfi garð-
skýlis í Spandau-fangelsi með
rafmagnssnúru vafða um hálsinn.
„Hefði hann ætlað að fremja sjálfs-
morð hefði hann skorið sig á púls,“
sagði sonur hans og lét þess getið
að honum þætti tilkynning her-
námsveldanna fjögurra um andlát
föður síns vera tortryggileg í
hvívetna. Skýrt hefur verið frá því
að Hess hafi ritað sjálfsmorðsbréf
áður en hann stytti sér aldur og
kveðst sonur hans tæpast geta trú-
að því.
Talsmaður lögreglu sagði að ekki
yrði skýrt frá því hvar jarðneskar
leifar Hess eru í geymslu. „Ef við
gerum það megum við búast við
að bæði vinstri og hægri öfgamenn
láti til sín taka,“ sagði hann.
Stjórnvöld í Vestur-Þýskalandi
kváðust í gær vera undir það búin
að öfgahópar jafnt til hægri sem
vinstri myndu efna til mótmæla í
tengslum við andlát og útför Rud-
olfs Hess. I forystugreinum dag-
blaða sagði að sú leynd sem hvílt
hefði yfir andláti nasistaforingjans
gæti leitt til þess að ný-nasistar
byggju til goðsögn um Hess, líf
hans og dauða.
Oeinkennisklæddir lögreglumenn
handtóku í gær ungan mann nærri
grafreit Hess-fjölskyldunnar í
Wunsiedel. Hafði maðurinn með-
ferðis dreifibréf þar sem hvatt var
Reuter
Hópur ný-nasista safnaðist saman við sendiráð Breta í Vínarborg á
miðvikudagskvöld og hrópaði vígorð gegn Bretum og hernámsveld-
unum í Vestur-Berlín. Fólkið bar skilti þar sem fullyrt var að Hess
hefði verið m.yrtur og kveikt var í breska fánanum.
til þess að Rudolf Hess yrði sæmd-
ur friðarverðlaunum Nóbels. í
fyrrakvöld safnaðist hópur svo-
nefndra ný-nasista saman við
Spandau-fangelsið, sem nú verður
rifið. Fólkið söng í kór;„Við erum
stolt af því að vera Þjóðvetjar“.
Kveikt var á kertum og blómum
dreift á götuna sem liggur að fang-
elsinu. í Vínarborg mótmæltu
meðlimir samtaka ný-nasista, sem
nefnast „Minnningarnefnd Rudolfs
Hess“, við sendiráð Breta í borg-
inni. Kveikti fólkið í breska fánan-
anum og hrópaði vígorð gegn
hernámsveldunum, sem samtökin
segja að beri ábyrgð á dauða Hess.