Morgunblaðið - 21.08.1987, Qupperneq 48
i
48
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. ÁGÚST 1987
Halli ! Gaeti -feg fengti LykiLinn
<xS áykrinum- ?
Morgunblaðið/Einar Falur
Enga akbraut yfir
bamaleikvöllinn
Ennum
Malmö
Kristinn Snæland skrifar:
Þar sem málflutningur minn, í
síma við umsjónarmann Velvak-
anda, varðandi nafn borgarinnar
Malmö í Svíþjóð, virðist ekki hafa
komist nægilega til skil'a, vil ég
skýra málið nánar.
Fyrst vil ég geta þess að varð-
andi „þekkingu" mína um nafngift
þessa, get ég ekki vitnað til orða-
bóka né annarra fræðirita. Ég man
óljóst eftir að hafa séð forna upp-
drætti af Malmö og samtímis
skýringu á nafngiftinni. Helst er
ég á því að þetta efni hafí birst í
Morgunblaðinu eða öðru íslensku
blaði. Auk þessa bjó ég um tíma í
borginni og er því staðkunnugur.
Það sem ég hefi fyrir satt um
nafngift borgarinnar og upphaf er
þetta: Þéttbýli myndast þarna
vegna síldveiða, þannig að upphaf-
lega er Malmö fiskimannabær.
Kalksteinsnámur eru í úthverfí
borgarinnar, Limhamn en þær eru
síðari tíma verk og hafa ekkert með
nafn borgarinnar að gera. í upp-
hafi var gert mikið síki um bæinn
til vamar og kom þar upp, að von-
um sandur eða möl, sem sett var
upp í hauga. Af þessum malar eða
sandhaugum á borgin að hafa feng-
ið nafn sitt. Ef þessi skýring er
rétt þá væri væntanlega réttast að
kalla borgina á íslensku „Sandhóla"
sem er mýkra en hitt nafnið „Mal-
haugar“ sem er nafnið sem ég man
úr hinni lærðu grein.
Það væri svo gott ef einhver fróð-
ur maður sendi hér inn til Velvak-
anda smá nótu um þetta umdeilda
nafn og tæki af öll tvímæli.
Vísa vikunnar
Rétta að og ryðja frá
ráðuneytið kunni.
Og nú hefur eitthvert nepjustrá
nauðgað maddömunni.
Hákur
Kvótasvindl:
Afli gerður
upptækur
INNAN tiðar verður fimm út-
gerðarfyrírtmkjum tilkynnt um
upptðku A afla vtgm afla um-
fram kvóta. Upptaita þewi er I
tcngslum við kðnnun ijávarút-
vegiráðuneytiiini á kvðtaavindli.
Undanfarið hefur farið fram
ranniókn á vegum ráðuneytiaina á
hugsanlegu kvótaavindli og gtendur
hún ennþá. Ráðuneytið hefur óakað
eftir skýringum á afla umfram
kvóta. Hefur það fellt sig við sumar
skýringar en aðrar ekki. Stefnir I
upptöku afla nokkurra fyrirtaekja;
f fvrstu atrennu verðnr flmm Amir.
Grjótagatan mun vera ein af
elstu götum Reykjavíkur. Hún ligg-
ur á milli Garðastrætis og Aðal-
strætis. Lengd götunnar er u.þ.b.
100 m og breidd 4 m og 50 sm.
Núverandi íbúar hennar eru 23, þar
af 10 börn á ýmsum aldri. Mikil
umferð er um götuna, bæði gang-
andi fólk og svo börn að leik.
Bifreiðaumferð er einnig mikil
þarna (u.þ.b. 100 bílar yfir daginn,
auk annarra ökutækja). Ótakmark-
aður hraði ökutækja er um götuna.
Engin hraðahindrun og engin við-
vörun um að börn séu þarna að
leik. Bilið frá íbúðarhúsum að götu
er ea. 2 m. Þegar tekið er tillit til
þessara aðstæðna í götunni, er aug-
ljóst að hættuástand er komið langt
yfir þau mörk sem eðlilegt getur
talist. Það má teljast mikil mildi
að ekkert slys hafi orðið við þessar
aðstæður.
En nú hefur sá fáheyrði atburður
gerst að leggja á bílveg þvert yfir
lítinn leikvöll, sem er þarna við
götuna og hleypa enn meiri um-
ferðarþunga á götuna. (Það er ekki
nóg að gert við íbúa og þá sem
eiga leið um götuna.)
Ja, þvílík hugmynd, að láta sér
detta í hug að leggja bílveg — já,
bílveg — þvert yfir bamaleikvöll,
öðru megin rólur og sandkassi, hinu
megin lítill grasflötur með ttjám,
sem krakkarnir höfðu gróðursett.
Þetta er eini grasflöturinn í þorpinu
sem krakkarnir hafa til umráða.
(15—20 börn.)
Ég er viss um að Agatha Christie
hefði orðið græn af öfund af því
geysilega hugarflugi sem þarna
kemur fram. Og það væri áhuga-
vert rannsóknarefni fyrir vísinda-
menn að rannsaka það nánar.
Það er alveg augljóst mál að
þessar aðgerðir leiða til stórslysa.
Það er ekkert lögmál til sem getur
komið í veg fyrir það, eins og um
hnútana er búið. Nóg var hættan
fyrir en nú er hún fullkomin.
En hver er svo tilgangurinn með
þessum aðgerðum? Jú. Það á að
byggja stórt hús þarna í nágrenninu
og það vantar betri aðkomuleiðir
að því fyrir vinnuvélar og efnis-
flutninga. Einnig er þarna heild-
verslun sem þarf að fá greiðari
aðgang að versluninni með allan
sinn varning, allt frá gallabuxum
upp í frystikistur. Að sjálfsögðu
verður að meta það meira en að-
stöðu og öryggi barnanna og
húsfrið íbúanna við götuna, og
meira en öryggi allra þeirra Vest-
urbæinga sem velja Grjótagötuna
fyrir gönguleið í bæinn.
M.F.
HÖGNI HREKKVÍSI
. HAF6>U <SRASK&RI6> ÞlTT í
eimhverw öpteu'"
Yíkverji skrifar
Hver eru áhugamál yngri kyn-
slóðarinnar? Hvernig tekst
fjölmiðlum að ná til hennar? Þessar
spumingar vöknuðu með Víkveija
fyrir skömmu er Stöð 2 spurði veg-
farendur hverjum selja ætti Utvegs-
bankann. Vegfarendur af yngri
kynslóðinni höfðu í bezta falli ekki
skoðun á því máli, í versta falli vissu
þeir ekki einu sinni að verið væri
að selja bankann. Þetta kom
Víkverja mjög á óvart því þessa
dagana hefur ekki verið hægt að
líta í blað eða fylgjast með fréttum
í útvarpi eða sjónvarpi án þess að
komast hjá því að heyra fréttir um
Útvegsbankamálið. Svarið við
spumingunum tveimur hlýtur því
að vera það, að yngri kynslóðin
hafi hverfandi áhuga á því, sem
borið hefur hæst í fréttaheiminum
á undanförnum vikum og að fjöl-
miðlarnir ná alls ekki til hennar
með fréttaflutning sinn.
Sjálfsagt eru margar skýringar
á þessu, en fjölmiðlar hljóta að velta
því fyrir sér hvers vegna unga fólk-
ið virðist ekki fylgjast með fréttum
af þessu tagi. Er fréttaflutningur-
inn svona leiðinlegur? Leitar unga
fólkið afþreyingar og upplýsinga
með öðrum hætti. Getur svo verið,
að þegar tónlistardagskrá Rásar 2
og svipaðra útvarpsstöðva er rofin
með fréttum, sé segulbandsspólan
látin sjá um tónlistina á meðan?
xxx
að fer sjálfsagt í taugarnar á
fleirum en Víkveija að glíma
við símakerfi landsins. Það er
greinilega allt of lítið og vanmátt-
ugt. Mjög algengt er að það taki
ekki við fremstu tölustöfunum í því
númeri, sem hringt er í. Hvað eftir
annað dettur tölustafurinn 9 út,
þegar hringt er út á land. Ef 0
kemur fyrir inni í símanúmeri, er
algengt að samband fáist við ein-
hveija af stofnunum Pósts og síma.
Bilanir á símanúmerum sem byija
á 6 eru svo tíðar, það veldur veru-
legum óþægindum ekki síður en
vitlaus símanúmer. Loks er Víkveiji
orðinn hundleiður á blessuðum
manninum, sem oftast svarar, þeg-
ar hringt er í farsímakerfið: “Því
miður er ekki hægt að ná í þetta
númer sem stendur. Reynið aftur
síðar.“
XXX
Víkvetja þykir merkilegt hve
langan tíma það tekur að opna
verzlanir og þjónustufyrirtæki hér
á landi. Sá tími virðist, samkvæmt
auglýsingum, standa frá morgni til
kvölds. Oftast er auglýst að „opnun-
artími" sé frá 9 til 6. Ekki afgreiðsl-
utími. Hvers vegna menn eru hættir
að skilja móðurmálið svo hastarlega
sem raun ber vitni, veit Víkveiji
ekki. Honum þykir þó keyra um
þverbak, þegar talað er um söluað-
ila. Verður þá nafnorðið sala að
söluaðild? Fari maður í búð og kaupi
brauð, á hann þá aðild að sölu
brauðsins, en kaupir það ekki?
Ætli opnunaraðild, hvað sem það
nú þýðir, verði næsta orðskrípið?