Morgunblaðið - 05.09.1987, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. SEPTEMBER 1987
47
Lmihaldslaus tónlist kallar
á innihaldslaus myndbönd
Rætt við breska myndbandasmiðinn Peter Bishop
Tónlistarmyndbandagerð
er orðin snar þáttur í því
að koma popptónlist á
framfæri, svo snar þáttur að
iðulega ræður myndband þvi
hvort lag lifir eða deyr. Fyrir
skðmmu var hér á landi breski
myndbandasmiðurinn Peter
Bishop og náði blaðamaður tali
af honum til að fræðast um
stöðu tónlistarmyndbanda í
Bretlandi og fleira sem tengist
starfi hans.
Peter, segðu mér af starfi
þínu.
Ég rek fyrirtækið The Film
Garage með vini mínum Mark
Kitchensmith og hef gert það í
hálft annað ár. Sem stendur eru
helstu verkefni okkar tónlistar-
myndbandagerð og auglýsinga-
gerð og við höfum yfrið nóg að
gera. Við sérhæfum okkur í
teiknimyndum, tvívíddar teikni-
myndum. Gott dæmi um það er
síðasta tónlistarmyndband okkar
sem gert var við lagið Star Trekk-
ing með hljómsveitinni The Firm.
Lagið er byggt upp á kjánalegum
texta og stefið er samkrull af als-
kyns vögguvísum og þvílíku sem
tölva var fengin til að hræra sam-
an. Við bjuggum til persónur sem
hæfðu laginu og nýttum okkur
ýmsar hálf fáránlegar hugmyndir.
Til dæmis eru persónumar í lag-
inu með kartöfluhöfuð sem við
gæddum lífí og geimskipið er risa-
stór pizza.
Þó að það hafi verið skemmti-
legt að gera myndbandið við Star
Trekking er þó mest gaman að
vinna við tónlistarmyndbönd eða
' auglýsingar þar sem eitthvað inni-
hald er að fínna. Vissulega kalla
lög án innihalds á myndband án
innihalds, en ég legg mikið upp
úr því að gera myndbönd sem
fela í sér einhvetja hugsun.
Er dýrt að gera tónlistar-
myndband í Bretlandi?
Mjmdbönd sem byggð eru á
teiknimyndum eru ódýrari en leik-
in myndbönd og að mínu mati þá
fær viðskiptavinurinn meira fyrir
sinn snúð ef myndbandið er gert
með teiknimyndum. Star Trekk-
ing, til dæmis, var það sem kallað
er ódýrt myndband, það kostaði
15.000 sterlingspund (um milljón
fsl. kr.). Dæmi um dýrt myndband
sem byggt er á teiknimyndum og
því að gæða dauða hluti lífi má
nefna myndbandið sem gert var
við lag Peter Gabriel Sledge-
hammer en það kostaði um 85.000
pund (um 5.300.000 fsl. kr.).
Flest myndbönd gerð
eftir formúlu
Hvað með stöðu tónlistar-
myndbandagerðar í Bretlandi í
dag? Er unnt að koma lagi inn
á vinsældalista án þess að hafa
við það myndband?
Það vona ég, því megnið af
þeim tónlistarmyndböndum sem
sjást í sjónvarpi eru afleit. Að
minu mati eru um 10% mynd-
banda áhugaverð, myndbönd sem
ekki eru gerð eftir hinni viðteknu
formúlu. Flest myndbönd eru gerð
eftir þeirri formúlu með einni
nýrn hugmynd til skrauts þegar
best lætur. Yfirleitt eru þeir sem
leita til okkar að leita eftir ein-
hveiju öðru en formúlunni, þeir
vilja fá eitthvað nýtt.
Peter Bishop
myndband getur gert óþekktri
hljómsveit kleift að komast inn á
vinsældalista ef það er á annað
borð sýnt í sjónvarpi.
ímynd búin til
Það eru aftur á móti stóru út-
gáfufyrirtækin sem hleypa af
stokkunum myndbandagerð sem
er ætluð til þess að búa til ein-
hveija ákveðna ímynd af hljóm-
sveit eða söngvara, ímynd sem
verður síðan kannski hálf kjána-
leg þegar skipt er um ímynd þar
eð sú gamla þykir úr sér gengin.
Þau ausa peningum í þessa ímynd
sem er oftar en ekki í engu sam-
bandi við hina raunverulegu
ímynd tónlistarmannanna. Við
voru til dæmis að vinna með Sam-
antha Fox fyrir skömmu og hún
var mjög ánægð með velgengni
sína í poppheiminum og sagðist
vera mjög ánægð með að hafa
náð þetta langt án þess að geta
sungið. Hún er gott dæmi um iðn-
aðarframleiðslu.
Þú talar um formúlu, hver
er formúlan?
Stóru útgáfufýrirtækin líta á
tónlistarmyndband sem auglýs-
ingu og leggja óhemju fé í gerð
þeirra. Þau eru að auglýsa tónlist-
Morgunblaðið/Einar Falur
armann og hann verður að líta
vel út. Hann má til dæmis alls
ekki líta út eins og eiturlyfjaneyt-
andi þó hann sé það. Það verður
síðan að sjást á myndbandinu að
miklu fé hafí verið varið í gerð
þess. Þau hafa og starfsmenn sem
fylgja eftir gerð myndbandsins til
að tryggja að ekki komi fram í
því nein pólitísk skoðun eða af-
staða. Það miðast allt við sölu-
möguleika.
Mig langar mikið til að gera
áhugaverð myndbönd, en tónlist-
armenn vilja það yfirleitt ekki,
þeir vilja flestir hafa sótthreinsaða
ímynd og þekkjast á götu úti. Á
hinn bóginn eru hljómsveitir eins
og The Firm, sem ég gat um áð-
an. Hljómsveitarmeðlir eru allir á
þrítugasaldri og ekki mikið fyrir
augað. Þeir báðu okkur um að
gera eitthvað skemmtilegt og þá
urðu kartöfluhausamir og fljúg-
andi pizzan til sem komu þeim á
topp breska vinsældalistans og
myndbandið hefur einnig orðið
vinsælt annarsstaðar í Evrópu,
þrátt fyrir það hve kímnin er sér
bresk.
Það var annað upp á teningnum
þegar við vorum að vinna með
Samönthu Fox. Við gerðum fyrir
hana handrit og vorum komnir
af stað við myndbandagerðina
þegar alls kyns vandamál komu
upp. Hún varð að hafa sitt eigið
förðunafólk og aðstoðarmenn og
lífverði og því til viðbótar var fólk-
ið sem saumar á hana föt. Hún
hefur kímnigáfu og við hefðum
getað unnið með henni en það var
of mikið umstang.
Þekki til Bubba og
Megasar
Stendur til að þú vinnir með
íslenskum tónlistarmönnum
eða útgáfufyrirtækjum?
Það er ekkert ákveðið með það.
Ég þekki þó til íslenskrar tónlist-
ar, fæ t.d. alltaf senda nýjustu
plötu Bubba Morthens. Ég man
að það fyrsta sem ég heyrði af
íslenskri tónlist var þegar ég var
í Noregi eitt sinn og einhver spil-
aði fyrir mig íslenskar bamagælur
sem Megas söng. Ég man enn
þann dag í dag hvað mér fannst
hann syngja Inn og út um
gluggann frábærlega.
Við vinnum þó ekki aðeins við
tónlistarmyndbönd, enda væri þá
ekki mikill grundvöllur fyrir fyrir-
tækið. Við vinnum einnig við
auglýsingar á myndböndum og
það gefur okkur traustari rekstr-
argrundvöll. Við gerðum til dæmis
kynningarmyndband fyrir blaðið
Time Out í London, sem var gam-
an að gera.
Viðtal: Árni Matthiasson
Gott myndband getur gefíð
hljómsveit ímynd sem fleytt getur
henni á topp vinsældalista. Það
er síðan ekki nauðsynlegt að ausa
peningum í myndbandsgerðina til
að tryggja að það veki áhuga.
Helsta vandamálið er að koma
myndböndum á framfæri, að
koma þeim inn í sjónvarp. Þar
standa stóru útgáfufyrirtækin
betur að vígi en litlu sjálfstæðu
fyrirtækin. Á Bretlandi er einn
sjónvarpsþáttur í hveijum sjálf-
stæðu fyrirtækin fá sex mínútur
undir myndbönd. Mörg þeirra
myndbanda eru tekin á 8 mm
kvikmyndavélar og lítið sem ekk-
ert unnin frekar, en þrátt fyrir
það eru þau oft framúrskarandi
hugmyndarík og skemmtileg.
Gott dæmi um það er myndband
sem kvennahljómsveitin We’ve
Got a Fuzzbox and We’re Gonna
Use It gerði. Það var tekið á 8
mm kvikmyndavél í sjálflýsandi
litum og lítið unnið, en varð til
þess að koma þeim inn á vinsælda-
lista og gefa þeim ímynd sem allir
þekktu. Það sýnir að tónlistar-
Atriði úr myndbandinu með Star Trekking.
Atriði úr kynningarmyndbandinu fyrir Time Out.