Morgunblaðið - 06.10.1987, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. OKTÓBER 1987
Athugasemdir við opið bréf
um skipulag Þingvalla
Frá ÞingvSUum.
eftir Einar E.
Sæmundsen og
Reyni Vilhjálmsson
Þorleifur Einarsson jarðfræði-
prófessor ritar Þingvallanefnd
opið bréf í Morgunblaðinu síðast-
liðinn fímmtudag.
Tilefni bréfaskrifta Þorleifs er
að á undanfömum 8 vikum hafa
verið kynnt drög að skipulagi
þjóðgarðsins á Þingvöllum og
jafnframt leitað umsagnar al-
mennings um þau.
Drög þessi að skipulagi hafa
undirritaðir unnið fyrir Þingvalla-
nefnd og í samráði við hana.
Ástæða þess að við sjáum okk-
ur knúna til að gera athugasemd-
ir við skrif Þorleifs er sú að við
álítum hann túlka skipulags-
drögin á þann veg, að valdið
gæti misskilningi, verði það ekki
leiðrétt.
Við lítum svo á að hér sé um
misskilning að ræða hjá Þorleifí,
því við ætlum ekki jafnvirtum
vísindamanni og hann er, að snúa
út úr, á opinberum vettvangi, því
sem hægt er að lesa í umræddri
greinargerð og uppdráttum.
Athugasemdir okkar snerta
tvær tilvitnanir hans í greinar-
gerð okkar með drögum að
skipulagi. Fyrra atriðið snertir
umferð almennings um þjóðgarð-
inn og síðara atriðið um aðstöðu
fyrir almenning í þjóðgarðinum.
Þorleifur segir í bréfí sínu að
sér sýnist allt benda til þess að
tilgangur skipulagsins sé að
„ ... takmarka umgang almenn-
ings um Þingvelli sjálfa".
Hið rétta er og má lesa það í
greinargerðinni og úr uppdrátt-
um að gert er ráð fyrir því að
allir vegir innan þjóðgarðsins
verði óbreyttir að undanskildum
vegi að Skógarhólum og Kaldad-
al.
Við leggjum til að hann verði
færður vestur fyrir Hvannagjá
þannig að umferð til norðurs sem
ekki á erindi inn í þjóðgarðinn
sé utan hans. Markmiðið með
þessari breytingu er að bæta
aðstæður gesta þjóðgarðsins sem
dvelja á tjaldsvæðunum á Leirum.
Einnig er lagt til að vegakerfí
þjóðgarðsins verði aukið með til-
lögu að nýjum vegi til norðurs
vestan Hraftiagjár í þeim tilgangi
að opna bakland þjóðgarðsins.
-Auk þessa er gert ráð fyrir að
Ijölga verulega bflastæðum með
vegum í þjóðgarðinum og í nám-
unda við þá. Núna sækist mikill
fjöldi þjóðgarðsgesta eftir því á
góðviðrisdögum að komast úr
alfaraleið út í náttúruna með
nesti eða til að njóta náttúrufeg-
urðar staðarins. Bflastæði eru
hins vegar af skomum skammti
og skapar þetta ástand slysa-
hættu og örtröð á landi.
Á öðmm stað segir Þorleifur
að „ ... aðstöðu fyrir almenning
er ætlað að vera í 2—4 km fjar-
lægð frá Þingvöllum sjálfum".
Hér er um mikinn misskilning
að ræða. í skipulagsdrögunum
er gert ráð fyrir að miðpunktur
allrar aðstöðu fyrir almnenning,
þjónusta við gesti þjóðgarðsins,
verði nánast nákvæmlega þar
sem sá miðpunktur er í dag. Við
Hakið þar sem útsýnisskífan
stendur.
Það er óumdeilanlega sá stað-
ur þar sem flestir koma fyrst að
með ferðamenn, og í hugum
flestra sá staður sem er upphafíð
að nánari kynnum af Þingvöllum.
í skipulagsdrögunum er mið-
stöð fræðslu og þjónustu við hinn
almenna ferðamann ætlað að rísa
rétt vestan núverandi bflastæða
við útsýnisskífuna. Gestir kæmu
þannig fyrst að miðstöðinni og
skoðuðu hana og fengju upplýs-
ingar og engju síðan þaðan út á
Hakið eða niður að Lögbergi,
rétt eins og við gerum í dag og
höfum gert um áratugi.
Við töldum það afar mikilvægt
að viðhalda þessari hefðbundnu
aðkomu að Þingvöllum með útsý-
nið af Hakinu og göngu um
Kárastaðastíg á Lögberg og gera
þá gönguleið betur úr garði en
nú er.
Eins og Þorleifur getur rétti-
lega í bréfí sínu þá heimsækja
þjóðgarðinn hundruð þúsunda
gesta árlega.
Þvf er freistandi að rifja upp
nokkrar staðreyndir í því sam-
bandi. Á síðasta ári er talið að
um 110 þúsund erlendir ferða-
menn hafí komið til íslands, að
mati þeirra sem best þekkja til
„Erum við ávallt reiðu-
búnir til þess að ræða
skipulagstillögurnar
jafnt við Þorleif sem
og aðra, sem þess ósk-
uðu að koma á fram-
færi ábendingum um
hvaðeina sem til fram-
fara horfði fyrir
almenning í þjóðgarðin-
um á Þingvöllum.“
ferðamála er talið að lang flestir
þessara ferðamanna komi til
Þingvalla meðan á dvöl þeirra
stendur.
Skráning tjaldgesta á tjald-
svæðum þjóðgarðsins bendir til
þess að um 20 þúsund gestir
dvelji þar 1—3 daga þann tíma
sem þau eru opin, langflestir um
helgar.
Nálægðin við höfuðborgar-
svæðið veldur því að þeim fer
ijölgandi sem leggja leið sína
austur á Þingvöll sér til hressing-
ar.
Til að njóta náttúrufegurðar,
njóta veitinga í Valhöll eða til
þess að veiða í Þingvallavatni.
Tíminn sem það tekur að aka
á milli styttist um leið og vegur-
inn hefur batnað.
Vor og haust koma skólar með
nemendur sína í sí auknum mæli
til þess að kjmna þeim sögustað-
inn og náttúru Þingvalla. Til þess
að þjóna þörfum þessa fjölbreyti-
lega hóps gesta þjóðgarðsins er
lítil aðstaða í dag.
Skipulagsdrögin gera hins
vegar ráð fyrir því að á þessu
verði breyting með tilkomu mið-
stöðvarinnar vestan við Al-
mannagjá. Það er von okkar að
í framtíðinni verði hægt að sinna
þörfum þessa mikla fjölda gesta
á menningarlegri hátt.
Að lokum þá erum við ávallt
reiðubúnir til þess að ræða skipu-
lagstillögumar jafnt við Þorleif
sem og aðra, sem þess óskuðu
að koma á framfæri ábendingum
um hvaðeina sem til framfara
horfði fyrir almenning í þjóðgarð-
inum á Þingvöllum.
Höfundar eru landslagsarkitekt-
ar.
Drífa hf. á Hvammstanga;
Moss-ullarpeysunum vel tekið
HorgunblaðiA/Karl Á. Siguigeirsaon
Þórdís Kristleifsdóttir hönnuður og Björn Valdimarsson fram-
kvæmdastjóri ræða um ný snið.
Hvamnutanga.
UNNIÐ hefur verið að miklum
skipulagsbreytingum á síðasta
ári hjá prjónastofunni Drifu hf.
á Hvammstanga. Á síðasta ári
hóf Drífa hf. hönnun og sölu á
tískupeysum úr íslensku ullar-
bandi og hafa þær verið fram-
leiddar undir vörumerkinu Moss.
Að sögn Björn Valdimarssonar
framkvæmdastjóra fyrirtækisins
voru móttökurnar vonum framar
og eru Moss-peysur nú til sölu í
tískuverslunum jafnt innanlands
sem utan.
Fýrirtæki í ullariðnaði hafa átt í
talsverðum rekstrarerfiðleikum
undanfarið sem kunnugt er af frétt-
um. Nokkrum fyrirtækjum hefur
verið lokað og í öðum hafa menn
leitast við að mæta yfirstandandi
þrengingum með verulegum breyt-
ingum á starfseminni.
Hjá Drífu hf. á Hvammstanga
hefur verið unnið að miklum skipu-
lagsbreytingum síðasta árið hvað
varðar framleiðslu, hönnun og
markaðsmál. Að sögn Bjöms Valdi-
marssonar framkvæmdastjóra
fyrirtækisins hefur megin breyting-
in í framleiðslumálum verið sú að
stórauka framleiðslugetu pijóna-
stofunnar. Framleiðslugetan hefur
þrefaldast á skömmum tíma og er
nú um þijú tonn af pijónavoð á
mánuði. Á saumastofu hefur jakka-
saumi alveg verið hætt og þýddi
það umtalsverða fækkun starfs-
fólks, því að þó peysuframleiðsla
stóraukist og verði að öllum líkind-
um um 35.000 peysur á næsta ári
fer mun minni tími í saumaskap á
peysum en jökkum þannig að veru-
leg starfsmannafækkun í sauma-
deild var óhjákvæmileg. Heilsdags-
störf verða þar 10, en alls starfa
um_ 18 manns í fyrirtækinu.
Á sfðasta ári hóf Drífa hf. hönn-
un og sölu á tískupeysum úr
íslensku ullarbandi og hafa þær
verið framleiddar undir vörumerk-
inu Moss. Að sögn Bjöms voru
móttökumar vonum framar og em
Moss-peysur nú til sölu í tískuversl-
unum jafnt innanlands sem utan.
Salan hér innanlands hefur verið
töluvert meiri en spáð var og við-
tökur erlendis mjög jákvæðar. Mest
hefur selst til Bandaríkjanna,
Svíþjóðar, Þýskalands og Bret-
lands. Álafoss hf. hefur að mestu
séð um sölu erlendis en Drífa hf.
hefur einnig selt beint til nokkurra
verslana. Innanlands sér fyrirtækið
sjálft alfarið um dreifinguna.
Bjöm kvaðst vera ánægður með
móttökur á Moss-peysunum og
jafnframt telja að þessi hluti starf-
seminnar ætti eftir að styrkja
fyrirtækið vemiega í náinni framtíð.
Hann sagðist reikna með því að
selja um 6.000 Moss-peysur á
næsta ári, en það er fimmtungur
af áætlaðri ársframleiðslu.
Moss-peysumar em hannaðar af
Þórdísi Kristleifsdóttur fatahönn-
uði. Hún sagðist vera ákaflega
ánægð með að hafa fengið tæki-
færi til að vinna við framleiðslu á
peysum úr íslensku ullarbandi fyrir
annan markað en hinn hefðbundna.
Ýmsir hafa til skamms tíma haldið
því fram að ekki þýði að bjóða ís-
lendingum fatnað úr þessu hráefni
og að íslensk hönnun sé ekki sam-
keppnisfær við erlenda en í ljós
hefur komið að íslendingar em já-
kvæðir í garð ullarinnar ef útlit
fatnaðarins höfðar til þeirra. Þórdís
sagði að nú væm reglubundin
munstur mjög áberandi og tengdist
það mjög norrænni hefð í pijóni,
en að t.d. litir og snið breyttust
stöðugt og að ekki þýddi annað en
að fylgjast vel með smekk kaupenda
því að íslendingar væm almennt
fljótir að tileinka sér nýjungar, þeir
væm líka vandlátir og vildu vand-
aða vöm.
Þrátt fyrir undangengna erfið-
leika gera því aðstandendur Drífu
hf. sér vonir um að brátt fari að
rofa til og að þær breytingar sem
unnið hefur verið að beri tilætlaðan
árangur.
- Karl
Prufupijón, Þorsteinn Gunnarsson annast þann þátt starfseminnar.