Morgunblaðið - 11.10.1987, Síða 59
v? MQRGUNBLABIÐ, SUNNUÐAQUR ild. OKTÓBER 1987
mín oft í Stigahlíðina til Unu. Á
,, hveiju degi eftir skóla skokkaði ég
úr ísaksskóla til Unu frænku.
Alltaf fanpst mér hún jafn glöð
að sjá mig. í hvert skipti endurtók
5 sagan sig: Ég myndi spyija Unu
hvort hún ætti nokkuð súkkulaði-
n köku þann daginn og sposk á
.ibr svipinn sagðist hún skyldi athuga
það og kíkti í búrið, og alltaf kom
hún fram með heimsins bestu
súkkulaðiköku og gaf mér ískalda
mjólk með. Á eftir færðum við okk-
ur inn í stofu þar sem ég sagði
j; n henni sögur upp úr sjálfri mér og
Una hlustaði af athygli á meðan
hún pijónaði, oftar en ekki föt á
dúkkumar mínar. Stundum sat ég
bara hjá henni og las Andrésblöð
eða fylgdist með henni við handa-
vinnuna.
Það var alltaf jafn gott að koma
til Unu, frá henni stafaði þessi hlýja
og væntumþykja sem skiptir böm
svo miklu máli. Ég veit fyrir víst
að ég var hvorki fyrsta né síðasta
bamið sem átti ömgga höfn í Stiga-
hlíðinni. í þeim hópi má meðal
annarra telja mín systkini.
Ég votta hennar nánustu samúð.
Guðrún M. Jónsdóttir
ársins 1949 er hún giftist Þorsteini
Thorarensen lögfræðingi. Una og
Þorsteinn eignuðust tvö böm,
Ástríði, fædd 1951, hjúkmnarfræð-
ingur, gift Davíð Oddssyni borgar-
stjóra, og Skúla, fæddur 1955,
starfsmaður á geðdeild Landspítal-
ans, giftur Sigríði Þórarinsdóttur
skólastjóra. Fjölskylda Unu var
mjög samhent og auk þess vom hún
og Lilja systir hennar alla tíð mjög
samrýndar og áttu mörg sameigin-
leg áhugamál.
Eftir lát föður míns árið 1977
kynntist ég Unu mjög vel. Ég vann
þá við fjölskyldufyrirtækið sem fað-
ir minn hafði stjómað um árabil og
tók skömmu síðar við stjórn þess.
Ég gat þá jafnan leitað til Unu og
fengið holl ráð hjá henni varðandi
ótrúlegustu hluti sem snertu fyrir-
tækið, enda hafði Una góða
dómgreind og bijóstvitið hafði hún
fengið í vöggugjöf. Una hafði sterk
áhrif á rekstur fyrirtækisins án
þess að koma nálægt daglegum
rekstri þess, sjónarmiðum foreldra
sinna og systkina um einingu, hóf-
semi og ósérhlífni kom hún skýrt á
framfæri við mig.
Una var einstök manneskja, hún
hafði einlægt bros og gerði litlar
kröfur til veraldlegra gæða, hún var
trúuð og kirkjurækin og geislaði
af lífsgleði. Hún sagði mér fyrir
skömmu hver lykillinn væri að
lífsgleði hennar, hún væri einfald-
lega svo lánsöm að njóta þess að
vera húsmóðir. Allt í því starfi félli
henni vel. Heimili Unu var líka með
afbrigðum myndarlegt, en jafn-
framt látlaust. Öll handavinna lék
í höndum hennar og einnig hafði
hún mikið yndi af bamabömunum
sínum þremur, sem hún eyddi
dijúgum tíma með.
Nú kveð ég mína góðu frænku
sem hefur verið mín stoð og stytta
síðastliðin 10 ár, hvort sem verið
hefur á sorgar- eða gleðistundum.
Ég sendi Þorsteini, Ástríði og
Skúla og fjölskyldum þeirra mínar
dýpstu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Unu, það var
mér mikils virði að eiga hana að
vini.
Hildur Petersen
Fótmál dauðans fljótt er stigið
fram að myrkum grafarreit,
mitt er hold til moldar hnigið
máske fyrr en af ég veit.
Heilsa, máttur, fegurð, fjör
flýgur burt sem elding snör.
Hvað er lífíð? Logi veikur,
lítil bóla, hverfull reykur.
Það er ekki að undra, þótt þetta
erindi sálmaskáldsins frá Laufási
kæmi upp í hugann við skyndilegt
fráfall Unu vinkonu minnar, svo
lífsglöð, heilbrigð og hraust sem
hún var alla tíð.
Kynni okkar hófust á unglingsár-
um okkar gegnum Lilju systur
hennar, skólasystur mína. Þá
bjuggu þær á æskuheimili sínu,
Petersenshúsinu sem kallað var, í
Skólastræti 3, þar sem atgerviskon-
an móðir þeirra, frú Guðrún Peter-
sen, stýrði búi með bömunum
sínum. Én frú Petersen gerði meira,
hún rak fyrirtæki fjölskyldunnar
með miklum dugnaði ásamt sonum
sínum. Verður hún mér alltaf
minnisstæð fyrir margra hluta sak-
ir og svo var hún minn fyrsti
vinnuveitandi.
Föður Unu sá ég aldrei, hann var
þá fyrir nokkru látinn með sams
konar hætti og dóttir hans nú. Þá
voru öll bömin sex á unglingsaldri,
og má nærri geta hvað mætt hefur
á móðurinni. Þótt ég hefði aldrei
kynnst föður Unu, Hans Petersen,
fannst mér ég nokkum veginn
þekkja hans gerð, því ég varð eitt
sinn áheyrandi aíð því, að móðir
hennar sagði, að Una væri hans
eftirmynd í sinni sem skinni. Það
var mér nóg, því betur gerða mann-
eskju held ég að tæpast hafi verið
hægt að fínna.
Á þessum ámm áttum við allar
þijár saman margar gleðistundir
heima og heiman á ferðalögum um
landið. Enn treystust böndin, er
Una gekk að eiga Þorstein frænda
minn og varð að mér fannst eins
konar mágkona mín.
Til þeirra var alla tíð gott að
koma, en minnisstæðust em mér
árin er heimili þeirra stóð á Þórs-
götunni. Þar fæddust bömin þeirra
tvö og þar var oft glatt á hjalla í
nábýli við ömmuna góðu og Ingu
frænku.
Una bjo alla ævi við allsnægtir
og kunni að meta það. Aldrei var
þar þó neinn dans í kringum gull-
kálf eða gælt við gerviþarfir. Allt
var vandað vel, sem til var stofnað,
eða í höndunum unnið og það var
margt mikið og fallegt.
59
Þessi orð em hér sett á blað til
að sýna þakklæti mitt fyrir áratuga
vináttu og ekki síst fyrir umhyggju
hennar við tengdamóður sína,
elskulega Ástu frænku mína,
síðustu árin, sem hún lifði. Það var
ómetanlegt.
Frændanum mínum góða, Þor-
steini, flyt ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur, svo og bömunum
þeirra, Ástríði og Skúla, bamaböm-
unum þremur og tengdabömum,
og elskuðum systmm, Lilju og
Margréti. Það er sárt að skilja svo
skyndilega, en öllum hlýtur að verða
huggun að geyma minningu um
slíka sólskinsmanneskju og brosið
hennar bjarta.
Blessaðar séu þær minningar.
Rúna
Una föðursystir mín lést föstu-
daginn 2. október. Hún fæddist í
Reykjavík 11. marz 1921, dóttir
hjónanna Guðrúnar Jónsdóttur Pet-
ersen og Hans P. Petersen kaup-
manns. Hún ólst upp í Skólastræt-
inu í miðbæ Reykjavíkur í stómm
systkinahóp, en hún var fjórða í
röðinni af sex systkinum. Faðir
hennar lést þegar hún var 17 ára
gömul, hann hafði þá rekið verzlun
í Bankastræti 4 frá því 1907, auk
myndaframleiðslu í bakhúsi í Skóla-
stræti.
Móðir Unu varð þá ung ekkja
með stóran barnahóp, en hún tók
við rekstri fyrirtækisins með góðri
aðstoð frá bömum sínum. Eftir að
Una lauk skólagöngu sinni vann
hún bæði við afgreiðslu { verzlun-
inni og við myndaframleiðsluna til
Legstelnar
Framleiðum allar stærðir og gerðir af legsteinum.
Veitum fúslega upplýsingar og ráðgjöf
________um gerð og val legsteina._
IB S.HELGASON HF
ISTEINSNIIÐJA
■ SKEMMUVEGI “ta SiMI 76677
t
Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
RÓSINKRANSA JÓNSDÓTTIR
frá Bolungarvik,
verður jarðsungin frá Aðventkirkjunni, Ingólfsstræti 19, þriðjudag-
inn 13. október kl. 15.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hinnar
látnu er bent á Systrafélagið Alfa eða önnur líknarfélög.
Magnús V. Guðbrandsson,
Hörður Magnússon, Hjördís Elinorsdóttir,
Oddný Magnúsdóttir, Vincent Cerisand,.
Grétar J. Magnússon, Gróta Ágústsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Muriid
'■^3 68 90 7nem
íau/car !
f Sævari
SÉRTILBOÐ ÞESSAHELGl
Blómstrandi Begoniur.
Aðeinskr. 170,-
Rauöur jóiatuiipo".
(Brilliant star)
10stk. kr.229,-
(Anne Marie)
4stk. kr. 199,-
Dökkblár jólakrókus
(Rememberance)
10stk.kr. 169,-
Riddarastjarna
(Amaryllis)
1 stk. kr. 295r
td. i skólumog barnaheimilum.
^tóöbeiningar
gasssssss'ix-'
meöferöogræktunhausúauk ,
laugardagog sunnudagkl.
13-.00-19.00.
Ath/. Fáið litprentaöan
leiöbeiningarbæklmg.
Magntilboð
Gerið hagstæö kaup.
50stk. túlípanar....^'490-
50 stk. krokusar .. • 4gQ’_
25 stk. páskaliljur ■