Morgunblaðið - 14.10.1987, Blaðsíða 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. OKTÓBER 1987
t
ÓLÍNA ÉERQSVEINSDÓTTIR,
Hvarflsgötu 17,
Hafnarflröl,
andaðist f St. Jósefsspítala Hafnarfirði þriðjudaginn 13. október.
Böm, tengdabörn og barnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÞORVALDUR BRYNJÓLFSSON
fyrrum yflrverkstjóri,
Austurbrún 4,
andaöist mánudaginn 12. október í Hrafnistu Hafnarfirði.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓN ÁGÚST JÓNSSON,
Helöarhrauni 30C,
Grindavík,
andaðist í Borgarspítaianum þriðjudaginn 13. október.
Elvar Jónsson,
Jenný Jónsdóttir,
Svava Jónsdóttir,
Dagmar Árnadóttir,
Margrót Guðmundsdóttir,
Reynlr Jóhannsson,
Benóný Þórhallsson
og barnabörn.
Faðir okkar. t
ÁGÚST JAKOB ORMSSON,
er látinn.
HJalti Ágústsson,
Særún Ágústsdóttir,
Þór Ágústsson.
t
Ástkær mágkona mín og föðursystir okkar,
JÓNA SIGURBJÖRG ÞORLÁKSDÓTTIR,
lést að kvöldi hins 12. október í Landspítalanum.
Camllla Sandholt,
Jenný Guölaugsdóttir Gröttem,
Katrfn Þ. Guðlaugsdóttir,
Hildur Björg Guölaugsdóttir,
Pótur Guðlaugsson.
t
Eiginkona mfn, móðir okkar, dóttir og systir,
HULDA MARKÚSDÓTTIR
frá Borgareyrum,
lést í Landspítalanum 12. október.
Pótur Árnason,
Höröur Jón Árnason,
Smári Árnason,
Markús Jónsson,
Hrefna Markúsdóttir,
Eygló Markúsdóttlr,
Grfmur Bjarni Markússon,
Þorsteinn Ólafur Markússon,
Ólafur Jónsson,
Guörún Einarsdóttir,
Lóra Tómasdóttir,
Inga Ólafsdóttir,
Sigrfður Magnúsdóttir,
Magnús Sigurður Markússon,
Erla Markúsdóttlr
Ester Markúsdóttir,
Erna Markúsdóttir.
t
JÓNA GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Æðey,
verður jarðsungin frá nýju Fossvogskapellunni fimmtudaginn 15.
október kl. 10.30.
Helena G. Zoega,
Ernst Pálsson.
t
Innilegar þakkir færum við þeim fjölmörgu sem sýndu okkur sam-
úð og hlýhug við andlát og jarðarför mannsins míns, föður okkar
og afa,
ADOLFS ANDERSEN,
önundarhorni,
Austur-Eyjafjallahreppi.
Kristjana Einarsdóttir,
Óli Einar Adolfsson, Mæja Jónsdóttir,
Már Adolfsson,
Svanlaug Adolfsdóttlr,
Marinó Adolfsson,
Guðmundur Helgi Adolfsson,
Guöni Adolfsson,
Sigrún Adolfsdóttir,
Erna Adoifsdóttir,
GuArún Magnúsdóttir,
Ingvar Magnússon,
Jónfna Sigurjónsdóttir,
og barnabörn.
Bóra Kjartansdóttir,
Helgi Friðþjófsson,
Þorbjörn Helgi Magnússon
Halldóra Guðmunds-
dóttir—Minning
Fædd 7. október 1909
Dáin 2. október 1987
í dag, miðvikudaginn 14. októ-
ber, verður Halldóra Guðmunds-
dóttir, Drápuhlíð 23, Reykjavík,
jarðsungin frá Fríkirkjunni í
Reykjavík, en hún lést á Droplaug-
arstöðum 2. þ.m. Halldóra fæddistí
Reykjavík 7. október 1909. For-
eldrar hennar voru hjónin Guð-
mundur Guðnason og Mattína
Helgadóttir.
Guðmundur fæddist 17. júní
1878 í Traðarkoti á Stokkseyri,
en ólst upp frá fjögurra ára aldri
að Miðfelli í Hrunamannahreppi.
Guðmundur stundaði sjómennsku
frá 15 ára aldri. Hann var 21 ár
á skútum, þar af mörg ár skip-
stjóri og á togurum var hann í 34
ár, ýmist sem skipstjóri eða stýri-
maður. Guðmundur var skipstjóri
á togaranum Nirði, sem skotinn
var niður í lok fyrri heimsstyijald-
arinnar. Hann lést 26. apríl 1962.
Mattína fæddist á Miðfelli
Hrunamannahreppi 9. ágúst 1873,
en lést 11. apríl 1964 eftir að hafa
verið rúmföst í 13 ár.
Guðmundur og Mattína giftust
21. febrúar 1903 og eignuðust átta
böm, en eitt lést í æsku. Bömin
vom í aldursröð: Ólafur Helgi stýri-
maður, sem drukknaði með togar-
anum Apríl 1. desember 1930;
Rósa sem giftist Einari Magnús-
syni rektor, en hann lést 1986;
Gyða sem giftist Einari Pálssyni
deildarfulltrúa, en hann lést í apríl
sl.; Guðbjörg sem er látin en hún
var gift Bimi Bjömssyni borgar-
hagfræðingi, sem einnig er látinn;
Halldóra sem hér er kvödd; Hulda
sem er látin, en hún var gift Jó-
hanni Hannessyni brunaverði, en
þau skildu; Sigurður málarameist-
ari, sem er kvæntur Ingunni
Jónsdóttur.
Halldóra fæddist í Reykjavík 7.
október 1909. Hún fæddist á
Grettisgötu 20, en þriggja ára
fluttist hún með foreldrum sínum
og systkinum á Bergstaðastræti
26b, og átti þar heima til ársloka
1965.
Halldóra giftist eftirlifandi eig-
inmanni sínum, Pétri G. Jónassyni,
27. maí 1939. Pétur er sonur hjón-
anna Guðríðar J. Jónsdóttur, f. 29.
júlí 1889 í Hafnarfírði, d. 8. sept-
ember 1951 og Jónasar Þorsteins-
sonar, verkstjóra, f. 22. júlí 1880
í Vallarhjáleigu, Hvolhreppi, en
hann lést í spönsku veikinni 20.
nóvember 1918.
Pétur var sjómaður eins og
tengdafaðir hans og var orðinn
skipstjóri hjá Landhelgisgæslunni
þegar hann varð að hætta sjó-
mennsku árið 1948 vegna heilsu-
leysis, en frá þeim tíma vann hann
við skrifstofustörf hjá Landhelgis-
gæslunni, þar til hann hætti
störfum þar vegna aldurs. Eftir
það vann Pétur sem þingvörður í
nokkur ár.
Halldóra og Pétur eignuðust
þijú böm, dreng sem fæddist 30.
april 1939 en lést 23. maí sama
ár; Guðríði Jónu, f. 7. ágúst 1940,
ógift, fulltrúi hjá Sjúkrasamlagi
Reykjavíkur. Guðríður hefur búið
alla tíð hjá foreldrum sínum og
verið þeim stoð og stytta í erfíðum
veikindum þeirra; Matthías Guð-
mund f. 18. nóvember 1948,
deildarstjóra hjá Brunabótafélagi
íslands, búsettan í Garðabæ. Matt-
hías var giftur Fríðu Proppé en
þau eru skilin. Matthías og Fríða
eiga tvö böm, Halldóru Gyðu, f.
20. júní 1969 og Jóhannes Friðrik
f. 26. ágúst 1974.
Halldóra og Pétur hófu búskap
á Bergstaðastræti 26b í sama húsi
og foreldrar Halldóru bjuggu.
Samheldnin var mikil í húsinu
og gestrisnin í fyrirrúmi. Halldóra
sá um heimili foreldra sinna í þrett-
án ár vegna veikinda móður sinnar,
en allan þann tíma var Mattína
rúmliggjandi. Þá var oft gest-
kvæmt á Bergstaðastrætinu en
móttökumar alltaf hlýjar og rausn-
arlegar.
Innan fjölskyldunnar var Hall-
dóra yfírleitt kölluð Halla. Pétur
og Halla voru í hugum okkar eitt-
hvað sem var óaðskiljanlegt.
Glæsileg hjón sem alltaf var gaman
að heimsækja. Leiðin úr vestur-
bænum upp á Bergstaðastræti var
eitthvað lengri í þá daga en hún er
í dag, en heimsóknimar voru þeim
mun ánægjulegri.
Eftir lát Mattínu fluttu Halla
og Pétur af Bergstaðastrætinu í
Drápuhlíð 23, þar sem þau hafa
búið síðan.
Hún vann við ýmis verslunar-
störf frá árinu 1964 og síðan hjá
Búnaðarbanka íslands frá árínu
1967 til 1980.
Halldóra veiktist í febrúar 1982
og reyndist sá sjúkdómur alvar-
legri en í upphafí var ætlað. Hún
dvaldist á Droplaugarstöðum frá
14. október 1982, þar sem hún
lést 2. október sl.
í hennar miklu veikindum heim-
sótti Guðríður móður sína nær
daglega og Pétur sömuleiðis nema
þegar hann dvaldist á sjúkrahús-
um. Matthías og böm hans komu
einnig oft til hennar.
Einkar kært var á milli allra
systkina Halldóru en þó einkum á
milli Halldóru og Gyðu. Gyða sýndi
systur sinni mikla umhyggju í veik-
indum hennar.
Ég og fjölskylda mín sendum
Pétri, Guðríði, Matthíasi og fjöl-
skyldu þeirra okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Að lokum vil ég þakka Halldóru
samfylgdina. Blessuð sé minning
hennar.
Hafsteinn Hafsteinsson
Mig langar í örfáum orðum að
minnast elsku ömmu minnar og
nöfnu, sem ætíð var mér svo góð
og blíð. Hún hafði alltaf tíma til
að sinna mér og bróður mínum,
og ófáar nætumar fengum við að
gista hjá ömmu og afa og ávallt
var mikil tilhlökkun að fara í
„Drápó". Amma mín var af gamla
skólanum, þar sem hraði og spenna
þekktust ekki, heldur hafði hún
alltaf tíma til að tala við okkur,
stijúka vangann og þerra tárin ef
eitthvað var að. Einnig kenndi hún
mér bænimar og örvaði mig i námi.
Amma mín hugsaði alltaf fyrst og
fremst um aðra, hún var mjög gjöf-
ul og hafði gaman af að gleðja.
Hún hafði stórt hjarta og mátti
ekkert aumt sjá, þá var hún fljót
til að rétta þeim sem minna máttu
sín hjálparhönd.
Amma Halla var alin upp í stór-
um systkinahópi, dóttir hjónanna
Mattínu Helgadóttur og Guðmund-
ar Guðnasonar skipstjóra, en þau
voru Ámesingar, bæði alin upp í
Hreppunum. Amma Halla hafði
líka góðan 'stuðning, sem er afí
minn, Pétur, en þau giftu sig 27.
maí 1939, og voru þau afar sam-
rýnd og samstíga alla ævi. Amma
Halla tók að sér heimili foreldra
sinna þegar móðir hennar veiktist
og sá hún um hana og heimilið í
þrettán ár. Eftir að foreldrar henn-
ar féllu frá fór hún út að vinna,
fyrst við verslunarstörf og síðan
við símavörslu í Búnaðarbanka ís-
lands á annan áratug. Um sama
leyti reistu amma og afí sér fallegt
heimili í Drápuhlíð 23. Þau voru
ekki fá skiptin sem við amma fór-
um saman í bæinn að versla og
þá var alltaf einhveiju gaukað að
ömmubömunum.
En ský dró fyrir sólu. Fyrir fímm
árum fór amma að kenna sér
meins, hún sem ávallt hafði verið
svo heilsuhraust, og reyndist það
vera það alvarlegt, að hún varð
að fara á hjúkrunardeild Droplaug-
arstaða. Þegar amma mín fór á
Droplaugarstaði kom það best í
ljós hversu samrýnd og góð afí og
amma voru hvort við annað, því
ávallt kom elsku afí minn í heim-
sókn, hvem einasta dag sem hann
gat, heilsu sinnar vegna, en sjálfur
er hann búinn að vera heilsulítill
síðustu sjö ár. Nú hefur elsku afí
minn mikið misst, og bið ég Guð
að styrkja hann á þessum erfíðu
tímum.
Ég vil færa þakkir starfsfólki
hjúkmnardeildar Droplaugarstaða
fyrir góða umönnun og hlýlegt við-
mót alla tíð.
Ég kveð elsku ömmu mína og
bið henni Guðs blessunar á þeim
stað sem við eigum öll vísan.
Halldóra Gyða Matthíasdóttir
Yndisleg móðursystir mín hefur
kvatt okkur að sinni. Halldóra Guð-
mundsdóttir fæddist 7. október
1909 inn í glaðan, stóran systkina-
hóp, dóttir hjónanna Mattínu
Helgadóttur og Guðmundar Guðna-
sonar skipstjóra. Það sem var
höfuðeinkenni Höllu, móðursystur
minnar, var endalaus fómfysi við
aðra sem lýsti sér allra best í um-
hyggju og umönnun hennar fyrir
foreldmm sínum alla tíð. Þegar
amma okkar, Mattína, missti heils-
una, tók Halia við húsmóðurhlut-
verkinu á Bergstaðastræti, sem var
stórt hlutverk og nutum við öll í
Ijölskyldunni þess innilega. En
Halla stóð ekki ein. Ung að ámm
kvæntist hún eftirlifandi eigin-
manni sínum, Pétri Jónassyni,
glæsilegum og góðum manni sem
sannarlega kunni að meta Höllu
sína. Og man ég vel, þá unglingur
og daglega inni á heimilinu, hversu
fallegt samband var milli þeirra og
má með sanni segja að þau hafí
ætíð verið nýtrúiofuð. í lífínu skipt-
ast á skin og skúrir. Fyrsta bamið
sitt, dreng, sem skírður var Matt-
hías Guðmundur, misstu þau hjón
1939 þegar hann var á öðmm mán-
uði og hefur það verið sár lífs-
reynsla ungum hjónum. En lífið var
þeim líka gjöfult og gott. Tvö góð
böm eignuðust þau, Guðríði Jónu
og Matthías Guðmund, sem komu
eins og sólargeislar inn í líf þeirra.
Og seinna á ævinni þegar veikindi
heijuðu á hafa þau reynst foreldmm
sínum einstaklega vel. Halla móður-
systur var glöð og kát að eðlisfari,
full af lífí og krafti, kona sem var
gaman að vera nálægt. Þegar ég
nú fullorðin lít til baka á æskuminn-
ingamar em ótal margar myndir
þeirra tengdar Höllu sem var ein-
stök bamagæla. Hún elskaði að
hafa böm í kringum sig, gleðja þau
og umveija. Hún varðveitti líka
bamið í sér alla tíð sem kom fram
í opnu hugarfari hennar og léttri
lund. í dag þakka ég Höllu allar
þessar stundir birtu og gleði, ég
þakka henni fyrir hvað hún var
mér alltaf góð. Spámaðurinn segir:
„Og hvað er að hætta að draga
andann annað en að frelsa hann frá
friðlausum öldum lífsins, svo að
hann geti risið upp í mætti sínum
og ófjötraður leitað á fund guðs
síns.“ Ég trúi því að Halldóra, móð-
ursystir mín, sé nú ftjáls og ég
óska heni góðrar ferðar.
Helga Mattína Björnsdóttir