Morgunblaðið - 29.10.1987, Blaðsíða 66

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. OKTÓBER 1987
*66
1'
4
„ ég tel ob þcö> séu 50/50 L'ikara. þut'
óub hann kpmista, sp\bcxUxr\o.."
Ekkert kjaftæði. Það var
ekki eitt einasta hár i glas-
inu þeg-ar ég rétti þér það!
Hraðakstur á Sundlaugavegi
Þeir bíða trítilóðir í startholun-
um. Um leið og skiptir í gult eru
þeir komnir af stað. Allt í botni.
Gæðingamir skjálfa af orku. Nú
er komið að Laugamesvegi, hann
liggur þvert á Sundlaugaveg. Bílar
frá hægri og vinstri, „en hvað varð-
ar okkur um það“. Göngubraut á
móts við Sundlaugaveg 1. Verslanir
báðum megin. Fólk á hlaupum í
innkaupum. „Sástu kellinguna,
maður? Hún bara flaug.“ Við Gull-
teig, önnur göngubraut. Böm að
koma úr skóla. Þau geta beðið!
Áfram! Bflastæði á báðar hendur.
Einn að reyna að komast út. „Er
maðurinn vitlaus! Ég á réttinn, ha.“
Áfram, áfram, göngubraut við
sundlaugamar — ljós — hringing —
böm báðum megin „en ég slepp,
engin lögga".
Og þannig gengur þetta dag eft-
ir dag, jafnt í skammdegismyrkri
og rigningunni sem á sumardegi.
Kunningi minn kom í heimsókn
á sunnudaginn. Hann varð að leggja
norðanmegin og hann fór með gát
þvi þröngt var á stæðinu. Koma
tveir bijálæðingar, hvor úr sinni
áttinni og þeyta flautur af krafti.
„Það lá við ég hrykki út úr skinn-
inu,“ sagði aumingja maðurinn.
„En svo var nú eftir að komast
yfir. Það var nú þrautin þyngri.
Loks kom einn réttlátur, en bijálæð-
ingur úr hinni áttinni var nærri
búinn að keyra mig niður."
En þetta á ekki bara við um
Sundlaugaveg, svona er þetta um
allan bæ og hvað gera landsfeður,
borgarstjórinn, borgarstjóm? Það
verður að draga úr hraðanum með
öllum hugsanlegum ráðum.
Ég skora á borgarstjóra að boða
til fundar með öllum þeim, sem sjá
eiga um'umferðarmál í þessum bæ,
og verkefni fundarins verði að finna
ráð til að draga úr ökuhraða og
stöðva ökuníðingana.
Sundlaugavegi 20,
í október 1987.
R. Sigmundsson.
Fegurðin
í vetrar-
ríkinu
Til Velvakanda
Nú er vetur genginn í garð og
langt og gott sumar að baki. Oft
verður maður var við það að marg-
ur kvíður vetrarkomunni og því
skammdegismyrkri sem í hönd fer.
Því er líka óspart haldið að okkur
sem búum á hér á norðurhjaranum
að hámark veðursældar sé sólskin
og logn. Ég bjó í miklu sólskinslandi
um tíma þar sem venjulega var allt-
af sólskin og logn. Það er afskap-
lega þreytandi veðurfar til lengdar.
Það eru forréttindi okkar íslend-
inga að þurfa aldrei að búa við
sama veðurfarið nema nokkra daga
í einu. Hér markast árstíðimar
skýrt af verðurfarinu. Hver árstíð
hefur sína stemmingu. Hugleiði
maður málið hafa allar árstíðimar
upp á eitthvað að bjóða sem mikil
eftirsjá væri í ef vantaði. Það er
stórkostlegt að vera þátttakandi í
þessari hringrás náttúmnnar og
eilífum umskiptum. Þess vegna
ættum við að bjóða veturinn vel-
kominn eins og sumarið og njóta
þeirra hughrifa og fegurðar sem í
vetrarríkinu er að finna.
Kolskeggur
Yíkverji skrifar
rekmiðstöð í Hafnarfirði aug-
lýsti starfsemi sína á dögun-
um. í sjálfu sér vakti það ekki
athygli Víkveija, enda auglýsingar
slíkra fyrirtækja daglegt brauð
síðustu árin. Víkverji ekki heldur
plagaður af þeirri grillu að halda
að hann geti á miðjum aldri orðið
stæltastur allra stæltra.
Lítil setning í kynningu fyrirtæk-
isins gerði það þó að verkum, að
skrifari staldraði við. Þar var bent
á, að það taki aðeins sjö mínútur
að aka úr Breiðholtinu til Hafnar-
Qarðar, væntanlega á löglegum
hraða. Sannast sagna hafði Víkverji
haldið að mun lengri tíma tæki að
aka þessa leið. Bættir og breyttir
vegir hafa breytt samgöngum
gífurlega og það sem áður tók
nokkra tíma eða þótti góð dagleið
er nú skottúr.
XXX
etta leiddi hugann að því hvað
það virðist einhvem veginn
miklu einfaldara fyrir þá sem búa
utan Reykjavíkur að ferðast til höf-
uðborgarinnar heldur en fyrir
borgarbúa að komast jafn langa
leið.
Margt fólk af Suðumesjum sæk-
ir atvinnu sína til Reykjavíkur og
finnst ekki merkilegt. Reyndar er
eitthvað um það líka að fólk úr
borginni sæki vinnu sína suður á
Keflavíkurflugvöll. Víkvetja finnst
stórmál að heimsækja vini sína í
Keflavík, en þeim finnst ekkert til-
tökumál að renna í bæinn, eins og
það er kallað. Fólk frá Hveragerði
og Selfossi sækir sömuleiðis í ein-
hveijum mæli vinnu til borgarinnar.
Höfuðborgarbúinn fer hins vegar
ekki á þessar slóðir nema hann eigi
brýnt erindi eða bregði sér í sunnu-
dagsbfltúr.
Ætli Reykvíkingum fyndist ekki
einkennilegt að sækja skóla frá
Reykjavík til Akureyrar? Vafalaust.
Talsvert af fólki kemur þó úr höfuð-
stað Norðurlands á hveijum vetri
til að stunda skóla í borginni. Dvel-
ur það þá syðra virka daga vikunn-
ar, en heima yfir helgina.
Víkveiji hefur ekki gert vísinda-
lega úttekt á þessu, en veltir því
fyrir sér hvort þeim sem búa í
mesta þéttbýlinu vaxi í augum ef
þeir þurfa að fara út fyrir höfuð-
borgarsvæðið. Eða hvort fólk hafi
ekki áttað sig á því hve skamman
tíma það tekur nú orðið að komast
til nágrannabyggðarlaganna? Þetta
sama fólk, Víkveiji meðtalinn, eyðir
þó daglega löngum tíma í bfl sfnum
í umferðaröngþveiti við að komast
í og úr vinnu innan borgarmark-
anna.
XXX
Undir stjóm nýrra eigenda og
ritstjóra hóf Vikan að koma
út í síðustu viku. í blaðinu er einn
höfundanna sérstaklega kynntur og
sagt að hann sé ættaður af Hom-
ströndum, sonur föður síns og
þeirra systkina! Ekki meira um það.
XXX
A
Iminningargreinum, í Morgun-
blaðinu og annars staðar, er
algengt að skrifað sé eitthvað á
þessa leið: „Ég kynntist þessum
mæta manni persónulega og urðum
við hinir mestu mátar." Undirskrift
er síðan oft einhver fjölskylda,
spilafélagar eða Jón og Jóna. Er
ekki hægt að breyta þessu?
4