Morgunblaðið - 21.11.1987, Blaðsíða 76

76
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 21. NÓVEMBER 1987
ÍÞRÓTTIR UNGLINGA / FIMLEIKAR
Vilmar Pétursson
Stainunn, QuArún, Jónfna, Ásta, Harpa, Lovfaa, Dfana, Rósa Lára, Eva Dögg, írls og Inglbjörg aru
B-alnn.
Æfum okkur að
halda jafnvæginu
BEINN er skemmtilegasti
r hópurinn og við erum líka
með svo skemmtilegan kennara,"
sögðu stelpumar í B-einum þegar
■HBI blaðamaður tók þær
Vilmar tali. Blaðamaður
Pétursson spurði þær hvað þær
skrifar væru alltaf að gera
upp á þessu priki
hvort þær væru kannski í hænsa-
leik. „Þetta er ekki prik þetta er
slá. Við erum að labba á slánni til
að æfa okkur að halda jafnvæginu.
Ef við dettum fáum við stundum
að gera aftur en við dettum nú
næstum því aldrei, svöruðu stelp-
umar undrandi og hneikslaðar yfír
fáfræði blaðamannsins.
Auk þess að æfa sig á slá æfa stöll-
umar sig á einrá, í gólfæfíngum,
hoppa á trambolíni, fara í handa-
hlaup og bara allskonar. Allar ætla
dísimar ungu að verða fímleika-
drottnmgar, fara á Ólympíuleikana
og kannski koma fram í sjónvarpinu
þegar þær verða stórar.
Vilmar Pélursson
B02 hópurinn sýnlr hvars hann ar magnugur. Hóplnn sklpa Bergllnd Bragadóttir, Kristfn Ólfna
Kristjánsdóttlr, Kstrfn Þórarinsdóttlr, Dagmar Pótursdóttlr og Elfn Vilhjélmsdóttir.
Fara í æfinga-
féröir til Danmerk-
ur og Svíþjóðar
Vilmar Pótursson
Þair aru haröabralAlr og stæltir þeir Gfsli Öm, Ófeigur og Örvar
enda búnir að æfa fímleika mikið og lengi.
uioli urn uaroarsson,
Ófeigur SigurAsson og örv-
ar Arnarson œfa allir fim-
leika 6 sinnum f viku fjóra
tfma f senn hjá Fimleika-
deild Ármanns. Samt finnst
þeim þetta alltaf jafn gaman
og segjast hafa tekist að
samrœma þessar stffu œf-
ingar og skólanámið.
Ymislegt hefur orðið til að
ýta undir áhugann hjá
strákunum, t.d. hafa þeir farið
í æfíngaferðir bæði til Dan-
merkur og
Svíþjóðar. I
þessum ferðum
segjast þeir taka
miklum fram-
förum, ekki síst vegna þess hve
æfingaaðstaðan þar er miklu
betri en hér heima. Mest munar
um gryfjumar sem gera allar
stökkæfíngar mun áhrifaríkari.
Vilmar
Pétursson
skrífar
I æfingaferðunum sem hafa
staðið í hálfan mánuð var æft
tvisvar á dag til að nýta þær
sem allra best.
Núna eru félagamir að æfa sig
undir bikarmót FSÍ sem fram
fer í desember. Á því móti er
keppt í liðum og einungis teknar
fyrir skylduæfíngar. Strákamir
ætla iíka að taka þátt í íslands-
meistaramótinu i vetur en þar
er einstaklingskeppni og keppt
í fijálsum æfíngum. í æfíngun-
um á ísiandsmeistaramótinu
verða strákamir þó að fram-
kvæma ákveðnar erfíðar æfíng-
ar til að eiga möguleika á hæstu
einkunn. Blaðamaður spurði þá
Gísla, Ófeig og Örvar um mögu-
leika þeirra á íslandsmeistara-
mótinu. „Við eigum enga
möguleika í vetur því að í okkar
flokki eru margir eldri strákar
sem eru búnir að æfa lengur,
en talaðu við okkur eftir eitt til
tvö ár,“ svöruðu þeir brattir.
Einráin er skemmtilegust
302 hljómar eins og nafn á
fljúgandi f urðuhlut úr geim-
stríðsmynd en þetta er nú samt
nafn á flokki 5-7 ára stelpna
hjá Ármanni. Þessar stelpur
eiga það sameiginlegt með
fljúgandi furðuhlutum að oft á
tíðum virðast þær skjóta
þyngdaraflinu ref fyrír rass og
svífa um loftið að vild. Þegar
þær eru í gólfæfingunum virð-
ast þær til dæmis geta stokkið
óendanlega hátt.
Steipumar í B02 byijuðu allar
að æfa fímleika í fyrra og eru
orðnar ýmsu vanar. Núna eru þær
í óða önn að æfa undir jólasýning-
una sem verður 13
desember. Á þá sýn-
ingu koma pabbar,
mömmur, afar,
ömmur og bara alla
sem langar til. En þó að undirbún-
ingur jólasýningarinnar taki mikinn
tíma má ekki gleyma að æfa þrek-
ið, teygjur og tækni, því eftir
sýningunna koma önnur verkefni
svo sem innanfélagsmót Ármanns.
„Við tókum þátt í innanfélagsmót-
inu í fyrra í stóra salnum. Það var
svoldið erfítt og sumar okkar sváfu
illa nóttina áður," sögðu stelpumar
þegar talið barst að innanfélags-
mótinu.
Skemmtilegasta grein fímleika
fínnst B02-stöllunum vera einráin
en hún er undirbúningsgrein undir
að takast á við tvírána. Þegar hér
var komið spjallinu voru vaskir
júdó-strákar famir að banka
óþyrmilega á dyr fþróttasalarins og
vildu komast inn. Því var vissara
að hætta spjallinu því ekki vildum
við á hættu að mæta þeim flokki
illa reiðum.
Vilmar
Pétursson
skrífar