Alþýðublaðið - 30.05.1932, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
9
ðfbeldisverk i BolnngaviL
Hanoibal Valdimarsson kennari tekinn með valði
í skemtlferö i Bolnngavfk og flnttnr nanöngnr
til Isafjarðar.
Kl. a'ð ganga 2 í gærdag fór
söngflokkurinn á Isafifði tii Bol-
ungavíkur og ætlaði að halda
Söngskemtun par. Var Hannibal
Valdi'triarsson, varaforseti Alþýðu-
samtoands Vestfjarða, í för með
honum og ætlaði að fara með
honum til Súðavíkur, en þar ætl-
aði fiokkurinn að halda söng-
skemtun líka.
Hannibal Valdimcirsson.
Kaupdeila hefir staðið yfir í
Bolungavík undanfarið, eins og
kunnugt er, og er það Högni
Gunnarsson og félagi hans, sem
hafa einir atvinnureken da reynt
að brjóta kaupkröfur verka-
manna, sem pegar eru viðuríkend-
ar áf öðrum atvinnurekendum.
Þegar Hannitoal, sem reynst
hefir ákaflega dugiegur verklýðs-
maður vestra, var nú kominn í
Bolungavík, mun Högni hafa
haldið að hann væri kamiinn til
að hjálpa verkafólkinu í deilunni
við hann, og fór því inn á heitmiili
Ágústar frá Æðey, par siem
Hannibal var að drekka kaffi,
og gerði boð fyrir hann. Kam
Hannibal til viðtals við hann, og
sagðii Högni þá, að bátur biði við
bryggjuna með vél í gangi, skyldi
hann nú tafarlaust fara úr pláss-
inu og tii ísafjarðar. Haninitoal
sagði honum frá ferðaáætlun
sinni og saigðist ©kki mynidu
fara úr plássinu fyr en sér sýnd-
ist. Högni kvað sér ekki kama
.pað við. Skuli Hannibal fara undix
eins. Sagði hann um leið við fé-
laga sína, sem voru fjórir, að
réttast væri nú að hrinda Hanni-
bal út, og var pað gert á svip-
stundu. Urðu nú dálítil fanigbrögð,
en er út á götuna kom, tókst
Hannibal að slíta sig lausan af
pessum ölmiu möninum, og
lamdi hann frá sér eins og honum
var auðið. Tóikst ofbeldismönnun-
um pó að ná tökum á hanium
aftur, en hann tók pá votta að
pví, að hann væri tekinn með
ofbeldi.
Var Hannibal nú látinn út í
bátinn og settu ofbeldismennimir
hann í gang, en gerðu það svo
klauíalega, að hann bilaöi, er
kamið var dálítiÖ út á víkina, og
urðu þeir pví að taka annan bát.
Barðist Hanndbal á móti þeitm, er
peir létu hann ofan í bátinn.
En nú kom kurr upp iiðinu.
Urðu sumir ofbeldismienndTnir
hræddir og vildu snúa við, en
ekki varð það úr, nema að einn
sneni við. Var nú haldið tii Isa-
fjarðar, en er peár voru rétt að
koma pangað, sáu peir hvar einn
samvinnuféLags'báturinn kom á
móti peim, og var hann fullur af
sjómönnium, er höfðu fengið
fœgnina á fund, er þeir voru að
halda.
Báturdnn með Hannibal- hélt nú
upp að bryggju, og tók lögrieglan
par alia bátsverja og setti 5 stejn-
inn. Dvöldu þeir par til pess er
fulltrúi bæjarfógeta kom og úr-
síkurðaði, að ekki bæri nauðsyn
til að halda peiim inni par til rétt-
ur, rannsóknir og yfirheyrsiur
byrjuðu.
1 gærkveldi fór svo Hannihal,
Finnur Jónsson, Guðm. G. Haiga-
lín og 30—40 menn aðrir til Bol-
ungavíkur.
Er þeir komiu að brimbrjótnum
var hann fulliur af fólki, og var
hrópað til peirra, að þeir skyldu
ekki hálda lengra. Las oddvitinn
svo upp skjal mikið, sem átti að
vera nokkurs konar fundarsam-
pykt, og var í hennd aðkomu-
mönnum fastlega ráðið til að
’koma ekki í liand eða halda fund
vegna æsinga í þorpinu. Sikeyttu
fsfirðinigaxnir pví engu, en héldu
'upp í porpJð ogt í fundaxhús pian.
Var svo fundur haldinn, og stóð
hann til kl. 3 í nótt; töluð'u and-
stæöingarnir par á víxl, læknirinn
og oddvitinn fyrir ofbeldiismienn-
ina, en presturinn, séra Páll Sig-
urðsson, og margir fleiri fyrir
verkamenn.
Nánar á morgun.
HónólúlúmáliÖ. Lesendur blaðs-
ins munu minnast frásagnarinnai’
af pví, er ráðáist var á auiieriska
konu í Hónólúlú og að maður
hennar, móðir hennar og tveir
sjómenin myrtu þann, er hafði
/gert pað. — Nýiega féll dómiur
yfir Massiie, manni konunnar, og
Var hann dæmdur í 10 ára fiang-
elsi, en laedsstjómin breytti
dómnum pegar í einnar klukku-
stundar fangelisd!*
Þeir stálu 900. púsund krómmi,
Um síðustu mánaðaimót vildi pað
til í Oimutz, að noklírir ræn-
ingjar réðust inn í brautarstöð,
svæfðu gjaldkerann með eter og
stálu’ 900 þúsund tékknieskuiro
krónum.
Er nýr ófriður í aðsígi.
„Afvopimn“
auðvaldsins.
v.
> 'Á hverju ári er eytt um 25
milljörðum gullmarka til herbún-
iaðar í heiminum. Þar af eru vopn
keypt fyrir um 7 milljarða. Af
pessari upphæð er álitið að um
2 milljarðar renini í vasa vopna-
framíliéiðiendanna, sem hrieinn á-
góði. (Á sátíta tímá 0ru 85 ttdlljón:-
ir atvinnulieysiingja, p. e. að 100
milljónir manina .líða skort vegna
atvinnuleysis.)
Er nokkur furða pótt vopnasal-
arnir hafi góð ráð á pví aö kosta
nokkur blöð tiil að sýna rnönnum
fram á, að Kínverjar séu svo ó-
þroskaðir að nauðsyn krefji að
einhver mieniningarpjóðin stjórni
þieim og að afvopnunarrráðstefn-
an sé algierlega ótímabær.
Árið 1926—1927 sat undirbún-
ingsniefnd afvopnunarráðstefnunn-
ar, siem nú er loks komin saman,
á rökstólum. Bandaríkjamenn
sendu pangað mann að nafni’
William B. Shearer, guðhræddan
og góðan mann, pjóðrækinn og
vel hugsandi. Hann vanin í nefnd
þessari með öðrum sæmdarmönn-
um ,sem yfirloitt komust að peirri
niðurstöðu, að afvopnun væri
flókið mál, sem ekki bæri að
hrapa að. Nokkrum árum síðar
fcom pað í Ijós við máiaferli í
Bandarifcjunum, að peissi víð-
frægi Mr. Shearer hafði fengið
50 000 — fimmtíu þúsund dolara
— 3—400 'pús. krónur — fyrir að
færa fram öll möguleg „rök“
gegn afvopnun. Hina 50 púsund
'doliara fékk hann greidda áð
starfi sínu lofcnu hjá vopna- og
herskipiaverksmi'ðjunium amerísku,
Það er kunnsugt hverjum biaða-
manni í Genf, að morðtólaauð-
valdið hefir sent, ekki að eiins
njósnara og „agenta“ til að fylgj-
ast meö afvopnu’narráöstiefnunni,
héldur eru og fulltrúar sumra
ríkjanna beinlínis irmbo'ðsmenn
þessara blóðugu kapítalista, þar
á meðal sendiniefnd Frakka (Tar-
dieu) og bandamenn peirra.
Á sama tíma geysar stríðið í
Austurlöndum, og þaÖ hefir
sannast, m. a. af umimælum for-
seta verzlunarráðsins í ensika
pánginu, að bæði Japanar og Kín-
verjar hafa fengið stórlán hjá
bönkuni í Evrópu og Ameríku
til þesis að kaupa vopn fyrir í
Evrópu. Viopnaútflutmingurinn frá
Evrópu hefiir tífaldast á nokkmin
mánuðum, sagði forseti enska
verzlunarráðsiins (Board of Trade).
Það hefir sannast, að sendiherr-
ar á afv,o p nunarráðstefnunni eru
um ieið bankastjórar banka, sem
„halda stríðinu úti“ með lánum
jog standa í samlmndi við vopna-
verksmiðjumar og uonir kapítai-
istannci wn að kreppuivni léttl em
bundnar við pað, að strlðið í
austri gjósi upp ctftur, ef svo
ínætti að or'ði komast, pví það
geysar að hálfu leyti enn.
Þanniig er hin svo nefnda af-
vopnunarráðstefna. — Jafnaðar-
mennirnir, sem standa par og
halda uppi baráttu fyrir friði og
afvopnun, án sviika og fals, eru
ipaggaðir í liel af fallbysisudrun-
iunumi í auistri og svikamylíla auð-
valdsins í Genf, „agentar“ pess,
njósnarar og aðrir umboðsmenn
ráða svo máiklu, að starf verk-
lýðsfulltrúanna fyrir pví að frelsa
mannkynið frá bölvun auðvalds-
ins verður að litlu og jafnvel
engu. — Emil Vandervelde, for-
seti Alpjóðasamhanids jafnaðar-
manna (Alpýðuflokkurinn er í
pví), talaði rétt eftir að afvopn-
unarráðstefnan var sett. Krafðist
hann par fri'ðar og afvopnunar og
sagði, að ef þeirri kröfu yrði ekld
framfyligt, pá myndi verkalýður-
inn í öllum löndum kunna að
beita peim vopnum, sem bitu. —
Eiina pjóðin, sem sýnt hefir friðar-
viíja sdnn í verld, eru Danir, enda
eru jafna'ðarmienn par mestu ráð-
andi. Danir minka raeð hverju
ári útgjöild til hersins og stefna
hraðfari að algerðri afvopnun, —
En Danimörk er eins og lítill gróð-
urrieiitur í 'víðáttumildiM eyðimörk.
Það er pví stöðug og vaxandi
hætta á nýju heiimsstríði, sem
getur brotist út, ekki að eins í
Evxópu, heldur ednkuju í Austur-
Asíu. Það er kapítalisminn, sem
er orsök pess og pað er vitað og
viðurkent, að upp úr nýju heims-
stríði verður sjálfkmfa bijlting í
ffleiru en eiuu landi, hvort sem
pað tekur pátt í pví eða ekki.
Sagan sýnir mörg dæmd þess. Hið
isíðasta er Rússiand 1917.
Kapítalisminn er dauðadœmd-
itr og á skamt eftir ólifað, og
pað; er socialismmn, sem kemur
í stað hans, skipulag hinna sctm-
haifou uerklf/osfélaga. — Þetta
er eins uíst og að sólin kemur
upp á mórgun.
V. S. V.
Fátæki’alagabieytingar.
Löo frá aiDmgi
Það er fljótt af að segja, að
pingið befir ekki sinit kröfuim um
róttækar réttarbætur tiíl handa.
olnbogabörnum þjöðfélagsins,
siem hafa orðið að leita fátækra-
styrks. Fátækraflutninginn, þann
viðuristyggilega pjóðarósóma, hef-
ir pað ekld afnumib. Frumvarp
AiþýÖuílokksins um róttækar rétt-
arbætur á fátæikralögunum hef-
ir pað felt. Frumvarp fjórmienn-
inganina, sem einnig hljó'ðaðá' um
verulegar réttarbætur, hefir verið
Isvæft í nefnd, sem einn af flutn-
ingsmönnum pess, Bergur Jóns-
son, er formaður í,
Nú hefir aipingi svo sett lög
samikvæmt frumvarpi því, sem
stjórnin lét hera frami, með þeim
breytingum, er efri deild gerði á