Morgunblaðið - 18.12.1987, Qupperneq 15

Morgunblaðið - 18.12.1987, Qupperneq 15
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. DESEMBER 1987 15 Vonir í miskunn- arlausri tilveru Békmenntir Jenna Jensdóttir Kirsten Bang: Betlidrengurinn Jugga Þýðandi: Torfi Ólafsson Teikningar gerði Kanuna Svens- son Bókaútgáfan Reykjavík 1987 Landakot, Rithöfundurin Kirsten Bang fæddist í Danmörku 1908. Hún lauk kennaraprófi og vann við kennslu og kennslumál til ársins 1958, eftir það helgaði hún sig ritstörfum. Hún ferðaðist um lönd — kynnti sér þjóðlíf og þjóðhætti og varð sú vitn- eskja, er hún aflaði sér, undirstaðan í sögum hennar, sem eru víðs vegar að úr heiminum. Hún kom til íslands og gerast þijár sögur hennar hér: Lars á ís- landi (1961) Hallgrímur (1965) og Fjalla Eyvindur (1971). Kirsten dvaldi næstum áratug í Austur- Grænlandi. Einnig ferðaðist hún um og dvaldi í Austurlöndum. Sögur henar eru raunverulegar, margar þeirra nútímasögur, sem hafa samt alltaf að bakgrunni lifn- aðarhætti, ' þjóðareinkenni og umhverfi þess lands er hver saga á að gerast í. Kirsten Bang hefur gefíð út á þriðja tug bamabóka auk annarra ritverka. Sagan af Jugga gerist í Ind- landi. Hún kom fyrst út 1971. Ungi maðurinn Nírad er stéttleysingi og býr í litlum kofa við götu þeirra. Sárafátækt herjar á þessa lægstu þjóðfélagsstétt. Nírad, sem ævin- lega er kallaður „sonur skósmiðs- ins“ er latur og værukær. Hann þarf aðeins að sjá fyrir sjálfum sér. Óðru máli gegnir um nágranna hans, sútarann. Hann á fyrir sex bömum að sjá og er að komast á vonarvöl. Leirkerasmiðurinn í þorp- inu falast eftir kofa Nírads og lofar að borga í peningum. Slíkt tilboð vekur ýmsa drauma með Nírad og sá draumur verður æ ásæknari og fara pílagrímsferð til Benares. Þangað fara aðeins ríkir menn og helgir menn — baða sig upp úr Ganges og leysa sig þar með frá öllum syndum sínum. Nírad tekur ákvörðun. Hann selur leirkera- smiðnum kofann sinn og hefur nú í höndunum posa með peningum, auk þess á hann bátskriflið sitt og skósmíðakassa föður síns. í bijósti Nírads blundar rík sam- kennd með sútarafjölskyldunni, sem nú hefur misst geitina sína til veð- lánarans. Eigin velsæld (sem er ekki mik- il) leiðir hann til þess að verða sútaranum að liði, þótt á þann hátt sé, að Nírad telji sig hagnást af. Hann tekur með sér fatlaðan dreng sútarans, Jugga og greiðir sútaran- um fyrir hann í peningum. Jugga er með annan fótinn styttri og not- ar hækjur. Einmitt kjörinn til að betla á leið þeirra til Benares. Erfíð, sársaukafull reynsluferð þeirra hefst niður árkvíslina frá þorpinu þeirra — og út á fljótið Ganges. Lífíð verður fullt af ævin- týrum og leyndardómum. Jugga betlar víða þar sem þeir koma. En hann kemst fljótt að því að í stærri borgunum eiga betlarar sér vissa staði og það getur kostað líf og limi að ætla sér rúm þar einnig. . Líf þeirra félaga breytist á marg- an hátt þegar þeir komast í kynni við betlimunkinn Phari, sem fylgir þeim eftir það til Benares. Heilagt útlit Phari og munkaklæði eru ekki í samræmi við innræti hans og flá- ráða framkomu. Koma Nirads til Benares verður með öðrum hætti en hann dreymdi um — og þó? Jugga á langa ferð og miklar þreng- ingar fyrir höndum — en í nafni sögunnar felst gæfa drengsins. Hér er aðeins drepið á lítið eitt Kirsten Bang. sem er í þessari ágætu sögu. Lýs- ingar á fátækt og umkomuleysi eru þannig að engum lesanda getur fundist slík kjör sér óviðkomandi. Sagan á sér fléiri góða kosti sem felast m.a. í lifandi lýsingum á landi og náttúrufari og ekki síst vand- aðri þýðingu. Orðaskýringar' aftast í bókinni eru af hinu góða. Teikningamar em ekki alltaf í samræmi við frásögn, t.d. teikningin af betlistúlkunni með bamið í fanginu. Það er albjart enn Békmenntir Jóhanna Kristjónsdóttir William Heinesen: Töfralampinn. Nýjar minningasögur. Þorgeir Þorgeirsson þýddi Útg.Forlagið Þýðingarútgáfan 1987 Orðið meistari er mikið misnotað og ofnotað orð. En samt finnst mér það vera orðið sem á bezt við að nota um William Heinesen, sann- kallaður galdramaður orðsins. Sem færir okkur alltaf eitthvað ferskt og nýtt; og þó framandi og stundum myrkt. Og þessi sérstæða kímni. En alltaf skrifað á þann hátt að maður er ríkari eftir. Heinesen mun nú vera orðinn háaldraður, en þessir tíu þættir, sem ég kýs að kalla svo fremur en sögur, munu vera splúnkunýjar. Heinesen er hér ekki að fara inn á einhvetjar nýjar brautir, en hann hefur enn bætt í safn sitt sem er orðið stórt og fullt af ógleymanleg- um persónum. Og hversdagslegustu atburðir verða dularfullir eða spennandi í meðförum hans. Heinesen hefur yndi af því að rifja upp eða hreinlega búa til „þjóð- sögur“ og endurskapa persónumar eftir sínu höfði. Með örfáum drátt- um, svo áreynslulausum að aðeins er á færi beztu höfunda, dregur hann upp andrúm, umhverfi eða persónur. Hvort sem í hlut á meistari Jakob og jómfrú Urður ellegar þegar hann William Heinesen gerir tilraun til að lýsa eftir lífsham- ingjunni í þættinum um Töfralam- pann. Að ógleymdum Jóhanni sterka í „Syndafalli." Og svo mætti áfram telja. En einhvem veginn fer maður ekki út í einhvers konar ein- kunnagjafír eða upptalningsstell- inguna, þegar Heinesen á í hlut. Mér er í minni, þegar ég las Det Gode Haab.eftir Heinesen og áttaði mig þá á því, satt bezt að segja, í fyrsta sinn, hvað danskan getur verið stórfallegt ritmál. Fágætt vald Heinesens yfír tungumálinu. Vekur með manni fögnuð að lesa orðin hans. Það er enginn hæðgarleikur að færa okkur Heinesen í heilu lagi á íslenzku. Það er ekki ofmælt að Þorgeiri Þorgeirssyni takist það af einstæðri kúnst. KRISTJÁN JÓHANN JÓNSSON (fJNDIR HÖFU TOLLARANS Undir húfu tollarans er saratíöarsaga úr Reykjavík, fjölskyldusaga, dæmi- saga úr íslensku þjóðfélagi. Segja má að hér eigi ólíkar stéttir og samfélags- hópar sína fulltrúa. Aðalpersónur eru bræður tveir, Karl kennari og Björn iðnaðarmaður. Karl og fjölskylda hans eru í forgrunni. Ýmis skyldmenni og vandamenn þeirra bræðra koma hér við sögu og er óhætt að segja að sam- skipti þessa fólks gangi mjög á misvíxl. Þjóðfélagið beinir fólki í ákveðna farvegi sem örðugt er að rífa sig upp úr. Öllu þessu margbreytilega mannlífi og samspili lýsir höfundur af kunnáttu og alúð svo að lesandinn fylgdst með af lifandi áhuga frá upphafi tilloka... IÐUNN
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.