Alþýðublaðið - 14.10.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
E.s. Lagarf'oss
fer héðan á morgun (föstudag i$.
okt.) síðdegis til Seyðisfjarðar,
Akureyrar og ísafjarðar.
Hljómleikar
á hverju kvöldi, Fiðla, Klarinet og Piano, á
Café Fjallkonan.
E.s. Uullfoss
fer héðan eftir næstu helgi til
Stykkishólms, Isafjarðar, Siglu-
fjarðar, Akureyrar, Svíþjóðar og
Kaupmannahafnar.
^ógaæ andinn,
Amerisk /andnemasaga.
(Framh.)
„Hana er reyndar bezti ná-
ungi“, svaraði Tom, „hann hefir
drepið marga óvini vora og stolið
fleiri hestum frá rauðskinnum, en
nokkur annar hér í Kentucky. En
hann tekur líka oft hesta hvítra
manna í stað hesta rauðskinna,
og það er versti gallinn á hon-
uml
„Og þið gerið þennan og aðra
slíka þorpara og hestaþjófa að
herforingjum?" spurði Roland,
„Þegar menn vora skortir
hesta“, svaraði Bruce ofursti, „og
það ríður á að ná þeim frá rauð-
skinnunum — sem í raun og veru
er ekki annað en kaup kaups,
vegna þess að þeir eiga ekkert
annað en stolna hesta — þá
senda þeir eftir Hrólfi Stackpole
og gera hann að foringja sínum,
og hann er ágætur foringi, vegna
þess að hann er hermaður frá
hvirfli til ilja, og enginn stendur
honum á sporði i hestaveiðum.
En, eins og Tom sagði, hann
lendir stundum á hestum hvftra
manna, og það er auðvitað ekki
gott“.
Nathan blóðngi.
Meðan þessu fór fram voru þeir
félagar komnir að aðaldyrum
virkisins og nálguðust ytri kof-
ana, þar sem hópur af landnem-
um hafði hópast utan um faringja
hestaþjófanna, og hlustaði með
athygii á sögu h&ns um skógar-
andann.
Hrólfur Stackpole var hraust-
vaxinn maður, stórhöfðaður og
var ali ófrýnn ásýndum; gortara-
svipurinn á andliti hans og mikil-
menskubragurinn sem var í öllu
látæði hans, vakti þó fremur
hæðni en reiði meðal áheyrend
anna. Hann var klæddur gamalli
baðmullarúlpu, hjartarskinnsbux-
um og var í hosum; á höfðinu
hafði hann rifinn flókahatt, og
kom svart og strítt hárið út um
götin. Til þess að þessi kátlegi
búningur hans yrði dálítið her-
mannlegri, bar hann byssu, hníf
og exi. Exina hafði hann í hend
inni og sveiflaði henni án afláts.
Hann hafði einnig allskonar ein
kennilega kæki; hahn hoppaði og
dansaði um og barði saman hæl-
unum og höndunum. Þegar bann
sá ofurstann koma, rak hann
menn til hliðar með allskonar
skrípalátum og þreif hendur þeirra
ofurstans og Rolands.
„Gleður mig að sjá þig ofursti",
hrópaði hann, „og þig líka, ó-
kunni maður. Hvað að frétta í
Virginíu? Eg heiti Stáckpole og
er villiköttur*.
„Agætt, herra Hrólfur Stack-
pole og villiköttur", sagði Ro-
land og losaði hendina, „gætt þú
verks þíns og sjáðu mig í friði“.
„Himin og helvíti 1 “ æpti for-
ingi hestaþjófanna æstur. „Eg er
heiðursmaður, og atvinna mín er
stríð og bardagar! Fótur og hendi,
tennur og negiur, byssa, exi eða
hvaða annað vopn sem þér þókn-
ast, eg er þér til aðstoðar hve-
nær sem er. Húrra!“
Að svo mæltu stökk hann hátt
í loft upp og baðaði út höndun-
um, svo Roland gat ekki varist
hlátri fremur en aðrir.
„Heyrðu Hrólfur", mælti virkis-
stjórinn, „frá hverjum hefurðu
stolið þessari jörpu hryssu þarna?“
Rúgmél
fæst með Jiámarksverði
í verzlun
Hannesar Oíafssonar
Grettisgötu 1. — Simi 871.
Nokkrar stúlkur
geta fengið fasta atvinnu. —
IVIjög góð kjör. — Upp-
lýsingar á Laugaveg 64.
Hangikjöt — Kæfa — ísl.
smjör — Skyr. Fæst í verzlun
Hannesar Olafssonar.
Grettisgötu i. Sími 871.
Græri taða
úr Eyjafirði er tii sölu, ef samið
er strax (í dag),
Sími 701 og 801.
Prímuslampar,
mjög góðir og hentugir til að
svíða við svið íljótlega, fást hjá
Sigurjoni Péturssyni,
Hafnarstræti 18.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðar:
Ólafar Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.