Alþýðublaðið - 08.06.1932, Blaðsíða 3

„Get ekki orða bnnðist“.
Srar til ihaldskonu frá verka-
konu.
(Nl.)
Þá langar mág að minina&t á
það atriðið, sem moikið af grein
Þórunnar sinýst um, sem er trú-
málin. Það er nú orðið gamalt
vopn hjá andstæðingum jafnaðar-
manna að grípa táil þess að núa
þeim trúleysi um nasir, en ekki
er.u þeir þó orðnár vonliausiiir ur
að það kunmi enn að bíta.
Ég ætla að taka það fraim, að
í þessari grein tala ég að eims
um málið frá sjönarmiði Alþýðu-
flokkisimanna, kommúnistar geta
svarað fyrir sig.
Því hefir svo oft verið lýst yfi.r
af jafnaðarmönnum, að trúmálin
væru einkamáil hvers manns, að
það tetour því varia að gera það
hér. Því þessi brigsiyrði íhalds-
ins um trúmálin eru eiitthvað í
ætt við selsrófuna á Fróðá og
aðra slítoa uppvatoninga utan úr
íhaldsimyrkrinu, sem ganga upp
við hvert högg.
Hitt er rétt, að krisitinidióimur
og guðrækni jafnaðar/manna og
íhaldisimanna er tveint ölíkt.
Jafnaðanmienn álíta ekki nauð-
synílegt að togararnir séu á veið-
um á jölanóttinia. Það gera í-
haldsmenn.
Jafnaðarmenn sjá ekki nauð-
syn þess, að skrönglast með ís-
vagna fyrir kirkjudyrniar á að-
fangadagskvöldið. Það gexa í-
haldsmenn.
Jafnaðarmenn vilja að venka-
lýöurinn geti hvílst sjöunda dag
vikunnar. Það vilja íhaldsmenn
ekki.
Jafnaðarmenn álíta það ekki
kristilegt að hvetja þjófðiirnar í
stríð, eins og atfðivaildið og yfi'r-
stéttirnar gera.
Jafniaðiarmenn álíta fátækra-
flutninigana ósamboðna öllum,
sem kristnir vfflja kallast, að
tæta börnijn frá mööur sdnni eða
flytja örvasa gamalmienini langar
leiðir á sína svei't.
Kxistur sagði: „Það, sem þér
viljið að mennirnir geri yður, það
sikuluð þér og þeim gera.“ Hvern-
Sg hlýða íhaldstmenn yfirleáttt
þessu boði í viðskiiftuim sínum
við smiælinigjania og lítilmagnana ?
Kristur sagði: „Sýn mér trú
þina í veT'kunum.“ Hvernáig fram-
fylgja þeir því, .siem mest' berjast
gegn bættum kjörum lítilmagn-
ans?
Á einuim stað í gnein siinni segir
Þórunn, að áður hafi verið talað
rnn að einis einn óvian sálnanna,
þ. e. einn djöful, en nú séu þeir
orðnir margir. Er það meining
hennar að siegja, að allir jafnað-
anfffenn og konur séu djöfllar?
Og er þetta kirstilegur rithátt-
ur? Man hun ekki að Kriistur
varar við hörðtuim dóroum?
Mér finisit að yfirleátt muini það
vera meiri vandi að dænia rétti-
lega um það, hver s.é bezt eða
alþýðublaðið
a
Yorsukoma fyrir Snðnrland
verður haldin að Laugarvatni sunnudaginn 12. júní n. k.
Samkoman hefst kl. 1 e. h.
Til skemtunar verður: Ræður, söngur, leikfimi, sund, danz o. fl.
Fjölbreyttar veitingar. Við innganginn að skemmtisvæðinu
verða seld merki sem kosta tvær krónur.
Ferðir frá Aðalstöðinni allan daginn.
Aðvörun.
Verkafólk er enn á ný aðvarað ura að koma
ekki til Siglufjarðar í atvinnuleit, því að ella
munura vér neyðast til að neyta styrkleika
vors til að banna því aðgöngu.
Verkamannafélag Siglufjarðar.
Önnur verkalýðsblöð eiu beðin að birta þessa
aðvörun.
verst kristinm, að það sé ekki á
valdi Þórumnar Ijóismóður eða
annara íhaidismanna aö gera það
svo, að þeim dómi verði ekki
síðar hxundið.
Jóhcmna Egilsdóttir.
Björtar berbjarnarson.
Það Slys vildii til á togaranum
„Þórólfi" aðfaranótt 1. maí s. 1.,
að ungur maður austan af Eyr-
arbakka, Hjörtur Þorbjarniarson,
lenti í vírunum og slasaðist á
fæti þannig, að kálfinn á öðrum
fætinum rifnaði að miklu leyti
frá beinánu. Frá þassu slysi var
skýrt hér í hlaðánu. Þórólfur kom
ánin um morgunánn 1. maí, og var
Hjörtur lagður í sjúkrahúsáð í
Landakotá. Var reynt að græða
fótínn, en það tókst ekki og varð
að taka hann af á föstudaginn
annan en var. Versniaíi Hirti mjög
við það. Hitinn óx og á föstudag-
inn var um mi’ðjan dag dó lrann.
Hjörtur Þorbjamcirmn.
Hjörtur heitinn var fæddur 6.
ágúst 1905, og var því tæpra 27
ára að aldri er hann lézt. Hann
var sonur hjónanna Elínar Páls-
dóttur og Þorhjarnar Hjartarsonar
í Akbraut á Eyrarbakka, sem
bæði eru kunn að elju og dugn-
aði. Hjörtur byrjaði kornungur að
vinna og hefir alt frá 13 ára
aldrá unnið baki brotnu ýmist á
sjó eða í landvinnu. Hann var
gjörfulegur maður, vel vaxinn,
rnjög reglusanmr og hinn bezti
drengur. — Það hefði orðið þung
raun fyrir hann að missa fótinn,
því hann var mifcill kappsmaður
við allía vinnu og hafði aldrei
mætt neinu, er hamla’ði honum
á þeirri braut. Það er sárt að sjá
á bak eins ágætum dreng og
Hjörtur var, á bezta aldii. En
þannig fer oft um hrausta drengi,
er hafa alijg áhættuna í hinni
hættulegu só,kn þjóðar okkar til
fanga út á mi’ðin. Hann féli við
starf sitt, einis og sæmiir góöum
starfsmanni.
Ég man þáð oft, er við börnin
á Eyrarhakka vorum að léikum
sanian, hve Hjörtur heitinn var
hjáipisamur og nærgætinn við
þau, er veikbyg’ðari voru og van-
mátitugri. Þau leituðu líka alt af
til hans, er eitthva’ð bjátaði á.
Þetta einkendi hann og meðan
hann lifði: ósérhlífnin, tilfinn-
inganæmin og hjálpfýsin.
1 daig verður lík þessa unga
manns flutt austur, en jar’ðarförin
fer fram á þriðjudaginn kemur
frá heimili foreldra hans.
V. S. V.
Tebjo- oo eiona-skatts-
ankinn.
Samkvæmt lögunum, siem þing-
ið setti um skattaukann, er stjórn-
inni heimilað að innheimta 25 (|/o
viðauka við tekju- og eígnar-
Isfcattinin í ár, „ef hún álítur það
nauðsynlegt vegna fjárhags rík-
issjóðs". Skattaukinn skal ekki
innheimtur fyrri en eftir 1. októ-
ber. i
Jón Baldvinsson flutti þá Irreyt-
ingartillögu við frumvarpið, að
tekjuskattsauki yrði að eins lagð-
,ur á skattskyldiar tekjur, siem eru
yfir 4000 kr. Var sú tillaga tal-
in feld við 2. umræðu í efrl
deild, en raunverulpga var hún
fyrst samþykt með 7 atkvæöum
gegn 6, en forseti (Guðm. í Asi)
leitaði atkvæ’ða á ný. Þá var Jón í
Stóradial kominn inn, og nú var
tillagian feld mieð 7 atkv. gegn 6.
Þá bar Jón Baldv. fram tillögu
um að skattaukinm yrði ekki lagð-
ur á lægri tekjur en 3500 kr.
skattskyldar, og Magnús Torfason
flutti varatillögu: 3 þús. kr. skatt-
skyldar tekjux.
Jón Þorláksision mælti á móti
því, að lágtekjumiönnum yrði
þanniig slept við skattaukainn.
Flutti fjárhagsnefndin þá tiillögu
um, a’ð eigi skulii innheimta
lægri skattaukaupphæð en 2 kr.
hjá gjaldanda, þ. e. a’ð þeir einiir
sleppi við tekjuskattsauka, siem
hafa minna en 8 kr. í tekjuskatt.
Sú tillagia var samþykt, og lýsti
forsieti hinar tiillögurnar bá vera
úr sögunni. Eftir það var engin
breyting gerð á frumvarpinu.
Heimilað er í lögum þesisum að
stjórniin megi í regllugerð á-
kveða ,að tekju- og eignar-skattur
falli ekki allur samitimis í gjaild-
daga, heldur séu gjalddagar hans
flelri en einn á ári.
„Bjargráð"
Jóns Þorlákssonar.
Síðasta mál, sem tekið var á
dagskrá efri deildar alþingis, var
kallað: Ríkisgjaldanefnd gefur
skýrslu. — Var Ásgeir rá'ðherra
nú fallinn frá þvi að Ieggja til,
að slík nefnd starfaði rnilli þinga.
Færði hann það til, a'ð nú ættu
tveir flokkar menin í ríkissitjörn-
inni og kallaði þá minni þörf á
nkisgjaldanefnd.
Jón Baldvinss-on hafði bent á
það þegar í öndveröu, þá er
nefndin var sett, að henni rnyndi
vinnast lítill tímii til starfa meðan
þingannxr stæðu yfir. Hins vegar
taldi Jón Þorliáksson sig geta
haft . talsver’ðan tíma afgangs á
þingi til a’ð starfa í nefndinni. Nú
er þó komið í ljós, að eftirtekjan
af nefndarsitarfá hans hefir ekki
reynst a’ð sama skapi mikil, sem
hann lét þá drýgindalega. Nokkru
fyrir þingslit gaf hann út álits-
skjal um bjaxgráð sín. Bar þar
mest á tveimur „snjallræöum“.
Annað var að „spara“ á land-
helgisgæzlunni, með þvi að láta
að minsta kosti eáitt af varðskip-
unum ljggja um kyrt í 4—8 mán-
uði á ári og alls ekki vera að
landhelgisgæzlu niema í 4 mán-
uði. Ef þetta reyndist ekki nóg-
scunlegt bjargráð, þá skyldi öðru
varðskipi lagt í viðbót talsverðan
tíma á ári. Þá var bjargráðið fuill-
komnað, ef að eins eitt varðskip
var að landhelgisgæzlu, en tvö
voru bundin vi’ð festar(!). Hitt