Morgunblaðið - 07.01.1988, Síða 57
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. JANÚAR 1988
57
Minning:
Tómas
Olason
Fæddur G. ágúst 1897
Dáinn 28. desember 1987
Þegar ég minnist nú Tómásar
Olasonar koma mér í hug orð Hóratí-
usar sem Grímur Thomsen sneri á
íslensku um „vammlausan hal og
vítalausan" sem engum „fleinum,
boglist eða oddum“ þarf nokkru
sinni að beita. Tómas var öllum og
öllu vinsamlegur, mátti aldrei aumt
sjá, jafnlyndur og glaðlyndur og
sneri öllu til betri vegar, hófsamur
og sanngjam í öllu lífi sínu. Nóttina
eftir að hann var allur dreymdi mig
þau systkin, Kristínu og Óla Jón,
og þau voru björt og glöð og voru
að koma í fjölskylduboð eins og
forðum. Góða heimvon hefur Tómas
átt og góðu eiga eftirlifandi ástvin-
ir hans að mæta þegar endurfundir
verða.
Tómas átti langa og farsæla
ævi. Hann fæddist á Stakkhamri í
Miklholtshreppi á Snæfellsnesi 6.
ágúst 1897, og hlaut hægt andlát
á Landspítalanum 28. desember sl.
Tvíburi hans, Jón, lést 1925. Tómas
var heitinn eftir móðurafa sínum á
Ingjaldshóli á Snæfellsnesi og mun
reyndar hafa erft margt í skapferli
og dagfari úr móðurættinni. For-
eldrar hans voru þau hjónin Elín-
borg Tómasdóttir og Óli Jón
Jónsson bóndi og oddviti á Stakk-
hamri.
Að Óla Jóni látnum fluttist Elín-
borg með bömum sínum til Reykja-
víkur og bjó þeim heimili þar.
Tómas lærði húsgagnasmíði en
sneri sér brátt að verslun með bræð-
um sínum. Fyrst ráku þeir Skóbúð
Reykjavíkur, en síðan rak Tómas
verslunina Regíó á Laugavegi.
í ársbyijun 1931 gekk Tómas
að eiga Maríu ísafold Emilsdóttur,
sem ættuð er úr Borgarfirði og
Eyjafirði, fædd 7. mars 1898, og
lifir hún mann sinn. Árið 1944 flutt-
ust þau hjónin með bömum sínum
vestur um haf og settust að í Banda-
ríkjunum. Þar starfaði Tómas fyrst
við heildverslun en síðan við smíðar.
Hann fluttist aftur til íslands árið
1952. Heim komin ráku þau hjónin
eigið fyrirtæki við minjagripafram-
leiðslu. Þau störfuðu að þeim rekstri
síðan uns aldur og heilsa hindmðu
og lét Tómas af starfí árið 1985.
María hefur nú um skeið átt við
heilsubrest að stríða en Tómas hélt
hressileika sínum og fjöri allt til
fyrra vors. Þá hlaut hann heilablæð-
ingu og síðan tók að draga af
honum.
María og Tómas eiga tvö börn,
Ásthildi Jónu, fædda 15. júní 1931.
Hún er fasteignasali í Vancouver í
Kanada, ekkja Snorra Gunnarsson-
ar byggingameistara. Sonur þeirra
er Sturla Tómas Gunnarsson kvik-
myndastjóri, fæddur 30. ágúst
1951, kvæntur Judy, og eiga þau
soninn Ara Rajin, fæddan 7. sept-
ember 1987. Torfi Bjarni fæddist
20. maí 1935. Hann er fram-
kvæmdastjóri í höfuðborginni,
kvæntur Önnu Ingvarsdóttur fram-
kvæmdastjóra. Þau eiga tvö böm,
Sigríði Maríu viðskiptafræðing, f.
3. febrúar 1963, en sambýlismaður
hennar er Arinbjörn Clausen versl-
unarmaður, og Tómas Inga verslun-
armann, f. 13. október 1966.
Það er ekki ofmælt að Tómas
Ólason var hvers manns hugljúfí.
Frá honum stafaði hlýju og glað-
værð. Hann sá gott í öllum og alls
staðar kom hann auga á það sem
birti og gladdi. Til þess er ekki vit-
að að hann hafí skipt skapi en
hláturmildur var hann. Ungur var
hann kattliðugur og knár og var
snar í öllum snúningum og hreyf-
ingum fram til elli. Hann var
umsvifamikill í störfum, reglusamur
við vinnu og ósérhlífinn og hafði
mikinn áhuga á atvinnurekstri, fjár-
málaumsýslu og viðskiptum. En
hann keppti aldrei við neinn, hafði
aldrei neitt af neinum og engan
beitti hann rangindum eða hörðu.
Það var yndi hans að fylgjast með
nýjungum á sviði atvinnurekstrar
og í viðskiptum almennt og hann
gladdist hjartanlega þegar hann
frétti af verðskulduðum sigrum
annarra, ekki síst ef hann vissi að
í hlut áttu ungir menn sem vænleg-
ir voru til framtíðargengis. Áhugi
hans á nýjungum, tilraunum, hvers
konar bjargræði og sjálfsbjörg hélst
í hendur við lífsgleði hans og bjart-
sýni.
Fyrir föður minn vil ég nú þakka
alla aðstoð og umhyggju eldri bróð-
ur, sem veitt var bæði fyrr og síðar.
Fyrir okkur systkinin og móður
okkar þakka ég hlýju og vináttu.
Síðast en ekki síst þakka ég Tóm-
asi föðurbróður fyrir okkur bræð-
uma, sem hann studdi og leiddi,
hvatti og ýtti undir á Frímúrara-
brautinni, en þar eigum við
gæfuspor og ævistefnu að þakka.
Maríu, bömum og fjölskyldum
Birting afmælis- og
minningargreina,
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki em
tekin til birtingar fmmort ljóð um hinn látna. Leyfilegt. er að birta
ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfundar getið. Sama
gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar
birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins em birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar em birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Áhersla lögð á að handrit séu vel frá gengin, vélrituð með tvö-
földu línubili.
Cy) PIONEER
KASSETTUTÆKI
þeirra sendum við hlýjar kveðjur.
Tómasi Ólasyni fylgir virðing og
þökk til austursins eilífa. Hann var
valmenni.
Jón Sigurðsson
Maður sem fæddist í þennan
heim á síðustu öld hefur án efa
upplifað margt. Tómas Ólason, eða
Tómas-afi, er engin undantekning
frá því. Hér er ekki ætlunip að rita
sögu Tómasar-afa, aðeins tína fram
nokkra punkta, er prýða myndu
lokakaflann í Tómasar-afa-sögu, ef
hún yrði skráð.
Er ég fæddist var afi tæplega
sjötugur. í sautján ár þar á eftir
vom samskipti okkar eins og þau
gerast í venjulegri fjölskyldu, milli
sonarsonar og afa. Er ég fékk
bílpróf kom það jafnan í minn hlut
að keyra afa. Þróuðust þá sam-
skipti 17 ára stráksins og 86 ára
afans í dýrmæta vináttu. Ef eitt-
hvað stóð til hjá mér, skólaball,
ferðalag, félagsmál eða ef stelpa
var í spilinu, fylgdist afi spenntur
með og vildi gjarnan fá fréttir eftir
á hvernig hefði gengið. Og spurn-
ingar eins og: „Var gaman? Var
soldið kenderí? Var mikið af falleg-
um dömum? Þú hefur ekki náð þér
í eina?“ sýndu að hann var ekki
búinn að gleyma því hvað það er
að vera ungur. Á móti gaf hann
góð ráð og deildi með mér u.þ.b.
70 ára sögum er sögðu mér að það1
sem í dag er kallað að vera táning-
ur hefur alltaf verið jafn skemmti-
legt. Að rúnta með afa í gegnum
bæinn var að sjálfsögðu svolítið frá-
bmgðið því að rúnta með jafnöldr-
um sínum, svolítið afslappaðra og
rólegra, en einnig fróðleiksríkara.
Ekki sögðu jafnaldrarnir manni
sögu husanna í bænum eða hvaða
búð var í hvaða húsi fyrir langa
löngu.
Á nýársnótt fyrir ári munaði
ekki miklu að við félagamir, annar
89 ára og hinn tvítugur, hefðum
lent á smá ralli saman. Það má eig- |
inlega segja að þrátt fyrir háan
aldur hafi afi gleymt að verða gam-
all, allt þangað til hann varð
skyndilega veikur og hægt og hljótt
á hálfu ári yfirgaf þennan heim.
Tómas-afí sagði oftar en einu
sinni: „Við hin gömlu fömm og
nýir einstaklingar koma í staðinn." —
Við sem fengum að kynnast Tóm-
asi-afa geymum minninguna í
hjarta okkar og treystum því að
almáttugur Guð gefi okkur tæki-
færi á því að hittast á ný.
Tommi
iODFÓDRAOUR SAMFESTINGUR:
MJRROGM.fR
r ÞOMÓTlBlASI
Til aö þú getir notiö þín utan dyra, jafnt í starfi sem leik,
þarftu réttan klæönaö. Hann verður aö vera hlýr, sterkur
og endingargóöur, en jafnframt léttur og þægilegur
SJOKLÆÐAGERÐIN HF
Skúlagötu 51 - Reykjavík - Símar 1-15-20 og 1-22-00
SEXTÍU OG SEX NORÐUR