Alþýðublaðið - 15.10.1920, Blaðsíða 2

3
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Prentsmiðjan Acta
Mjóstræti 0. Reykjavík. Sími 948. Pósthóif 552.-
Tekur að sér prentun á allskonar eyðublöðum, stórum og smáum,
tækifærisprentun allskonar, götuauglýsingum, öllu sem kaupmenn
og verzlanir þarfnast, litprentun allskonar, myndaprentun o. íl. o. fl.
Fyrsta flokks vinna og vélar. Fjölbreytt nýtízku leturúrval.
Afgreidsla
blaðsins er í Aiþýðuhúsinu við
Ingólfsstræti og Hverfisgötu.
Sfmi 988.
Auglýsingum sé skilað þaagað
eða í Gutenberg í síðasta lagi kl.
10 árdegis, þaaa dag, sem þær
eiga að kotna í blaðið.
Askriftargjald ein lvi’. á
mánuði.
Auglýsingaverð kr. 1,50 cm.
eindálkuð.
Útsölumenn beðnir að gera skil
tii afgreiðslunnar, að minsta kosti
ársfjórðungslega.
Sýnir.
Prír menn ganga á vatni,
sem á þurru landi væri.
Fimtudaginn 27. ágúst síðast
liðinn voru þrír menn, allir nafra-
greindir — Kristján og Sörera
Heimdal frá Vegusdal og Ludvig
Longum frá Grimstad — á ferð
í Norégi og sáu þá undarlegar
sýnir. Þeir höíðu gengið langa
leið og áðu um klukkan hálf fjög-
ur við vatn er nefnist Trölldals-
vatn. Um 3—400 metra frá þeim
úti í vatrairau, sér fyrst Longum
og síðaa hinir báðir, tvo menra
lcoma syndandi hvora á móti öðr-
um, og rétt á eftir sjá þeir þriðja
manninn koma syndandi til hlið-
ar við hina tvo, í áttina til þeirra.
Alt í einn taka þeir, sem syntu
hvor á móti öðrum, að stfga beirat
upp úr vatninu. Annar þeirra nam
staðar og stóð föstum fótum ofan
á því, en hinn gekk eftir vatns-
fletinum til hans. Hann gekk á
*vatninu eins léttilega og á jörðu
væri. Þegar hann kom til hins,
nam hann staðar, rétti fram hend
urnar og tók í axlir þess, er altaf
hafði kyr staðið; þá sukku þeir
báðir niður á endann, en hring-
myndaðir gárar á vatnirau sýndu
hvar þeir hofðu horfið.
Meðan þessu fór fram, hafði
þriðji sundmaðurinn einnig stigið
upp á yfirborðíð, og gekk í áttina
til þeirra er sokkið höfðu. En áð-
ur en hann kom á vettvang, sökk
hann líka. Augnabíiki síðar skaut
upp mannshöfði, þár sem hinir
tveir höfðu sokkið. Sást það þrisv-
ar, en síðan varð vatnið kyrt aftur.
Mennirnir sáu allir sýnirnar ná-
kvæmlega á sama hátt. Glaðasól-
skin var á, en þar sem þeir sáu
undrin bar nokkurn skugga á vatn-
ið. Engu að sfður var geislabaug-
ur um mennina og andlit þeirra,
og vöxturinn var svo skýr, að
þeir íélagar reyndu að bera kensl
á þá. Þeir voru klæddir venjuleg-
um fötum.
„Við vorum ekkert hræddir",
segir Kristján Heimdal, „þvf sýn-
in var alls ekki ægileg. En við
vorum eins og hálf utan við okk-
ur, það sera eftir var dagsins."
Blaðið sem flytur þessa sögu,
sem hver getur lagt trúnað á sem
vill, eða ekki, segir að allir meun-
irnir sem sýnirn&r sáu, séu komn-
ir nokkuð til ára sinna, og heið-
arlegir og sannorðir menn, sem
séu reiðubúnir að leggja eið út á
það, að sögusögn þeirra sé rétt í
alla staði, og þeir hafi séð þetta.
Dagsbrúnarfandnr var í gær-
kvöldi. Söngfélaglð Bragi (undir
stjóra Péturs' Lárussonar) skemti
á eftir fundi, og skemti vel.
Hffi dagíM og regim.
Kveibja ber á hjólreiða- og
bifreiðaljóskerum eigi síðar en kl.
53/4 í kvöld.
Bíóin. Nýja bíó sýnir: „Dóttir
guðanna". Gamla bíó sýnir: „Inn-
sigluð fyrirskipun".
Hjónaefni. Ungfrú Þórleif Pét-
ursdóttir Jónssonar ráðherra og;
Jón Norland læknir hafa opinber-
að trúlofun sfna.
Fornleifafélagið heldur aðal-
fund sina á morgun kl. 5 síðdeg-
is í Iestrasal Þjóðskjalasafnsins.
Síldarát. Einhver G. J. Ó. rit-
ar í Vísi í gær um síldarát ís-
iendiega. Segir hann, sem satt er,
að skömm sé að því, hve lítið sé
étið af síld hér á landi, og sting-
ur upp á því, að stofaað verði tii
félagsskapar til þess s.ð keana
mönnum síldarát. Væntanlega íáta
menn ekki sitja við orðin tóm og
taka vel í tiiiögu hans. Annars er
undarlegt að ekki skuli fást fs-
lenzk síld, bæði reykt og söltuð
að minsta kosti, hjá öllum matar-
verzlunum í bænum. i.
Kosningaþytnr, Þegar er farið
að þjóta í tálknum Mogga og ís-
landsbanka-Vísis, í tilefni afkosn*
ingu manns í bæjarstjórn í stað
Sv. Bj. Hvað mun þá síðar verða?
Uppfyllingnnni við höfnina
miðar vel áfram, og er farið að
flytja að grjót í undirstöðu garðs-
ins að norðanverðu. Botnskafaö
starfar stöðugt að þvf, að dýpka
höfnina kriagum uppfyllinguna og
gengur vel. Auk rostungshauskúp'