Morgunblaðið - 09.04.1988, Page 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. APRÍL 1988
Þannig mætti hugsa sér Tjarnarsvæðið og Ráðhúsið séð frá Austurvelli og Kirhjustræti.
Tj örnin lengi lifi
eftir Ragnar
Þórðarson
Ráðhús Reykjavíkur á að vera
glæsilegur miðpunktur borgarinn-
ar og borgarlífsins. Ég get ekki
annað en hrópað húrra fyrir því
að loksins skuli stjómendur
Reykjavíkur fara að sinna útliti
hennar. Það er þjóðarskomm hvað
það hefur lengi verið forsómað.
Ráðhúsið verður andlit höfuðborg-
arinnar, það andlit, sem Reyk-
víkingar og landsmenn allir verða
stoltir af, ekki síst þegar gesti ber
að garði.
Umhverfí ráðhússins er ekki
síður mikilvægt en húsið sjálft. Það
er nauðsynlegt að svæðið norðan
Ráðhússins verði skipulagt sem
glæsilegur forgarður þess, Ráð-
húsgarður, Ráðhústorg, og tengi
Ráðhúsið við miðbæinn og opni um
leið útsýni til Tjamarsvæðisins. —
Það þarf þvi'þegar í stað að hefj-
ast handa með vandaða skipulagn-
ingu þessa svæðis, geyma ekki til
eindaga að velja og safna saman
listaverkum því til fegrunar, taka
til við gróðursetningu strax á
sumri komanda og stefna að því
að þar verði allt fullmótað og frá-
gengið, þegar Ráðhúsið verður
opnað.
Svæðið norðan Kirkjustrætis
verður víst að teljast framlóð
Reykjavíkurkaupstaðar allt frá
þeim tíma að Skúli fógeti reisti
„innréttingamar". Þar hefur verið
rekin verslun. Það má segja að
þessi „frumlóð" sé í algjörlega
óviðunandi ástandi. Þama .standa
ónýtir skúrar, sem vora víst sumir
hverjir reistir í leyfísleysi og staðið
hefur til um fjölda ára að fjar-
lægja. Fyrir löngu átti að vera
búið að opna götuna austan Aðal-
strætis 9, svo hún tengdi „Hallæ-
risplanið" við gamla kirkjugarðinn.
Þama hefur því myndast lokað
Ragnar Þórðarson
sund, sem hefur ótrúlega vinsælt
útisalemi, og Guð má vita hvað, í
skjóli nætur. Þá era allar gang-
„Nýtum Tjarnarsvæðið
á þann hátt að Reyk-
víkingar og aðrir lands-
menn hafi not af þvi og
það sé þeim til ánægju
þegar þeir þurfa að
reka erindi í miðbæ
höfuðborgarinnar.“
stéttir og hellulagnir meira og
minna ónýtar.
Áður en Ráðhúsið verður full-
gert er nauðsynlegt að endurskipu-
leggja alla götufleti, hellulagnir og
gróður á svæðinu og koma því í
forsvaranlegt ástand. Það þarf að
opna götuna austan Aðalstrætis 9
svo það sjáist í Ráðhúsið frá Aust-
urstræti, sem verður líklega alltaf
einn aðatviðkomustaður þeirra
ferðamanna, sefn koma til
Reykjavíkur.
Einnig þarf að vanda mjög til
svipmóts og frágangs hússins, sem
byggt verður á lóðinni Aðalstræti
9. Þá þarf og að gefa vesturhlið
„síma-hússins“ „nýtt andlit" í stað
þess verksmiðjuútlits, er það hefur
nú. Þá er nauðsynlegt að flóðkýsa
allt þetta svæði — m.a. til að koma
í veg fyrir óæskilega notkun þess
að næturlagi og gefa miðbænum
menningarlegra yfírbragð.
Nú er ástandið á þessum bletti
í hjarta Reykjavíkur algerlega
óviðunandi og það er ekki nema
sjáifsagt að Reykjavíkurborg og
aðrir, sem eiga hlut að máli, greiði
kostnaðinn af þessum fram-
kvæmdum. En borgarstjórinn þarf
HAFA SKAL ÞAÐ ER
SANNARA REYNIST
Arkitektum, borgar-
verkfræðingi og borg-
arstjóra svarað
eftir Guðrúnu
Pétursdóttur
Mér era ekki vandaðar kveðjum-
ar í grein arkitekta ráðhússins sem
birtist í Morgunblaðinu 6. apríl. Það
kemur mér á óvart að heyra þennan
tón frá Margréti Harðardóttur, því
í samtökunum Tjömin Lifí hefur
það verið haft á orði, hve kurteis
og elskuleg hún hefur verið þegar
við höfum leitað til hennar eftir
upplýsingum, þótt henni væri ljóst
að við eram á öndverðum meiði.
Það er alþekkt herbragð að reyna
að gera andstæðinginn ómerkan
þegar rök þrýtur og hann virðist
ætla að hafa betur. Þá er málflutn-
ingi hans ekki svarað beint, heldur
er hamrað á því að hann fari með
rangfærslur, án þess að geta þess
hverjar þær era. Jafnvel er vísað
til að aðrir hafí þegar hrakið þær,
þótt það sé ekki rétt. Því er treyst
að það sem situr eftir í huga lesand-
ans sé að viðkomandi hafi farið
með rangt mál.
Þessum brögðum er nú beitt
gegn grein minni um stækkun ráð-
hússins. Fátt er manni kærara en
æran, og þvf ætla ég að svara lið
fyrir lið málflutningi arkitektanna
og grein borgarverkfræðings sem
birtist í Morgunblaðinu 31. mars
sl., og auk þess kvörtunum borgar-
stjóra í blaðinu í gær.
Röksemdum mínum um að húsið
verði mun hærra en áætlað var
þegar ráðherra’ staðfesti Kvosar-
skipulagið er ekki svarað. Það er
hvergi hrakið, að þá hafí verið beð-
ið um 3 hæðir en nú séu þær 4,
eins og glöggt kemur fram á teikn-
ingum. Þessi flórða hæð hefur fulla
lofthæð og vel það, þótt alltaf sé
vísað til hennar sem tæknirýmis.
Guðrún Pétursdóttir
Hins vegar segja arkitektamir •
að vegghæð hússins sé Íitlu hærri
en byggingarreglugerð heimili og
bera fyrir sig „eðlilega túlkun m.a.
byggingarfulltrúa“. I umræðum í
„Hann minnist hins
vegar ekki einu orði á
þá staðreynd að húsið
hefur vaxið um 5.000
rúmmetra. Það gera
arkitektarnir ekki held-
ur. Þau geta ekki snúið
út úr þessum tölum, og
geta ekki hrakið þær.
borgarstjóm sl. fímmtudag kom
fram áð túlkun byggingarfulltrúa
er ekki eðlilegri en svo, að hann
miðar vegghæð ekki við gólf fyrstu
hæðar, heldur við götuhæð Vonar-
strætis og sleppir þar með u.þ.b.
80 cm neðan af húsinu, en ofan af
veggjum sleppir hann u.þ.b. 90 cm
á þeirri forsendu að þar sé veggur
aðeins inndreginn. Þar að auki telur
hann vegghæðina á langveggjum
hússins, þar sem hún er lægst, en
ekki á göflum eða á þeim langvegg
sem að Tjöminni snýr, en þar er
hún mun hærri.
Þetta er í samræmi við annað í
blekkingavef yfírvalda. En svo má
spyija hvort almenningi sé ekki
nokkuð sama um hæð hússins að
þakbrún, — það er heildarhæð húss-
ins sem skiptir máli. Hver er hún?
Það er ekki auðvelt að átta sig á
henni af þeim uppdráttum, sem al-
menningi var ætlað að skilja á auka-
kynningunni svokölluðu. Við bragð-
um því á það ráð sem okkur fannst
ömggast og heiðarlegast, nefnilega
að spyija arkitektinn sjálfan. Því
minni ég Margréti Harðardóttur á
símtal laugardaginn 5. mars sl., en
þá sagði hún að hæsti punktur ráð-
hússins væri 15,7 m yfír gólfí fyrstu
hæðar. Hafí sú tala verið röng er
ekki við mig að sakast, heldur verð-
ur hún að kippa þeirri flís úr eigin
auga.
Mig furðar þó, að endanlegar
tölur skuli ekki hafa legið fyrir
þegar arkitektinn svaraði okkur,
því þá höfðu teikningar að stækk-
uðu húsi þegar verið lagðar fyrir
byggingamefnd ásamt umsókn um
byggingarleyfi. í grein borgarverk-
fræðings segir að endanleg hæð
ráðhússins sé 14,4 m að hæsta
punkti þaks. Annað hvort hefur
harmónikkan dregist saman, eða
borgarverkfræðingur miðar ekki við
gólf fyrstu hæðar heldur við ein-
hvem punkt upp á vegg. Hver sem
skýringin er, breytir hún ekki því,
að heilli hæð hefur verið bætt við
ráðhúsið frá því ráðherra staðfesti
skipulagið.
Myndin sýnir austurgafla ráðhússins (sem snúa að Iðnó) eins og þeir voru á verðlaunatillögunni (með ljósum lit) og eins og þeir líta út á teikningunum sem nú liggja fyr-
ir byggingarnefnd (með dökkum lit). I bakgrunni sjást útlínur Tjamargötu 10. Báðir uppdrættir voru teiknaðir með sama mælikvarða. Eini óvissuþátturinn er staðsetning
stækkaða hússins, þvi útlínur húsa við Tjarnargötu voru ekki sýndar á þeim uppdrætti. Ekki verður um það villst, að nýja húsið er mun meira að umfangi og þegar við bætist
að það hefur lengst til austurs, skal engan undra að um 5000 rúmmetra stækkun er að ræða.