Alþýðublaðið - 29.06.1932, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
a
,SjaIdan launar
kálfur ofeldi.4
Sveinn Benediktsson skrifaðii 24.
p. m. grein í Morgunblaðið, þ,ar
sem hann ræðst mjög ódrengi-
lega aftan að hr. Guöm. Skarp-
héðinssyni, skólastjóra á Siglu-
firði.
Pessi fúlmenska og ilLyrði
Sveins hafa engin áhrif á okkur
Siglfirðinga eða þá, sem þekkja
Guðmund Skarphéðinsson. Að
eins þeir, sem ekki þekkja G. S.
gætu gert sér ranga hugmynd um
manninn, eftir að hafa íiesið þesisia
grein. Það er einkenni á Sv. B.
þegar hann hefir orð-ið undir í
oxðasennu eða verður að láta í
minni pokann, aö hann ræðst á
andstæðingana með því offorsi,
sem að eins einkennir uppstökka
og grunnhygna angurgapa. Það
er að vorium, að íhaldi'ð líti ó-
hýrt til manna eins og G. Sk.
Guðtnundur er maður mjög ó-
sérplæginn og ávalt stendur hann
fremistur í fylkingu þegar ráðist
hefir verið á verkalýðinn og held-
ur fram rétti smælingjanna. Það
má með réttu segja, að honum
eigi Siglfirðingar öðrum frekar
sinar stórstígu framfarir og vel-
gengni að þakka, enda mun ekk-
ert bæjarfélag á landinu hafa tek-
ið eins miklum framförum seiin-
ustu árin eins og Siglufjörður.
Verkalýðsfélag Siglufjarðiai
miun vera bezt skipulagða félagið
á landinu, og er það aðallega G.
Sk. að þakka. Siglfirðingar eága
þá honum það aðallega að þakka,
að flestir verkamenn eiga húsin,
sem þeix búa í. Hann hefir lánað
fátækum verkamönnum bygging-
arefni og jafnvel pieninga til þeiss
að koma upp þessum bygging-
um og gert þá marga .að vel
sjálfstæðum mönnum. Það hefir
líka sýnt sig, að Siglfirðiingar
hafa kunnað að meta hann að
verðleikum, þar sem honum er
ávalt falin forustan í ölluim meiri
háttar málefnum bæjarfélagsdns.
Það er mjög augljóst mál, að
slíkir menn séu þyrnar f augum
íhaldsins og alt gert til þess að
gera þá tortryggilega; en illa
virðist það sitja á Svedini Bene-
diktssyni að bregða G. Sk. eða
öðrum um óheiðaTlegleik gagn-
vart yfirhoðurum sínmn eða vel-
gerðamönnum. Sveinn hefði fyrst
átt að líta í sinn eigin banrrij.
Það eru ekki mörg ár síðan að
Sveinn var ekki hár í lofti sem
vikapiltur hjá Óskari Halldórssyni
í Bakka. Brátt trúði óskar hon-
um fyrir meiru, gerði hann aö
skrifstofusitjóra og trúnaðarmanni
sínum í viðskiftunum. Homuim á
því Sveinn alla sina velgengni að
þakka, en hvernig Sveinn launaði
Óskari þetta vil ég lítillega stikla
á. Ég ætla ékki að bera blak af
Óskari að neinu leyti, hann hefir
verið óábyggiiegur í kaupgreiðsl-
um, en • þó er honum margt vel
gefið.
Þá er Sveinn fór úr þjónustu
Óskars, útvegaði Óskar honmn 10
—12 þús. króna stöðu sem eftir-
litsmanni með sunnlenzkum síkl-
arbátum, og þurfti Sveinn að e-ins
tveggja mán. tíma til að afla
þessara peninga. Einnig gerðl
Óskar sér mikið far um að komá
Sv. í einkasölustjórnina þegar
hún var stofnuð og gerði sér
medra að segja fexð til Akureyr-
ar í þeim erindum.
Enn fremur mun það hafa
nokkru ráðdð um útnefningu
Sveins í ríkisverksmiðjustjórnána,
að Óskar gaf honum meðmæli og
taldi hann líklegan til forráða.
Þennan velgerning Óskars hef-
ir Sveinn launað þannig, að hann
hefir ekkert tækifæri látið ónotað
til að bregða fæti fyrir hanm, og
skall hurð nærri hælum siHnarið
1931, að Sv. tækist að spilla svo
lánstrausti Óskars í Útvegshank-
anum, að öll starfræksda stöðv-
aðist á miðri vertíð. Sveinn lét
sér ekki nægja að bera óhróöUr
og 1-ognar sakir á Óskar, heldur
fékk hann bæði Jóhann úr Eyjum
og fleiri ihaldsmenn tiJ að
styrkja mál sitt, enda þótt það
kæmi ekki að tilætluðum notrnn.
Að síðustu vil ég benda Sveini
Benediktssyni á gamla málshátt-
inn, að sá, sem býr í gler-
húsi, kasti varlega steim. Það get-
ur verið, að hægt væri að benda
á fleira í fari þessa pilts, sem
ekki bendir til drenglyndiis hé
heiðarlegleika. Geymi ég mér rétt
til að rifja það upp síðar, gefist
tilefni til.
Verkamenn og sjómenn! Veriö
alvarlega á verði gagnvart þess-
um íhaldsútsendurum. Látið ekki
hugfallast né blekkjast af þess-
um ránfuglum, sem hylja sig
undir blæju sakleysisins, en elfi
að eins gráðugir úlfar og sitja
um hvert tækifæri til að þröngv-a
hag verkafólksins og gera sér
það háðara.
Gamall SfrjljirðiM/iir.
Ein sannsöglin hans
„Mogga“.
í „Mogga“ í morgun er smá-
klausa um sjómannaf élagsfun din n
í Hafnarfirði 23. þ. m. og áskoruu
félagsins til ríkisstjórnarinnar um
að láta síldarverksmiðju ríkisins
'starfa í sumar. 1 klausu þessari
er komist m-eðal annars sv-o að
orðd um þá samþykt hafnfirzkna
sjómanna að krefjast þess, að
síldarverksmiðjan verði rekin, og
um samúðaryfirlýsingu þeirra
með siglfirzkum verkamönnum:
„Tillaga þess efnis var sámþykt
á sjómannafélagsfundi, þar sem
mættir vom nokkrir landverka-
menn. Vár tillagan samþykt með
7 atkvæðum gegn 3. Þedr, sem að
samþyJriinni stóðu, voru Jens
Álafoss
daglega bl. S f. hM l'/s og 7 */2 e. h.
Vífilsstaðir
daglega kl. 12, 3, S og 11 e. h.
Hafaarfjörðui?
daglega hvern klnkkntfma.
Pálsson kyndari í Landsspítalan-
unx og aðrir landkrabhar.“
Mér þykir rétt, þótt ég búist
við að allur almenningur vitii, að
„Mgbl.“ fer hér sern oftar mefti
lygi, að taka það fram, a'ð alt,
sem blaðið segir um tillögu þá,
sem hér um ræðir, eru rakakms.
ómhnindi. Tillagan var sam-þykt
með samhljóða atkvæðum fund-
armanna (40—50), sem flestir
voru sjómenn, enda greiddu ekki
aðrir en þeir atkvæði um tidlög-
una. Hvað því viðvíkur að ég sé
landikrabbi, þá skal ég benda
„Mgbl.“ á, að ég hefi ekki unnið
lengur nú í landi en ég oft var
atvinnulaus á meðan ég stund-
a'ði eingöngu sjómiensku. Meðal
annars 1930—31, þegar ég gat
enga atvinnu fengið í samfleytt
á 7. mánuð.
Annars má vel vera, að ég
bjóði „Mgbl.“-ritstjórunum síðar
tækifæri til þess að láta félags-
fund í sjómaninafélagi Hafn-ar-
fjarðar skera úr því, hvorir hafi
verið þarfari sjómannastéttinni í
landiniu, ég eða þeir.
28.—6.—’32.
Guömund Skarphéðinsson með.
En niðurstaðan hefir verið léleg,
eins og sjá má á grein þeirrii,
er kálfur Ólafs Thors (Sv. B.
Ben,) ritar í dag í kálf Morgun-
blaðisins.
Knattspyrnan
í gærkveldi fór þaunig, að
Knattspyrnufélag Akureyrar vann
Víking með 3 :0. Veður var
hvast. í kvöld kl. 8Vs keppa
Knattsþyrnufélag Akureyrar og
K. R.
Kvennadeild Merkúrs
held’ur fund í kvöld kl. 8V2 á
Hótel Borg til þesis að ræða um
ódýrar sumiarferðir og sumar-
dvalir.
Anna Borg og Poul Renmert
léku hluta úr leikritinu Cant í
gærkveldi í Gamla Bíó,
og var þessum frægu Ieikurum
tekið mieð kostum og kynjum.
Annað kvöld kl. 8V2 leika þau
„Galgemanden“ í Iðnó.
Dánarfregn.
Jens Pálmon.
Ðm daglnn og veginn
ÚFUlTOIRV^TlŒYNNiNGAiS
EININGIN. Fundur í kvöld kl.
81/2. Rædd stórstúkumál. Flutt
erindi, sem varðar alla t.empl-
ara. Allir templarar beðnir að
mæta.
Atvinnuleysísnefnd Sjómanna-
félagsins
skipa þessir mienn: Þorvaldur
Egilsson, Brunnstíg 10, Jón Guð-
laugsson, Bragagötu 34 B, og
Rosenkrans Ivairsison. •
Hœfur fulltrúi.
Kriistján Jakobss-on á Siglufirði,
sem m-argir kan-nast við, hefir
undanfarna daga fengið lánaðar
embættisbækur bæjarfóget-aemb-
ættásins á Siglufirði, og setið við
þær daglega frá 10 til 6 til þess
að reyna að finna eitthvað þar,
er nota megi til þess að sverta
Látinn er nýlega Þ-orsteinn Da-
víðsson, fyrrum b-óndi á Arn-
'bjarg-arlæk í Borgarfirði, — ekki
Davíð Þorsteinsson, eins ograng-
iritaðist í síðaisita blað. Davíð, sem
nú er bón-di á Arnbjargarlæk, er
sonur Þorsteins heiti-ns, einn-i-g
Þorsteinn, sýslumaður í Dala-
sýslu.
Leikförin norður.
Á sunnudagskvöldið var komu
aftur hing-að til biæjarins síöustu
leikendurnir úr norðurför Leikfé-
lagsins. — H«r. Bjömsson lét
hið b-ezta yfir förinni. Var lefflutr-
inn sýndur 4 sinnum við góða
aðsókn o-g ágætan orðstýr.
Þrátt fyrir atvinnuleysi og pen-
ingavandræði kom fólk viðts veg-
ar að til að sjá sýninguna. — Af
6 1-eikendum, sem æfðir voru á
Akureyri, vöktu frú Regina Þórð-
-ard., sem lék frú Finndal, og
Jón Norðfjörð, sem lék Grím,
mesta athygli, fyrir mjög góðan
leik.