Morgunblaðið - 14.06.1988, Page 24

24
?>[ :uji. ii nn/(Ui:!f< .iiDrí.i/iní.o/.
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚNÍ 1988
SUMARBÚÐIR
Dagana 22. júlí - 12. ágúst nk. efnir íþróttasamband fatl-
aðra til sumarbúða fyrir fatlaða á Laugarvatni. Haldin
verða þijú viku námskeið og megináherslan verður lögð
á iþróttir og útivist.
Sækja þarf um dvöl í sumarbúðunum fyrir 25. júní nk.
Allar nánari upplýsingar er unnt að fá á skrifstofu íþrótta-
sambands fatlaðra, íþróttamiðstöðinni Laugardal. Síminn
á skrifstofunni er 91-83377.
Uppþvottalögur og
hreingerningalögur.
Drjúgir og áhrifaríkir.
Handhægar pakkningar.
Einkaumboö
H
öföar til
_____fólksíöllum
starfsgreinum!
fánastöng úr áli 90 mm.
- Kynningarverð með fána
framað17.júní
kr. 16.375."
BURSTAFELLHF
Bíldshöföa 14 • Sími 38840
fUÆÆÆA
s Electrolux
Wascator E2
Hreinlega
lítill risi
fyrir fjölbýlishús, fyrirtæki
og minni stofnanir.
Sterk idnaðarvél,
byggð fyrir mikla notkun og
misjafna meðferð.
Gæöi, Þekking,
Þjónusta
A. KARLSSOM HF.
BRAUTARHOLTI28
SlMI: 91 -27444
Vissi ekki að heil
stétt vekti yfír mér
eftir Ingibjörgu R.
Guðjónsdóttur
í Morgunblaðinu 19. maí síðast-
liðinn er grein um „hjúkrunarskort,
eðli hans og úrlausnir."
Undir yfirskriftinni „Ástæður"
er m.a. sagt orðrétt: „Hér mætti
einnig nefna að of stór hluti af
starfí hjúkrunarfræðinga á sjúkra-
húsum fer í að sjá til þess að aðrar
heilbrigðisstéttir geri það sem þær
eigi að gera. Þessu sinna hjúkrunar-
fræðingar á þeim forsendum að
þeir séu einu aðilamir sem geti
samhæft þá margháttuðu þjónustu
sem sjúklingurinn fær. Ef mikil
brögð eru að því að aðrar heilbrigð-
isstéttir ræki illa störf sín bitnar
það iðulega á hjúkrunarfræðingn-
um sem þá lendir í alls konar redd-
ingavinnu." (Tilvitnun lýkur.)
Þar sem ég tilheyri þeim hóp sem
kallast „aðrar heilbrigðisstéttir"
snýr þessi ástæða hjúkrunarskorts
beint að mér. Ég verð að viður-
kenna að ég hef aldrei vitað á
mínum 12 ára starfsferli hjá Borg-
arspítalanum að hjúkrunarfræðing-
ar ættu að sjá til þess að ég gerði
það sem ég á að gera. Það er
ánægjuleg tilfínning fyrir hina allt-
of fámennu stétt röntgentækna sem
bögglast við að taka myndir sem
standast kröfur nútímans á úr sér
gengin eldgömul röntgentæki, að
vita til þess að heil starfsstétt vaki
yfír þeim.
Ég vinn bæði beint og óbeint
með hjúkrunarfræðingum á hinum
ýmsu deildum Borgarspítalans og
ég vil taka það skýrt fram að flest-
um þeim fullyrðingum sem koma
fram í greininni frá 19.5. hef ég
ekki kynnst. Sá hroki sem kemur
þar fram er heldur ekki neinni
starfsstétt til framdráttar.
Ég hef alltaf haldið að ef ég
„rækti illa störf mín“ bitnaði það á
sjúklingunum og mér þykir leitt að
heyra að léleg frammistaða mín á
vinnustað skuli bitna á alsaklausum
hjúkrunarfræðingum sem eru of-
hlaðnir störfum, ferlum, stjómun
og ábyrgð. Hins vegar skil ég ekki
hvaða „reddingavinnu" hjúkrunar-
fræðingar lenda í þegar við hin
Ingibjörg R. Guðjónsdóttir
„Ég verð að viðurkenna
að ég hef aldrei vitað á
mínum 12 ára starfs-
ferli hjá Borgarspítal-
anum að hjúkrunar-
fræðingar ættu að sjá
til þess að ég gerði það
sem ég á að gera.“
stöndum okkur ekki í stykkinu. Eru
höfundar greinarinnar kannski að
meina að hjúkrunarfræðingar gangi
í störf iðjuþjálfa, sjúkraþjálfa,
röntgentækna, meinatækna, fé-
lagsráðgjafa, læknaritara, sálfræð-
inga, matvælafræðinga og fleiri
heilbrigðisstétta þegar þær rækja
illa störf sín?
Ég tek undir með sjúkraliðum frá
Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
sem skrifa í Morgunblaðið 7.6., að
mörg þau „úrræði" sem eru tíunduð
í greininni hafa heyrst í mörg ár
og ég get ekki séð að tvöföld vakt
(16 klst.) á sama sólarhring sé úr-
ræði, né að taka sumarfrí á vetuma.
Það er sagt í greininni að sjúkra-
liðar séu og verði „aðstoðarfólk". Á
röntgendeildum m.a. er sér starfs-
stétt sem nefnist aðstoðarfólk. Fólk
í þessari starfsstétt vinnur mörg
flókin verkefni sjálfstætt, án 'þess
að aðstoða nokkurn eða fá aðstoð.
En í raun og veru eru allar starfs-
stéttir á sjúkrahúsum aðstoðarfólk,
eða erum við ekki öll að aðstoða
sjúklingana til betri heilsu?
í öllum úrlausnum greinarhöf-
unda frá 19.5. er aðeins einu sinni
minnst á bætt launakjör! Ég hef
þá skoðun að þar liggi aðalástæðan
fyrir skorti á starfandi heilbrigðis-
stéttum. Við eigum nefnilega til
heilmikið af fólki í heilbrigðisstétt-
um sem starfar við eitthvað annað,
eingöngu launanna vegna. Það tek-
ur stúdent 3V2 ár að verða röntgen-
tæknir með BSc-gráðu frá Tækni-
skóla íslands og byrjunarlaun þeirra
em rétt rúm 50 þúsund!
Við starfsfólk á sjúkrahúsum eig-
um við mörg vandamál að etja í
dag. Starfsfólkinu er haldið svo
niðri í launum að stórflótti er úr
öllum heilbrigðisstéttum svo og
námi í þeim greinum. Stoðdeildum
sem geta ekki sinnt hlutverki sínu
án þess að hafa flókinn dýran
tækjabúnað er skammtað ótrúlega
naumt fé. Það er einungis frábær-
um tæknimönnum og öðru starfs-
fólki að þakka að þær skila ennþá
góðum árangri.
Það er mitt álit að kominn sé
tími til að ræða alvarlega á opin-
berum vettvangi um spítala og pen-
ingamál þeirra. Spítalar eru nefni-
lega ekki fyrir starfsfólkið heldur
sjúklinga og því miður getum við
öll átt það á hættu að verða sjúkl-
ingar einhvem tíma.
Sú neikvæða umræða í garð ann-
arra heilbrigðisstétta sem kemur
fram í greininni er mjög miður,
sérstaklega þar sem mikið hefur
verið rætt undanfarið um batnandi
samskipti þeirra.
Að lokum: Ef þau Rúnar Vil-
hjálmsson og Guðrún Kristjáns-
dóttir geta ekki lagt fram óyggj-
andi sannanir fyrir niðrandi um-
mælum sínum í garð annarra heil-
brigðisstétta lít ég svo á að ég eigi
hjá þeim opinbera afsökunarbeiðni.
Höfundur er deildarrön tgen tækn-
irá tölvusneiðmyndatæki rönt-
gendeildar Borgarspítalans og
hefur kennt við Tækniskóla Is-
lands undanfarin 3 ár.
Ecole des Hautes Etudes í París;
Prófessorsstaða stofn-
uð í íslenskum fræðum
FYRIR nokkru var stofnsett
prófessorsstaða í fornnorræn-
um fræðum við Ecole des
Hautes Etudes-háskólann í
París. Staðan var veitt frönsk-
um fræðimanni, Dr. Francois-
Xavier Dillmann.
í fréttatilkynningu frá Stofn-
un Áma Magnússonar segir að
Ecole des Hautes Etudes sé einn
af virðulegustu háskólum Frakk-
lands, stofnaður árið 1868. Til-
gangur hans er sá að efla rann-
sóknir í tungumálum, sögu og
menningu en sérstök áhersla er
lögð á tungur fjarlægra þjóða
sem fáséðar eru á námsskrám
annarra franskra háskóla.
Francois-Xavier Dillmann er
38 ára gamall og nam norræn
fræði við háskóla í Svíðjóð og
Þýskalandi. Hann varði doktors-
ritgerð sína í norrænum fræðum
við háskólann í Caen í Normandí
árið 1976 og fjallaði sú ritgerð
um rúnir í forníslenskum bók-
Dr. Fraricois-Xavier Dillmann
hefur verið skipaður prófessor
í fornnorrænum fræðum við
Ecole des Hautes Etudes í
París.
menntum. Dillmann fékk styrk
til framhaldsnáms við háskólann
í Munchen og var hann þar jafn-
framt stundakennari. Dillmann
var gestur Ámastofnunar í
Kaupmannahöfn frá árinu 1980
til ársbyijunar 1986 en á þeim
tíma samdi hann mikla doktors-
ritgerð um galdra og galdra-
menn í Islendingasögum og
Landnámu. Þessa ritgerð varði
hann við háskólann í Caen suma-
rið 1986 og í fyrra hlaut hann
verðlaun fyrir hana frá Hinni
konunglegu akademíu Gustafs
Adólfs í Uppsölum. Ritgerðin er
væntanleg í bókarformi frá
akademíunni eftir tvö ár.
Francois-Xavier Dillmann hef-
ur dvalist hér á landi síðan 1986
og stundað rannsóknir við Stofn-
un Áma Magnússonar. Hann
hefur meðal annars unnið að
franskri þýðinu á Eddu Snorra
Sturlusonar og Ynglingasögu
sem kemur út á næsta ári hjá
Gallimard-forlaginu í París.