Alþýðublaðið - 20.07.1932, Blaðsíða 2
B
ALÞÝÐUBBAÐIÐ
Melmska á
Flestum er í imdnni livað fór
ífram í samhandi við bæjarstjórn-
arfundánn síðasta, gxjótkastið og
kyifubarsmíðin.
Flokkurinn, sesn smábörn
stjórna.
Það er fullsannað nú, að pað
vom börn langt innan við ferm-
ingu, sem byrju'ðu á því að hendía
tsandi í lögregl:una. En pað, sem
byrjaði með óvitaiuetti 12 ára
unglinga, dró til pess ófriðar, siem
varð úr annars vegar grjótkast,
en hins vegax að rnenn voru
lamdir í höf’uðið með kylfum úr
hörðíum viði, svo blóðið fossaði
niður eftir pieim. Það er ber-
SýniLegt, að hinn svonefndi
Rommúnistaflokkur fsJiands hefir
hér látið stjórnast af smáhörn-
um. Það eru'pau, sem í barna-
skap sínum hefja sóknina og ger-
ast par með „fongönguliið“ fyrir
„forgönguliði alj)ý'ðunnar“, p. e.
Einari Olgeirssyni og fiokki hans,
isem í hverju blaðíi af „Verklý'ðé-
bláðiniu“ kalJa sig pessti nafni.
Það sýndi sig hvað eftir aniniað
á Akureyri, að ef einhver hrópaði
upp á verkamaranafundi að „hefja
haráttu", pá ruku foringjar
spreniginiga-k'ommúinista pegar í
stað til piesis, pó máli'ð væri geH-
samlega vanhugsiað og óundirbú-
ið, enda fóru fnamkvæmdimar pá
venjuiiega í hundana. Slíkar sem
þesisar voru framkvæmdirnar í
gæruriotunaTmálinu og í 'Brunn-
árdeilunni, og var Einar Olgeims-
son sjálfur fo'ringi í hinná síðar-
inefndu, en í hvorttveggja pesisum
deilum biðu félagsiskráðir verka-
menn gensamlega lægna hlut, til
stórtjóns fyrir verklýðssamtökin.
Ver'ður ekki anna'ð sé'ð en að
höfðingjar „forgöníguliðsinis“ :hafi
hugsunar- og fyrirhyggju-laust
vaðið í hvað sem var, haira ef
einhver Irrópaði upp með það
á fundi, og gert alt petta af
hræðslu vi'ð a ð haildið yr'ði að
þeir væru ekki nógu „róttæk;ir“.
Það er kunnugt að sprienigiinga-
kommúni’star eftir bæjarstjónn,ar-
fundinn ætluðu að stofna „bar-
áttulið" og létu skrá ráenin í það,
en auðvitað er petta jafn vitur-
lega hugsáð og flest aninað hjá
pessum mönnum, og framkvæmd-
irnar eftir pví, eða hvernig ætti
að koroa sliku li'ði við á funidium
bæjaristjórnariininar svo að pað
gagnaði alþýðunni? En pað þarf
ekki að spyrja að því hvemíg,
því „forgönguliðið“ — flokkurinn,
sem hefur sókn í kjölfar 12 ára
gamalla drengja, hugsiar ek'ki
fyrir frarn hvert farið skuli.
Sjómenn, verkiamenn og vsrka-
konur! Varist að láta óvitafliokk,
pann, sem e r að reyna að
sprengja samtök verkalýðe’ins,
hafa áhrif á gerðir yðar. Hver
sá, er hugsar sig lítið eitt urn,
hlýtur að sjá, að sigur alpýðunn-
ar getur að eins oröið með um-
báða vegl.
kugsan og pmuíseigju, en að
hugsunaxlaust brölt, þar sem far-
ið er í kjölfar 12 ára óvita, getur
aldrei leitt til neims góð.s fyrir
verkalýðinin,, en getiur hins vegar
leatt ógæfu yfir miarga m.eðliimi
verklýðsstéttarininar.
Ljótar og heimskulegar aðfarir.
Af skilmierkum sjónarvottúmi, er
stóðu við garðinn í VonaTistræti,
er sannað, að pað var tiiviljun
ein sem réði pví, að lögreglan
lióf sókn með bareflum á ma'nn-
fjöldann. Hefði húfan ekki verið
teldn af einum lögregluþjóninum,
er vafasamt hvoít nokkur kylfu-
barsmíði hefði átt sér stað. En
þetta sýnir hve gersamlega ó-
pörf pesisd kylfubarsmíði vari'
Enginn vafi er á því, að 5 lög-
regluláðinu eru margir stiltir og
gætnir menn, en hins vegar er
'víst, a'ð í pví eru líka menn, sem
pegar þeim rennur í skap vita
ekkert hvað peir eru að gera.
Þý'ðir ekki hér að hera á móti
því, að við petta tækifæri hafi
t'ilviijun ráðið pví, hverjir fyrir
höggunum urðu, pað er að peir
vissu ekkert hvað þeir voru að
gera, enda sannast pað bezt með
pví, að lögreglan barði (og pað
mjög illa) tvo menin, er ''vonu
henni til aöstoðar pennan dag.
Kylfur þær, er lögreglan notaði,
voru úr eik eða ebenvið, og pað
er hrottalegur fantaskapur, sem
ekki á að eiga sér stað á Islandi,
að menn séu lamdix með pesisu
í höfuðið, nema sá, sem lemur,
eigi líf sitt að verja, en hér var
ekki neitt Jiví líkt á ferðánni'.
Réttarranusókn.
Eins og skýrt hefir verið frá
hér í blaðiniu, hefir réttarrannsókn
verið hafin út úr pesisu máli, og
skýrir Morgunblaðáð frá pví í
gær, að einn „æsingasieggjanna",
er pað grieinir með nafni, hafi
verið handtekinn á föstudaglmn.
Kemur manni petta all-kynlegi
fyrir sjónir; Morguinblaðáð hefir
þagað vandlega um nöfn manna,
ler dæmdir hafa verið fyrir glæpi,
en hér reynir pað að æsa gegn
ópektum pilti vestan af fjörðum,
sem sakaður er um götuóeirðir.
Hitt er pó enn pá einkenniliegra,
að hér skuli verið að handtalm
menn, og virðist ráða gersamliega
aninað réttarfar eftir því, hvort
alþýðumenn eða höfðingjar eiga
í hlut. Það er kunnugt, að í á-
fengismálum þeim hinum miiklu,
1 er hér voru á ferðimni í fyrra,
var enginn handtekinn, og ekld.
heldur hefir neiun af forstjórum
Kveldúlfs verið handtekinn, ier
rannisakað var sí 1 dannála-máli ð.
Síðasta frétt í pessu máli er
að handtekinn hafi verið Hjörtur
Helgaso n (Dagsbrúnarma ður).
Blaðið hefir ekki getað náð tali af
ríannsóknardómaranuin, Ólafi Þon-
grímssyni, og heldur ekki getað
fen-gið neimar ákveðnar fréttir
annars stiaðar frá, en heyrst bef-
ir að Hjörtur Íiafi verið úrskurð-
aður í gæzluvaröhald í fiinm
daga, af pví hann hafi neitað að
svara dómarianum fyr en búið
væri að taka fyrir mál Magnúsiar
Guðmundissioinar dómsmálaráð-
hierra og f slandsh an k am álin.
Ná'nari fréttir á miorgun.
Fastar og fastar sverfur skort-
Urinn að heimilum atvinnulausu
heimilisfeðiranna, eftir pví,. sem
sá tími lengist mieiira og meira,
siem peir getia engria tekna aflað
til afkomubjargar fjöliskyldum
sínum. Þeir, siem ekki eru sjálfir í
peim krinigumisitæðum, að hafa
loitað eftir vinniu, án þess að fá
neátt að gera, dag eftir sag, viku
eftir viku og jafnyel mánuð eftir
mánuð, — peir purfa að gera
sér ljóst, hvílíkair hörmumgar hér
eru að - gerast. Bæjaristjórnar-
mieirihlutinn, sem hefif pað í
hendi sér að stofna til rífliegra
atvininubótia, til þess að gera at-
vinnuleysingjunum klieift að sjá
fjölskyldum sínum fyrir lífsbjörg,
—» hamm þ-arf pó allra helzt að fá
augu sín opin fyrir pví, hve
hörmul-egt er ástandið á peim
heimilum, par sem 'engar tekjur
eru til þesis að borga með mat
eða aðrar brýnustu lífsiniauðsýnj-
ar. Hann hiefir gott af því að
hugsa sér, pó ekki sé nemia í
svip, dð peir vœru sjálfir, í spor-
rnn pessura mcmna. Þessir ráð-
emdur þesis, hvort atvinnubætur
eru framkvæmdar eða ekki, —
þeir hafa gott af að leiðia sér í
hug, hvernig pað muni vera fyrir
hörnin á pessum lneimilum, að
verða að líða skort, af pví að
feður peirra gefia með engu móti
keypt handia peim nóg fæði og
pví síður nógu gott f-æðá, af pví
að peir eru atvinnulausir og hafa
verið það liengi, — að pau verð-a
að f-ara á miiis góðxa klæða, af
pví að forield.r>ar peirra hafa ekk-
-ert til að kaupa peim föt fyrir,
— að pau verða að hírast í
pröngum og óvistlegum húsa-
kynnum, af sö-miu ástæðum. Bæj-
axfulltrúunum parf öilurn, að
vera ijóist, hver áhrif petta hefir
á hörnin, hverisiu það nisíir hjöirtu
peirra og dregur úr lífsþrótti
peirra, — hversiu pað er bein
íeið til pesis að eyðilieggja haiiiisu
peirr.a.
Er niokkur meining í pví fyrir
bœjarfélagið, að Taúa svoria að
fjöld-a uppvaxandi barnia? Hver
ykkar vill takia ábyrgðina á sóg,
—• hv-er ykk-ar, sem hafið fjárráð
bæjaTÍns í hpndum?
Alt of lengi hefir veri-ð dregið
að st-ofna til atvinmibóta, — ti.1
v-erklegxa framkvæmda bæjarins,
Atviimubætnr
í Baiidarikjunmn.
FuMtrúadeiild pjóðpings Baind-a-
ríkjannia h-efir sampykt aívinnu-
bótafitumviarpið, sem M fyrir ping-
inu. Samkvæmt pví ber að verja
2122 milljónum doilara til at-
vinniubóta og til aðístoðar atvinnu-
leysimgjum.
sem verul-ega muni um. Nú má
það mieð en-.gu mót-i 1-engur dxag-
as;t. Og skylt er, að atvinniubæt-
urnar verði þeim mun rífl-egri,
-sem lengur hefir staðið á pví, að
þeim -væri k-omið af stað.
Verkefniin eru ærið nóg, sem
bíða óunnin og eru aðkallandi.
Fáir munu sv-o skammsýnir, að
cþeir beri bri-gðux á það.1
Á miorgun -ex h-æjarstjióiiníar-
fundur. Þá nerður bæjansitjörnin
að ákveða, að pégar i sl\a,ð verdi
bijrjdð á atvimmbótaframkvœmd-
Iim.
Að öðr-um kosti bera þ-eir, s-em
á móti standa, ábyrgð á pví, að
skorturinn magniist á beiimi-lum
atvinnuleysingjanna, með ölilium
peirn hötmungum, er hoinum
fyl-gja, hæði á meðan hann
st-endur yfir -og afleiðing-
um hans eftir á. Slík á-
hyrgð er pyngri en svo, að nokk-
ur maður geti riisið undir henni.
AIlsherjaveFkfalL
hefir staðið yfir í Belgíu un:d-an
farið. Höfst pað út af verkfalli
námaverkamanna. Mjög miklar ó-
eirðiT urðu í sambandi við verk-
falliið. Margir voru s-ko.tniir t-il
hana. Vanderveld-e, forsieti belg-
iska jafnaðiaTmiainnaflioklflsins og
forseti II. A1 þ jó ðaisam-ban d sins,
var t-eldnin höndum af h-erliði, er
hann var að tala á fu-n-di, en
fundarmenn voru r-eknir burtiu
með vopnum.
All'sherj arverkfallinu er nú 1-ok-
ið, samkvæmt útvarpsfnegnum
frá Berlín í gærdag, en ekki er
kunnugt um hv-er úrslit pésis urðu.
StpætisvssffiBBaffnip
og íbúarnii1 f ¥erka-
mannabústBðnnam.
Okkur íbúunum í Verkjamiainina--
bústöðunum pykir slæmt að stræt-
isvagnarnir skuli ek-kii nema stað-
iar við innganginn í „p-ort“ b-ústað-
an-na ,heldu:r töluviert langt frá
peim. Vildum við mæl-ast tl p-ess,
að p-esisu yrði hreytt nú peg-ar.
Það er fjöldi af íbúum Verka-
miannabústaðanna, aem n-otH vagn-
ana, -og væri því ekki nema sann-
gjarnt, að farið væri að Vilja
jokkar í pessu. V.
Atvfnniibótaskylda
bæjartélagsins.