Morgunblaðið - 06.09.1988, Síða 62

62
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUH 6: SEPTEMBER >1988
«€£/1/\lW
v Hér koma. ntjjust-u fréttir cxf
^essum leyndtCiýclórnsCullci Wlut, Sem.
&ást yíir borg'inni í kuöLcl-"
Þeir báðu um smábíl sem væri
ódýrt að reka, en tóku ekki
neitt annað fram, hvorki far-
þegarými né annað ...
Heyrðu. Hvernig hefur konan
þín það?
Starfsemi KGB á íslandi
Ágæti Velvakandi!
Undanfama daga hafa birst um
það fréttir í Morgunblaðinu, að fjöl-
margir starfsmenn sovéska sendi-
ráðsins í Reykjavík á síðustu 20
árum hafi verið, og séu ,útsendarar
KGB og leyniþjónustu Rauða hers-
ins. í þeim hópi em þrír af fjórum
sendiherram, sem hér hafa verið frá
1975.
Þetta ætti í sjálfu sér ekki að
koma neinum á óvart. Hemaðar-
mikilvægi íslands er augljóst og
heildarfjöldi sovéskra sendiráðs-
starfsmanna hefur lengi verið miklu
meiri en eðlilegt getur talist. Sov-
éska sendiráðið hefur á að skipa
langfjölmennasta starfsliði sendi-
ráða hér á landi og er það órökrétt
í ljósi þess, að Islendingar hafa
miklu meiri viðskipta- og stjóm-
málatengsl við ríki V-Evrópu og
N-Ameríku. Það hafa því ætíð verið
uppi gransemdir um að Rússamir
væra ekki eingöngu að undirrita
viðskiptasamninga og sýna land-
kynningarmyndir hér.
Það sem er fréttnæmt í þessu
máli, er að nýjum stoðum hefur nú
verið rennt undir gransemdir um
starf leyniþjónustu Rússa á íslandi.
Þær upplýsingar ættu að vekja
íslensk stjómvöld og almenning til
umhugsunar. Ég tel til dæmis vafa-
samt, að íslendingar sætti sig við
njósnastarfsemi hér. Eins hljóta
menn að spyrja: Hvað gera íslensk
stjómvöld til að fylgjast með erlend-
um njósnuram?
Með þökk fyrir birtinguna,
S.Ó.
Mismunandí framburð-
ur af nafni Lech Walesa
Séra Óm Bárður Jonsson,
sóknarprestur í Grindavíkskrífar:
Ég sendi þér hér smápistil og
bið þig að vera svo vænan að birta
hann fyrir mig svo innihaldið kom-
ist til skila.
Lech Walesa, sem mikið var í
fréttum upp úr 1980, hefur á ný
komið fram í fjölmiðlum í tenglsum
við verkföllin í Póllandi. Hér áður
fyrr var nafn hans ávallt borið fram
valesa en nú hefur það gerst að
það fer eftir fréttamönnum hvemig
nafn hans er borið fram. Sumir
segja vavesa en aðrir vavensa.
I fréttatíma Stöðvar 2, 19:19,
1. september s.l. sátu tveir frétta-
menn hlið við hlið og notuðu hvor
sína útgáfuna í sömu frétt og get
ég því ekki orða bundist og bendi
hér með á réttan pólskan fram-
burð. í sumar var ég staddur í
Póllandi og þá spurði ég mann um
réttan framburð og tjáði hann mér
að rétt væri að segja vavensa.Á-
stæðan er sú að í pólsku er bókstaf-
urinn „v“ ekki til en þess í stað
er sett skástrik í stafínn „1“ og
hann borinn fram sem „v“. Uridir
„e“ kemur áherslukrókur sem á
undan essi verður nefkveðið (eins
konar enn—dé—hljóð) og þá höfum
við nafnið með réttum framburði:
vavensa.
Þessu er hér með komið á fram-
færi til þess að fréttamenn geti
samræmt framburð sinn ef þeir á
annað borð kæra sig um að notast
við pólskan framburð.
Dziekuje (þökk fyrir)
Víkverji skrifar
HÖGNI HREKKVÍSI
„ BG GBT E'k-K.l BOfZGAO ■ ■ ■ SNATl TAPAOi
ÖLLUA1 PEMINÖUNUM.”
Sumarleyfistíminn er á enda. Það
má auðveldlega sjá á götum
borgarinnar. Skólafólk setur nú
svip á þær að nýju. Bifreiðaum-
ferðin er einnig meiri fyrr á morgn-
ana en áður. Víkverji á oft leið árla
morguns yfir gatnamótin á
Lönguhlíð og Miklubraut. Stundum
kemur það fyrir að klukkan rúm-
lega hálf átta blikka gul ljós þama
á gatnamótunum öllum til ama sem
um þau fara, svo að ekki sé minnst
á hættuna sem því fylgir að láta
ekki götuvitana starfa eins og þeim
ber. Er hér með skorað á lögreglu-
yfirvöld að sjá til þess að horfið
verði almennt frá því ráði að láta
gul ljós blikka á gatnamótum sem
þessum, þar sem menn era vanir
að aka í skjóli umferðarljósa, ef
þannig má orða það, og sýna þess
vegna ef til vill ekki sömu árvekni
og ella.
Þegar skólafólkið bætist í hóp
vegfarenda eykst farþegafjöldi í
strætisvögnunum. Eins og kunnugt
er hefur notkun þeirra minnkað
jafnt og þétt á undanfömum árum.
Höfuðskýringin er að sjálfsögðu
aukin bílaeign landsmanna.
Flestir líta á leiðir, tíðni ferða
og verðlag þegar þeir hyggja
að strætisvögnum og farþegafjölda
í þeim. Ráða þessi atriði og gæði
vagnanna vafalaust mestu um hvort
þeir era notaðir eða ekki. í þessum
viðskiptum eins og öðram skiptir
þó einnig máli á hvern hátt þjón-
usta er innt af hendi.
Óskemmtilegt er að standa fyrir
framan lokaðan strætisvagn á
Lækjartorgi og bíða þess að bílstjór-
anum þóknist að koma og opna
hann fyrir farþegum, oft aðeins
eftir auglýstan brottfarartíma.
Vafalaust er samningsbundið að
bílstjórar eigi rétt á að taka sér
stutta hvíld úr vagningum á milli
ferða. Parþegum eða öðram á Lækj-
artorgi er ekki treyst betur en svo,
að vagnar era ekki skildir eftir opn-
ir þar. Allt er þetta svo sem skiljan-
legt og einnig hitt að SVR þyki
ofrausn að halda úti eftirlitsmanni
til að fylgjast með því að farþegar
sem bíða eftir vagnstjóra sínum
inni í bílnum skemmi ekki farartæk-
ið. Hins vegar er þessi framganga
ekki til þess fallin að laða að við-
skiptavini og byggist á litlu trausti
til þeirra.
Asinn hátt má líta á þetta sem
einskonar fælingu af hálfu
SVR. En þetta hugtak fæling og
orð eins og fælingarmáttur og fæl-
ingarstefna virðast vefjast mjög
fyrir mörgum. Aðrir rangtúlka orð-
in vísvitandi. Einn þeirra sem lætur
hvað oftast ljós sitt skína um allt
milli himins og jarðar hér á síðum
blaðsins komst meðal annars svo
að orði í einni greina sinna fyrir
skömmu að fælingarstefna væri
„fint nafn á árásarhneigð“.
Fátt er biýnna til að halda uppi
öryggi í umferðinni en fá menn til
að átta sig á þeim hættum sem þar
leynast og hve alvarleg slys geta
hlotist af glannaskap og kæraleysi.
Nýjasta úrræðið er að birta hroll-
vekjandi auglýsingar í blöðum.
Mestan fælingarmátt hefur þó vafa-
laust að hafa áberandi lögreglubfla
eða löggæslumenn á þeim stöðum,
þar sem helst era líkur á slysum.
Á að flokka auglýsingar af þessu
tagi eða áberandi löggæslu undir
„árásarhneigð“? Þeir sem túlka var-
úðarráðstafanir á þennan veg hljóta
sífellt að vera fullir ótta og vænta
árásar úr hverju horni.