Morgunblaðið - 14.09.1988, Side 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. SEPTEMBER 1988
fínna. Þeir Páll og Guðmundur
fóru könnunarferð um eyna í gær-
morgun til að leita að sprungum
og öðru því sem rekja mætti til
skjálftanna, en ekkert slíkt mun
hafa fundist.
„Skjálftamir hér við eyjuna á
undanfömum ámm hafa ekki verið
þess eðlis að þá hafí þurft að ótt-
ast. Öflugustu skjálftamir hafa
verið þetta í kringum 5 á Rich-
terkvarða, en aðrir skjálftar hafa
JÖRÐ skelfur enn undir fótum
Grímseyinga þó svo að skjálftar
séu heldur í rénum. Öflugasti
skjálftinn í yfirstandandi hrinu
brast á um kl. 20.20 á sunnu-
dagskvöld þegar Grímseyingar
voru flestir að horfa á sjón-
varpsfréttir og börn að leik úti
við. Mikill óhugur greip um sig
í eynni. Mönnum varð ekki
svefnsamt um nóttina, en róuð-
ust þó nokkuð eftir að haldinn
hafði verið fundur í félags-
heimilinu Múla með þeim Guð-
mundi Sigvaldasyni jarðfræð-
ingi og Páli Einarssyni jarðeðlis-
fræðingi. Þeir héldu til
Grímseyjar á sunnudagskvöld.
Fundurinn hófst eftir miðnætti
og stóð til að ganga þijú.
Páll Einarsson sagði í samtali
við Morgunblaðið að jarðskjálfta-
hrinan hefði hafist um miðjan
föstudag og síðan dregið töluvert
úr henni yfír helgina. Síðan hefðu
lætin byijað aftur á sunnudags-
kvöld með jarðskjálfta að stærð-
argráðunni 5,2 á Richterkvarða.
Páll sagði erfítt að skýra þá brenni-
steinslykt, sem eyjaskeggjar þótt-
ust þekkja, en sumir munu hafa
fundið hana aíla leið inn í stofu
hjá sér. Páll segir að ekkert sérs-
takt benti til þess að eldsumbrot
gætu átt sér stað í námunda við
Grímsey. Hinsvegar mætti ætla að
um væri að ræða hveralykt og
gæti það átt sínar skýringar, til
dæmis þær að losnað hafí um jarð-
hita eða brennisteinsvetni í bergi.
Páll sagði að jarðskjálftarnir ættu
upptök sín í um 15 km fjarlægð
frá eynni, en óvíst væri hvar upp-
tök stærsta skjálftans væri að
Morgunblaðið/Rúnar Þór
Hóbnfríður Haraldsdóttir og Aðalheiður Sigurðardóttir með stofuskápinn sem skjálftamæli á heimilinu.
Haraldur, Björg, Bjarney og Stella voru úti að leika sér þegar stóri skálftinn kom og hlupu strax heim
til möramu.
yfírleitt verið smáir. Hinsvegar er
skjálftavirkni nokkuð mikil hér og
koma þeir svona í hrinum öðru
hvoru. Á skjálftabeltinu í heild fyr-
ir Norðurlandi geta komið miklu
stærri skjálftar."
Hólmfríður Haraldsdóttir var
heima að strauja um miðjan föstu-
dag þegar fýrsti kippurinn kom.
„Mér fannst koma bylmingshögg
á norðurvegg hússins og fann ég
hvemig skjálftinn skreið undir
húsið, fyrst undir vinstri fótinn og
svo undir þann hægri þar sem ég
stóð við strauborðið og síðan sem
leið lá suður með húsinu. Þetta var
eins og bylgja, sem leið um húsið.
Þessi fyrsti skjálfti mældist 4,5.“
Hólmfríður sagðist ekki hafa
hreyft við smáhlutum heima hjá
sér, aðeins fært sultukrukkumar
úr efstu hillunum í búrinu neðar
því ekki ætlaði hún að verka sultu-
tauið upp úr gólfínu ef illa færi.
Aðalheiður Sigurðardóttir sagði
að stóri skjálftinn á sunnudags-
kvöld hefði verið allt öðruvísi en
sá fyrsti. „Að upplifa þennan
sterka var eins og að fá alvarlegt
svimakast. Húsið lék á reiðiskjálfí
og fannst mé gólfið ganga i öldum.
Ég var að horfa á sjónvarpið og
sá vegginn frammi á gangi hvem-
ig hann hreyfðist. Hann kom fyrst
frekar hægur og svo herti hann á
sér. Miklar drunur fylgja skjálftun-
um þannig að maður heyrir miklu
meira en maður sér. Dót á veggjum
og í hillum hefur hangið á sínum
stað þó það glamri sæmilega í því
þegar kippirnir koma.“
Þær Hólmfríður og Aðalheiður
sögðu að það væri um að gera að
reyna að halda ró sinni meðan á
ósköpunum stæði, að minnsta kosti
þar sem böm era nærri, enda
væra þau flest skelfíngu lostin.
„Fólk hefur mikið þotið út þegar
Skjálftamir koma í
bylgjum o g höggum
- segja eyjarskeggjar í Grímsey
Páll Einarsson, jarðeðlisfræðing-
ur.
dranumar koma og er ekkert nema
gott eitt um það að segja og vitum
við um tvær fjölskyldur sem yfír-
gefíð hafa hús sín því svo virðist
sem vissir hlutar eyjarinnar verði
ver úti en aðrir. Okkur var sagt á
fundinum með jarðfræðingunum
að eyjan lægi ekki á sprangu og
því þyrftum við ekki að hafa óþarfa
áhyggjur. Hinsvegar væri hættan
meiri á Húsavík og Dalvík þar sem
sprangur liggja nánast undir bæj-
unum.“
Hulda Einarsdóttir yfírgaf hús
sitt ásamt tveimur bömum sínum
eftir stóra skjálftann á sunnudags-
kvöld og hefur fengið inni hjá syst-
ur sinni. „Ég var að tala við mann-
inn minn í síma sem var staddur
suður í Reykjavík þegar þetta reið
yfír. Stelpan mín var úti að leika
sér, en sá litli, 8 mánaða, var í
göngugrind inni hjá mér og um
leið og þetta var að bresta á fór
hann að hágráta. Um leið kom
þessi stóri hvinur á símasambandið
svo það heyrðist illa á milli. Ég
kláraði símtalið, tók sængumar
okkar og fór út.“ Hulda sagðist
ekki hafa gert neinar séstakar
varúðarráðstafanir, aðeins fært
hluti vel upp í hillur og tekið hluti,
sem henni væra kærir, og fært þá
niður á gólf.
Bjami Magnússon hreppstjóri
og formaður almannavama sagði
að strax á sunnudagskvöld hefði
verið haft samband við Flugfélag
Norðurlands um fólksflutninga úr
eynni ef með þyrfti og vora vélar
félagsins til taks á Akureyrarvelli.
Þá kom varðskipið Ægir að
Grímsey seinnipartinn í gær til að
vera til taks ef þörf krefur.
Akvörðun
ekki tekin
á stjórnar-
fundi ÚA
Sljórn Útgerðarfélags Akur-
eyringa kom saman til fundar i
gær til að fjalla um umsækjendur
um stöðu framkvæmdastjóra fé-
lagsins í stað Gísla Konráðsson-
ar.
Engin ákvörðun var tekin á fund-
inum og hyggjast stjómarmenn
taka sér góðan tíma til að vega og
meta umsækjenduma. Sverrir
Leósson stjórnarformaður sagði að
hagsmunir ÚA væra í húfí og því
þyrfti að takast vel til.