Morgunblaðið - 16.09.1988, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. SEPTEMBER 1988
Minning — Gunnar
Eyþór Arsælsson
matreiðslumaður
Ódýrt en best
Hanasúpa með
sinnepssósu
kr. 250.-
Humarsúpa
kr. 395.-
Surimi-salat með
tandoorij ógúrtsósu
kr. 325.-
Pöstusalat með
spínati og bacon
kr. 310.-
Blómkál í ostasósu
„au gratin“
kr. 325.-
Rækjubollur í
súrsætri sósu
kr. 775.-
Fæddur 26. apríl 1952
Dáinn 7. september 1988
Sjöunda þessa mánaðar lést í
Landspítalanum móðurbróðir okk-
ar, Gunnar Eyþór Ársælsson mat-
reiðslumaður, eftir mikið helstríð
við grimmilegan sjúkdóm.
Okkur langar að senda þessum
elskulega frænda nokkur þakkar-
og kveðjuorð. Gunnar var fæddur
í Hafnarfírði þann 26. apríl 1952,
sonur hjónanna Siríðar Eyþórsdótt-
ur og Ársæls Pálssonar bakara.
Hann ólst upp hjá foreldrum sínum
ásamt systrum sínum Sigrúnu og
Vigdísi. Gunnar var einkasonur og
yngsta bam foreldra sinna.
Snemma kom í ljós að Gunnar hafði
næmt tóneyra, það kom því engum
á óvart þótt hann hneigðist að
gítamum á þessari Bítlaöld, er öllu
réði í hugum ungs fólks sem var
að alast upp á þessum árum. Þegar
Gunnar var í Flensborgarskóla
stofnuðu þeir nokkrir hljómsveit,
sem þeir nefndu Bendix. Þeir æfðu
og spiluðu af krafti en skólataskan
fékk víst því meira frí, en hvað sem
því líður þá varð strákunum víst
töluvert ágengt og að minnsta kosti
varð einn af þeim landsfrægur og
er hann enn í þessum bransa. Með
tímanum lék hann í fleiri hljóm-
sveitum t.d. Dansbandinu í Þórs-
kaffí og fleirum. Gunnar lauk prófí
í gítarleik frá Tónlistarskóla Hafn-
arfjarðar árið 1968.
Gunnar fór oft til sjós á unglings-
ámnum bæði á físki- og farskip sem
matreiðslumaður, en námi í þeirri
iðn lauk hann frá Hótel- og veit-
ingaskóla íslands, varð það hans
aðalstarf með tímanum. Það var
alltaf hátíð þegar Gunni kom heim
úr siglingum.
Gunnar var voða bamgóður og
ljúfur, aldrei höfum við séð hann
nema í góðu skapi, það er því mik-
ill söknuður að fráfalli þessa góða
frænda okkar, sem burt er kallaður
í blóma lífsins. Við vitum að burt-
kallaðir vinir munu taka á móti
honum í bjartari heimi fagurra tóna.
Arsæll, Hrannar,
Kjartan og Hákon
míns, sem borinn er til hinstu hvílu
í dag aðeins 36 ára gamall.
Það var eins og dimmdi þann dag
er ég frétti lát hans. Ég hafði ný-
verið heimsótt hann á sjúkrahúsið,
þar sem hann lá, því hann var orð-
inn mikið veikur.
Eri hann var glaður og hress í
anda, er við töluðum um að hann
kæmi í kaffí til mín og fjölskyldu
minnar, en við vorum að flytja í
nýtt húsnæði.
Það er erfitt að sætta sig við það
þegar ungur maður í blóma lífsins
er kallaður í burtu. Við skiljum
ekki hvers vegna, en vegir Guðs
eru órannsakanlegir.
Vinátta okkar Gunnars hófst
þegar við unnum samari hjá Kaup-
félagi Hafnfirðinga fyrir nokkuð
mörgum árum og hefur haldist æ
síðan.
Gunnar var tryggur og góður
félögum sínum eins og kom fram í
gerðum hans, m.a. þegar ég leitaði
til hans hvort sem það var á sviði
matargerðar eða tónlistar, enda lék
hvortveggja í höndum hans.
Hann starfaði sem matreiðslu-
maður bæði til sjós og lands við
góðan orðstír.
Hann var einnig góður tónlistar-
maður og lék með mörgum þekkt-
um hljómsveitum og hljómlistar-
mönnum.
Þar eignaðist hann marga trygga
vini enda vinsæll í vinahóp. Gunnar
var drengur góður, glaðlyndur og
félagslyndur.
Og minningin um góðan dreng
varir að eilífu.
Ég og fjölskylda mín vottum fbr-
eldrum hans, Ársæli Pálssyni og
Sigríði Eyþórsdóttur, og systrum
hans dýpstu samúð.
Megi góður Guð styrkja ykkur
og blessa minningu Gunnars vinar
míns.
Far þú i friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem)
Reyktir ýsustrimlar með
spínatgrjónum og
karrýsósu
kr. 795.-
Gufusoðin
rauðsprettuflétta í
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Oft er sagt að þeir deyi ungir
sem guðimir elska og eru þáð orð
að sönnu við lát Gunnars vinar
Baldvin E. Albertsson
og fjölskylda
Það er aðeins örstutt skref milli
gleði og sorgar.
Hann Gunnar er allur. Fréttin
um það barst okkur félögum hans
úr hljómsveitinni Bendix miðviku-
daginn 7. þessa mánaðar. Hvemig
á að minnast vinar og félaga, sem
var eins nákominn okkur og Gunn-
ar?
Tónlistin var honum snemma
hugleikin og aðeins 14 ára gamall
fékk hann tvo af sínum bestu vinum
og leikfélögum í Hafnarfírði í lið
með sér við að stofna hljómsveit.
Það var fyrir tuttugu ámm. Tveir
að auki bættust fljótlega í hópinn,
en þá vantaði söngvara. Hann
fannst von bráðar, einnig í hópi
leikfélaganna í Hafnarfirði. Þessa
hljómsveit sína skírði Gunnar Bend-
ix.
Allt snerist um tónlistina og
hljómsveitina og var Gunnar hljóm-
sveitarstjórinn og stjómaði með
lagni og hyggindum. Undir stjóm
hans vom þessir fímm ungu strákar
stórhuga og djarfir og það, ásamt
ýmsu öðm, varð til þess að sveitin
varð stærri draumur og ævintýri
en okkur hafði órað fyrir í upphafi.
Starfaði hljómsveitin í þijú ár og
var víða komið við á þeim tíma.
Við, sem vomm með í þessu
ævintýri, gleymum þessum tíma
aldrei og má næstum segja, að við
væram saman jafnt í svefni sem
vöku. Þetta mótaði okkur félagana
alla og bjó okkur undir lífið, harður
skóli, sannkallur lífsins skóli, sem
bjó okkur gott framtíðamesti. Þeg-
ar þessu ævintýri lauk, tóku við
aðrar hljómsveitir hjá okkur og
sítrónusósu
kr.785.-
Grilluð hámeri og humar
á teini — barbeque
kr. 810.-
Ristaður lundi og
andalifur í appelsínusósu
kr. 695.-
Að sjálfsögðu er einnig boðið uppá
okkar rómaða „a la carte".
ARNARHÓI I.
RbSTAURANT
opinn á kvöldin frá kl. 18:00,
þriðjud. til laugard.
pantanasími 18833
Hverfisgötu 8—10
JHtfjgmt'*
í Kaupmannahöfn
FÆST
í BLADASÖLUNNI
ÁJÁRNBRAUTA-
STÖÐINNI,
KASTRUPFLUGVELLI
OG Á RÁÐHÚSTORGI
Gunnari vini okkar, en við héldum
alltaf traustu sambandi, enda var
vinátta okkar sterk og einlæg.
Þegar ákveðið var 1973 að end-
urvekja Bendix, gátu ekki allir í
uppmnalega hópnum verið með, en
þá var leitað í hinum gamla vina-
hópi Gunnars og þar fundust menn,
sem fylltu í skörðin. í þetta skipti
vomm við fjórir félagar og vinir,
sem lögðumst á eitt. Var tekið til
óspilltra málanna, leikið saman f tvö
ár og gert víðreist eins og forðum.
Annars kom Gunnar víða við á
tónlistarferlinum, þó aðeins skuli
minnst á þær hljómsveitir, sem vom
honum hugleiknastar, en meðal
þeirra má nefna hljómsveit Hauks
Morthens og hljómsveitina Dans-
bandið.
í maí í fyrra var hringt til okkar
gömlu félaganna í Bendix. Væmm
við tilbúnir að spila saman aftur?
Var það auðsótt mál og þar hittust
menn aftur, sem höfðu ekki spilað
saman í fímmtán ár — sumir jafn-
vel ekki snert hljóðfæri í nokkur
ár. Þama var glatt á hjalla og
menn jmgdust um tuttugu ár, enda
tryggðaböndin traust eins og fyrr.
Sem endranær var það Gunnar, sem
var driffjöðrin. Hann sá um að allt
gengi eins og vel smurð vél og
náði því besta úr öllum eins og
honum einum var lagið. Ekki gat
okkur gmnað þá, að „hinn slyngi
sláttumaður" væri eins nærri einum
í hópnum og raun bar vitni.
Þrír félagar úr Bendix Jákváðu
upp úr þessu að halda samstarfínu
áfram og stofnuðu þeir hljómsveit-
ina Rósina. Var Gunnar starfandi
með henni eins lengi og hann gat
vegna þeirra veikinda, sem drógu
hann um síðir til dauða.
Það er erfíð spuming, hvemig
kveðja eigi félaga og vin, sem átti
svo ríkan þátt í að skapa þessi
ævintýri. Ævintýri, sem mótaði líf
okkar allra — ekki aðeins meðan á
þessu stóð heldur um alla framtíð
og tengir okkur böndum, sem verða
ekki rofin.
Þessi fátæklegu orð geta engan
veginn lýst því tómi og þeim missi,
sem varð við fráfall Gunnars. Minn-
ingin um vin okkar og félaga, Gunn-
ar Eyþór Ársælsson, mun lifa með-
al okkar. Um langa framtíð mun
okkur koma Gunnar í hug, þegar
við heyram góðan gítarleik, og þá
rifjast upp ýmis atvik í sambandi
við góðan félaga og vin og halda
minningu hans lifandi á meðal okk-
ar.
Við kveðjum vin okkar. Á honum
hefur sannast, að þeir, sem guðim-
ir elska, deyja ungir.
Megi Almættið veita Gunnari vini
okkar eilífan frið.
Við viljum votta móður og föður
Gunnars, svo og systmm hans, inni-
legustu samúðarkveðjur.
Félagar úr
hljómsveitinni Bendix
Mágur minn Gunnar Eyþór Ár-
sælsson lést í Landspítalanum þann
7. september síðastliðinn, eftir veik-
indastríð sem staðið hafði yfír í um
það bil eitt ár. Gunnar fæddist í
Hafnarfirði og ólst upp á heimili
foreldra sinna, þeirra Sigríðar Ey-
þórsdóttur og Ársæls Pálssonar, og
var hann einkasonur þeirra, en syst-
ur hans era tvær, Sigrún og Vigdís.
í æsku kom snemma í ljós að
Gunnar bjó yfír tónlistarhæfíleik-
um, hann lærði því fljótlega að spila
á gítar og var einn af stofnendum
unglingahljómsveitarinnar Bendix
sem starfaði á fyrstu ámm bítlatón-
listarinnar. Hljómlist hafði mikil
áhrif á líf Gunnars, og spilaði hann
með ýmsum danshljómsveitum í
gegnum árin. Gunnar útskrifaðist
sem matsveinn frá Hótel- og veit-
ingaskóla íslands og starfaði sem
slíkur jafnt til sjós sem lands. Lund-
arfar Gunnars einkenndist af hóg-
værð og léttleika sem komu vel í
ljós í veikindastríði hans, hann var
bamgóður og kom ávallt með eitt-
hvað handa frændsystkinum sínum
er hann kom úr siglingum. Hin
síðari ár hafði Gunnar gaman af
hestamennsku og laxveiði og eign-
aðist þar trausta félaga sem reynst
hafa honum vel í veikindum hans.
Það var gaman að sitja í róleg-
heitum og rabba við Gunna um
þessi áhugamál hans.
Mikill harmur er nú kveðinn að
öldmðum foreldmm Gunnars er sjá
nú á eftir einkasyni sínum í blóma
lífsins. Megi algóður Guð styrkja
þau í sorg sinni, sem og aðra ást-
vini Gunnars sem sjá nú á eftir
góðum dreng.
Hafí mágur minn þökk fyrir sam-
verana.
Hallkell
Það var harmafregn sem barst
miðvikudaginn 7 september sl. Ég
var við veiðar í Grímsá þennan dag
þegar faðir minn hringdi í mig og
sagði mér að ^góðkunningi minn
Gunnar Eyþór Arsælsson væri lát-
inn aðeins 36 ára gamall. Þessi
fregn kom ekki á óvart. Við sem
höfðum fylgst með hrakandi heilsu
Gunnars heitins óttuðumst þessi
endalok þó falin von væri um að
hann stæði þetta allt af sér. Hug-
hreysti þessa unga manns var
hreint aðdáunarverð, létt lundin og
gamansemin geislaði af honum þar
til kraftar hans þmtu. Lífsorkuna
nýtti hann allt til loka á jákvæðan
hátt og það lýsir kannski best hvem
mann Gunnar hafði að geyma.
Kunningsskapur okkar hófst fyr-
ir um það bil sjö ámm. Við áttum
sameiginlegt áhugamál sem var
hestamennskan. Mér varð það fljót-
lega ljóst að þama fór mikill hæfí-
leikamaður. Hann var góður hljóm-
listarmaður og í fagi sínu matreiðsl-
unni átti hann fáa sína líka. En
umfram allt var hann góður félagi.
í fyrstu fannst mér óþægilegt
að vera svo fyarri þegar mér barst
andlátsfregn Gunnars, en þegar leið
á daginn varð mér ljóst að hið fagra
umhverfí Grímsár hjálpaði til við
að láta hugann reika og rifja upp
skemmtilegar stundir sem við
Gunnar áttum saman bæði við veið-
ar og hestamennsku.
Það hlýtur að verða okkur sem
eftir lifum umhugsunarefni og von-
andi fordæmi hvað ungur maður í
blóma lífsins sýndi mikinn kjark og
æðmleysi á slíkri örlagastundu, því
sjálfur vissi hann best að hveiju
stefndi.
Gunnar var ákaflega hjálpsamur
og nutum við þess oft á stómm
stundum í fyölskyldu minni. Hann
var fyrir löngu orðinn góður fyöl-
skylduvinur í húsum foreldra minna
á Merkurgötu 9a og veit ég að þar
er hans saknað sem góðum vin.
Um leið og ég votta mína dýpstu
samúð foreldram og aðstandendum
þá get ég fullvissað þau um að hjá
okkur lifír minning um góðan
dreng.
Ingólfur Arnarson
og fjölskylda
Mig langar til að mmnast vinar
míns Gunnars Eyþórs Ársaélssonar
með nokkmm orðum nú þegar hann
er látinn úr krabbameini aðeins 36
ára gamaíl. Gunnar bjó mest allan
sinn aldur í Hafnarfirði, sonur hjón-
anna Sigríðar Eyþórsdóttur og Ár-
sæls Pálssonar.
Við Gunni Ársæls, eins og hann
var gjaman kallaður, störfuðum
lengi saman við hljóðfæraleik með
hinum ýmsu mönnum. Þó lengst af
í hljómsveitinni Dansbandinu sem
við stofriuðum fímm saman, allir
fá búsettir eða tengdir Hafnarfírði.
þessari hljómsveit sem og öðrum
lék Gunni á gítar. í upphafí átti
þetta að vera létt aukastarf og til-