Morgunblaðið - 15.11.1988, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. NÓVEMBER' 1988
47
ValgerðurH. Sigurð-
ardóttír - Minning
Fædd 19. júlí 1916
Dáin 6. nóvember 1988
Það eru um 15 ár síðan ég hitti
Valgerði fyrst. Ég minnist þess að
mér þótti hún mjög glæsileg kona.
Atvikin höguðu því þannig að við
Valgerður bjuggum í 7 ár í litlu
Qölbýlishúsi við Álftahóla ásamt
fjölskyldum okkar. Ég tók fljótt
eftir því hvað þessi kona hafði góða
útgeislun og mikla reisn. Hún var
alltaf hress á að hitta, alúðleg og
með á nótunum. Fljótlega varð sam-
band þessara fjölskyldna mjög gott
og þar átti Valgerður drýgstan hlut
að máli. Aldursmunurinn, sem
skipti tugum breytti þar engu um
enda er það ekki aldurinn sem ræð-
ur því hvort við löðumst að fólki
heldur áhrifín frá því. Valgerður
og maður hennar Guðlaugur Eyj-
ólfsson höfðu margvíslega þekk-
ingu og afbragðs minni svo maður
fór ævinlega fróðari af þeirra fundi.
Það er sagt að hver sé sínum
gjöfum líkur og þannig var það með
Valgerði. Hún var einstaklega
fundvís á gjafír sem hentuðu við-
takandanum. Bömin mín minnast
þess enn hve það var alltaf mikið
tiihlökkunarefni að opna pakkana
frá Valgerði.
Þegar hún bakaði kleinur, skons-
ur eða bjó til annað góðgæti fengum
við hinum megin við ganginn ævin-
lega að njóta góðs af. Þannig var
Valgerður og henni fannst hún aldr-
ei geta gefíð nóg.
Þó að innpökkuðu gjafímar væm
góðar þá skiptu ekki minna máli
aðrar gjafir sem hún hafði að gefa
og sú góðvild sem alltaf streymdi
frá Valgerði í okkar garð. Það var
sannarlega ávinningur fyrir hjón
með lítil böm að eiga slíka ná-
granna.
Ekki dofnaði álit bamanna á
Valgerði þegar hún gætti þeirra
meðan sú er þetta ritar var í námi.
Það var allt svo gott hjá Valgerði
jafnvel kartöflumar brögðuðust
betur en heima, svo var hún „áskrif-
andi að lakkrís“ eins og sonur minn
orðaði það þriggja ára.
Þegar sjónvarpið hóf útsendingar
í lit áttum við sjónvarp sém sýndi
aðeins mismunandi gráma. En hin-
um megin við ganginn var til lita-
sjónvarp og ég man að Valgerður
kom oft og sagði: „Það em allir í
sparifötunum í sjónvarpinu mínu,
verið ekki að horfa á fólk í druslu-
fötunum." Og þetta létu bömin
ekki segja sér tvisvar. Það er hátt-
ur bama að metast á við leikfélaga
og eitt sinn þegar ég var að sækja
son minn á leikskólann var einhver
að gorta af litasjónvarpi, þá sagði
sá stutti: „Það em nú bara þijú
skref til Valgerðar."
En svo kom að því að skrefin á
milli okkar urðu fleiri. Við fómm
að byggja og fluttum úr Álftahóla-
blokkinni fyrir 8 ámm. Þá urðu
fundir stijálli. Við áttum þó margar
ánægjustundir með þeim eftir að
við fluttum. Heimsóknir Þorbjargar
dóttur þeirra til okkar hafa veitt
okkur ánægju og gefið lífinu sér-
stakt gildi. Afmælis- og matarboð-
anna munum við lengi minnast því
Valgerði og Guðlaugi var einkar
lagið að taka á móti gestum með
mikilli reisn og glæsibrag. Valgerð-
ur var hæfileikarík matargerðar-
kona svo veitingarnar vom alltaf
miklar og góðar. Það spillti ekki
þessu stundum að glaðværð og
gamansemi vom alltaf alls ráðandi.
Iifið yrkir þrotlaust... en botnar aldrei braginn,
en breytir fyrr en varir um rím og ljóðaklið.
segir Davíð Stefánsson í einu ljóða
sinna. Og nú hefur lífið breytt um
rím og ljóðaklið þégar Valgerður
er farin á annað tilvemstig, þangað
sem skrefafjöldi er ekki mælanleg-
ur.
Valgerður hafði sérstaklega heil-
brigt gildismat og átti auðvelt með
að greina kjamann frá hisminu.
Hún hafði svo mikinn styrk til að
bera að fágætt er. Það var ekki
hennar stíll að láta bugast þó lífíð
legði henni á herðar ýmsa erfið-
leika. Þessi mikli styrkur hennar
kom vel í ljós í veikindunum sem
hún átti í síðustu mánuðina sem
hún lifði.
Við Baldur þökkum fyrir allt sem
hún var okkur og börnum okkar,
Stefaníu og Gísla Marteini, og þau
minnast umhyggju hennar og elsku
í sinn garð.
Elsku Guðlaugur, við biðjum Guð
að blessa þig, börnin þín og fjöl-
skyldur þeirra og styrkja ykkur öll.
Élísabet J. Sveinbjömsdóttir
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(Vald. Briem)
í dag verður til moldar borin
elskuleg tengdamóðir og amma,
Valgerður Hjördís Sigurðardóttir.
Okkur er nú efst í huga dugnað-
ur hennar og ósérhlífni gagnvart
fjölskyldu sinni og ógleymanlegar
eru allar samverustundimar sem
við áttum svo góðar og hlýjar. Ein-
stök var umhyggja hennar fyrir
Þorbjörgu dóttur hennar sem fædd
er þroskaheft þann 20. maí 1943,
en hún fór fársjúk og keypti hús-
gögn o.fl. fyrir Þorbjörgu til að
nota í nýja herberginu hennar sem
hún er nýflutt í.
Það var ætíð mikið tilhlökkunar-
efni að koma til ömmu Valgerðar
sem ávallt tók á móti okkur með
gestrisni og hlýju, alltaf var hún
tilbúin að gæta bamabama sinna
ef á þúrfti að halda. Síðla sumars
þessa árs greindist sá sjúkdómur
er lagði hana að velli og kom þetta
sem reiðarslag yfír okkur öll, en
hún stóð sig eins og hetja og var
ávallt þakklát okkur og því fólki
sem heimsótti hana og studdi á all-
an máta. Sérstaklega vildi hún
þakka öllu starfsfólki á deild 12-A
á Landspítalanum fyrir góða
umönnun, en hún var ávallt heilsu-
hraust og hafði aldrei legið á spítala
fyrr.
Elsku Guðlaugur tengdapabbi og
áfi, þinn missir er mikill.
Guð styrki þig og Þorbjörgu.
Guð gefi Valgerði góða heim-
komu.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
(Vald. Briem)
Tengdadætur og barnabörn
t
Maðurinn minn,
BJARNI MARKÚSSON
matsveinn
frá Rofabæ, Meðallandi,
Laugarnesvegi 76,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 16. nóvember
kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Blindravinafélagiö og
Krabbameinsfélagiö.
Lllja Sigurðardóttir
og dætur.
t
Innilegt þakklæti og kveðjur sendum við öllum þeim fjölmörgu
sem auðsýndu okkur samúð við andlát og jarðarför,
ÓLAFS HAFSTEINS EINARSSONAR.
Gréta Sigurborg Guðjónsdóttir,
Elín G. Ólafsdóttir, Matthías Haraldsson,
Edda Sigrún Ólafsdóttir, Helgi Sigurðsson,
Katrín M. Ólafsdóttir, Matthías Matthfasson,
Guöjón E. Ólafsson, Hildur Stefánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Við. þökkum innilega öllum þeim sem auðsýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför eiginkonu minnar og móður okkar,
ÞORBJARGAR GUNNLAUGSDÓTTUR,
Hraunbæ 22,
Reykjavfk.
Sigvaldi Sigurðsson,
Sigurður Sigvaldason,
Gunnlaugur Sigvaldason,
Aðalbjörg Sigvaldadóttir,
Þorbjörn Sigvaldason.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og útför föður okkar, tengdafööur og afa,
BJÖRNS GfSLASONAR
frá Reykjahlíð.
Sérstakar þakkir til starfsfólks dvalarheimilis aldraðra á Sauðár-
króki.
Sólborg Björnsdóttir,
Sverrir Björnsson,
Mfnerva Björnsdóttir,
Björn Björnsson,
Þorsteinn Björnsson,
barnabörn og fjölskyldur.
Kári Þorstelnsson,
Guðný Eyjólfsdóttlr,
Geirmundur Valtýsson,
Sólveig Sigurðardóttir,
Guðmundur S. Berg-
mann - Kveðjuorð
Fæddur 6. mars 1909
Dáinn 5. nóvember 1988
Okkur hjónunum brá mjög svo
laugardaginn 5. þ.m. er okkur var
tilkynnt að hann Guðmundur Berg-
mann hefði látist snögglega á heim-
ili sínu þá um morguninn. Reyndar
vissum við að hann hafði átt við
vanheilsu að stríða um langan tíma
en svo snöggt fráfall góðs vinar
kemur óneitanlega miklu róti á
hugann.
Þessar línur eru ekki skrifaðar
til að skrá lífshlaup hans, til þess
skortir okkur hjón þekkingu, heldur
vildum við með þessum línum þakka
honum hans einlægu vináttu og
tryggð í um það bil þau 20 ár er
við höfum þekkt hann og hans
ágætu fjölskyldu. Þau kynni hófust
er hann Guðlaugur okkar kynnti
okkur væntanlegt konuefni sitt,
Rósmary, dóttur Guðmundar og
Regínu konu hans. Ég veit það fyr-
ir víst að þar eignaðist Guðlaugur
ekki bara tengdaföður heldur líka
traustan og góðan vin. Við hjónin
fundum það líka hvem mann Guð-
mundur hafði að geyma. í öll þessi
ár tók hann jafn hlýlega á móti
okkur er við komum í heimsókn til
þeirra hjóna og ef við þurftum á
aðstoð hans að halda á einn eða
annan hátt, var hann alltaf boðinn
og búinn að leysa vanda okkar ef
hann gat.
Við hjónin eigum lítið sumarhús
við Elliðavatn. Hefír það verið venja
okkar undanfarin ár er fer að líða
að hausti að bjóða þeim hjónum
Guðmundi og Regínu ásamt Guð-
laugi og Rósmary, tengdadóttur
okkar, þangað upp eftir áður en við
gengum frá bústaðnum fyrir vetur-
inn. Það er um það bil mánuður
síðan við héldum þetta boð síðast.
Að venju lék Guðmundur á als oddi
langt fram eftir kvöldi. Þannig mun
minningin um Guðmund geymast
hjá okkur um ókomin ár.
Við hjónin erum þakklát fyrir að
hafa kynnst Guðmundi Bérgmann
og biðjum algóðan Guð að styrkja
Regínu, konu hans, öll hans böm,
barnabörn, svo og aðra ástvini hans
í þeirra miklu sorg.
Unnur og Árni
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
UNNAR HALLDÓRSDÓTTUR,
Guð blessi ykkur öll.
Kristfn Helgadóttir,
Halldór Helgason,
Pétur H. Helgason,
Hilmar Helgason,
Ásgeir Helgason,
Gröf,
Miklaholtshrepp
Marteinn S. Björnsson,
Jóhanna G. Slgurbergsdóttlr,
Guðbjörg Þorsteinsdóttlr,
Erla Sverrisdóttir,
Guðrún K. Ingimarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður, tengdafööur og afa,
ARNALDAR ÞÓR,
Blómvangl
Mosfellsbæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks öldrunardeildar Hátúni 10B, deild
2, fyrir mjög góða hjúkrun og umönnun.
Krlstfn Þór,
Guðrún Þór, Harry Sanderskov,
Jónas Þór, Anna Bára Árnadóttir,
Ólöf Helga Þór og barnabörn.
t
Þökkum hjartanlega allan vinarhug, hjálp og auðsýnda samúö við
andlát og útför eiginmanns mlns, föður okkar, tengdaföður,
tengdasonar, afa og langafa,
HARALDAR ÁGÚSTSSONAR
smiðs,
Keflavík.
Sérstaklega viljum við þakka læknum og hjúkrunarfólki á Land-
spítalanum og Sjúkrahúsi Keflavikurlæknishéraðs.
Guð blessi ykkur öll.
Fjóla Elríksdóttir,
Eirfka Haraldsdóttir,
Aldfs Haraldsdóttir,
Sólveig Haratdsdóttir,
Haraldur L. Haraldsson,
Ágúst Líndal Haraldsson,
Hreinn Lfndal Haraldsson,
Sveinbjörg Haraldsdóttir,
Antonía Antonsdóttir,
Sveinbjörg Ormsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Steinþór Eyþórsson,
Sigurður Guðnason,
Arnbjörn Óskarsson,
Ólöf Thorlacius,
Edda Olgeirsdóttir,
Legsteinar
MARGAR GERÐIR
Mamorex/Gmít
Steinefnaverksmiðjan
Helluhrauni 14, simi S4034,
222 Hafnarfjörður