Morgunblaðið - 14.12.1988, Síða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. DESEMBER 1988
JÓLAMARKAÐUR
Jólatré, norðmannsþinur - Útiljósaseríur
- Jólahús - Kerta- og hýasentuskreytingar
- ýmiskonar fatnaður og aðrar jólavörur.
BERGIÐJAN,
verndaðurvinnustaður
norðan við Miklagarð, sími 602600.
Opið frá kl. 9-18 alla daga.
Blaðberar
óskast
Símar 35408 og 83033
Sóleyjargata o.fl.
Eskihlíð 5-15
Laugarásvegur 39-75
Skúlagata
Dyngjuvegur
KOPAVOGUR
Kársnesbraut 77-139o.fl.

AUSTURBÆR
SELTJARNARNES
Hrólfsskálavör
GRAFARVOGUR
Hverafold
VESTURBÆR
Meistaravellir
STALDRAÐ VIÐ/Ah Bragason og Steinunn Ásmundsdóttir
„Maður hefur á tilfínningunni
að annar hver maður sé að
flytja inn einhverja vöru“
„Enn á ný stöldrum við við og spjöllum við
ungt fólk. í þetta sinn er viðtal við ungan
athafiiamann sem var að opna skemmtistað
norður á Akureyri ásamt félögum sínum.
Á Selfossi hitti ég meðal annars ungan
íþróttakennara sem kennir í barnaskólan-
um þar. í máli hennar kom fram að Sel-
foss er Iáglaunasvæði vegna legu sinnar.
Einnig fræðir hún okkur um mikilvægi
þess að rækta og virða eigin líkama. Hún
bendir á að ungt fólk hreyfi sig mun minna
nú heldur en áður fyrr. Sjónvarps- og
myndbandagláp taki alltof mikinn tima fi*á
fólki. Líklega hefúr hún á réttu að standa.“
Jón Ellert Tryggvason er 21
árs og á heima í Árbænum.
Ég hitti Jón norður á Akur-
eyri þar sem hann var að
opna skemmtistaðinn
Bleika fílinn ásamt nokkrum félög-
um sínum, búsettum á Norður-
landi. Kunningi minn sem benti mér
á að tala við Jón sagði mér að Jón
væri alltaf að stússast í einhverjum
viðskiptum. Nú síðast væri hann
að fara að þreifa fyrir sér í skemmt-
anahaldi okkar íslendinga. í
menntaskóla var Jón á kafí í félags-
málunum og tók virkan þátt í ræðu-
keppni framhaldsskólanna þegar
hún var uppá sitt besta. Mér tókst
að semja við Jón um við mundum
hittast yfir kaffibolla og fara yfir
lífsstríðið saman. Ég byijaði á því
að biðja Jón að segja mér frá upp-
runa sínum?
Ég hef átt heima í Árbænum frá
því ég var sjö ára gamall og man
fyrst eftir mér í Laugarneshverfinu.
Mamma og pabbi skildu þegar ég
var smá polli og þegar mamma gift-
ist aftur gekk sá maður mér í föður-
stað og hefur reynst mér mikil
hjálparhella æ síðan. Ég er elstur
ijögurra systkina, á tvær systur og
tvíburabræður. Þeir eru núna ijórt-
án ára gamlir og hafa sett skemmti-
legan svip á fjölskyldulífið. Ég get
ASelfossi hitti ég Guð-
björgu Hrefnu Bjama-
dóttur en hún er 22 ára
iþróttakennari í Bama-
skólanum á Selfossi og
sundkennari í hjáverkum. Ég byij-
aði á því að biðja hana að segja
mér hvemig menntun þyrfti að
ganga í gegnum til að verða íþrótta-
kennari.
Ég fór til Noregs og stundaði
nám við íþróttaháskólann í Osló.
Námið tók mig tvö ár og gat ég
valið um hvort ég stundaði nám til
að verða kennari eða þjálfari. Ég
valdi að læra að verða kennari og
var námið bæði bóklegt og verklegt
bæði árin. Þett er sama kerfið og
er í Menntaskólanum á Laugarvatni
og það voru nokkrir með mér úti
sem höfðu tekið eitt eða tvö ár á
Laugarvatni.
Hvar bjóstu?
Ég bjó á stúdentabæ sem er rétt
við skólann og ég kunni mjög vel
við mig þar. Norðmenn taka okkur
íslendingum einsog við væmm litlu
bræður þeirra. Það var annað með
Pakistananna sem vom í skólanum,
þeir áttu ekki uppá pallborðið hjá
blessuðum Norðmönnunum. Það
vofu margir sem þekktu íslendinga-
sögumar og töluðu mikið um þær
og sérstaklega Snorra Sturluson.
Ég lenti einu sinni á kjaftatörn með
nokkmm gömlum mönnum sem
höfðu komið við á íslandi þegar
þeir vom í siglingum um og eftir
stríð og þeir töluðu um hvað Is-
lenska kvenfólkið hefði verið fal-
legt. Þegar þeir hefðu verið í landi
í nokkra daga hefðu þeir orðið ást-
fangnir af nýrri stúlku á hveijum
degi.
Eru Norðmenn ekki nískir?
Jú þeir em mjög aðhaldssamir í
peingamálum. Állta með matar-
bakka og þegar maður var að kaupa
í matinn þá voru þeiur alveg stein-
hissa á manni hvað maður ætti
mikla peninga.
’ •
nefnt það svona til gamans núna
að þegar ég var eitthvað um tíu
ára gamall þá bjó Linda Péturs-
dóttir fyrir ofan sjoppuna heima og
ég og félagar mínir fómm útí sjoppu
svona fimm sinnum á dag. Linda
var þá aðal pían í hverfinu og við
strákamir alveg dolfallnir yfir feg-
urð hennar.
— Hvað hefiirðu svo veríð að
fast við síðustu árin?
Nú, ég var í Menntaskólanum
við Ármúla og síðan í Fjölbrauta-
skólanum í Breiðholti, en ég á nú
eftir smá í stúdentinn. Kláraði þetta
ekki alveg. 17 ára gamall fór ég
að flytja inn súkkulaði ásamt félaga
mínum og skömmu síðar keyptum
við sjoppu. Síðan hef ég verið að
vinna sem markaðsstjóri hjá fyrir-
tækinu Martel, en það er innflutn-
ings- og þjónustufyrirtæki. Við höf-
um verið með kvikmyndabúnað
bæði fyrir einstaklinga og fyrir-
tæki. Við seldum nú nýlega allar
græjumar og ég ætla að eiribeita
mér að rekstri skemmtistaðarins
héma fyrir norðan.
Já, segðu mér eitthvað frá því?
Ja, það yar nú þannig að ég flaug
hingað norður í einhveiju þunglynd-
iskasti og hitti Antonio sem veir
mér að góðu kunnur frá því á Spáni
en þar rak hann bar sem var mjög
Þetta er mjög krefjandi starf
en það er dásamleg tilfinning
að sjá árangur erfiðisins.
Er menntun nauðsynleg fyrir
íþróttakennara?
Já alveg tvímælalaust. Sérstak-
lega þegar þróunin hjá ungu fólki
virðist vera sú að unga fólkið hreyf-
ir sig minna. Ætli það sé ekki videó-
vinsæll meðal íslendinga á Costa
del Sol. Tony sagði mér frá því að
hann væri að fara að kaupa
skemmtistaðinn Zebra og ætlaði að
breyta staðnum og vera meðal ann-
ars með pizzustað sem væri opinn
alla daga vikunnar. Hann bauð mér
að vera með í dæminu og ég ákvað
að slá til. Síðan bættist einn Akur-
eyringur í hópinn og við reiknuðum
dæmið til enda og komumst að
þeirri niðurstöðu að þetta mundi
ganga upp. Ég er nokkuð bjartsýnn
á þetta.
Er þetta ekki bara bjartsýni?
Ég held ekki. Vissulega hefur
fólk komið til mín og spurt hvort
ég væri orðinn geðveikur. Að fara
að opna skemmtistað á þessum
síðustu og verstu tímum. En ljósu
punktarnir í þessu eru náttúrulega
þeir að við erum með umboð fyrir
Herra ísland-keppnina sem verður
haldin hér á Akureyri í annað sinn
í febrúar og síðan erum við líka
með umboð fyrir heimsmeistara-
keppnina í diskódansi. Keppnin hér
á landi verður háð um miðjan des-
ember og síðan sendum við fulltrúa
í keppnina sem fer fram í London.
Hefurðu eitthvað unnið í þess-
um geira?
Já, ég byijaði sextán ára gamall
að vinna í Hollywood. Það var ein-
ið og sjónvarpið. Og síðast en ekki
síst þá er það sælgætisátið sem
getur farið illa í líkamann.
Hvernig aðstaða er hérna á
Selfossi til íþróttakennslu?
íþróttaaðstaðan er nokkuð góð.
Það er að vísu erfitt þegar ég er
með 25 manns í einu og allir þurfa
sérkennslu. Það þarf að sjá út hvað
er best fyrir hvern og einn. Við
skiptum salnum í þijá minni sali
og það er náttúrulega ónæði af
því. Þetta er nýleg aðstaða og allar
nágrannabyggðimar Eyrarbakki,
Stokkseyri sækja sína íþróttaað-
stöðu hingað. Ungmennafélagið
stefnir að því að byggja stærra
íþróttahús en ég veit ekki hvenær
nægilegt fjármagn fæst til bygging-
arinnar.
Hvernig kanntu við starfið?
Ég kann mjög vel við starfíð en
þetta er mjög kreíjandi staf. Strák-
arnir eru sérstaklega kröfuharðir
og vilja meiri athygli en stelpumar.
Frekari. Það var dáldið skemmtilegt
atvik sem átti sér stað um daginn.
Við vorum með körfuboltakeppni
og við erum báðar konur sem kenn-
um íþróttir hér við skólann og við
fengum tvo stráka úr Fjölbrauta-
skólanum til að hjálpa okkur við
að dæma leikina. Strákunum leist
ekkert á það að við, konurnar
mundum dæma leikina. Einu sinni
var dæmt á einn strákinn í hópnum
og hann ætlaði sko aldeilis að fara
að mótmæla dómnum en hætti
snarlega við þegar hann sá að ann-
ar strákurinn hafði' dæmt brotið en
ekki við stelpurnar. Þetta var
skemmtilegt atvik.
Flyst unga fólkið frá Selfossi
þegar það eldist?
Við vorum að ræða þetta niðrí
skóla um daginn og það er dáldið
erfitt að alhæfa í þessu sambandi
en margir sem ég þekkti eru fluttir
héðan og það er eins og fólk sem
maður var með í skóla í gamla
daga hafí týnst burt.