Morgunblaðið - 03.02.1989, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. FEBRÚAR 1989
29
Minning:
Gísli Kárason
Kveðja úr Hólminum
Gísli Kárason hefir kvatt þessa
jarðvist og stefnt á önnur lönd at-
hafna, því hann var þannig gerður
að athafnalaus gat hann ekki verið
og sparaði aldrei kraftana þegar
hann gat komið einhveijum til að-
stoðar, sem sagt góð sál sem öllum
vildi gott gera. Hann var í Hólmin-
um á mínum fyrstu dögum hér,
átti þá hálfkassabíl sem tók bæði
vörur og farþega og þótt vondir
væru vegir og oft snjóþungt þegar
ferðalög voru framundan til
Reykjavíkur og til baka var ekki
snúið aftur nema möguleikar væru
þrotnir, ekki að gefast upp við þau
mið sem hann stefndi á fannst mér
alltaf vera einkunnarorð hans. Við
fórum margar ferðir saman þegar
ég var í skemmtanabransanum á
fullu og var hann þá betri en eng-
inn og væri gaman að rifja upp þær
ferðasögur, margar ótrúlegar þeim
sem ekki þekktu til Gísla Kárason-
ar. Þá var hann til í að útbúa ferð-
ir um landið og tók ég þátt í slíku
og það var sama og áður, allt vel
hnitmiðað og reynt að gera ferða-
manninum til þægðar. Þær voru
ekki fáar ferðirnar sem hann Gísli
fékk út á sitt góða skap, ljúf-
mennskuna og það að honum var
hægt að treysta og maður þurfti
ekki að hafa áhyggjur þótt farnir
væru skorningar og þröngir vegir
um fjalladrög og hjalla. Hann var
fæddur leiðbeinandi og ferðaþjón-
ustumaður. Hinu má heldur ekki
sleppa hversu skemmtilegur maður
Guðmund-
uráArkar-
læklátinn
Guðmundur Björnsson fyrrv.
bóndi á Arkarlæk í Skilmanna-
hreppi andaðist í sjúkrahúsinu á
Akranesi 27. janúar sl. 92ja ára
gamall. Útför hans verður gerð í
dag, föstudag, frá Akraneskirkju
og hefst kl. 14. Minningargrein um
Guðmund mun birtast hér í blaðinu.
Gísli var, hafði svo ágætt skyn á
öllu sem skoplegt var og greindi
vel á milli skops og rætni. Hann
var mér oft dijúgur þegar ég var
að semja skemmtiefni og við vorum
nálægir hvor öðrum.
Gísli var traustur vinur þeim sem
hann tók og jafnvel meira en það
og eins og í upphafi var sagt, fyrir-
greiðslumaður og þess nutu margir
í ríkum mæli, að ég minnist ekki á
hversu hann var sveitinni sinni,
Staðarsveit. Það er kapítuli sem
ekki kemst í þessar línur sem hér
eru festar á blað, til minningar um
góðan vin og samfylgdarmann, sem
ég mun lengi minnast margra hluta
vegna.
Nú við samferðaslit í bili er minn-
ingin hugljúfa hátt í mínu hug-
skoti. Þökk mín til Gísla er stór.

Fæddur 22. ágúst 1909
Dáinn 1. desember 1987
Fædd 30. október 1906
Dáin 25. janúar 1989
Hún amma er dáin aðeins rúmu
ári á eftir afa. Mikill er söknuðúr
okkar systkinanna.
Þegar við vorum börn var ekki
komið sumar fyrr en við vorum
komin til Akureyrar í „sveitina" til
ömmu og afa. I augum okkar borg-
arbarnanna var Glerárþorpið sveit
með græn tún og hesta á beit upp
við Glerárbakka en svo hét húsið
þeirra.
Við vorum varla komin þegar við
vildum ólm komast á hestbak. Afi
var óþijótandi í að teyma undir
okkur og taka okkur með í útreiða-
túra. Enda voru hestar ásamt fót-
bolta helstu áhugamál hans.
A kvöldin var svo spilað á spil í
eldhúskróknum og alltaf hafði
amma bakað uppáhaldskökuna
Guð blessi ferð hans um nýjar leið-
ir. Konu hans, Sigríði Jónatans-
dóttur, og öllu hans skylduliði sendi
ég samúðarkveðjur. Blessuð sé
minning góðs vinar.
Árni Helgason
okkar. Það tók okkur heldur ekki
marga daga að tileinka okkur norð-
lenskan framburð ömmu og afa og
orðfar s.s. hross og leistar.
Afi var í raun aðeins stjúpafi
okkar en alltaf kölluðum við hann
afa. Var hann eini afinn sem við
systkinin höfum átt.
Við barnabörnin erum átta og
barnabarnabörnin fjögur. Alltaf
báru amma og afí hag okkar fyrir
bijósti. Mér þykir miður hvað
bamabamabömin fengu að njóta
þeirra stutt.
Amma og afí vom mjög gestrisin
og oft var glatt á hjalla á Glerár-
bakka.
í desember 1988 hefðu amma
og afí átt gullbrúðkaup ef bæði
hefðu Iifað. En nú hafa þau mæst
að nýju.
Fyrir mína hönd og systkina
minna, Sirrýar Höllu og Tryggva,
sem búsett em í Svíþjóð, þökkum
við ömmu og afa samfylgdina.
Rannveig Stefánsdóttir
Hjónaminning:
Karl Aðalsteinsson
Guðlaug Stefánsdóttir
Lýður S. Hjálmars-
son — Kveðjuorð
Fæddur 20. júlí 1957
Dáinn 16. janúar 1989
Það er erfitt að trúa því að Lýð-
ur sé dáinn. Erfítt að trúa að næst
þegar ég kem til íslands og fer í
heimsókn í Sjálfsbjörg vantar einn
í hópinn.
En svona er lífið okkar allra og
sem betur fer emm við búin þeim
hæfíleikum að við getum átt minn-
ingu.
Minninguna um Lýð mun ég allt-
af geyma. Hann var traustur og
góður vinur sem sárt er að missa.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Foreldrum Lýðs og systkinum
votta ég mínar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Jóna Björk Ragnarsdóttir
Litli og stóri
Tveir til að knúsa
Þessir tveir eru bæði sætir og
mjúkir, og það er tiltölulega
auðvelt að búa þá tU. í þá má
nota ýmsa afganga, svo sem
pluss, flauel, velúr og allskonar
bómullarefni. Sá stærri er um
53 sm og sá minni nm 32 sm.
Augu og trýni (nef) má kaupa
tilbúin úr plasti, eða búa þau
til úr efíii. Þeir sem þess óska
geta skrifað til Dyngjunnar
eftir sniðum, og fylgja þar með
snið af augum og trýni. Þar eru
sniðin númeruð frá 1 til 8 fyrir
stærri bangsann og nr. 9 til 16
fyrir þann minni. Slaufan er
65 sm löng og 5 sm breið fyrir
þann stærri, en 35 sm löng og
3 sm breið fyrir þann minni.
plastaugu eða búin til úr efni,
einnig má nota hnappa.
Troðið í höfuðið og búkinn.
Saumið saman gatið á maganum.
Svo handsaumið þið magastykkið
á og látið hnappa i það. Síðast
útbúið þið trýnið (nefið) ef þið
ætlið að handsauma það. En ef
þið notið tilbúið plastnef er það
að sjálfsögðu látið í áður en búkn-
um er lokað. Svo er slaufan látin
um hálsinn og félagamir eru til-
búnir fyrir einhvem til að knúsa
og lúlla með.
Ef eitthvað vefst fyrir ykkur
er velkomið að hringja til mfn.
Það er geysimikið úrval til núna
af plussi og plastnefjum og augum
hjá Saumasporinu í Kópavogi.
Við gerð bangsanna er bezt að
fara svona að:
Byrjið á að yfírfæra öll merki
yfir á sniðin. í báða bangsana
notaði ég pluss í búk, sóla og
framan á ermar. í stærri bang-
sann notaði ég einnig pluss í hand-
leggi og fótleggi, en sá smærri
var með hand- og fótleggi úr efni.
Búkstykkin lögð saman, rétt
mót réttu. Hand- og fótleggir
saumaðir saman á hliðunum, opið
ofan og neðan. Sóli saumaður á
í höndunum, og sömuleiðis framan
á handleggi. Eyrun saumuð sam-
an á röngunni (gjaman má hafa
annað efni innan
í eyrunum). Snú-
ið við og fylling-
arefni troðið í,
einnig troðið í
hand- og fót-
leggi, snúið við
og svo saumað
þvert fyrir opið.
Þræðið eyru,
hand- og fótleggi
á búkstykkin og
saumið ailt í
kring á röngunni
í einu lagi. Klipp-
ið um 10 sm gat
á miðjan magann
á bangsanum og
snúið þar bangs-
anum við. Látið í
augun, annað
hvort tilbúin
Snið númer:
1 og 9 fram og bak búkur, 2
stykki af hvoru,
2 og 10 fótleggir, 4 stk. af
hvoru,
3 og 11 sóli, 2 stk. af hvoru,
4 og 12 handleggir, 4 stk. af
hvoru,
5 og 13 framan á handlegg, 2
stk. af hvoru,
6 og 14 eyra, 4 stk. af hvoru,
7 og 15 trýni, 3 stk. af hvom,
saumað saman á 3 hliðum, fyllt
aðeins upp með troði,
8 og 16 magastykki, eitt af
hvom.
Gangi ykkur vel,
Jórunn.