Morgunblaðið - 03.02.1989, Side 32

32
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. FEBRÚAR 1989
Soffía Sigurðar-
dóttir - Minning
Fædd 17. desember 1902
Dáin 20. janúar 1989
Vinkona okkar, Soffía Sigurðar-
dóttir, verður kvödd hinstu kveðju
í dag, föstudaginn 3. febrúar, og
langar mig að minnast hennar með
nokkrum orðum og þakka henni
samfylgdina.
Soffíu kynntist ég fyrst átta ára
gömul þegar ég fluttist til Hafnar-
flarðar ásamt fjölskyldu minni.
Tókum við systumar upp á því að
príla á veggnum hennar og fengum
skömm fyrir frá henni. Ekki erfði
hún þetta við okkur og tókst með
okkur góður vinskapur.
Á unglingsárum var það alltaf
spennandi að fara yfir til Soffíu og
skoða blómin hennar og átti hún
það til að gefa okkur vinkonunum
afleggjara og sýna okkur ýmsa
merkilega hluti.
Soffía var alltaf hress og hafði
hún frá miklu að segja, og man ég
vel þann dag í nóvember síðastliðn-
um er ég heimsótti hana á St. Jós-
efsspítala og töluðum við lengi sam-
an og undraðist ég hve gott minni
hún hafði. Hún mundi ártöl og tíma-
setningar eins og það hefði allt
gerst deginum áður.
Vissi ég ekki þá að hún ætti
ekki afturkvæmt í húsið sitt á
Skúlaskeiðinu. Það var í síðasta
sinn sem ég sá hana, rúmlega viku
seinna veiktist hún og sem betur
fer þurfti hún ekki að þjást lengi.
Það var að morgni 21. janúar að
móðir mín hringdi í mig og sagði
mér að Soffía væri dáin.
Það er alltaf erfitt að sjá á eftir
þeim sem manni þykir vænt um,
en einhvem tíma verða allir að
deyja.
Eg kveð þessa merkilegu konu
með söknuði og þakka henni þær
góðu stundir sem ég fékk að eiga
með henni. Ég á í huga mér góðar
minningar og ég veit að hún mun
lifa áfram í hugum okkar.
Blessuð sé minning hennar um
alla eilífð.
Af eilífðar ljósi bjarma ber,
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir í æðri leiðir
og himinninn fegri en augað sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
(Einar Ben.)
Ásdís Hreinsdóttir
Jesús er mér í minni,
mig á hans vald ég gef,
hvort ég er úti eða inni
eins þá ég vaki og sef.
Hann er mín hjálp og hreysti,
hann er mitt rétta líf,
honum af hjarta ég treysti,
hann mýkir dauðans kíð.
Hallgrímur Pétursson
í dag kveðjum við Hafnfírðingar
eina af skærustu sólum bæjarins,
Soffíu Sigurðardóttur húsfreyju á
Skúlaskeiði 2. Soffía markaði spor
sín í hafnfírskt samfélag með
slíkum dugnaði að eftir því var tek-
ið. Hún var virk í hinum ýmsu sam-
tökum, m.a. Sálarrannsóknarfélagi
Hafnarfjarðar og allt til hinstu
stundar fylgdist hún grannt með
öllu sem gerðist í bænum og lét til
sín taka þegar henni þótti með
þurfa.
Soffía var glæsileg kona á sínum
yngri árum og bar með sér góðan
þokka enn á gamals aldri, enda
mikilfenglegur persónuleiki. Hún
var vinur vina sinna og þeir eru án
efa margir sem nutu aðstoðar henn-
ar, bæði í orði og verki. Hún var
fulltrúi sinnar kynslóðar, ein fárra
kvenna sem komið hafa fram sem
sannar fjallkonur í bæjarsamfélag-
inu og það er sárt að kveðja hana
og þar með ákveðinn kafla í sögu
Hafnarfjarðar. En þótt hún varpi
ekki lengur geislum sínum meðal
okkar, heldur lýsi merkari vegi á
betri stað, þá munu minningamar
ylja okkur um ókomin ár.
Með þökk fyrir allt og allt kveðj-
um við Soffíu í Drottins nafni, þess
fullviss að hún hefur öðlast innri
frið og eilíft líf í þeim Guði sem
hún var ávalt trú.
Davíð Art Sigurðsson
Ó blessuð stund, er sál mín fær að segja:
ég sé ei framar gegnum þoku-gler!
Ó blessuð stund, er fæ ég hné að hneigja
og herrann sjálfan loks mitt auga sér.
(MJ.)
í dag er til moldar borin frú
Soffía Sigurðardóttir, Skúlaskeiði
2, er lést á St. Jósefsspítala hinn
20. þ.m. eftir nokkurra mánaða
erfíða sjúkdómslegu. Soffía fæddist
17. desember 1902 að Teigarhomi
í Suður-Múlasýslu og var því 86
ára við andlát sitt. Foreldrar hennar
voru Elín Bjamadóttir frá Hlíð í
Garðahverfi og Sigurður Sæmunds-
son frá Þvottá í Álftafírði. Ekki
naut Soffía lengi foreldra sinna því
þau létust bæði úr berklum áður
en dóttirin litla náði fjögurra ára
aldri. Soffíu var komið í fóstur til
góðra manna og naut hún mikillar
ástúðar og kærleika þeirra hjóna
Jóhönnu Halldórsdóttur og Þorkels
Snorrasonar, alla tíð minntist Soffía
fósturforeldra sinna með miklu
þakklæti og virðingu. Soffía var
góðum gáfum gædd og fór vel með
þær, hún var félagslynd og lagði
mörgu góðu máli lið. Hún gerðist
snemma félagi í slysavamadeildinni
Hraunprýði og starfaði þar óslitið
við hin ýmsu störf, meðal annars
átti hún sæti í stjóm deildarinnar
um margra ára skeið, svo og í
ýmsum nefndum, lengi sat hún í
merkjanefnd og lagði þar sitt af
mörkum, allt fram á síðasta ár, þá
85 ára að aldri, hún var og heiðurs-
félagi deildarinnar. í mörg ár var
hún fulltrúi á landsþingum Slysa-
vamafélags íslands og vakti hún
þar óskipta athygli sökum glæsi-
mennsku og atgervis. Soffía var
alla sína tíð eindreginn sjálstæðis-
maður og vann á þeim vettvangi
mikil og margvísleg störf, en um
þau verður ijallað af öðrum, sama
má segja um þátt hennar að sálar-
rannsóknarfélaginu en þar var hún
einnig ötull starfsmaður. Soffía
giftist 21. júní 1930 Sigurði Þor-
steinssyni bifvélavirkja, miklum
gæðadreng, sem studdi konu sína
alla tíð. Þeim hjónum varð eigi
bama auðið. Mikill harmur var að
Soffíu kveðinn er Sigurður lést um
aldur fram hinn 27. janúar 1975.
Með þakklæti til forsjónarinnar
fyrir að hafa átt vináttu og tryggð
Soffíu um áraraðir kveð ég hana
að leiðarlokum og bið henni bless-
unar guðs. Góðir vinir eru gulli
betri.
Elín Jósefsdóttir
I dag fer fram frá Víðistaða-
kirkju í Hafnarfirði útför frú Soffíu
Sigurðardóttur, Skúlaskeiði 2. Hun
andaðist á St. Jósepsspítala í Hafn-
arfirði að kvöldi 20. janúar síðastlið-
inn. Með Soffíu er genginn stórbrot-
inn og heilsteyptur persónuleiki.
Soffía var 86 ára er hún lést.
Líkamskraftar hennar voru þá
þrotnir, en sálarþreki hélt hún til
hinstu stundar.
Soffía var stolt af uppmna
sínum. Hún fæddist að Teigarhomi
við Djúpavog 17. des. 1902, einka-
bam hjónanna Sigurðar Sæmunds-
sonar frá Þvottá í Álftafírði og Elín-
ar Bjamadóttur frá Hlíð í Garða-
hverfí. Foreldra sína hafði hún báða
misst, þá er hún var aðeins þriggja
ára, og var þá komið í fóstur til
góðra hjóna í Hafnarfirði, þeirra
Jóhönnu Halldórsdóttur og Þorkels
Snorrasonar, sem bjuggu í Þorkels-
bæ, þar sem nú er Hverfisgata 30.
Soffía giftist 1930 Sigurði Þor-
steinssyni, bifvélavirkjameistara,
öndvegismanni. Hann lést í janúar
1975. Þeim varð ekki bama auðið.
Soffía var sérstaklega vakandi
fyrir umhverfi sínu og glöggskyggn
á fólk. Hún lét mikið að sér kveða
í hinum ýmsu félögum, enda hug-
sjónamanneskja, ósérhlífín, hug-
myndarík og jákvæð. Þannig fólki
er gott að starfa með. Hún var
skoðanaföst og hafði ríka réttlætis-
kennd. Hun hafði mikla þörf fyrir
að tjá sig, góða frásagnarhæfileika
og trútt minni. Soffía hafði kosti
sem prýða sterka persónu, hún var
sannleiksunnandi, kjarkmikil, vilja-
sterk og greind. Á yngri ámm þótti
hún glæsileg kona og íslenska bún-
inginn bar hún með reisn.
Hér skal sérstaklega minnst
starfa hennar að því málefni er
henni vom hvað hjartfólgnust,
starfsemi sálarrannsóknarfélag-
anna. Soffía átti fósturforeldra, sem
sýndu henni ástríki, en eins og eðli-
legt má teljast saknaði hún foreldra
sinna í bemsku. Hún mun hafa
verið um 11 ára gömul, er hún
heyrði frá jafnöldmm sínum að
hægt væri að hafa samband við
framliðna. Þetta kveikti ljós í huga
hennar, sem ekki slokknaði. Hún
gekk í Sálarrannsóknarfélag ís-
lands í Reykjavik árið 1935 og síðan
starfaði hún í kvennadeild innan
félagsins eftir að sú deild var stofn-
uð.
Síðar kynntist hún Hafsteini
Bjömssyni, miðli, og hreifst af
hæfileikum hans og starfí. Um
nokkurra ára skeið var Hafsteinn
með einkafundi sína hjá þeim hjón-
um og störfuðu þau sem sitjarar
hjá honum. Þetta leiddi til ævilangr-
ar vináttu.
Sálarrannsóknarfélagið í Hafn-
arfírði var stofnað í maí 1967 og
var Soffía einn af stofnendum þess.
Hún var þá einn helstur hvatamað-
ur að því að Hafsteinn Bjömsson
gerðist fyrsti formaður félagsins og
lagði því jafnframt til miðilskrafta
sína. Á þessum ámm var vöxtur
félagsins mestur. Hinn kunni lækn-
ingamiðill Einar Jónsson á Einars-
stöðum starfaði fyrir félagið um 11
ára skeið, er hann kom suður til
líknarstarfa. Soffía léði ávallt félag-
inu hús sitt til þeirra afnota. Hún
var í stjóm félagsins frá upphafi,
þar til á sl. ári að hún óskaði eftir
að láta af störfum vegna heilsu-
brests. Stjómin heiðraði Soffíu á
20 ára afmæli félagsins 1987 með
því að gera hana að heiðursfélaga
þess, og er hún fyrsti og eini heið-
ursfélagi Sálarrannsóknarfélagsins
í Hafnarfirði.
Tilurð þessarar greinar er að láta
í ljósi þakklæti f.h. félagsins og
stjómarinnar fyrir frábær störf
Soffíu í þágu þess. Hugsjón hennar
var einlæg, að vinna félaginu allt
það besta er hún mátti. Hún tileink-
aði sér mannúðar- og kærleiks-
hugsjón spíritismans. Hún var alla
sína tíð minnug orða frelsarans:
„Ég lifí og þér munuð lifa.“ Þessi
viðhorf mótuðu líf hennar allt.
Persónulega vil ég þakka Soffíu
fyrir ómetanlega vináttu. Hún mun
hafa verið um sjötugt, þegar per-
sónuleg kynni okkar hófust. Aldur
er afstæður, ég fann ekki kynslóða-
bilið í okkar samskiptum, þó um
40 ára aldursmunur væri á okkur.
Ég tel að við höfum virt hvor aðra.
Vart gæti ég hugsað mér betri vin,
hún var hvetjandi, sönn og trygg.
F.h. Sálarrannsóknarfélagsins í
Hafnarfirði,
Guðlaug Elísa Kristinsdóttir
í dag, föstudaginn 3. febrúar,
kl. 15.00 verður útför Soffíu Sig-
urðardóttur húsfreyju á Skúlaskeiði
2, gerð frá Víðistaðakirkju í Hafn-
arfírði.
Soffía fluttist með móður sinni
frá Austurlandi, þá bam að aldri,
til Hafnarfjarðar og bjó hér til
æviloka. í Hafnarfírði kynntist hún
eiginmanni sínum, öðlingsmannin-
um Sigurði Þorsteinssyni, bifvéla-
virkja. Þau byggðu hús sitt á Skúla-
skeiði 2, árið 1926, fallegt hús á
fallegum stað, rétt ofan við Hellis-
gerði, og hefur hús þetta alla tíð
borið eigendum sínum fagurt vitni
um góðan smekk og snyrti-
mennsku. Á Skúlaskeiði 2 bjuggu
þau Soffía og Sigurður allan sinn
búskap, en Sigurður lést fyrir all
nokkuð mörgum árum.
Við kynntumst þeim hjónunum
fyrir meir en 40 árum og með okk-
ur tókst innileg vinátta, sem aldrei
féll skuggi á. Við áttum mörg sam-
eiginleg áhugamál, t.d. á sviði sálar-
rannsókna, þar sem þau Soffía og
Sigurður unnu mikið og óeigin-
gjamt starf. Einnig starfaði Soffía
að orlofsmálum hafnfirskra hús-
mæðra í mörg ár og gegndi þar
forystuhlutverki. Soffía var gáfuð
kona og glæsileg, þegar hún var
upp á sitt besta, um hana blésu
ferskir vindar einurðar og hrein-
skilni. Hún var persónuleiki, sem
okkur vinum hennar gleymist seint.
Við biðrjum henni Guðs blessunar á
þeim leiðum, sem hún hefur nú lagt
út á.
Hulda og Sigurður Jónsson
Með örfáum orðum langar mig
að kveðja vinkonu mína, Soffíu Sig-
urðardóttur, Skúlaskeiði 2, Hafnar-
firði, þegar hún í dag verður lögð
til hinstu hvíldar, en hún andaðist
20. janúar sl.
Soffía Sigurðardóttir var fædd í
Teigahomi í Suður-Múlasýslu 17.
desember 1902. Foreldrar hennar
voru Sigurðar Sæmundsson frá
Þverá í Alftafirði, einn af afkom-
endum síra Brynjólfs Gíslasonar
prests í Heydölum. Móðir hennar
var Elín Bjamadóttir frá Hlíð í
Garðahverfí, en hún var afkomandi
síra Snorra Bjömssonar prests á
Húsafelli og Þorsteins bónda Jóns-
sonar á Hvaleyri, en frá honum er
kominn mikill ættbogi í Hafnarfírði.
t
Ástkær eiginmaður minn og faðir,
GRIFFITH DAVID SCOBIE,
Torfufelli 42,
andaðist í Landakotsspítala 2. febrúar.
Ásta Hansen Scobie
og börn.
Faðir minn,
PÁLL GUÐJÓNSSON
frá Eyjum, Strandasýslu,
Brekkustfg 29,
Njarðvík,
lést í Sjúkrahúsi Keflavíkur miðvikudaginn 1. febrúar.
Fyrir hönd systkina minna, Gufirún Pál8dóttir.
Útför eiginkonu minnar,
GUÐRÚNAR BJARNFINNSDÓTTUR (STELLU),
Búðarstfg,
Eyrarbakka,
fer fram frá Eyrarbakkakirkju laugardaginn 4. febrúar kl. 14.00.
Blóm og kransar afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hennar
er bent á líknarfélögin.
Fyrir hönd vandamanna, Jón Valgeir Ólafsson.
Föður sinn missti Soffía á fyrsta
aldursári, og flutti þá móðir hennar
með hana á heimaslóðir til Hafnar-
flarðar en þar lést Elín rúmu ári
síðar. Þá komu vinir Elínar Soffíu
til fósturs hjá góðu fólki, þeim hjón-
um Jóhönnu Halldórsdóttur og Þor-
keli Snorrasyni, sem bjuggu á
Hverfísgötu 30 og hjá þeim ólst hún
upp við „mikla ástúð og kærleika",
eins og Soffía orðaði það sjálf.
Að bamaskólanámi loknu stund-
aði Soffía nám í Flensborgarskóla
og síðan tóku störfín við hvert af
öðru.
Áhugi Soffíu beindist að félags-
málum og þar var hún meira en
liðtæk til starfa, forkur duglegur
og samviskusöm. Slysavamamál-
efnin og málefni á vegum bæjar-
stjómar Hafnarfjarðar, bama-
vemdarmálefnin og orlofsmál
hafnfírskra kvenna vom brennandi
áhugamál Soffíu.
Stjómmálin vom henni hugleikin.
í stjóm Sjálfstæðiskvennafélagsins
Vorboðanum sat hún í tæpan aldar-
Qórðung og ómetanleg vom störf
hennar fyrir Sjálfstæðisflokkinn í
Haftiarfírði. Afar sterkur stuðn-
ingsmaður þeirra er til forystu völd-
ust. Það þekkti ég af eigin raun.
Soffía Sigurðardóttir starfaði
mikið í Sálarrannsóknafélagi ís-
lands og í Hafnarfírði, og lögðu þau
hjónin Soffía og eiginmaður henn-
ar, Sigurður Þorsteinsson bifvéla-
virki, því málefni mikið lið. Sigurð-
ur hafði ætíð stutt Soffíu vel í
umfangsmiklum félagsmálastörf-
um hennar. Sigurður lést 27. janúar
1975.
Þegar vinkona mín Soffía Sigurð-
ardóttir nú er kvödd hugsa fjöl-
margir Hafnfírðingar hlýtt til henn-
ar með þakklæti og taka undir með
mér og konu minni þegar við biðjum
henni Guðs blessunar á landi lif-
enda.
Matthías Á. Mathiesen
Ertu dáin, aldna vina mín, -
öskuhrúga sálarborgin þín. -
liðin, búin þessi þunga raun?
Þú varst eldborg, nú ertu orðin hraun.
(Matt. Joch)
Soffía Sigurðardóttir fæddist
austur á Djúpavogi, einkabam
ungra hjóna þar, þeirra Sigurðar
Sæmundssonar frá Þvottá í Álfta-
firði og Elínar Bjamadóttur frá
Hlíð í Garðahverfi. Soffía átti að
langfeðmm merkisfólk í báðar ætt-
ir. Föðurkyn hennar náði til hinna
kunnu Hafnarbræðra og Heydals-
klerka en móðurætt hennar var
Húsafellsætt.
Báðir foreldrar Soffíu dóu úr
berklum áður en hún náði fjögurra
ára aldri. Hún átti enga að sem
treystu sér til þess að taka að sér
munaðarleysingjann. En gömul
hjón henni vandalaus tóku bamið
að sér og ólu það upp. Þau vom
Jóhanna Halldórsdóttir og Þorkell
Snorrason sem bjuggu í Þorkelsbæ
efst í Gunnarssundi í Hafnarfírði.
Þau reyndust Soffíu bestu fóstur-
foreldrar og settu hana til mennta
í Flensborgarskóla sem var ágætis-
menntun á þeirri tíð. Soffía óx upp
og var afar glæsileg kona, vakti
athygli hvar sem hún fór. Hún var
félagslynd í besta lagi og alltaf í
trúnaðarstöðum þeirra félaga sem
hún tók þátt í. Fram á síðustu ár
vann hún í Slysavamadeildinni
Hraunprýði og átti sæti í fyrstu
stjóm Landssambands Sjálfstæðis-
kvenna. Ritari Vorboðans var hún
í yfir 20 ár.
Þá var hún brautryðjandi í orlofi
húsmæðra og vann þar mikið starf
um mörg ár. En það félag sem
áreiðanlega stóð hjarta hennar
næst var Sálarrannsóknarfélag ís-
lands.
Þó að hún ælist upp við gott
atlæti þá var henni hugstæður for-
eldramissirinn. Þess vegna fór hún
shemma að velta fyrir sér ráðgátum
lífs og dauða því að Soffía var að
eðlisfari mjög trúhneigð. Reyndar
var hún ein þeirra fáu sem aldrei
þurftu að berjast við efagimi í
lífsskoðun sinni. Þegar Soffía hafði
myndað sér skoðun þá stóð hún
heil og óskipt bæði gagnvart mönn-
um og málefnum.
Sá mannúðlegi og bjartsýni krist-
indómur sem þeir síra Haraldur
Níelsson og skáldið Einar H. Kvar-
an boðuðu varð Soffíu hjartfólginn.