Alþýðublaðið - 26.08.1932, Blaðsíða 2
2
ALfcYÐUBLAÐIÐ
aa..AK
,Friður sé með yður!‘
Meðian Ásgeir Ásgeirsson var
ekki annað en þi'ngmaður Vestur-
Isfirðinga neiifc hann lítið í Tím-
a|n(n,, málgagrí fl'okkis síns, en lét
Jónasi Jónssyni pað eftír. En
eftir að honum hefir tekist að
sameina íhöldin tLI st]'órnarmynd-
unar, ritar hann hverja greinina
á fætur annara í „Tíman:n“, siem
fjalla alilar um niauðsyn þess, að
ful eiininig eigíi að vera miffi
þeirra tveggja flokka, sean stjórn-
ina mynda, deilur séu lagðiar nið-
ur ,gömlu hatra og bei'raajsitneistu
gleymt og um það sameimiast áð
hjálpa riki'sstjórminni, Ásgeátri og
Magnúsi, tíil starfa. Þessi prest-
lærð'i fors,ætisTáðherra auðvalids-
ins í landinu, sem hefir látið
mmvmnuhugsjánir öreiga bænda
ifleyta s,ér I opánn velystisngafaðtm
auðvaldsins, þó að hann haifi með
því brotið í rústír marga mögu-
leika bændannia, kryddar ræður
sínar með prestsliagum orðatál-
tækjum, sem hljóma auðvitað vel
í því kirkjuisóknarfólki, er aWnei
þreytist á iinnihaldsíliausum orðum
en þegar ræður hans eru Itrufðar
til mergjar fimst enginn mergur-
inn!
Verkalýðuramn í liandinu, hvort
sem það eru d'aglaunamenn á
hafnarbakkanum hér í Rieykjavík,
sjómenn eða fátækir bændur,
fí'nrxa ekki þann frið í lífi sínu,
sem himn orðsikrúðugi forsætis-
ráðherra talar um. Líf þessarar
stéttar er sífeldur ófrumr — strið
upp á iíf eðla dauða við afluxmu-
harðindi auðvaldsskipu'liagsiins,
hungur\'ofunia, atvinnuteysáíð,
gengiíshækkuinína o. s. frv. Sá
friður, sem þessi stétt sækist mest
eför, er fraðurinn tíl að ifa, frió-
ur til að geta satt sig og sínia —1
og ekki annaöi. Það er búið að
fórna oft höndum fyrir ölturun-
(um í kirkjum Iand,sáns og segja
fjálglegri röddu: „Friður sé með
yður“, en slíikur friður þekkiist
ekki og hefir aldrei þekstt. Yfir-
ráðastéttin hefir að vísu viljað
frið, frið tíl að arðrænia, kúga,
svelta og svívirða hina stritandi
alþýðu, frið til að blekkja siaúð1-
svartan almúgann, halda honum
í náttmyrkri þekkingarskorts og
fávizku, frið til að fá að liiifa á
ránánu, arðíökunni, lifa á skorti
fjöJdaæ. Þetta er friðurinni, sem
aúðvaldið liefir talað um, frið-
urinn, sem núverandi forisæti's-
láðherra auðvaldsáinis í landinu
hrópar um mitt í rústum eyði-
lagðra álþýðuheitmiLa, útkubmðra
lífsbjargarvona máltóls hluta hins
öryggislausa vinnuma nna-f jöl da.
Það er friður úlfsinis tíl að rífa
í sig lambið.
Styr.
Véðffh. Kl. 8 í morgun var
14 stiga hiti x Reykjavík. Otláit hér
á Suðvesturlandi: Stinniingskaldi
á suðaustan. Regn öðru hvorai.
Drengur
deyr af slysi.
Hörmulegt bifreiðarslys vildi til
hér í Öskjuhlíðinnd kl. um 4 í
gærdag.
Vörubifneið var á leið hingað
og hafði aðra bilaða í togi. Hafði
sú, er dregin var, bilað á þriðju-
daginn var hjá Briei'ðabólssitöð-
um á Álftanesi, en þaðan var
verið að flytja hingað byggingar-
sand. Dró hin brfreiðlim hania það-
an. Var fyrri bifreiðiin hlaðin
sandi, en að eins lítíð eitt af
sandi var á þeirri biluðu. Það,
sem bilað var, var tengsllið milli
áfturöxulsins og mótoiísins
(„kúplingin", sem svo er oft köll-
uð), og var því ekki hægt að
niota það til að draga úr ferð
niður í móti. — Úr Fossvogi
fenigu fimm börn, sem komu af
berjamó, að sitja á burðiarpallí
bifrei'ðarinnar, sem dregiin var.
Það skal tekið fram, að bifneiðar-
stjóri stýrði einnig þeinri bifreið-
inni.
Neðarlega í Öskjuhlíðarbrekk-
unnd, s,kamt frá Þóroddsistöðum,
rann aftari bifneið'in svo nærri
hinni fremra, samkvæmt því, eí
upplýstist við lögreglurannsókn í
gær, að vinistna framhjólið miun
hafa runnið yfir virtaugina, sem
var á rnilli bifreiðanna. Þegar
svo slakinn dróst aftur af taug-
inni befir hún snúið hjólinu, svo
að ekki var unt að stjórnia henni
eða afstýra því„ að( hún færi
út af veginum hægra megin,. Tal-
ið er, að hún muni hafa dnegist
eftir vegarbrúninni um tvær
lengdir sínar. Þá siifnaði víráinn
og fór bifreiðin þá á hliðina.
Eitt barnið, 8 ána drengur, varð
undir bifreiðinni, Dg dó hann sam-
stundis. Hann hét Ólafur Þor-
nelsson, fóstunsonuií Jónis Grims-
sonar á Týsigötu 6. Var faðir
hanis dáinn, en móðir hans á
heima í Hafnarfirði,
. Hin börnin hraitu út 'af bif-
neiðinni, svQ langt, að þau urðu
ekki fyrir hemni. Komu þau ndð-
ur á sandmöl, en meiddust ekkert.
Bifreiðarígtjörinn meiddist ekki
heldur.
Bifneiðin, sem fór um, er nr.
541, Hin, sem dró hania, er nr.
328. ;
Frá von Gronara.
Samkvæmt fregn, sem birt er
í „C. T.“, ParíB, 15. þ. m., áform-
ar von Gronau að fijúga frá
AJaska til Japan, Þesis er eigi
Igetiö í blaðinu, hvort haixn ætli
sér aÖ fljúga frá Japan heim til
Þýzkalands yfir Síberíu, en ólík-
legt er það ekki. (FB.)
MillifeÆaskipim „Lyra“ fór ut-
)an I gærkvelidi. Island fer vest-
ur og norður í kvöld.
Maður deyr
af sprengingu.
Vestmannaeyjum, 25. ágúst. FB.
Einar Magnússion vélsmiður Ilézt
í dag af völdum sprengingar, er
varð, þegar hanin var að fram-
leiða ga's. Karbit-dunkur, siem
gasið var framleitt í, sprakk og
trifnaði gat í Toft og þak hússins.
Lézt Einar þegar, en annan
mann, sem var í vélsmiðjunni,
sakaði ekki. Mælir, sem vár á
dunknum, mun ekki hafa sýnt
réttian þrýsting. —
Einar lætur eftír sig ekkju og
6 börn.
Dauði Watkins.
Khöfn, 25. ágúst. U. ;P. FB.
Síðastliðinn sunnudag' fór Wat-
kins einn í kajak 'á selveiðar.
Síðar þá um daginn sáu nxenn í
vélbát, sem notaður er tíl undir-
búningsstarfs í siambandi við gerð
uppdráttar af istrandtengjunni,
jaka á reki, og voru brækur Wat-
iidnis á jabanum. Skömmu síðar
komu þeir auga á bát hanis, og
var báturinn fullur af sjó. Wat-
kinis hefir ekití fundist, þrátt fyr-
ir mikla leit, sem (Skrælingjar
bafa tekið þátt í.
Menn ætla, að Watkinis hafi
mist árinia, er bátnum hvolfdi.
Hafi hann því næst bjargast upp
á jakann, farið úr brókunum og
gert tilraun til þess að bjargast
á sundi tól lands.
NRP.-fregn frá Osló hermir:
Nýlendustjórinn í Angmagsialik
tilkynnir, að Watkins hafi farist
aí völdum kajakslyss laugardag-
ínn 20. ág.
Sendiherra Dana staðfestir, að
Watikins hafi drukknað þann dag.
Uppreisr. arforingimi
spænski dæmdur til daitða
en dómnum siðan breytt.
Madrid, 25. ágúst. UP.-FB.
Sanjurjo hershöfðingi var
dæmdur til lífláts, en Fernande*
í æfilangt) fangelBi, Einn þeirra,
sem ákærður var fyrir að hafa
verið leiðtogi up preistarmanna,
var dæmduír í 12 ára fangelsi, en
aranar var sýkraaður.. Heitir hann
J,. Sanjurjo og er skyidur bers-
höfðingjanum, er dæmdur var til
lífláts,
Síðar sama 'dag:
Forseti ríkisiras og ráðherrarnir
hafa til athuiguraar, hvort breyta
skuli líflátsdómi Sanjurjo. —
Frakkneski sendilierriann hefii’
taælst til þess fyrir hönd frakk-
nesku ríkisstjórnarinraar, áð San-
jrarjo verði ekki tekiran af lífi.
Benti sendiherranra spáraversku
stjórrainni á það, að Sanjurjo
hafi verið veitt æðsta tignar-
iraeiki frakkraesku heiðursfylking-
'arinnar.
Enn síðar:
Líflátsdótairauta befir verið
breytt í æfiliaragt faragelisi,
26, ágúst:: UP. hefir fregraað
frá áreiðanleguta heimildum, að
yfirvöldin hafi liátóð flytja San-
jurjo úr hernáðarfiaragelisiií*'
ísnemnxa 1 gær. Er talið víst, að
hanra verði fluttur til eirahverrar
borgar Spáinar við Miðjarðarhaf,
senrailega Kartiageraa.
MannððefluDS bððnlt
Stórbóndinn, sem barðí muœ-
aðarlanst tökubarn til óbóta.
Stórbóradi nokkur í Ravsted á
Suður-Jótlandi tók fyrir nokkru
11 ára gamlan mxinaöiarlausati
dreng til sín. Er dreraguriran hafði
veríð hjá horaum í nokkra mára-
uði fóru að ganga sögur um
það mieðal nágranna bóndans, að
haran færi illia með dreniginn.
Þessar sögur bárust lögregiumni.
til eyrna, og voru tveir lögreglu-
þjórxar sendir heim til bóndaras tfl
að rannsaka aðbúð þá, er dreng-
uriran hefði. Þegar lögregluþjóra-
anúr komu heim tdl bóndans, hitto
þieir 'drenginn úti í hesithúsi, þar
sem hann var að virana mjög erf-
iða vimrau. Var hann grátbólginn í
andliti og önraur kinnin blá eftir
hnefahögg, en höndurnar mieð
blöörum og sárum eftir þrælkun,
Þegar drenguriran sá lögreglu-
þjónanja, hrópaði harara í angilst:-
„Ég hefi ekki drepið kjúklingana!
Ö! Ég hefi ekki drepið kjúlding-
ana!“ og brast í ekkiaþruraginn
grát. — Lögregluþjönunum tókst
að hugga haran og sannfæna hann
um, að þeir væru vinir haras, og
feragu þeir þá að vita hjá honumi/.
að haran hefði orðið isvona hrædd-
ur við þá vegna þesa, að bæði
bóndinn iqg koraa haras höfðu
margbarið hanra og hótað að láta
lögrTegliiMía setja haran í fangelsi
af því að þau kiendu horaum um
að hafa drepið nokkra kjúMiraga.
Þegar lö gr eglu þ j ó nar niir fóru
að ranrasaka dneraginn, korn' í Tjós,
að haran var hlár eftír bögg og
spörk yfir allan sitjandanra, upp
á bak! og í nárunum, auk þess
serra hann var með helbláa mar-
bletti á hamdleggjunum og á háls-
inum. — Lögnegluþjónamir tóku
dnengiran raeð sér og fórU með
hanra tól læknis ,sem gaf út vott-
orð um ásiigkomúlag hains: Var
stórbóndinn og kona hans síðon
ákærð, ög er mál þeirra nú £
höndum sakamálalögreglunraar.
Lee hefnr Atlanthafs-
flugið.
Harbour Graoe, 25. ág. UP.-FB.
Lee og Bochkon lögðu af stað
í Nonegsflugið M. 730 í motgun.