Morgunblaðið - 03.03.1989, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. MARZ 1989
„ Éq ae.tlcx aS iofcx cxb nó. sé.r í
rna--Urm sjdifum."
HÖGNI HREKKVÍSI

, pETTA ER’ BÁLfeElEHJR AAE&U/HÚR.
\ FUGLA SKOÞUNARKÉLA&lblU."
Islenska harmónikku
tónlist í útvarpið
Til Velvakanda.
Ég undirritaður er ellilífeyrisþegi
og bý hér á Norðurbrún 1, ásamt
hundrað manns. Við erum ekki
ánægð með dagskrárliði Útvarpsins
og okkur finnst að það ætti að bjóða
miklu meira upp á íslenskt efni,
heldur en nú er. Við sofnum á kvöld-
in og vöknum á morgnana við popp
og djass og sinfóníur, sem er uppi-
staðan í dagskrárliðunum mest all-
an sólarhringinn.
Eini þátturinn sem ég man er sá
sem Hermann Ragnar stjómar.
Hann býður bara upp á íslenskt
efni. Hann er sko sannur íslending-
ur og hann ætti að vera dagskrár-
stjóri. Við á Norðurbrún færum
Ragnari bestu kveðjur með ósk um
að hann sendi okkur gott harmón-
ikkulag, ef hann getur. Það væri
vel þegið.
Útvarpið er bara orðið fyrir unga
fólkið. Einhverntíma verðið þið sjálf
gömul og þá gæti verið að þið ósk-
uðuð eftir meira af íslensku efni.
Við óskum eftir miklu meira af ein-
söngvurum, kórsöngvum og við
tölum nú ekki um harmónikkuna
sem að við dönsuðum öll eftir þegar
við vorum ung. Þá voru engar
hljómsveitir.
Þeir Reykvíkingar sem stjórna
harmónikkuþáttunum ættu að
skammast sín fyrir hvað þeir em
ókurteisir við okkar íslensku harm-
ónikkusnillinga eins og t.d. Braga
Hlíðberg, Órvar Kristjánsson,
Gretti Bjömsson, Anton og fleiri.
Ég veit ekki hvað Reylq'avíkur-
stjórnendumir em að hugsa með
því að bjóða landsmönnum upp á
útlenska músík og sniðganga okkar
harmónikkusnillinga sem að ekki
gefa þeim útlensku neitt eftir, nema
síður sé. Hvers eiga þeir að gjalda?
Þetta er alger ókurteisi og þessu
verður að kippa í lag og það strax.
Með vinsemd og kurteisi,
Jóhann Þórólfsson
Lífeyrissjóður húsmæðra
Til Velvakanda.
Á íjárlögum þessa árs em stórar
upphæðir í framlög til lífeyrissjóðs
bænda og hefur ríkisvaldið þannig
viðurkennt sérstöðu bænda í lífeyr-
issjóðakerfinu. En það finnst hvergi
einn eyrir til lífeyrissjóðs hús-
mæðra. Það hlýtur að vera tíma-
bært að taka málin um lífeyris-
greiðslur til gagngerrar athugunar;
það er hvort eð er ríkissjóður, sem
er greiðsluaðili að öllum helstu
lífeyrissjóðunum.
Það er ömurlegt að hugsa til
þess, að húsmæður, sem hafa e.t.v.
verið giftar í 40 ár eða meira, eiga
engan rétt á lífeyri. Og ef eigin-
maðurinn deyr á undan, sem oft
ber við, vegna þess að menn vom
of fátækir í gamla daga til að gifta
sig ungir, þá verður ekkjan að
hrökklast úr húsinu þeirra. Engu
máli skiptir, þó að hún hrökkvi upp
af.
Víkverji
Enda þótt Víkveiji dagsins hafi
ekki enn lifað í hálfa öld, hefur
hann lifað tímana tvenna og jafnvel
fleiri, hvað menntun í landinu varð-
ar. Þeir möguleikar, sem mönnum
bjóðast nú til menntunar, em svo
miklu fleiri en Var fyrir röskum
tuttugu ámm, þegar Víkvetji lauk
sínu stúdentsprófí. Kröfumar til
menntunar hafa þó ef til vill vaxið
enn hraðar og nú menntar enginn
maður sig fyrir lífstíð í einum
áfanga, heldur kreijast flest störf
endurmenntunar og sum hennar
stöðugrar. Þannig var Víkverji
dagsins í síðustu viku á námskeiði
um notkun tölvunnar, sem þessi
pistill er saminn á. Möguleikar tölv-
unnar vaxa stöðugt og þetta var
hvorki fyrsta né síðasta námskeiðið,
sem Víkveiji sækir, þótt ekki væri
til annars en bara skrifa þennan
pistil á þann hátt, sem vinnsla
Morgunblaðsins krefst.
XXX
essar hugrenningar verða til
vegna þess að Víkveiji var að
renna augunum yfir blaðið_„Háskól-
inn — stúdentafréttir". Á forsíðu
þess er frásögn, sem undirstrikar
þær breytingar sem Víkveiji minnt-
ist á í upphafi þessa pistils. Þar er
sagt frá námi þriggja manna,
tveggja karla og einnar konu, við
Háskólann. Og það sem gerir frá-
sögnina athyglisverða, er það, að
þetta fólk em þrír ættliðir og eflaust
einsdæmi að þrír ættliðir hafi verið
Mér finnst, að eiginkonan eigi
skilyrðislaust eins mikið í lífeyri
eiginmannsins og hann sjálfur og
eigi allan rétt á óskiptum lífeyri
hans, á meðan hún lifir.
Það er að verða allt of mikið
misrétti í lífeyrisgreiðslum til
þeirra, sem nú em í þann veginn
að hætta störfum. Sumir geta fyrir-
hafnarlaust rakað að sér hundruð-
um þúsunda króna á mánuði, en
aðrir fá ekki neitt. Fólk utan af
landi fer verst út úr þessu. Þar
voru engir lífeyrissjóðir til og enga
menntun að fá. Sérstaklega er kon-
ur utan af landi illa settar að þessu
leyti.
Erlendis láta félagasamtök eldri
borgara mikið að sér kveða í sam-
bandi við velferðarmál hinna eldri
og er full þörf á, að svo verði einn-
ig hér, þar sem gamalt fólk er
skattpínt fram í rauðan dauðann
og fær ekki einu sinni frið til að
skrifar
skólasystkini við Háskóla íslands.
XXX
essir námsmenn em Halldór
S. Rafnar, framkvæmdastjóri
Blindrafélags íslands, sem nú
stundar háskólanám öðru sinni, en
hann lauk lögfræðiprófi frá skóían-
um 1950. Og það sem hann leggur
á sig er að nota tímann frá klukkan
fimm til sjö á morgnana til að fara
yfir námsefnið! Halldór stundar
nám í sagnfræði.
Dóttir Halldórs, Ásthildur, er
komin á annað ár í heimspeki og
sonur hennar, Halldór Friðrik Þor-
steinsson, stundar nám í viðskipta-
fræðum. Hann tekur heimspeki sem
aukafag og sátu þau mæðginin
saman í tímum fyrir jól. I samtali
við Stúdentafréttir lét Halldór vel
af glósum móður sinnar!
„Við emm líklega svona forvitin
íjölskylda," segja þau við Stúdenta-
fréttir. Annað getur ekki verið en
að það þjóðfélag komist af, sem á
svona forvitið fólk og möguleika til
að svala forvitni þess.
xxx
*
Iþessu sama blaði af Stúdenta-
fréttum er rætt við kennara, sem
kennt hafa við skóla erlendis, og
reynt að svara spumingunni um
það, hvort íslenzkir stúdentar séu
frábmgðnir nemum við erlenda
skóla.
Pyrir það fyrsta era bomir saman
búa í íbúðum sínum.
Húsmæður, sem em að komast
á eftirlaunaaldur, hafa margar tek-
ið ómældan þátt í uppeldi bama-
bamanna, svo að bömin gætu lokið
námi og féllu ekki sömu gryfju
menntunarskorts og þær sjálfar.
Og nú em þær önnum kafnar við
að hjúkra gömlu mönnunum sínum,
svo að þeir þurfi ekki að vera á
sjúkrahúsi eða elliheimili.
Störf húsmæðra eru ekki síður
þjóðhagslega mikils virði en störf
annarra. Þau hafa bara ekki ennþá
verið metin til fjár. Það má ekki
dragast lengur, ef nokkur kona á
í framtíðinni að fást til þess að
vera húsmóðir. Alþingismenn, karl-
ar jafnt sem konur, ættu að sjá
sóma sinn í koma því réttlætismáli
í höfn sem lífeyrissjóður húsmæðra
er. Það þolir enga bið.
Kona.
íslenzkir stúdentar og bandarískir
og er þá nefnt til, að þeir íslenzku
séu eldri og veraldarvanari og
margir famir að búa og eignast
börri, meðan þeir bandarísku em
óskiptir í náminu. Kennari, sem
kynnzt hefur bandarískum,
spænskum og egypzkum háskóla-
nemum auk íslendinga, segir þá
síðasttöldu vera lokaðri persónu-
leika en hina og oft verr undir há-
skólanám búna. Þátttöku í atvinnu-
lífinu hafa íslenzkir nemendur fram
yfir erlenda námsmenn, en hún
kann líka að koma niður á náminu
og í umræðu um íslendinga og
sænska háskólanema eru atvinnu-
tækifærin hér á landi nefnd til skýr-
ingar á því af hveiju áberandi fleiri
háskólanemendur detta hér á landi
út úr námi eftir eitt ár.
XXX
g í útdrætti Stúdentafrétta
segir um íslendingana: „Oft
er eins og gmndvallarhlutir vefjist
fyrir þeim. Þeir em ónákvæmari,
skortir dugnað og em ákaflega sér-
hlífnir..Þetta virðist þó gufa
upp úr íslendingunum, þegar þeir
koma í framhaldsnám erlendis. Þá
vaknar sennilega í þeim forvitni,
eins og sú sem rekur áfram fjöl-
skylduna sem sagt er frá í þessum
pistli, því á erlendri gmndu em
íslenzkir námsmenn fljótir að til-
einka sér nýja hluti og standa þar-
lendum nemendum fyllilega á
sporði.