Alþýðublaðið - 01.09.1932, Blaðsíða 2

2
AEBYÐUBBAÐIÐ
Bæjarstiórnarfnnðnrinn
í dasg«
Fyrir b æ j a rstj ó r n ar f imdi n:n í
dag kemur tillaga AI Jrýðufflokkis-
tas um fjölgun ímanna í atvinnu-
bótBvinnunm upp; í 350. Það veit-
ir sannaróega ekki af pví, að pessi
fjölgun komi þagar tái fram-
kvæmda. Þáð má sanniarlega ekki
dragast fengur.
BiUnig kemur fyrir fundinn til-
laga Alpýðuflokk'sins um, að ekki
verðá i'nnheimt útsvör, né and-
virðÆ gass og rafmagns hjá at-
vinnuiausu og eignaiausu fölki, a;ð
* pví verði úthlutað koksá ókeypis,
áð bæjaristjórniin geri ráðstafiauir
tffl pess, að atvinnu’ausir menn
purfi ekfci áð verða húsviltir, hdd-
ur taki bærmn að sér að tryggja
atvirmulausum mönnum húsnæði,
sem ekiki geta sjálfir greitt húsa-
leigu af peim sökum, og að peg-
ar verðii ger’ðar ráðstatánir til að
stofna lalmenninjgsmötuneytL —
Þessa tiJlögu fddu fulltrúar í-
háldis og „Framsóknar” ,á bæjar-
ráðsfundi, peir Guðmundur Ás-
bjarnarsioni, Maggi Magnús, Pétur
Haldórssion og Hermann Jónas-
son. Þeir feldu tillögu Stefáns
Jóh. Stefánssonar uin, að pessar
ráðjstafanir skuli gera nú pegar.
Nú koma pessar tillögur báðar
itii úrslfflaí í ba;jajTtjórninni í dagj
Alpýðan, verbafólk og sjómenn,
parf að leggja sér vandlega á
hjarta, hverjar vi&tökur pes-sar
nauðsynjatillögur fá par. At-
kvæðagreiðsílumar um pær eru
aíkvæðagreiðstur um, hvort fjöldi
alisilausra heimála á að fá lífs-
björg, sem hann sárlega skortir,
eða1 hvort h-ann á að dæm-ast til
aö halda áfram að líða nauð,
vegna pess, að hann hefir ekkert
til að kaupa fyrir brýnustu lífs-
nauöisynjar.
. Hér dugir enginn dráttur. Það
er ósæmilegt, að börn-in séu llátin
líða af bjargarskorti, af pví að
feöur peirra fái ekld vinnu, Bæjar-
félagið hefir nóg ófeyst verkefni.
Ekki vanta p-au. Meðal annars
væri pað mikið nytsemdiarverk,
að bærinn kæmii sér upp kúabúi
í Fossvogi, og myndi pá brátt
geta k-omið að pví, að mjólkur-
lyierðlð í bænum lækkaði. Þetta er
eitt af fjöida mörgum óunnuim
nauðsynjaverkum fyrir bæjarfé-
lagið, Það er svo sém ekki í
verkefmaproti.
Og hver dirfist að h-alda pví
fram, að betra sé að neyða bjarg-
arlausar fjöiiskyldur tíl pess að
fá sveitarstyrk, heldur en að láta
wtvinnulausa verkatnenn fá vinnu
við nauðsynjastörf í parfir bæj-
arfélagsins ?
Leigjendafélag Reykjavíkur,
Háfnarstræti 18, sími 724, Skrif-
stofan opin kl. 3—4 og —
8V2 og á sunnudöigum kl. 1—2.
Leigjendur, snúið ykkur pangað
og gerist félagar.
Mollison hættnr við
ai fljfiga aftar jrfir
Atlantshaf.
Fyrir prábeiðni konu sinnar,
hinnar frægu flugkonu Amy
Johnson, hefir Mollison horfið frá
pví áformi að fljúga heim til Bret-
lands frá Kanada. (U. P.-FB.)
Verður
þýzba Kiiitgið
rofið ?
Hindenburg hefir veitt von Pa-
pen- heimild tffl pess að rjúfa rík-
ilspiingið, „ef ha!nn telji p-esis pörf“.
(U. P. — FB.)
.Heraaðarlegt Jafnrétti*.
Franska stjörnin hefir tilkynt, að
pýzka stjórnin hafi tilkynt henni,
að Þjóðverjar fari fram á hern-
aðarlegt jafnrétti, p. e. sama rétt
til vígbúnaðar og Fiakkar eða
önnur stórveldi, sem sett hafa
Þjóðverjum kostina um, hve her-
búnaður peirra megi vera mikill.
Vlðskift! Islendinoa 00
Norðmanna.
Samninga-umleitanir íslendinga
og Norðinanna hófust á ný í fyrra-
dag í Osló, og er búist við, að
pær standi yfir út pessa viku. í
N R P.-frétt, par sem getið var samn-
ingatilraunanna, var pví bætt við,
að deild norska bændasambandsins
í Setesdal hefði sent samninga-
nefndinni mótmæli gegn lækkun
á tolti á ístenzku saltkjöti.
Fóðnrmjöl úr engisprettam.
í nýfendum Breta í Austur-
Afríku, svo siem Uganda, Kenya
og Tanganyiika, gera engi'sprettur
árliega g-eysilegt tjón með pví að
éta p-að, sem bæði hvíitir menn og
blámienn rækta þar. Þaði eru
svæði í Ug-and-a, siem eru mörg
hundruð ferkílómetrar að stærð,
seim eru vaxin svonefndu fíls-
grasi, sem er tvær mannhæðiir á
háð, og sem nær ómögulegt er
að komast um. Á pessum sivæð-
um kunna engiispretturnar vel við
síg og klekjast par út í miíljón
sinnum miljöna tali. En af pess-
um svæðum leita svo engisprett-
urnar út yffir fjarlæg héruð, og
eyðia pá stundum öllum jurta-
gróðri, sem fyr|r er. Nú hefir'
k-omið til mála að bú-a tffl fóður-
mjöl úr enigisiprettum, og pan-nig
láta pær sjálfar kosta útrýmBngu
sína. Hefir engisprettúmjöl verið
motað til skepnufóðurs og gefilst
vel, eiins og líka reynzla er fyr-
ir að hænsni, sem gefnar eru engi-
sprettur, verpa betur. Si eftir er
að vita, pó efnið sé gott í engi-
sprettunum tii fóðurmjöflis, hvort
hægt er að koma pessari fram-
leiðslu fyrir á hagkvæman hátt.
Hvert stefiir?
Erlendur maður spurð-i fyrir
nokkru hvaða skip p-að væru, sem
bundin væru úti við garðinn, og
var honum sagt að fjögur peirra
ætti ríkiisisjóður, en alls ætti rík-
issjóður 6 skip.. Otifendingurinn;
sipurði hverju pað sætti, að upp
lagt væri tvéim priðju af flota
ríkisins, hvort skipin væru orð-
in ónýt og væri lagt upp pesis
vegna, en ekki fariist homum út-
lit peirra benda til pess. Honum
var sagt að 2 væru nýkieypt tiil
Jandsins, en p-að priðja nýsmíðað
og hefði pað kio’Stað rúma mffllj-
ón-. Hánn hriistí höfuðið. Otliend-
ingurinn hristi höfuðið yfir stjórn-
ley-sinu, en getia land-síiruenn sjálf-
ir látið sér nægja að hristá höf-
u'ðið ? Fiwst peim ekki kominn itílmi
tiil að krefjast p-ess, að skipim
verði látin faria tffl pesis st-arfsi,
sém peim var ætlað er pau voru
keypt ?
Nú sem stienidur höfum við
ekki nerniia eitt -skip ^við la;nd-
helgiisgæzlu. Ég tel hvorki bát-
kollu pá, s-em á að anniast gæzlu
fyrir Vestfjörðium, eða Fyliiu, sem
-siiglir eins og áætluniarskip hafna
málli og ölium slundur á sama
um, nema' yfirstéttarfólki pví, sem
ven,ur komur sínar par um borð.
f alt sumar hefir verið ger-
samiega gæzlulauist á svæðinu frá
Bjargi suður um land og ti>
Langaniess. Velðápjófar hafa f-eng-
ið áð v-era fyllilega í friði fyrir
varðiskipunum, enda er sjón sögu
ríkari fyrir alla pá, sem um pess-
ar slóðir hafa faráð.
Svo gersamlega öruggir hafa
lándhellgáisbrjótarmr verið, að peir
h-afa ekki hreyft sig úr végi fýrir
skipum, sem um landhelgissvæðið
hafa farið. Fyrir nokkru
var t. d. enskur togari undan
Dyrhólaey með veiðarfærin hang-
andi á hliðinm innan við land-
helgilslinuna og ísienzkur fiskibát-
ur bundinnviðhliðiinaábonum, og
var verið að flytja íis og fisk á
miIM, og er ekki ósemmitegt að
ffeira hafi fiotiið mieð, pótt ekki
sæist.
Sú saga er sögö austian af fjor'ð-
um, áð pýzkur togari. kom að
fiskibát par innan við línu og
vffldi kaupa af honum fyrir á-
fengi leiðsögn á góð ícoláimilði.
Þess má geta, að togarinn var
með breitt fyrir nafn og núimter.
Á slíikum vandræðatímum eins og
nú eru, er okkur pað lífsinauð-
syn að vernda smáútveginn, en
,hann er bezt vemdiaður með góðri
landhelgisgæzlu. Hvaðainæfa ber-
ast fréttir um pað, að triegt sé
hjá bátum, :sem dragnótav-eiði
stunda, og má pað óefað roikið
kenna ágangi togara.
Það virðáist vera að spiana eyr-
inn en kas-ta króniunni, sá sparn-
aður sem í pví feilst, að Mta
varðiskipin Hggja, ef bátiaútvegur-
inin á að knésetjast fyrir pað.
1 fíð fyrverandi stjórnar töluðu!'
íihaldsblöðin mikið um að varð-
skápin væru tept frá gæzlunni
vegna snattferða, en hvað gerir
nú höfuöpaurinn Magnús Guð-
mun'dsision ? Hann teppir skipin al-
veg, hann bindur pau í garðinn.
Ljómandi sýniishorn af kneppu-
ráðstöfunum auðvaldsms, skipin
bundin, skipshafnirniar atvinnu-
lausar og bátaútvegur að ieggjast
í rústir. Alt petta vegna pess, að
peir, sem stjórna, stana á krón-
urnar í ríkiskasisanium, án pess
áð hafa hugmynd um hvað tit
pess parf, að nokkur króna komí'
í hann.
Ekki er isnattferðunum alveg
lokið, pótt orðin séu stjórnarsikifti,
enda ekki við pví að búasit’ Al-
veg nýskeð var Óðánn að smatta
með nokkrar rúllur af uinbúöa-
striga á milli hafnia, 0g var pað
pó ekki nema fárna tíma ferð á
landi.
Ver.kalýðúrinn íslenzki bæði tffl
sjós og lands verður að knefjast
pesis, áð skipi'n séu nú pegar Mtin
fara af stað, og að pau séu ein-
göngu notuð til eftirlits, Þurfi
nauðsyriliega á skipi að halda í
snatt, ætti að nota Fyllu, sem-
ekki gerir annað gagn hvort sem
er, en er frekar tiil óhagræðiis öðr-
u!m skipum á höfnium inni,
H.
Bráðguminii sem hvarf.
Hér um daginn átti að fana að
gefa saman hjón í borginnf
Brighton í Englandi, og hét brúð-
urin Alice Maud South og var 22:
ára gömul, en brúðguminn Billy
Allan Forteseue og var blaðamað-
ur, 22 ára gamall, að pvi hann
sjálfur sagði. Hjónaefnin höfðu áð
-eins pekst í fjóriar vikur.
Klukkustundu áður en vígja átti
brúðhjónin, fór brúðguminn frá
brúöurinni, og sagðiist ætla að
(fara í sjóbað sem snöggvast, en
síðan hefir hvorki hún né kunin-
ilngjar bennar og ættiinigjax: séð
hann aftur. Þegar farið var að
grenslast eftir hver pessi máð'-
ur væri, sýndi sig, að hanin hafði
gengið undir fölsku nafni, en sá„
siem nafnið átti, er fimtugur bygg-
i'ngamidiStari í Lundúnum. Hafði
sá maður leigt íbúð sína öðrum,
en hvorugur vissi nokkur deili
á hinum horfna brúöguma. Ung-
frú South segist hafa séð skaimm'-
býssu hjá unnusta sínum, og peg-
ar hún hafi spurt hann að hvað
ha'nn gerði við hana, hiafi hann.
sagt að hann hefði hana með
sér pegar hann siem blaðiamaður
færi á hættulega staði í Lund-
iúnum í fylgd með feynilögreglu-
mönnum. Hún vissi tiil að unn-