Alþýðublaðið - 03.09.1932, Side 3
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
Páll Pálsson.
I dag er Páll Pálsson á Skúms-
stöðum á Eynarbakka tíl iraold-
af boriwn. Hann hafði lengi átt
við vartheáteu að strí'ða, en var
sattit ált af sami glaði og sketmti-
legi maðunimi.
Páll var fyrsti vandalausi mað-
uránn, sem' ég kyntist á Eyrar-
bakka. Ég var pá bam að aldri,
og varð þá aðnjótandi peárrar
hilýju, sem Páll veittí unglingum,
sem hann umgekst, Hann hafðd
sem sé þann eiginleika, sem auð-
bennir góða menn, — en það er
áð vera barngóöur.
Ég dvaídist síðar á heimiífi Páls
og hika ekki vi:ð að segja, að
jrað' sé með beztu heimilum, sem
ég hefi haft náin kynni af, Par
ríkti friður og gleði, enda átti
Páll konu, sem var honum sam-
hent og kunni vel áð gerá heita-
iilið aðlaðandi og sketatilegt.
Ég hefi þekt marga af félög- j
um og sam'verkamönnum Páls, og l
eg held að öllum beri saman um
að hann hafi verið góður og
skemtilegur félagi, auk þess sem
hann var sérstakur dugnaðar- og
atorku-maður, og því er ég þess j
fuIM'SS-, að állir við, sem ekki
höfum í dág tækifœri til að tjá
ekkju Páls, frú Jónínu Jónsdótt- ‘
ur, og börnum þeirra samhygð
okkar með hiýju handtaki, hugs-
um ttl þeirra með hluttekningu
og þakklæti. Og okkur er það
Ijóst, að fjölskyldan hefir mikið
mist.
F. G.
Líflátsdémnm breytt
Berlín, 2. sept. U. P. FB. Á
ráðuneytisfundi i Prússlandi var
ákveðið að breyta líflátsdómnum
yfir Hitlerssinnunum 5 í þefjifJattigt
fangelsi. [Samkvæmt því hefir þá
líffiátsdómnum ekki veni'ð fullnægt
um daginn..1]
Gefins.
Hinar heimsfiægu
Gillette-rakvélar
og blöð, ásamt sápu, eru
nú kotnin á markaðinn
aftur. — Til þess að kynna
þessar ágætu vörur, sem
viðast, þá verða nokkur
hundruð vélar gefnar í
kaupbæti næstu daga. —
Þannig, að hversáerkaupir
eina Gillette-raksápu
2,25 virði. og þrjú Gillette
. rakblöð 0,55 au. virði
hvert. -• Fær í kaupbæti
eina Gillette-rakvél af nýj-
ustu gerð.
Notlð tœklfæpið.
Sjómannaverktall
í Hollandi.
Frá Amsterdam í HoIIiandi er
símað (UP,—FB.), að sjómenn
hafi gert verkfall vegna kaup-
deilu. HöfðU þeir hafnað kaup-
lækkunarkröfu. Af skeytinu sést
einnig, að útgerðaranenn óttast,
að hafnarverkamenn og aðrir
flutningáverkamenn munu hefja
samú ðarverkfall.
Þiír Djóðverjar fara fótgang-
andi úr Bárðardal til Reyfeja-
víkur.
í fyrra kvöld komu til bæjar-
ins þrír Þjóðverjar, bræðurnir dr.
Herbert og Max Scholtessek og
Werner Nöcker. Höfðu þeir farið
fótgangandi frá Svartárkoti í
Bárðardal til Reykjavíkur og ver-
ið 15 daga á leiðinni. Tíðindámað-
ur Alþýðublaðsins hitti þá áð
‘máli í gær, og sagðist þeim svo
frá ferð sinni:
„Við höfðum heyrt og lesáð
mikið um öskju og langaði þvi
mjög til að sjá þessar einkenni-
legu eldstöðvar. Við fórum í bíl
frá Akureyri að Svartárkoti og
lögðum svo af stað fótgangandi.
Farangur okkar var ekki míkill,
létt tjald og nokkrar vistir, mest
súkkuJaði, en þó voru bakpok-
annir mjög þungiir ti.1 að- byrja
með, Á öðraim degi komum við
að DyngjufjöllUm og tjölduðum
‘þar í dynrjandi rigningu og þoku.
Næsta morgun var enn þoka, og
því fundum við ekki Jónsskarð
ofan í Öskju, en eftir nokkra
göngu fundum við þó Opið svo-
kallaða og komumst þá ofan í
gíginn. Tjölduðum við þar niðri.
Næsta mongun var bjart og fag-
urt veður og fagurt útsýni yfir
Öskju og Ódáðahraun alt til
Herðubreiðar og VatnajökuJs.
Tókum við kvikmyndir með á-
gætri Siemens kvikmyndavél af
Öskjuvatni og ieirhverum þeim,
sem mynduðUst við síðasta gos-
ið úr Öskju. Um nóttina var
bylur, en þó gengum við næsta
dag yfir Ódáðahraun að rótum
Herðubreiðar, en um kvöldið
skalil á blindbylur.. Við tjölduð-
um, en gátum ekki sofið fyrir
kulda, en þegar við um fjögur-
leytið um morguninn skriðum úr
tjaldinu, var komið skínandi fag-
urt veður og útsýnið var dásam-
legt yfir snævi þakið hraunið alt
suður að Vatnajöklx. Hveraraiir á
hátindum Kverkfjalla sáust
greiniilega og allur Vatttiajökuil
blasti við, ag gnæfði Hvainna-
dalstindur upp yfír ísbreíðuna.
Gekk okkur nú vel, meðfram
Kistufelli og Vatnajökli, og við
Gæsavötn fundum við spor eftil
hesta og tjaldstað.
Entt byrjuðu erfiðleikamir að
nýju. Rigning og þoka byrgðu
útsýnið og í helMrigningu ur.ðum
við að vaða upptakaá'r Skjálf-
anciafljóts, Næsta dag vffitumst
við álveg, og Köidukvísl óðum
við upp i mitti, og var ekki nokk-
ur þur þráðUr á okkur er við
tjölduðum, Enn var þoka næsta
dag og héldum við kyrru fyrir.
Nú voru matarbirgðir okkar farn-
ar að minka, og urðum við þvi að
hialda áfram þrátt fyrir rigningu
og þoku. Eftir ýmsum krókaleið-
um komumst við suður úr Von-
arskarði suður fyrir Hágöngur.
Skánaði nú veðrið, og eftir tvo
daga vorum við komnir suður
að BúðarháilsL
Okkur til mikillar uudruniar ;sá-
um við þar menn á ferð og það
í bíL Áttum við þess enga von
uppi í öræfum. Voru það þeir
EinaT Magnússon og félagar hans
þrir, sem voru að leita nýrra
bílvega um hálendið. Þeir gáfu
okkur braúð og niðursoðið kjöt
og sögðu okkur að norðan
Tungnaár væri bátur, sem þeir
höfðu ferjað bíliun yfir á, en
þegar þeir komu að ánnx, vqiu
allir bátarnir sunnan megin við
hatta. Hefðum við orðdð að synda
ána, ef þeir hefðu 'ekki verið
þama á ferð. Létti okkur nú mjög
við þessar fregnir, og næsta dag
hvíldum við okkur við Tungnaá.
Komu þeir bílfélagar þá um
kvöldið tiil baka, og af mikilli
rausn og ísienzkri gestrisni buðu
þeir okkur til kvöldvefðar i
tjaldi sínu. Næsta dag (sunnu-
dag) gen.gum við tiJ Galtalækjar
á Landi og síðan eins og leið
liggur tid ReykjavíkuT, Þó áð við
höfum fengið frekar slæmt veð-
ur á ferð okkar, mun okkur aldr-
ei gleymast sú dýrð íslienzkrar
fjáilafegurðar, sem við sáum á
þessari ferð okkar yfir þvert
landiðú
Þeir félagar fara heimleiðis í
kvöld á e/s „fs!andi“.
Af Siglnfirði.
Siglufirði, FB. 2. sept. Mikil
síldveiði síðustu dagaua og í
morgun hafa almöig skip kom-
ið inn með síld. Síldin hefir í
dag og í gær verið takin hér
úti fyrir skámt frá landi- Hafa
torfurnar verið gríðiarstórar og
mörg skipanna sprengt herpitnót-
Sína.
Þorskafli er góðura
FiöisfeyidoflDgið.
Hopedale, 3. sept. U. P. FB.
Hutctansons fjölskyildan er lögð
af staö áJeiðis til Godthaab á
Grænlandi.
Veðrið. Veðurútlit hér um slóð-
ir: Allhvöss norðanátt í dag, en
ilægir í nótt. Bjartviíðri.
iEldrji (kmzarnir verða danzaðir
\ kvöld' f Gó ðlamplarahúsinu.
Gd5 bðk:
150 jortaréttir.
Út er komiin bók, sem er ‘bæði
fögur á að líta og gimiilieg tii
fróðleiks: „150 jurtaréttir" eftir
Helgu Sigurðardóttur. Það má inú
segja að útlit bóka, eða hvernig
kápan sé, varði mittstu, það sé
innihaldið, sem alt sé undir kom-
ið. En þó að það sé að mestu
leyti rétt, þá er engan veginn þýð-
ingarlaust hvernig útlit bóka er,
og því er rétt áð geta þess um
bækur, um leið og þeirra er
minst.
Það er víst nokkurn vegi;nn á-
reiðanlegt, að af þjóðum, sem eru
þó ekki á lægra mennángarstigi
en við ísiendingar, muni engin
lifa við fábreyttari mataræði en
við: soðnáfn(g í gær, isioiðniing í dag,
soðinittg á morgun. Stafar þetta
af því hvað matargerðarlistiu
hefir jafnan veráð á lágu stigi
hjá almenningi hér á landi, en
þáð mun aftur eiga rót sína að
rekja tiil þess, hve fábreytilLeg efni
húsmæðumar ' áttu úr að. velja,
þar eð garðrækt var svo að segja
óþiQkt hér á landd. En jiar sem
garðrækt yörleitt þektist, var hún
á mjög lágu stigi, þar eð ekki
var ræktað annað en rófur og
kartöflur, éðia kann ske að eins
annaö tveggja.
Enn þá er garðriæktin hjá okk-
ur á mjög lágu stigi;, þvi enn er
ekki farið að rækta hér mema
lítinn Huta af þeim kartöflum og
rófum, er viö getum neytt, og
fjöldi kálteguttda og matjurta, er
hér þrifast sæmilega eða jafnvel
ágætlega, eru enn þá gettsamlega
óþektar fyrár meiri hluta lands-
manna.
Okkur fslendingum er brýn
nauðsyn að breyta nokkuð til um
miataræðið, og fara nú að éta
fledra en soðninguma. En tii þess
þarf hvorttveggja að aukast,
þekkingin á garðiræktinni og
þekkingiiii á hvemig matreiða
skuli jurtarétti.
Gleðélegan vott þess að áliug-
inn fyrár matjurtaræktinni sé að
aukast má sjá í því, hve mikil
eftirsókn var eftir görðum þeim.
er bæjarstjómin gaf mönnum kost
á að fá á síðastliðmu vorá. En nú
er taest undir því komið að þeir,
sem garðana fengu, stundi þá af
alúð og umhyggjusemi og sýni í
reynslunni hve mikil búbót er að
slíkurn görðum. Því ekkert ráö er
betra til þess að sannfæm al-
menndng um ágæti garðræktarinn-
ar en að hann eigi kost á að sjá
með eigiu augum hvem árangixr
megi fá af henni.
En til þess að auka þekkiniguna
á hvernig matbúa megi garðmeti,
þannig.að ljúffengt verði, er þessi
bók Helgu Sigurðardóttur ágæt,
1 henni eru, eins og nafnið ber
með sér, leiðbeiningar um hvem-
ig matbúa miegi 150 jurtarétti, en
það eru 15 réttir úr tröllaisúru