Alþýðublaðið - 06.09.1932, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
kröfur sínaT aðaítega á' því, að
stiefnda bafi meö yfiriýsingu
dags. 11. ágúst 1926, sem er rétt-
íarskjal nr„ 5 í máili þessu, undir
gengiist að hlýða dómi þeirra
manna, sem kvaddir yrðu til þess,
„að meta verk og ákveða kaup
Kriistjáns Eggertssoitar" og enn
fremur tekilð frám: „Nefndur
Kriistján má ákveða menlniinia í
dóminn.“ Og þar sem utnbj. siton
hafi fengið til þess þá kaupfé-
lagsstjóra Bjöm Kristjánsson og
Sigurð Kristjánsson bónda í Lieir-
höfn, og þeir með úrskurði dags.
16, febr. 1927 ákveðið kaupiið kr.
723,00, — þá sé stefndu skylt að
greiða upphæðina.
Stefnda hefir eindregið möt-
mælt þvi, að skulda umbj. sækj-
atoda nokkúð, þar sem hann
vegna heilmiliisáistæðtoa, eitokum
vegna skapsmuna konu sitonar,
hafi ekki getað unnið fyMega
þau ráðismiannsstörf, sem hann,
samkv. samnimgi átti að vimna
stefndu, og sérstakiega sé hún
ekki bundin við réttarskjall nr. 5
í málli þessu, því það hafx hún
ekki undárskrifað, heldur áðra
svipaða yfirlýsingu, en eiinkum
pg sér í lagi geti hún ekki verið
skyldug tii að hlýða úrskurði
Mnna tilnefndu tveggja manna,
þar sem það sé viðurkent, að þeir
hafi sjálfii' hvorki mietið verk
eður ákveðið kaup umbj. sækj-
anda, heldur farið eftir isögu-
sögnurn annaria m'anna óvi'ðkom-
andi, og ekkert tidílit tekið til
hliunninda þeirra, sem Kristján
EggertSson hafðá á Sigurðarstöð-
um, ellegar ti.1 spellvierka konu
x-hans og frátafa Kristjáns vegna
hennar frá búverkium, meðian þau
hjón dvöldu á Siguröarstöðum
1926. Krefst stefnda því sýkmmar
í máli þessu og málSkastnað eftir
réttarinS mati, —
Pað er nú að vísu í máli þessu
upplýst, að hvorugux vitimdar-
vottanna á réttarskjali nr, 5 hefir
séð stefndu undirrita það, en þar
sem ekkert bendir till þess, áð'
um aðra yfirlýsingu hafi verið
að ræða og stefnda tekur í bréfi
sínu dágls. 23. febr. 1927 ti B.
Kristjánssonar fnam, að hún hafi
stungið upp á því við Kristján,
að láta tvo óviilhalla menú meta
verk hans á Sigurðarstöðum „og
leyfa honum að útnefnda roenn-
itoa“, og hann „þá samsltUttdis
skrifað niðux þessa yfiriýsiimgu“
og „ég rnitt nafn uxídir hana,“
verður að telja þetta eina og
sama skjalið, þó vitnitoi hafi síðar
verið kölluð til staðar, svo stefnda
gæti í þeirra viðurvist staðfést
undirskrift síxiá, enda virðist
ífamburðtor vitnanina í réttinum
11. júlí þ. á. sánna, að svo hafi
verið. — Orðin í niéfndu skjali:
JSÍéfndux Kristján roá ákveöla
anennina í dómiton" roætti sldlja
á þá leið, að fyrir stefndu hafi
vákað, að roatsroeinttimix yxíðu
dómkvaddir, sem og tryggilegast
hefði verið, en þó nú ekki verói
lögð þessi roerking í or'ðin,
ÍlSnr
Magnússton, sem hvúrf átíð 1898,en nú eru komnar fréttir af að
ler ettn á lífi í Atoeriku, svo semsagt var ffá hér í hlaðinu 30.
ágúst, orkti þessi erindi roeðánhann var héT á landi:
Mín huggun er stærsta, að heiti ég Álfur,
og hafa þá afsökun jafnan ég skal.
Ef náunginn segir: Ja, nú ertu hálfur,
ég neita að virða hans siðferðishjal;
ég svara þvi engu og segi með mér:
Hann sannlega hálfur af vitleysu er,
þvi hvað er að undra þó Álfur sé háifur,
því auli, það nafnið hans flytur með sér.
Ef hreppsnefndin spyr mig, hvar hafi ég heimili,
ég held að ég fari ekki að bera upp vörn.
Ég býð henni ef hún vill skjóta í mig skætingi
að skaffa henni sama’ árið þrjátíu börn;
ég veit að heimili ekkert ég á
og ótrauður valsa þvi skal til og frá.
Ég stoppa’ ekki fyr en ég stingst ofan’ i gröfina
og staðfastast heimili öðlast ég þá.
Svo pegar Ioksins ég sveima til Péturs,
sveittur þá eflaust poka ég ber,
þá fer í verra, því verið það getur
hann vilji ekki hleypa í dýrðina mér.
Ég vona að karltetrið vorkenni mér,
er veit hann það, hver þessi ferðalangur er,
Með stórsynda-drösul ég dingla um geiminn
og danzandi af kæti með Pétri þá fer.
benda þau, svo og alt orðialag
yíirlýsingarinnar á, að ætlast hafi
verið til þess, að hinir tílnefndu
matsmenn framkvæmdu verk sitt..
svo sem venjulega útmefndir eða
dómkvaddir skoðunarmenn gem,
þ, e. gerðu sjálfir skoðun og mat
á verki Kristjáns, og tækju svo
ákvörðun um kaup hans byggðá
á þessu mati og á því, roeð hvaða
kjörum hann hafi verið ráðinn á
Sigurðarstöðuro, hverra hlunnámda
hann hafi þar notið, og hvort
hann hafi haft verulegar frátafir
frá verkum sínum. Þetta hafa hin-
ir útnefndu matsmenn ekki gert.
Byggja þeir aðallega á urosögn
tveggja annara manma, sexn ekki
hafa verið sérstaMega kvaddir til
þess að fxiattikværaa slíkt roat,
og hefir annai' þessara mantta
viðurkent, að hann hafi hvorki
skoðað vorverk toé beyfenig Þor-
steins Magnússonar á Blikalóni,
sieim hafður er Kiistjáim tii saman-
burðiar, og samkv. vottorðd nefnds
Þorsteins í máli þessto hefir
hann alls ekM verið spurður áð
heyfeiig sínum og vinnu sutoarið
1926 af þejm 2 mönnum, sem
úrskurðtorinn vitnar til. Það er og
játað af öðitum hinna tilneftodu
mats/reanina, að sér hafi ekki ver-
ið kunnugt um kjör Kristjáns eða
kaup á Sigurðarstöðuim 1926, og
báðir Mnir tilkvöddu matsmenn
viðurkenna, að þeir hafi heyrt, að
umbj. sækjanda muni hafa haft
mieiri frátafif frá vinmu, eftir að
hann giftist, og að svo hafi verið
á Sigurðarstöðum, virðast nokkur
Mttna framl, varnarskjaia upp-
lýsa. Þar sem nú Mnir tilhvöddu
matsmenin hvorM hafa sjáilfir
framkvæmt mat það á verki um-
bjóða'nda sækjaUda, aem matsgerð
þeirra eða úrskurður byggir á.
né tekið tillit til, er þeir ákváðiu
kaupið, Munninda þieirra, er hann
hafði og viðurkendi í bréfi til
amnars matsroantosins dagis. 15./8.
’26 að hafa haft á Sigurðarstöðum
1926 o. fl., þá verður ekM hægt að
taka mat þetta til greáma, eða úr-
skurðinn sem rétt og endianileg
leikningsskil roilli stefndu og
urobj, sækjanda, og verðiur því að
sýkna stefndu af kröfum og kær-
um sækjandiai í máli þessu, Máls-
kostttaður virðist eftir atvikum
rétt að falli nuöur. —
Því dæmist rétt vera:
Stefnda frú Guðrún Bjöttnsdótt-
ir á Sigurðlarstöðum slnail vera
sýkn af kröfum og kærum sækj-
anda Björns Haraldssonar í máli
þessu. —
Málskostnaður falli niður.
Júl. Havsteen.
Dómurinn vax í heyranda hljóði
lesinn. —•
Frekflr ekki tekið fyrir.
Rétti slitið.
Júl. Ha\-steen.
VottaT:
Ragnhdður L. Havsteen.
Kristín Jónasdóttir.
Rétt eftirmt vottar:
1/10 '28.
Júl. Havateen.
'Gjáld lpO
StpL 0,50
Kr. 2,00
J. J. H.
(Frh.)
Básium í Grimsey, í marzmán. 1932.
Krjstjún Eggvrtsson.
Mænusótt.
Mænusótt hefir stuingið sér nið-
ur í Hofsóss- og Siglufjaröar-
læknishéruðum. Héraðslæknirinn í
Hofsóshéraði, Páll Sigurðsson,
liggur þungt haldinm, Læknir
lagöi af stað héðan í morgun,
Kristjáto Grimsson, tii þess að
taka við héra'ðs] ækniSstörf um
þar.
van Gronau kominn
til Japan.
SamkVæmt erlendum útvarps-
fréttum er vod Gronau komínn
á flugi tiá ToMo í Japan.
Býfluga oeldur bifrpí&mliisi.
NýLega bar það við í FLonenz,
áð býfluga stakk bifreiðarstjóra,
sem var áð aka bifneið. Bifrei-ðar-
stjótínn mi'Sti valdið yfir bifneið-
inni og ók á hestvagn, en í hon-
um voru tveir mehn. Þeir særð-
ust báðir hættulega.
Rutfi Chatterton, fnæg leikkona,
skildi við maniniton sinn mýlega.
en það var níundi maðuriinin
henijar. Tólf klukkustundum
sieinha gifttet hún aftuu
Ungbormivemd ,JÚknar“, Báru-
götu 2, er opin hvern fimtudag
og föstudag M. 3—4.
.! Útoarpib i dag: KI. 16 og 19,30:
Veðurfregnir. KL 19,40: Tónleik-
ar: —• Celló-spil (Þórh. Ártíason).
Kl. 20: Sötígvél. Kl. 20,30: Fréttir.
— Hljómleikar.
Rannsóknir i Trójuborg..
Það eru víst tiltölulega fáir af
ýngri kynslóðinni, sem lesið hafa
Iliotískviðu, og er þáð illa farið,
því hún er skemtileg aflestrar og
á fögru íslenzku tnáli. Það var
skáldið Sveinbjöm Égilsson, scm
snéri henni úr grísku í óbundið
ttíái, en hún kom ekki út fyr en
1855, en þá var Sveinbjöm lát-
inn.1)
Ilioniskviða er um herferð, er
GrikMr fóm til Trójuborgar, er
þeir nefndu IIios eða Iilion. Lögðu
þeir borgitoa í eyði, en Tlionskviða
nær ekki svo langt, að hún segi
frá þvi. Eyðáng borgarinnar skeði,
að þvi er Forn-Grikkir álitu (eft-
ir okkar tímatali), árið 1183 f.
Kr., em álitið er nú af fornfræð-
ingum, að það hafi skeð eitthvað
seinna, jafnvel fram undir öldu
síðar.
Eftir gríiskum sögnum vom það
kvennamál, sem komuaf stað
leiðangn Grikkja. En sagnfræó-
ingár vorra tíma em á annari
*) Benedikt Gröndal hefir snú-
ið fyrri hluta Ilionskviðu í bund-
ið íslenzkt mál, og var sá hliuti
gefimn út árið 1856.