Alþýðublaðið - 10.09.1932, Blaðsíða 3
IIJIÝÐUBL'AÐIÐ
3
Reykið May Blossom
Virginia cigarettur.
20 stk. pakkinn kostar kr. 1,20.
Fást í ollum verzlunum.
þegar þess er gætt, að vierjandi
hefir pverneitað pví, að hafa und-
ársfctiifað réttarskjalið, pað sé
falsað, en annað skjal hafi hún
imdirskrii'að og leyft, að óg niætti
:nefna mennina. — Nei, ágizkunin
dugir ekki. — Þá hverfið pér að
orðalaginu, sem pér segið áð
bendi. tii þess, að mennirnir hafi
átt áð framkvæma verk sitt sem
dómkvaddir væru. Þér um það.
En ég hygg, að fleiri muni líta
svo á, að réttarskjalið heimili hin-
um útnefndu mönnum, að þeir
þurfi ekki að binda sig við liaga-
fyrirmæli um formsatriði. Hvem-
ig má það faria sarnian, að mlenn-
imir hafi átt áð vera dómkvaddir,
eða framkvæma verk sitt sem
slíkir, og að ég mætti útnefna
mennina, án nokkuns ákvæðis um
það, hvernig þeir höguðu störf-
um, hve margir þeir væru, hvort
þeir skiftu með sér verkum e. þ.
u. 1., eins og réttarskjalið skýlaust
ber með sér,.
. Þáð veldur mér sér,stakra;r
greanju, hvernig þér — án heim-
ilda — afflytjið þá menn, seim
liðsintu mér í þessu efni, s. br.
lýsingu yðar á því í dómnum,
hvemig þeir hafi unnið það sitarf,
siem þeim var trúáð fyrir.
Auk þess, sem áðUr hefir verið
rakið og snertir óvandvirkni yðar
uim meðferð heimiilda, er enn eftir
að geta margs.
Or því að þér lögöuö út í þaö
að viðhafa fráleitar ágizkanir í
sjálfum dóminum, verjanda tii
málsbóta, þá hefðuð þér ekki átt
Hð loka augunum fyiir því, hversu
eðlilegt það var, að þeir, aem á-
kváðu mér kaupi'ð, tækju ekkert
tilJit til þ-eirra hlumininda, sem ég
hafði notið á Sigurðarstöðum og
vdðurkenni í bréfi því, er þér
vitnlð í, 1 réttarskjali 5 er þeim
falið að ákveða kaupið með til-
liti til verkanina, en ekki hitt, að
ákveða hvað frá því skuli dnegið
vegna hlunnindianna. Hitt er ;ann-
áð máil, að ég í um getnu bréfi
gef naúðisynlegar upplýsingar, ef
til kaupsamnimga kæmi víð frú
Guðrúnu eða ei'nhvem fyrir henn-
ar hönd. — Enn fiemur gleym-
ið þér þvi, að í úrskurði þeirra
Björms og Sigurðar er þess getið,
að frú G. hafi verið gert aðvart,
svo hún gæti mætt og gefið upp-
lýsimgar frá sínu sjónarimiðL
í sókn málisins er tekið fram:
„Við hinar mörgu sáttatilráUnir
milli umbjóðanda míns og
stefndrar, einnig nú síðást fyrir
sáttanefnd Piesthólasáttaumdæm-
is, hefir trmbjóðandi m|nn eða um-
boðsmenn hans fáilist á áð taka
til giedna ýmsar upphæðir, s^ir
sitefnd hefir þózt geta ledknað
fupp í kaup umbjóðanda míns, og
sömúlieiðis undir iekstri þessa
máls, mun ég viðurkenna allar
sanngjamar kröfur stefndrax.“
Það, sem að framan er greint
sýnjir, að ekki hefir það verið
aetiun mín, né hieldur þeirra
imanna, er starfað hafa fyrir mína
hönd, að nota réttarskja-1 5 tii
liin-s ýtrasta, og hlýtur það að
vera yður ljóst. — Þeir Bjöm og
SigurðUr hafa þvi gert nókvæm-
lega þáði, sem þeim var falið, og
ek'ki vanrækt neitt.
Fróðllegt er að virða fyrir sér
aðferð verj-anda þesisu til saman-
burðar. Hún neitar undirskrift
sinni á réttarskj-ai 5, neitar öll-
um tilboðum tii samkomul-ags um
kaupiði, miætir ekki né lætur
mæta, þegar úrskurðað er um
þáð, sendir aldiei neinn reikning
yfir hlunnindi mér veitt, við hefir
strákslega framkomu með áburði
um falis, en viðurkennir þó að
ég ©igi hjá sér, með því að viður-
kenna að einhveris konar mats-
gjörð hafi átt að f.ara fram af
tveim óvi'lhöMum mönnum, og
Hali-dór bróðir sinn hafi átt að
vera þar með fyrir sína hönd.. —
Ef hún hefir verið viss um að
hún hefði þegar gieitt mér alt, þá
þurfti ekk-i að meta verkin né á-
kveða kaupi-ð, nema hlunnindin
væru þá tekin þar rnieð. En bæði í
réttanskjali 5 og í fyrri yfirilýs-
ingu, sem verjandi segist hafa
undirskrifað, eru þau ekki nefnd.
Þá er að minnast gneinargerðær
þeirra Péturs og St-efáns. — Þér
gerið mikið úr því, að þeLr sk-oð-
uðu ekki vorverk og heyfen-g
Þorsteins Magnússonar, sem þeir
tóku mér til samanburðar. En
þér getiö þess ekld, að Stefán
skýrir það fyrir rétti, hverndg á
þvi stóð, og þegar athugaö er
vottorð Þorsteins, verður Ijóst,
áð hvergi er því hnekt, að líkt
halfi verið á statt um v-orverk
og heyf-eng beggja búanna, og er
það viðurkenning þes-s, að sama-n-
burðurinn haö verið réttur, eða
svo réttur, að ekki hefir verið
talið fært að leggja út í þrátt
nm það. En það, hv-ort saman-
burðurinn hefir verið réttur virð-
ist mér mergurinn máisins, en hitt
aukaatriði, hvort Þorsteinn var
spurður eða sérstök slk-oðun
gierö, þega'r í hiut áttu irnenn, sem
voru þessiu gegnkunnugir og
framkvæmdu ekki veiík sitt sem
dómkvaddir menn.
Þá talið þér um viðurkenningu
þess, að ég hafi haft frátafir frá
störfum á Sigurðarstöðum, en
gleymið áliti þeirra1, er verkin
mátu, og framburði Karls Ein-
arssonar fyrir rétti. Karl sá vann,
með mér mánaðartima um vorið
á Sigurðarstöðum.
(Nl.)
Básum í Grímsey, ímarzmán. 1932.
Kristján Egger&sson.
Bað Hollendingsins.
Um daginn sáu menn, er stadd-
ir voru nokkuð ofan við Niágara-
fossimn, áð sundbúinn maður kom
áð fljótíniu, auðsjáanilieiga í peim
tilgangi áð synda yfir það, en
straumur er þarna ailharður of-
an við fossana. Var hrópað til
mannsins úr ölltum áttum að
lieggja ekki í fljótið, en hann
gegndi því engu, en lagði-st til
feunds I það, hér um bii 100 m-etra
ofan við foissinn.
Stóð nú fólkið á öndinni og
horfði á manninn hraustlega
kljúfa hinin ólma straum. Miðaði
hontum ekki fljótt út á fflijótið,
þvi hann þurfti að vinna á móti
str-aumnum, er bar hann nær foss-
brúnjnni. Straumurinn var nokk-
úð ójafn, svo ma'ðurinn b-arst
stundum undan straumi, og óx
æsing áborfendá jafn-an, þeg.ar
þáð vi-ldi tiil. Ot að miðju ffljót-
inu trúðá enginn þekra, sem á
horfðú, öðru en að maðurinn færi
í fossinn og biði bana; en svo fór
áð lokum, að hann komst yfir
o-g lenti heiiu og h-öldnu hinum
megiin fljótsins.
Þegar maöurinn kom upp á
bakkann, voru þeir, sem þar
istóðu, svo; fegnir að sjá hann
kominn lifandi yfir, að þeir föðm-
uðu hann að sér, þó þeir þektu
hann ekki. En lögiegluþjónn, er
áð kom, spurði hann hvort hann
vdssi ekki að bannað væri að
synda þarna, sem áin rynni í
streng. Máðurinin kva'öst ekki hafa
viitáð það; sagðiist vera að ko-ma
úr viku ferðalagi og að sig hefði
langað til að fá sér hiessandi
bað. Maður þessi var W. T.
Vanrhyne li-ðsforingi, sem var
einn af keppendum Hollendinga
á Olympiu-Iieikjunium í Los An-
geles.
Margir haf-a áður reynt að
synda þarna yfir, en fáum teklst.
F-ellur fljótiið þarna 20 metra á
1000 m-etna lerigd, og má af því
ráða straum þess. Webb höfuðs-
maður, sá, er fyrstur synti yfir
Ermarsund, reyndi að synda
þ-arná yfir árið 1883. En istraUm-
urin-n varð honum yfirstierkari og
sópaði honum fram af fossbrún-
in-ni, og heið hann þar bana.
Messur. á moigum: I dómkirkj-
unni kl. 11 séra Friðrik Haligríms-
-son. í frikirkjunni kl. 2 séra Árni
-Sigurðsson. I Landakotskirkju kl.
10 f .m. hámessa, kl. 6 e. m.
guðsþjónusta með piedikun.
Útuarpux á morgun: Kl. 10,40:
Veðurfregnir, Kl. 14: Messa í fri-
kirkjunni (séra Á. Sig.). Kl. 19,30:
Veðurfregnir. Kl. 19,40: Barna-
timi (Margrét Jónsdóttir kennari).
Kl, 20: Erindi: Um bamaVemd II.
(Sigurbjöm Á. Gíslason). Kl.
20,30: Fréttix, Kl. 21: Söngvél
(Schumann).
Nœkirvöriaxtr, er næstu viku í
lyfjabúð Reykjavikur og lyfjabúð-
inni „Iðunni“-
Summdagslœlmir verður á
moigun Halldór Stefánsson,
Laugavegi 49, sími 2234.