Morgunblaðið - 25.06.1989, Blaðsíða 9

Morgunblaðið - 25.06.1989, Blaðsíða 9
MORGUNBIAÐIÐ SUNNUDÁGÚR 25. JÚNÍ 1989 C 9 ingartímanum. Hún heitir Ark- hangelsk og aðalhlutverkið er leikið af Kelly McCulloch, sem lék Einar í Sögur af Gimlispítala. Aðrir leikar- ar í stórum hlutverkum eru Ari Dohan og Kathy Marykuca. Þetta er miklu stærra verkefni en ég hef fengist við áður, við erum búin að leigja risastórt landsvæði og byggja þar rússneska borg og það eru miklu meiri peningar í spilinu en ég hef haft úr að spila fyrr, kostnað- urinn við gerð Sagna af Gimlispít- ala var 22.000 kanadískir dollarar (1.045.000 ísl. kr.) en kostnaðar- áætlunin fyrir þessa mynd er 350.000 kanadískir dollarar (16.625.000 ísl. kr.), svo þú sérð að munurinn er ansi mikill." — Áttu von á því að þú notir íslenskan bakgrunn í fleiri mynd- um? „Já, það hugsa ég. Það er fyrst núna sem ég er farinn að líta á mig sem alvöru kvikmyndagerðar- mann og ég ákvað eftir Sögur af Gimlispítala að næsta mynd yrði að vera allt öðruvísi, svo menn gætu ekki sagt að ég væri alltaf að gera það sama, en mér segir svo hugur að ég eigi eftir að snúa mér aftur að minni íslensku arfleifð." Ég lendi í nokkru þrefi við Madd- in vegna þeirrar beiðni minnar að hann sendi okkur mynd af sér, hann segist vera óskaplega feiminn við vmyndavélar og lítið hrifinn af því að birtar séu af sér myndir, en lof- ar þó að lokum að senda mér eina, „handa íslandi" eins og hann segir. Og ég kveð þennan glaðbeitta Vest- ur-íslending með góðum óskum og hlakka ennþá meira en áður til að sjá Sögur af Gimlispítala þegar þar að kemur. eftir Urði Gunnarsdóttur „ÉG TALA íslensku," er svar Sturlu Gunnarssonar við held- ur brösuglegri kynningu minni á mér og Morgunblað- inu. Enda er maðurinn rammíslenskur, fæddur í Reykjavík 1951 og búsettur þar til Qögurra ára aldurs. Þá flutti fjölskylda hans til Kanada, þar sem hann býr enn. Sturla er lærður kvik- myndagerðarmaður og hefiir starfað við gerð heimildar- og sjónvarpsmynda í tólf ár. Hann hefur gert alls rúmlega tuttugu myndir en í haust snýr hann sér að gerð fyrstu kvik- myndar sinnar í fiillri lengd. Islenskan vefst dulítið fyrir honum og þegar hann skortir orð, grípur hann til enskunnar sem er honum mun tamari. En það er óneitanlega ánægjulegt að heyra vestur- íslenskuna hljóma svo langt að, sem frá Toronto í Kanada, þar sem Sturla er búsettur. Eg man vel eftir brott- förinni frá íslandi," segir Sturla. „Við fórum með Gullfossi og mér er sér- lega minnisstætt þegar við sigldum út úr höfn- inni. Oll fjölskyldan stóð á hafnarbakkanum og veifaði og ég var ósköp leiður. En einnig spenntur yfir því að vera að fara i svona langt ferða- lag, og það til Ameríku. Ég hélt að þar yrðu kúrekar á hveiju strái en raunin varð önnur. Það íþyngdi mér þó ekkert því við komum fyrst til New York og þar var allt svo spennandi. Öll stóru hús- in, sjónvarpið og hitinn ...“ Fjölskyldan settist að í Van- couver og þar ólst Sturla upp. Ástæðuna fyrir brottflutningnum segir hann hafa verið löngun for- eldranna til að breyta til. Sturla gekk í skóla í Vancouver og eign- aðist kanadíska félaga. Hann gleymdi fljótt íslenskunni og það var ekki fyrr en hann var sendur til íslands tólf ára að hann náði málinu aftur. Hann var í sveit tvö sumur og kom einnig til Islands að loknu háskólanámi og fór á vetrarvertíð. í bflaverksmiðju General Motors. Hún vann til um tíu verðlauna víðs vegar um heiminn. Nú, svo hef ég unnið talsvert að gerð þekktra sjónvarpsþátta. Ég gerði meðal annars nokkra þætti í þáttaröð sem kennd er við Alfreð Hitchcock og nokkra Twilight Zone-þætti.“ Hefur þú eingöngu haldið þig við gerð heimilda- og sjónvarps- mynda?„Já, og það er einfaldlega vegna þess að ég hef áhuga á gerð heimildamynda og mér hefur ekki boðist vinna við kvikmynd sem hefur freistað mín fyrr en nú. í haust ætla ég að gera mynd í fullri lengd sem á að heita Diplo- matic Immunity og fjallar um kanadískan sendiherra í E1 Salvador. Við stöndum nú í samn- ingaviðræðum við leikara, flesta kanadíska. Ég geri ekki ráð fyrir að íslenskir kvikmyndaunnendur þekki nokkuð til þeirra auk þess sem ég get ekki sagt frá því hveij- ir þeir eru fyrr en samningar hafa náðst. Þó er orðið ljóst að arg- entíska leikkonan Norma Allie- andra mun leika eitt aðalhlutverk- anna. Myndina gerir fyrirtæki mitt, Metropolis Motion Pictures, í sam- vinnu við fimm kanadísk fyrirtæki og eitt breskt. Það er erfitt að gera kvikmyndir í Kanada vegna nálægðarinnar við Bandaríkin, sem ráða í raun kanadíska mark- aðnum. Hér eru ekki framleiddar nema um tuttugu myndir á ári, þar af helmingur í frönskumæl- andi hluta landsins.“ Sturla hefur bæði unnið í Bandaríkjunum og Kanada en hefur „ekki enn gert mynd á ís- landi en langar til þess. Ég vona að ég geti einhvem tíma komið til íslands og gert mynd þar en ég veit ekki um hvað hún ætti að vera. Núna er ég að hefja töku á leikriti eftir Vestur-íslendinginn Bill Valgeirsson, sem hefur skrif- að mikið um Vestur-íslendingana sem eru búsettir í Gimli.“ Sturla segist aðhyllast „sósíal- realisma“ - félagslegt raunsæi í kvikmyndum en myndir hans þykja skemmtilegar og spennandi í senn. Hann segir eftirlætisleik- stjórana meðal annars vera þá Ingmar Bergman og Robert Alt- man. En hann segist ekki aðhyll- ast neinn einn kvikmyndaleik- stjóra öðmm fremur. Ekki heldur leikara, en Sturla hefur unnið með fjölda þekktra kanadískra leikara og nokkmm bandarískum, „þeir em engar stórstjömur en vel þekktir." Meðal þeirra eru Helen Shaver, Susan Anton og Steve Canaly, sem íslenskir sjónvarpsá- horfendur þekkja úr Dallas. Hefur þú samband við þá Is- lendinga sem eru í Kanada? „Mömmu mína,“ svarar Sturla _að bragði. „Allt fólkið mitt er á Is- landi nema mamma. Þar sem hún er virk í starfi íslendingaklúbbs hér, hitti ég klúbbfélagana stöku sinnum. Ég fæ líka sent Iceland Review svo ég get fylgst með því sem er að gerast heima. En ég tel mig vera íslending, rétt eins og Kandamann. Konan mín er indversk-kanadísk, hér em allir annars staðar að, þjóðarbrotum og hefðum ægir saman.“ Helen Shaver og Karem Maliki-Sanchez í sjónvarpsmyndinni Utsendaranum, sem Sturla gerði í samvinnu við Granada- og USA Network sjónvarpsstöðvamar. Sturla Gunnarsson. í British Colombia- háskólanum lagði Sturla stund á ensku og bókmenntir. Sem aukafag valdi hann sér kvikmyndagerð, en hann segir heim kvikmyndanna ekki hafa opnast sér fyrr en hann fór í háskóla. „Á þessum árum, upp úr 1970 voru miklar hræringar í þjóðfélaginu, ekki síst í kvik- myndagerð. Og í skólanum var okkur einnig mögulegt að velja meira. Að loknu prófi í bókmennt- um tók ég kvikmyndagerð sem aðalfag og lauk því námi 1978. Ég var mjög heppinn þegar ég kláraði, því lokaverkefni mitt var myndin A Day Much Like the Otherts, sem vann til fjölda verð- launa. Stuttu síðar gerði ég leikna heimildarmynd sem heitir After the Axe og fjallar um fram- kvæmdastjóra sem-verður undir í valdabaráttu innan fyrirtækis síns og er sagt upp stöðunni. Ég gerði myndina á miklum umbrotatímum í amerísku atvinnulífi og hún fékk mjög góða dóma, var tilnefnd til Óskarsverðlauna sem besta leikna heimildarmyndina. Af öðrum myndum sem ég hef gert má nefna Final Offer sem fjallar um verkfall kanadískra verkamanna

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.