Alþýðublaðið - 17.09.1932, Blaðsíða 3

AJÆÝÐUBLiAÐIÐ
3
íslenzk gesírisni
á Hótei Borg*
Ég kom mieð íslenzkum kunn-
ingja mínum inn i Hótel Borg
I gíorkvekli, og tókum við okk-
íut sæti vitð eitt af fyrstu auðu
borðunum, seim fyrir okkur urðu.
— Ég hefi 'rauhar rekiið mág á,
a'ð það loiefst allmikililar þolin-
mæði að bíða þess, að þjónar
giefi sig fram viið gestina í þessu
íhóteli, ogj í þetta sinn kom þjömn
heldur ekki til okkar fyr en eftir
allianga stund, og þá til þess
eins að spyrja okkur um hve
margir við værum saman. Er við
höfðUm góðfúslega upplýst hann
'úm að við værum að eins tveir,
sem hann raunar heföi átt að
geta séð, tilkynti hann okkur 'að
við raunar gætum fenigið borð
úti í horni 'einu á salnum, en að
okkur Ieyfðist engan vegiinin að
sitja þar sem viö værum Ivomn-
ir. — Ég þori að fullyrða, að á
nokkur hundruð kafíihúsum við,s
vegar í heiminum, og sem ég
hefi komið á, er framkoma sem
þessi alveg óþekt fyrirbrigöii. :
Það skal teldð fram., að ég
hefi ekki orðið var við neina
svipaða ókurteisi á öðrum kaffi-
hÚLum borgíirinnar.
Otl&ndm ferdtcmmiMir.
t 1, greininni í blaðiinu í gær
átti 21. línian áð vera: „hénnar sé
er betra til slátur- og brauð-gerðar en nokkuít erlent rúgmjöl. Auk þess
er það ódýrara nú en nokkurt erlent mjöl.
Notiðj islenzka rúgmjölið eingöngu til sláturgerðar, og biðjið bakarana
ura brauð úr íslenzka rúgmjölinu.

Veið
ð^pia* næstn vertíð verðœr £ ér eíns og nndanfarlð BEZT og
ÓaÝKAST að kanpa hfá mér.
Blðjið isffit hliaifi sý|sa verðlista.
Bnnn mnn sannlæra yðar «ra, að eraginnm, Invos'ki Bsér né erlendls, nrararai geta
selt jrðnr veiðarSæri ÓDÝIBAM f iieiidsðlra, ef pan eiga að vera 1. 11.
Útfgerðas’SMeiiia! Reynið styrkieika linannar áðnf en j»ér kenplð hana.
A styrklefkavél ras2ra«i Italið pér raú tsekifærl til pess áð
repa og velja úr fiskilínrarai frá fleiri verksiraið|raira.
Ábyggileg viðskifti.
Símnefnis „Ellingsen, Heykjavíkw.
Helldsala. — Smásala.
O. ELLINGSEN,
(Elðta og stœrsta veiðap£æpavepzlnn landsins).
I
svo mikið hér í Reykja(vík)“.
.IbúTktrhúsabtjggingar, Síðasta
hálfan mánuð hefir verið feingið
leyfi byggingarnefudar til að reisa
þrjú! íbúðarhús úr timbra og eitt
úr steinsteypu í lögsagnarum-
dæmi Reykjavíkur.
Pélufí Sigurðstion flytur erindi
í Varðarhúsin.u annað kvöld kl.
8i/s um leynda ást, særða ást,
sanna hetjuiund og' voidugasta
vopn hennar. Aðgangur verður ó-
keypis.
Danzklúbburinn „Black Eyes'*
hitldur danzleilt í K. R.-húsinu í
kvcld. Fimm manna hljómsveit
léikur.
Nokkur orð
um skógrækt.
(Nl.)
Sagt er, að landið hafi verið
\dði vaxið er það fanst, en skóg-
ar þeir, sem við eigum núna,
erat flestallir svo niðurníddir, að
orðið „skógur“ er hreinasta rang-
nefni. Auk þess er útbreiðsla
þeirra margfalt minni en áður.
Hveris vegna hafa skógarnir farið
svona ? Vegna þess, að forfeður
vorir urðu að höggva þá, brenna
þeim og beita þá tii þesis að g-eta
diegið fram lífið. Hefðu skógarn-
ir látið fyr undan rányrkju mann-
anna, svo allur skógur hefði ver- |
ið horfinn héðan fyr,stu aldirnar,
sem landið var bygt, hefði saga
vor vart orðaö lengri en Græn-
lendinga hinna forhu.
Viður og timbur eru þær lífis-
naúðsynjar, sem hver þjóð þarf
feð hafa í ríkum mæli til þess að
geta! þrifist. Og þó v,ar það sér-
staklega á fym öldum, rneðan
samgöngur voru miklu erfiðiari
og járn, stál og gler dýratr vörur
eða óþektar, Bð viður var undir-'
staða alls menningexrlífs. Þótt
viður sé ekld lengur einis bráð-
nauðsynleg vara og áður, er hann
þó til margra hluta nauðtsynleg-
ur. T, d. er flutt hingáð til iands
um hálfur teningsmeter af viði
á hvern! íbúa á ári hverju, auk
þess, sem innflutt er áf pappír
ðg silki. En þær vörur eru nú
næstum einvörðungu unnax úr
viði. Og þetta blað, sem þú hefir
fyrir framian þig, lesari góður,
getur rakið uppraxna sinn tii
greniskóga Noregs, Svíþjóðar,
Finniands eða Rússlands. Silki-
sokkar stúlknannia hér í bænum,
slifsi karlmannanna o. fl. af þess
háttar vörum hefir einu sinni vax-
ið í skógum ítalíu, svo að af því
má sjá, að skógar eru til miargra
hluta gagnlegir. Með hverju ár-
inu, sem líður, fjölgar bílxun
þeim, sem knúðir eru með við-
arkolum, því að það xeynist þre-
falt ódýrara að aka á þann hátt
en með bénzíni.
Ef við íslendingar viljum verða
sjálfstæð þjóð, verðum við að
rækta landið eins og framast er
kostur á, og váeri þá ekki UtáH
fengur í að geta framleitt þótt
ekki væri nema minni háttar viðu,
girðingarstólpa, sináborð og eldi-
við, til þess að hita upp steinhús
þau, er risið hafa úti um sveitir
iandsins á siðUstu árum og
bændurnir eiga erfitt með að búa
í vegna eldiviðiarskorts. Enn frem-
ur væri skógargróður sá ákjósan-
legaisti gróður, sem unt væri að
fá á sandfiæmi þau, er hafa verið
að gróa úpp siðasta áratuginn.
Skógur eða kjarr er það einasta,
isein hindrar uppblástur um ald-
ur og- æfi. Svo væri og mikil þörf
á því áð koma upp trjálunduim
og skemtigörðum nálægt öllum
kaupstöðum, þvi slíkir staðir eru
béztu hvíldarstaðir bæjarbúanna,
sem ala mestalian aldur sinn á
strætum og gatnamótum.
Og það er enginn efi á, að við
getum ræktað hér siæmilega
skóga, ef landsbúar eru samhuga
og samtaka og framkvæmdir
reknar af kunnáttu. Því auk
birkisins, sem hægt er að klæða
landið með á ný, eru til trjáteg-
undir viða um heiim, sem liklegar
eru til þess áð verða okkur til
stórnytja, er fram líða stundir.
Það þarf að eins áð gæta þess,
eins og tekið var fram hér i
blaðinu um diagiinn (10. sept), að
trjáfræið komi frá þasm stöðum,
sem hafai svipuð náttúruskilyrði,
loftslag og jarðveg eins og ís-
land.
En við verðum að hafa það
hugfast, að æfi trjánna er miklu
léngri en mannsæfin, svo við
megum ekki leggja !árar í bát,
þótt okkur finnist vexti þeirra
miða hægt. Það, sem við vinnum
iskógunum í vii, vinrium við næstu
kynsióðum 1 hag. f*eir verða beztu
sparisjóðimir hér á landi serii
annars staðar.
Árið 1930 var Skógræktarfélag
islands stofnað. Markmið þess er
áð efia sairitök landsmanna og
vekja áhuga þeirra á skógrækt.
Félagið er að byrja starfsemi sína
um þessar mundir, og þótt þáð
sé fremur fátækt enn sem kom-
ið er, iítur þó út fyrir, að því
muni vel vegna, þvi að undirtekt-
ii) manná eru fremur góðar. En
hetur má ef duga skal, og þess
vegna ættu aliir, sem áhuga hafa
á þessum málum, að gerast með-
limir féiagsins og styðja það og
styrkja á alla lund.
H. B.
(Áskriftarlfeti Skógræktarfélags-
ins liggur finammi í afgreiðslu