Morgunblaðið - 22.08.1989, Blaðsíða 45

MORGUNBL'AÐIJ) ÞRIÐJUDAGUR 22. ÁGÚST 1989
45
»..... M
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691282 KL. 10-12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
tMti
Þessir hringdu . . .
Slæmar aðstæður á spítala
Móðir hringdi:
„Vill nokkur vinna í afar
ábyrgðarmiklu starfi við svo lé-
legar vinnuaðstæður, að óviðun-
andi er. Ég varð vitni að slíku
nú á dögunum er ég fylgdi barni
eftir í hálskirtlaaðgerð á Borg-
arspítalanum.
Þrengslin og loftleysið voru
mikil. Fyrst er að taka fyrir skoð-
unarherbergið, sem læknar þurfa
að deila með sér og bíða eftir að
komast í hver á eftir öðrum.
Þarna inni gat læknirinn varla
sr.úið sér við en gera þurfti skoð-
un á sjúklingi með margvíslegum
tækjum. Hvorki var gluggi né
loftræsting í þessu litla herbergi.
Ég, sem fylgdi barni mínu eftir
þurfti oft að færa mig til í her-
berginu, svo að ég væri ekki fyrir.
Næst minnist ég herbergis, þar
sem sjúklingar vakna upp eftir
svæfingar. Þar sitja aðstandend-
ur gjarnan hjá börnum sínum,
sem vakna oft upp hrædd og
gráta mikið. Þarna inni voru
þvílík þrengsli, að starfsfólk
þurfti að skáskjóta sér á milli
rúma til að sinna sjúklingum.
Aðdáunarvert var, hvernig lækn-
ar og hjúkrunarfólk, héldu ró
sinni og unnu verk sitt vel. Ég
hef þó heyrt, að það ríki streita
Ihjá starfsfólki spítalans og skyldi
engan undra en það þarf að vinna
daglangt við þvílíkar aðstæður.
Þetta ástand hlýtur að valda
miklu álagi hjá starfsfólkinu.
Sjúklingurinn rómaði þó alla
umönnun lækna og hjúkruna-
rfólks og á fólkið alúðarþakkir
skildar. Gott væri nú, ef þeir sem
ráða myndu reyna að láta það
hafa forgang að bæta úr þessu
böli, svo að starfsfólkið, sem
leggur sig allt fram um að gera
sitt bezta, megi ganga glaðara
til vinnu sinnar.“
Sérréttindi bænda
Reykvíkingur hringdi:
„Ég furðaði mig á að heyra í
útvarpinu frétt frá Stéttarsam-
bandi bænda þar sem krafist er
búvörusamnings til aldamóta,
tveimur árum áður en núverandi
samningur fellur úr gildi en það
var samningur sem aldrei hefði
átt að gera og því síður að end-
urnýja.
Ef svona samningar eru gerð-
ir, ættu þeir að sjálfsögðu að
vera gerðir á Alþingi eitt eða tvö
ár í senn og í hæsta lagi eitt
kjörtímabil, þar sem um svo
gífurlegar fjárskuldbindingar er
að ræða. Nú þegar fyrirsjáanleg-
ur er stórfelldur samdráttur í
fiskafla og þar með mikil lífskjar-
arýmun alls fólks í þéttbýli, leyfa
forráðamenn bænda sér að koma
með þvílíkar sérréttindakröfur að
annað eins hefur ekki heyrzt.
Hver verður hlutur sjómanna
eftir tíu ár? Eiga þeir ekki rétt
á sams konar kjaratryggingu?
Og hvar verður þjóðfélagið þá
statt, ef hver stétt heimtar slíka
óraunhæfa samninga sér til
handa?“
Óliðlegheit við ferðamenn
Þ.Þ. hringdi:
„Mér dettur í hug í tilefni af
því, sem rætt hefur verið undan-
farið í útvarpi og Velvakanda um
ferðamenn og bændur, að leggja
nokkur orð í belg. Sjálfur er ég
ættaður úr sveit og ber engan
kala tii landsbyggðarfólks. Hins
vegar hef ég ferðast mikið um
landið og stundum orðið fyrir
óskemmtilegri reynslu.
í sumar kom ég að Núpi í
Fljótshlíð en þangað hef ég i
mörg ár getað farið óáreittur til
að skoða hellinn fagra, sem þar
er. Nú hins vegar voru þar fyrir
tvær girðingar og keðjur, þannig
að hvorki ég, sem reyndar get
ekki gengið og verð að fara nær
allra minna ferða á bílnum, né
samferðafólk mitt, komumst að.
Allt öðru máli gegnir um hellinn
í Reynisfjalli í Mýrdal. Þar hefur
allt verið gert til að fólk geti
komizt að og notið fegurðar hans.
í Mórudal á Barðaströnd fékk
ég ekki heldur óáreittur að sýna
konunni minni fegursta staðinn
þar. Ég hef aldrei kynnst öðru
eins á þeim slóðum.
Einnig get ég ekki stillt mig
um að láta í ljósi óánægju með
móttökur í Skaftafelli. Þar fékk
ég, sem ekki get gengið, ekki að
fara upp að Skaftafellsbænum á
mínum bíl á meðan útlendingar
fóru þangað upp eftir í rútu.
Loks langar mig að koma á
framfæri þeirri vinsamlegu
ábendingu til borgarstjóra, að
gera ráð fyrir fólki, sem ekki
getur gengið, í uppbyggingunni
í Viðey.“
Hringur og úr
Hvítagullshringur með dem-
anti og sömuleiðis svart Pierre-
Robert úr týndist í Tunglinu
laugardagskvöldið 12. ágúst.
Gripirnir eru eigendum sínum
afar kærir. Finnendur eru vin-
samlegast beðnir um að hringja
í síma 685345 eða 31474.
Gleraugu
Fyrir um það bil mánuði týnd-
ust karlmannsgleraugu í svartri
umgjörð einhvers staðar í miðbæ
Reykjavíkur. Þau voru í bláu
hulstri með hvítum röndum.
Finnandi hafi samband við Jó-
hann í síma 42653 eða 27289.
Týndur köttur
Bröndóttur fressköttur með
hvítar loppur og hvíta bringu er
týndur. Hann á heima á Urð-
arstíg en hefur ekki komið heim
í þijár vikur. Þeir, sem vita eitt-
hvað um ferðir hans á þeim tíma,
eru beðnir um að hafa samband
við Bergljótu í síma 11717.
Þakkir
Elsa hringdi og vildi koma á
framfæri þökkum til góðs fólks
í Hveragerði en það fann köttinn
hennar þar eftir að hún hafði
lýst eftir honum hér í dálkunum.
Kisi hafði greinilega farið í langt
ferðalag.
Víkverji skrifar
. rri ækni við notkun greiðslukorta
A verður sífellt meiri. í Frakkl-
andi er til dæmis unnt að greiða
Ívegatolla með því að rétta af-
greiðslumanni kortið, hann rennir
segulrönd þess í gegnum tæki sitt
sem sendir frá sér kvittun. Kort-
hafi þarf ekki einu sinni að rita
nafn sitt til að greiðsla sé tekin
gild, aðeins segulröndin er látin
duga. Á hótelum fer uppgjör fram
með þeim hætti, að segulrönd
kortsins er rennt í gegnum rauf á
peningakassa eða peningatölvu,
sem síðan leggur saman eyðslu
gestsins og sendir frá sér reikn-
ing, sem korthafi áritar við brott-
för.
Þegar þessari tækni er beitt er
mikilvægt að segulröndin á kort-
inu sé virk, ef þannig má að orði
komast. Á nýlegu ferðalagi kynnt-
ist Víkveiji því að óvirk segulrönd
4 getur skapað vandræði. í upphafi
^ dugði kortið vel til greiðslu vega-
tolla. Síðan liðu nokkrir dagar þar
i til grípa þurfti til þess að nýju í
sama skyni en þá pípti vél toll-
heimtumannsins, þegar hann
renndi kortinu í gegnum hana og
svaraði á þá leið, að hún vildi ekki
eiga viðskipti við þetta kort. Sem
betur fer voru handbærir peningar
_J til að greiða tollinn.
Fréttir hafa verið um, að töskur
og veski úr rafmagnsál frá
Kína hafi gert segulrönd á
greiðslukorti óvirka. Víkveiji var
ekki með slíkar pyngjur utan um
verðmæti sín, þannig að auðvelt
var að útiloka, að þær hefðu spillt
korti hans. Afgreiðslumenn töldu
að sól og hiti kynnu að hafa haft
þessi áhrif, þótt heldur þætti það
ólíklegt.
Glöggur ferðafélagi Víkveija
vakti athygli hans á því, að
kannski kynni veski sem hann
keypti í Fríhöfninni á Keflavíkur-
flugvelli á útleið að hafa spillt
kortinu. Það er þannig úr. garði
gert, að með segul festa menn það
innan á skyrtu sína. Eftir samtal
við fulltrúa kortafyrirtækisins eftir
heimkomu þykist Vikveiji fullviss
um að þessi litli segull í veskinu
hafi gert segulröndina á kortinu
óvirka. í því eru sérstök hólf fyrir
kort og lá beint við að nota þau.
Vill Víkveiji vara menn við því að
hafa kort í þessum hólfum, ef
þeim er kappsmál að segulröndin
sé virk. í langflestum tilvikum
reynir ekki á þessa rönd í almenn-
um viðskiptum en tækninni fleygir
fram og þess verður ekki langt
að bíða, að vélar taki almennt af
skarið um það á grundvelli segulr-
andar, hvort óhætt sé að eiga við-
skipti við korthafa.'
xxx
Athyglisvert var að kynnast
því á ferðalagi um nokkur
Evrópulönd, hve bensínverð er
mismunandi, ekki aðeins á milli
landa heldur einnig milli af-
greiðslustaða í löndunum. Dýrast
var bensínið í Frakklandi eða 48
kr. krónur líterinn af kraft-bensíni
en hins vegar ódýrast í Lúxem-
borg þar sem samskonar líter kost-
ar 32 krónur. Hjá okkur kostar
líterinn 54 krónur. Munurinn felst
í verðmyndunarkerfinu, sem er
greinilega óhagstæðast fyrir
íslenska neytendur og kemur
líklega fáum á óvart. Hérlendis
keppa olíufyrirtæki yfirleitt um
annað en að lækka verð á elds-
neyti og ríkið sér til þess að inn-
flutningur á því lúti úreltri mið-
stýringu.
Það er til marks um hve sam-
stiga olíufélögin okkar eru, að
ekki skuli unnt að kaupa hér elds-
neyti með greiðslukortum. Heyrir
það til undantekninga í veröldinni,
þegar litið er til ríkja með fijálst
hagkerfi, að kort séu ekki viður-
kennd í slíkum viðskiptum.
Sveftileysi mannsins míns
er alveg að drepa mig. Ég
hef ekki getað leitað í fót-
unum hans dögum saman.
Vertu ekki að hugsa um
gullfiskana. Hringdu í
vatnsveituna maður ...!