Alþýðublaðið - 28.09.1932, Side 2

e
alþyðublaðið
tflagnus verðup að
vikja úr dómsmálffl-
ráðherrasætinu*
Magnús Guðtaundsson hefir
engu svarað málaleitun minmi um
■.'ð fá aðgang að ' skjölum máls
þess, sem hann er riðinn við.
fin með því að svara engu liefir
hann látið í ljós, að hann viilji
ekki að aimienningur kynnist
málinu. Ég hefi beðið Henmann
lögreglustjóra íað segja mér,
fevort nokkuð væri þeas eðlis i
Mólsskjölunum, að það væri
einkaniál, þvi ef svo væni, mundi
ég skuldbinda mig til þess að
birta ekki 'neitt af því. En Hem
miann hefir ságt að það væri
ekkert þes>s eðlis í þeim.
Orsökin til þess að Magnús
Guðmundsson1 ekki vill leyfa að
birta almennijngi málið, getur því
ekki verið önnur en sú að hann
uiti, að þegar það verði gert,
sjáist hvílík öhæfá þáð sé, að
bann siitji í dómsmáliaráðherra-
sætinu. Með öðrum orðum að þá
verði ekki lengur hægt áð teljá
almenningi trú um, að hér sé
um áBtæðiulausa ofsókn að ræða.
Með því að vilja ekki léyfa að
birta skjölin, hefir Magnús Guö-
■rundsson því kveðið upp áfellis■
dóm yfir, sjálfum sér;, og er auð-
séði, áð hann hugsar sér á eih-
kvern hátt að reynia að stöðvá
ntálið, sva aldre'i falli dómur í
þvi og skjölin verði aldrei birt.
Eu hvað ætlar Magnús að gera
ef hann getur' ekki stöðvað málið
í kyrþey (sem varla ér hugsan-
legt að takist út þessu) og dóm-
arinn iinnur hann sekan? Ætlar
báim samt að sitja áfrnm í emb-
ætti æðsta varðar laga og rétt-
lár í landinu, og bíða eftir því, að
feæstiréttur sýkni sig?
Hvernig sem á mál þetta er
litið, er hér um stórhheyksli að
sæáa, dg eiriíá leiðin til þess að
bjarga því, að þetta verði þjóð-
inhi til stór-vansa og hnekkis er-
lendis, er að Magnus verði kom-
inn úr 'dómsmálaráðherraembætt-
inu áður en; dómur fellur. Ætlið
)>ið ab gerast samsekir íhalddnu
um þetta, að Magnús sitji áfram,
þið Ásgeir Ásgeirsson, Þorsteinn
Br,iem, Tryggvi Þórhallsson og
•ðhir Framsóknarmenn ?
Ólafur FriMksson..
Norðmeim og Þjóðverjar.
Sild og nýr fiskar.
Verzlunarmálaráðherrann nor.ski
«g fórstjóri þeirrar skrifstofu
uorsku rikisjárnbraufanna, sem
befir umsjón með flutningi' á
ferskum matvælum, enu famir til
Berlínar. Bláðið „Sjöfartstidende“
teiur, áð erindi þeirra sé samn-
ingíitilraunir um síldartollinn
þýzká oig flutning á ferskuih fisiki
Irá Noregi til Þýzkalandis. (NRP.
F6.)
Skipshöfnin á „Lora Tal-
bot“ gerir verkfall og
krefst björguiiarlauna en
fær ekki. Hún mnn pó
bafa iagt sig mest í
hættu.
Aberdeen, 27. sept. U. P. FB.
Skipshöfnini á „Lord Talbot“,
brezká botnvörpumgnum, sem
bjargáðá Hutchinsióh' og samferða-
fólki hans, gerði verkfaU, þar eð
kröfur hennar um björgunarláun
vonu ekki teknar til greina. fiinn-
ig krafðiist skipshöfnin lengra
landleyfis. — Ný skipshöfn hefir
verið ráðjn á „Lord' Talbot'V ög
er hann lagður áf stað til Græn-
landis á-ný. '; 1,1 1 " ■
Allir eitt
um okkar tnanu.
Þó að ég hafi aldrei fylgt
kommúnistunum að málum í
verkalýðssamtökunum, þá hefi ég
þó alt af viljáð afsaka læ'ti þeirra
með því að þfeir hefðu þó áhuga
og vildu okkur vel, en nú finst
mér, að ég geti það ekki lenigur.
Fulltrúaráð \crkalýðsfé!aganna
hérná hefir nú ákveðið, áð bjöða
Sigurjón Öliafsson fram til þings
á móti Pétri Halldórssyni, sem
ait af hefir reynst verkamönn-
um hér og sjómönnum einhver
versti maður.
Varð ég mjög ánægður með
þeséa' ákvörðun fulltrúaráösins af
mörgum ástæðlum. Sigurjón hef-
ir nu verið formaður okkar sjó-
mannanna í fjölda mörg ár, og
honum ásamt öðrum fulltrúum
Alþýðuflokksins eigum við áð
þakka hvað samtök okkaff ern
komin langt, og að við höfum
fengið ýmsar bætur á kjörurn
okkar. Á ég þar við togaravöku-
lögin, sjómannalögiu, siysatrygg-
inguna, verkamannabústaðána og
fleina.
Ég segi nu fyrir mig, að þö
áð þessir öskrandi strákar og í-
haldsfífl baknagi starf alþýðunn-
ar og foringja fiennar, þá ér ég
búinn áð læra þá reynslu, sem
sannar mér gildi þess. Ég slas-
Itðist í vor á skipi og hefi ekk-
erí getað gert um langan tíma,
enda hefir líka verjð lítið til að
gera. Ég veit það biézt sjálfur,
hvað mitt heimdii hefir munað um
þá peninga, sem ég hefi fengið
úr siysatryggmgunni. Og því segi
ég það, að þegar einhver stráka-
flokkur býður stúdents-strák, sem
aldrei hefir dífíð hendi í kait vatn
og ekkert þekkir til lífsbaráttu
okkar, fram til þings á móti Sig-
urjóni, þá er það meira en sví-
virðilegt.
Það er líka kunniugt um „strák-
ana“, eins og þeir éru kallaðir
um borð ög á eyrinni, að þéir
álíta allar umbætur á kjörum
okkar einskis virðá og eru öfug-
Í uggar í öllu. Hvað eiga verka-
I menii o’g sjömenn, sem vántar
: umb’aitur, að' gera 'viíð svolfeiðás
menn? Ekkert. Þeir eru eins og
víir í skrúfunni, og þennan vír
'þurfum viö áð slífá burtu; það
er ekki von að sikipið okkár gengi
vel, þegar þannig er ástatt.
Slítum vírinn úr skrúfunni og
fylkjum okkur um Sigurjón, þá
munum við afla vel, þrátt fyrir
andbyr og illan íháldtssjó.
5. '&'."'ájómaiðf.ir..
Teikn og undur
í Vestmannaeyjum,
Þau teikn og undur hafa gefst
í Vestmannaeyjum, að íhalds-
flokkurinn hefir þríklofnað. Páll
Kolka hefir gerist kommúnisti eða
svartliði (lúinn veit sjálfur ekkí
ihvort ha-nn er, en vill að einis hafa
einræði), Kristján Linnet er að
stofna nýjan flokk, sem á að
heitá „Sjálfstæöisflokkurjnn, eins
og ég vil að hann sé“, en Jóhann
þingmaður er með þriðja brotið
og heitir þuö: „SjciJistæöisflokk-
urinn, eiiis og Linnet vill ekki
að hánn sé“. ófagrár éhu lýsing-
arnar á ílokksbrotunum, og er
lýsing Kolka .á Sjálfstæðásfliok'kn.-
um einna ljótust.
Hann segir að flokkurinin sé
þannig, að þar ráði að eins fá-
menn klíka, „sem hefir á sínu
valdi blöð flpkksíns óg fjáifcnagri'
páð, sem þarf til kosningabar-
áttu“. Hann segir; að þar ráði
„eigin hagsmunir nokkurra vold-
ugra rnarina eðia þrörigir stétta-
hagsmunir". Og erai fnemur:
„Þéssi klíka hefir á sínu valdi
þingmenn flokksins, sem’ fyrst og
fremst nota atkvæði síin í ihennar.
þarfir.“ „Þeir og hún í samein-
ingu hindra eftir mætti að nýtt
og hreint blóð geti mymdast og
streymt um flokkslíkamann . . .
þannig heldur svikamyllan áfram;
. . . Fyrir flokksmennina er ekki1
annað áð gera en að stofna til
uppreismar gegn flokknum eða að
lalla með með atkvæði sitt, jafn-
vel þótt frambjóðandinn hafi að
þeirra áliti hegðiað sér þannág,
áð hann ætti að vera pólitísikt
daúðUr, ef .um heilbrigða flokks-
stairfsemi og hugsunarhátt væri
áð ræða.“
Þessi lýsing á „Sjálfstæðis-
flokknum“ birtist í blaði Kolfca,
sem heitir „Gestur“, en Limnet
gefur út annað blað, sem heitir
„Ingjaldur“.
Leiran angar af Is*
lending!
Á bænum Bakfeafcfotli í Leiiriu var
Jóel Jóhannsson böridi þar- hánd-
tekinn í fyrra dag og kærður
fyrir bruggun áfengis. Var hús-
rannsókn gerð hjá honuin, en hún
varð árangurslaus. Degi seinina
var önnsúr rannsókn gerð, og fanst
þá korn, er notað hafði verið við-
gerjun, og var það í þakrennu.
Vai! téfcið sýnishorn úr vatnsþró,.
>er var við húsið, en það er ó-
rannsakað enn. 10 flöskur af al-
brugguðú áfengi fundust úti und-
ir Bergvík, og er talið að rnaður-
inn, sem kærður er, hafi komið
því þar fyr;ir áður en rannsókn-
: fór fram. Maður þessi hefir áð-
ur verið kærður fyrir bruggun,
en sá dómúr er nú fýrir hæstá-
- rétti. Alt húsið í Bakkakoti amg-
aði af hrugglykt, ’og mikil brúgg-
lýkt kom úr bænum.
Nokkru eftir að ég neit hér í:
blaðið grein um einkasölu á bif-
iciðuni, þaut ei'nn af þektustú
bröslcúfeúh Reykjavikur uþþ til
þess að andmælia i „Mgbl.“ íjkoð-
un minni á tilhögun bifreiðáverzl-
unarinnar í landinu. Andmæli
þessa bifreiðasala voru að engu
leyti rökstæð og gáfu því ekkert
ttífefni til andsvars af minini hálfu,
en þáu vöktu hjris vegár hjá riiér
hugleiðiugar um hugsjónir ihalds-
mánna yfiirieitt. Þessi uniiædda
Morgunblaðsgrein, sem vel hefði
mátt héiitá 'Þvérárundur, \egna
heimskulegs orðbrágðs, lýsti svo
dásamlega skýrt ást höfundarjins
á‘ þeirri hugsjón siiiini að mega
óáreittur reka verzlun í gróða-
skyni fyrir sjálfan sig, þótt annað
verzlunarfyrirkomulag á þessu
sviði væri þjóðfélaginu hoLIara.
Honurii stendur auðsýnilega beig-
ur af þeirii fökúm, sem inælá
með bifreiðaeinkasölu, Hanri skrif-
ar því andmæli sín með hrærð-
um hnga og sannar þanuig á sig
spakmœlið forna: „Þar sem fjár-
sjóður yðaf er, þar er og yðar
hjarta.“ Milliliðagróðinn er sýni-
lega orðinn hluti af sál höfundar,.
án þess gæti hann ekki skrifað
jafn inxálega hrærður á móti því„
áð bifreiðaverzlunin sé gerð að,
þjóðnýttri starfsemi í stað þess;
sem hún er nú tæki braiskaramriá:
til að mergsjúga þjóðina.
Þverárundrið 1 „Mgbl.“ stað-
festir líka þessa ályktun og sýnir
oss enn fremuf fram á það, þó',
óbeint sé, hversu fráliedtt er að,
ætlast til sanrúðar af hcndi brask-
aranna með þeim máium, sem,
horfa til almennrar velferðar. Þeir
.halda í arðránsskipulagið af því,.
að það skýlir því ömurlega hliut-
skifti,' sem þeir menn hafa valið
sér, er braska mieð lífsgæði fá-
tækrar þjóðar og loka augunum;
fyrir skyldum sinum við samfé-
lagið. Uiidíiúnarefrii þárf því eng-
am þáð að vera, þótt braskararnir
ýfist við uifibótamennina, sem:
vilja með bneyttum verzlunariiátt-
um láta þjöðína sjálfá'njóta þess.
fjár, sem. fáír einstaklingar gína
nú yfir. Fyrir almenning er þetta
efni alveg sérstaklega umhugsum-
arvert nú, þvi að aldriéi er braskið
með nytjar þjóðarinnar jafn-