Alþýðublaðið - 29.09.1932, Blaðsíða 2

alpvðublaðið
B
Démsmðlarððherra
fyrir rétti
sem sakborningnr.
Aipýðublaðið frétti í moigun,
*ð Magnús Guðmundsson hefði
vtorið kallaður fyrir rétt í gær
sem sakborningur. Sendi blaðiið
■tann á fund Hermanns Jónas-
sonar lögreglustjóra til þess að
spyrja ha«n run þetta, en hann
aagðdst ekkert um málið vilja
segja að syo komnu.
Bláðið hefir samt komisit að
því, áð Magnús var lenigi í yfir-
laeyrslu, vi'st á þriðju klukku-
stund, og að yfirheyrsiunsni er
ekki lokið enn.
Morgunblaðið og Vísir þegja
wm þetta mál. Þau taka ekki
undir kröfu Alþýðublaðsátns um
*ð skjölin verði birt, af því þau
vita, að almenningur sæi þá 'hve
mikla óhæfu íhaldsfliokkurinn
tremur með því að hafa sakborn-
iíXginn í d ó ms m álará ðlie rras t ööu.
Biirt með Ibbh^
f ÍKtnlngshðf sim ?
M. J. skrifar grein í Mgbl. í
efea'g. og spyr hvenær innflutniings-
köftin verði.afnumin. Mgbl. hefði
getað svarað honum fyrir ríkis-
stjórn sína. — Ininflutningshöftin
cru búin að ver'ða þjóðinni dýr.
Þau hafa skapað meira atvinimi-
leysi en áður var og því mikla
Töntun hjá fjölda manns. Nýlega
■befÍT og komist upp um hneykisli
á sambandi við þau, sem gerir
þau hiægileg. Ættu því allir að
leggjast á eiibt um það; að hrinda
þessum ófögnuði í burtu.
Sendiug til ísfirðinga.
Sigurður Eggeiz verður bæjar-
fógeti á ísafirði.
geæa Sig,urð Eggerz að verði laga
og réttar á ísafirði.
Svikaiamir og svind lararnir eru
aftur áð skriða í bælim sín.
En bælin ver sambræöslm
,s!tjói'n íhalds og Filamsóknar!
Hver skyldi hafa trúað þessu
1927?
Geysilegir lands-
skjáiftar.
Eyja sekkur.
Á Balkian&kaga sunnainverðium
haiás orðið geysiliegir jarðskjálft-
ar, og hefir hið fornia munka-
klaustur á Athoshöfðanum hrun-
ið, en óbygð eyja þar undan sokk-
ið. Talið er að 150 manns hafi
fárist, en 250 manns hafi meiðist
Athos-höfðinn (á grisku Hazion
Oros == helga fjallið) er yzt á
50 km. löngum og 5—10 km.
breiðum skaga, og er þar frá
fornu fari sjálfstjórnandi munka-
lýðveldi með « 20 víggirfum
klaustrum. Enu þar 6000 munkar
og 3000 Leikbnæður af ýmisunn
þjóðum, aðallega Grikkir og Rúss-
ar. Geysimikil bókasöfn eru í
klaustrum þessum Oig þar geymd
13 þús. handrit.
SíUari jregn:
, Landskjálftarnir urðu aðfara-
nótt þriðjudags og voru í Þra-
kíu og Makedóniu. 15 sveitaþorp
lögðust í eyði, en alls hrundu
3000 hús. v
íslenzknr togad sektaðnr
Varðskipið „ Ægdr“ tók togarann
Rán að veiðum í landhelgi í
fyrra dag fyrir Vestfjörðum og
fór með hann til ísafjarðar. Nú
er dómur upp kveðinn yfir skip-
stjóranum. Var hann dæmdur í
15 þús. kr„ sekt og afli og veiðar-
færi gert upptækt Dómimum
ver.ður ekki áfrýjað.
Eins og kunnugt er, hefix Sig-
urðtor Eggerz sótt um bæjarfó-
getaembættiö á ísafirði. Telja
rUíc vist, að hann hefði ekki sótt
mn þetta starf, fyr en hanin var
orðinn viss um að hann fengi
t®ðt
Má því segja, áð Sigurðiur sé
orðánn vörður laga og réttar í
„uauða bænum“.
Eins og kunnugt er, hiefir verið
fyritskipuð sakamálsrannsökn á
ÍBendur Sigurði fyrir hlutdeild
taans í hinini glæpsamlegu stjóm
Ihaldsins í Islandsbanka.
Þessa rannsókn hefir Magnús
Guðtmund&sion, sem lítoa hefir ver-
lö fyrirskipuð sakamálarannsókn
giegn fyrir áð hafa veitt „svindl-
ara“ aðstoð við sviksamlegt gjald-
þmt, stöðvað.
Þáð er samábyrgð spiltrar
Nöfðingjastéttar í landiinu. Og nú
•etlar Magnús Gurtmundsson að
S>|ó5st|órniii
enska blofnar.
Snowden,, svo og allir frjáls-
lyndu ráðherrarnir í þjóðstjórn-
inni, hafa beiðst lausnar. Misklíð-
arefnið eru tollamálin, sem meiri
hluti stjórnarininar vill nú koma í
framkvæmd. En ráðherrar þeir,
sem iausnar hafa beiðst, ern.
mótfallnir vemdartollum.
Hafnarflði ður.
Ac^alfnmlur IprótíajMags oepka-
‘rnannd, í Hafnarfirði verður hald-
inn á morgun, föstudag, 30. sept.,
kl. 8V2 í „Hótel Björnínín“. Árið-
andi að félagar fjölmenni og
mæti stundvíslega.
M|élbnrohri5
fi Reybjavíb.
Norðap af Akuieyri berst sú
fiegn, að mjólk á flöiskum, dauð-
hreinsuð og heimsiend, sé seld
•þar á 25 aura líterinn. En hér er
satmis konar mjólk seld sem næst
nákvæmlega helmingi dýraía.
Hváð velduií því nú, að mjólkin er
sva mikið dýrari hér en á Akur-
eyri? Það er leiðinlegt að purfa
að svar.a því, að það sé hin mikla
inannþyrpinig hér í Reykjavíik og
hin mikla eftirspurn eftir mjólk,
er af henni leiðijr, sem munitut
gerir og þar með miögulegt þettia
gífurlega mjólkurokur. Ég býst
við að einhvierjir vilji reynia að
fiæra mjólkurokrinu það til máls-
bóta, að grasræktin sé dýrari. hér
en á hinum eðlilegu flæðiengjum.
, á Akureyrti. En því' er að svara,
að ræktun er nú orðin svo mik.il
kring um Akureyrf, að heyið af
fliæðiengjunum er ekki jiema sána-
lítili hluti af heyi því, sem þar
er notað. Þegar athugað er, að
bændur í Mosfellssvielt fá ekki
nema 22 til 25 aura fyrir nijólk-
urlíterinn himgað kominn, og
bændur atostan fyrir fjall 18 aura
eða jafnvel minna fyrir hann, feli-
ur alveg niður þessi mótbára, a‘ð;
það sé fyrir ödýrari fóðurfram-
leiðjsiu fyrir norðan, að þessi
mikli munur ^sé á útsöluverði
mjólkur. Maður hlýtur að spyrja
hver,niig á því standi, að Lagt skuli
vera 100 0/0 á mjólkina eftir að
hún er komin til bæjarins, en
svarið fæst auðvitað ekki.
Frá gamalli tíð hefir verið miik-
il' trú á hollustu mjólkur, og
löngu- áður en rnenn vissu um
næningargildi og bætíefni, töluðu
menn um miuniton á mjóikurbörn-
unum og þurrabú ðarbörnunum.
Enda var alkunna hvað liin fyr-
nefndtx voru vienjulega stærri og
þroskameiri en hin^ síiðarnefndu.
Rannsóknir og tilrauniir gerðar á
börnum og unglingum um holl-
ustu mjóikur hafa margfaldlega
staðfest álit það, sem meiln hafa
haft á mjólkinni. Já, meira að
segja sannað, að mjólkin er enn
þá heilnæmari en menini hafa ha,ld-
ið. En hvað lemgi eigum við Reyk-
vííkingaÉ að þola þetta mjólkur-
okur?
Vigfús.
Grænmeti og kál
á fslandi.
Alþýðtoblaðið hefir orðið þess
vart upp á síðkastið, að grœn-
metl og kál er í þann veginn að
vdinnia: sig inn í sumium sveitum
landisins sem sjálfsagður hliuti af
garðræktinni og mataræðinu. Sr.
Björn Halldórsson í Sauðlauksdal,
mágur Eggerts ólafssonar, sýndi
það og sannaði fyrir bráðum
tveim öldum, að ísland hefir þau
náttúruskilyröi að bjóða, sem þarf
til slíkrar ræktunar. Nú eru sveit-
imar seint og um síðir teknar að'
Ikoma Í kjölfarið, og er það að
vísu hverju orða sannara, að betra
er seint en aldrei. Áðtur var kom-
inn vísdr að þess háttar ræktun í
sumum kaupstöðum, einkuim hór-í
Reykjavík, og injnflutntagur hing-
áð á kálmeti er- orðinn töluverð-
' ur. Það er gott, að eftirspurn kál-
metis hefir skapað innflutning
þenna, en þáð er ekki líkt því
nógu gott. Hvaða vit ætli sé svo
sem í að flytja inn matvæli, sem
í lófa er lagið að framlei'ða sjálf-
W, fá glænýjan og óþvældan, fá
aukna atvinnu fyrir fólkið og síð-
ast en ekki sízt: fá hinia heil-
næmustu dægnadvöl og heimiliis-
sælu I því að hugsa mieð aiúð
um garðinn sinn og neyta ávaxta
hanis saman. Því vitanlega á hvert
heimili, eða því sean næst, að
hafa sinn eiginn garð og stunda
hiann af innilegri alúð; það miun
horga sig betur en frá verði sagt:
í ánægju, í hollri hreyfingu úti,
í fæðu, sem er þmngin hollustu-
efnum. Ot frá öllu þessu leiðir
svo fifgandi strauma í al'iar áttir..
Reykvíkingar! Hefjiö samtök.
um það í vetur, að tryggja yður
í tíma aðgang að fræi og vermi-
réit n-æsta vor og ræktið; svo
heima hjá yður, þeir siem geta,
spínat, salat, karsa, hreðkur, ra-
barbaria, gulrætur, kerfil, grænkály
blómkál, toppkáT, savojkái og
hvítkál. Þeim, sem ekki eiga áð-
gang að garðstæði, þarf bæriiim
að útvega það.
íslendmgur
Frá lSfilsslandiv
FÍBld! útletœdra ferða
manna dvelur par nú.
Moskva, 7. sept. U. P. FB.
Meiri fjöldi erlendra ferðamanna
er nú hér en nokkru simni áður.
Einkanlega fjölmenma Bandaríkja-
menn hingað i sumar, en einnig
alimargir Þjóðverjar og Bretar og
slangur af annara þjóða mönn-
uin. Þáð er augljóst, að flnstir
ferðamienn þeir, sem hingað kornia,
eru að ferðast í öðrum tilgangi.
en þeir, sem koma til Lundúna,
Parisar og annara borga Evrópu
sumartímann. Ferðámennirnir, sem
til Rússlands fara, eiu ekki að
skemta sér eða hvíla sig; j,eir eru.
ef til vill ekki állir áð „safna hag-
skýrslum", eins og ameriskur
blaðamaður sagði, en þeir eru
íallir í athuganafefðum; þeir eru.
að kynnast hinu nýja Rússlandi,
gera tilraun til þess að komast að
raun um hvemig ástaitt sé í Rúss-
landi, reyna að skapa sér sjáif-
stæðá skoðun uin það. Qg sann-
leikurinn er sá um flesta f^rða-
menn, isem hingað koma, að þeir
leggjá á sig meira erfiði þann
tíma, sem þeir eiu hér, en undir
vanalegum kringumstæðum heima
fyrir; þeir- ferðast frá einnd verk-
smiðjunni i aðra, skoða leiknús.