Morgunblaðið - 22.09.1989, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. SEPTEMBER 1989
15
Minning:
Jón S. Jóhannes-
son stórkaupmaður
Það er örstutt síðan ég mætti
þessum glæsilega íþróttamanni í
Bakarabrekkunni. Þarna kom hann
á móti mér teinréttur og hvatlegur
og eins og klipptur út úr tísku-
blaði, hann var alltaf svo vel klædd-
ur. Hann var bjartur og glaður svo
sem hann jafnan var og lífsþróttur
hans seytlaði til mín. Ég réttist
upp, eftir að hafa gengið álútur upp
brekkuna og við tókum tal saman.
Þetta var rétt fyrir framan Verslun-
arbankann, og mér fannst þá sem
ég kipptist 20 ár til baka. Þá áttum
við báðir oft leið á efstu hæð þessa
húss, þar sem skrifstofur Lífeyris-
sjóðs verslunarmanna voru um þær
mundir. Mér fannst hann ekkert
hafa breyst á þessum tuttugu árum,
svo vel var hann á sig kominn.
Engu að síður varð þetta okkar
síðasta samtal, því nú er Jón Jó-
hannesson allur. Hann féll niður á
heimili sínu mánudaginn 11. sept-
ember rúmlega 80 ára gamall.
Jón Jóhannesson fæddist á
ísafirði 17. júní 1909. Foreídrar
hans voru Pálína Brynjólfsdóttir og
Jóhannes Jensson skósmiður.
Jón fluttist ungur til Reykjavíkur
og átti þar heima æ síðan. Hann
lauk námi við Samvinnuskólann og
starfaði eftir það meðal annars hjá
I. Biynjólfsson & Kvaran og hjá
Sambandi íslenskra samvinnufé-
laga, en stofnaði sitt. eigið fyrir-
tæki, Jón Jóhannesson & Co., árið
1942. Það fyrirtæki hefur hann
rekið alla tíð síðan, eða þar til son-
ur hans, Jens Ágúst, tók við rekstri
þess fyrir íjórum árum. Fyrirtæki
hans naut alltaf trausts og álits,
enda rekið af mikilli kostgæfni og
heiðarleika.
Jón var snemma virkur í íþrótta-
málum og félagsmálum. Hann
stundaði fimleika hjá ÍR, varð ís-
landsmeistari fjórum sinnum og
átti sæti í stjórn IR um skeið. Hann
stóð að stofnun Tennis- og badmint-
onfélags Reykjavíkur og var fyrsti
formaður þess félags. Hann var
mikill og góður tennis- og badmint-
Svanhildar Maríasardóttur og Elí-
asar Guðbjartssbnar, ásamt fimm
öðrum systkinum.
Það voru margar skemmtilegar
stundir sem ég átti með Bæring á
æskuheimili okkar vestur í Bolung-
arvík, því hann var einstaklega
hress og skemmtilegur leikfélagi.
Bernskuminningarnar eru mér
ógleymanlegar. Minningin um hann
ungan og hraustan líður mér seint
úr minni.
Bæring hóf ungur að stunda sjó-
mennsku, og starfaði við það alla
sína tíð, enda átti sjómennskan hug
hans allan. H'ann var afburða sjó-
maður og hörkuduglegur. Bæring
var athafnamaður til orðs og æðis,
og var oft líf og fjör í kringum
hann. Hann var glæsimenni, og
þrátt fyrir veikindi síðustu fimm
ára, bar hann sig ávallt hetjulega.
Snemma stofnuðu Bæring Vagn
og Olga Siggeirsdóttir til sambúðar ,
og eignuðust þau saman eina dótt-
ur, Svanfríði Ósk.
Seinna kvæntist Bæring Vagn,
Hafdísi Lilju Pétursdóttur, en þau
slitu samvistum eftir nokkurra ára
hjónaband. Þau eignuðustu saman
tvö börn: Soffíu Ösp og Hlyn Elías.
Það er mikið áfall þegar ungur
maður er kallaður á brott aðeins
40 ára að aldri, en minningin um
hann lifir.
Bæring var góður vinur vina
sinna. Hann' var alltaf svo hress og
kátur og það er erfitt að sætta sig
við að hann sé horfinn frá okkur
öllum. Honum hefur greinilega ver-
ið ætlað stærra hlutverk annars
staðar. Við eigum margar góðar
minningar um Bæring Vagn, og við
söknum hans öll.
Börnum hans og öðrum aðstand-
endum votta ég dýpstu samúð.
Jónas Friðgeir Elíassoii
onleikari og var gerður að fyrsta
heiðursfélaga þessara samtaka. Jón
var í stjórn Félags íslenskra stór-
kaupmanna um skeið og sat fyrir
hönd þess félags 9 ár í stjórn Lífeyr-
issjóðs verslunarmanna. Jón var
mikill áhugamaður um vestræna
samvinnu og einn af stofnendum
þeirra samtaka, hann átti lengi
sæti í fulltrúaráði sjálfstæðisfélag-
anna í Reykjavík og fleira mætti
nefna.
Árið 1935 kvæntist Jón eftirlif-
andi konu sinni, Katrínu Skapta-
dóttur, glæsilegri ágætis konu og
eignuðust þau þijú börn. Þau eru:
Pálína, húsmóðir í Garðabæ, Svein-
borg, bankastarfsmaður, og Jens
Ágúst, nú forstjóri Jón Jóhannesson
& Co.
Ég kynntist Jóni mest, þegar við
störfuðum saman í Lífeyrissjóði
verslunarmanna. Hann var ekki
margmáll á fundum, en hann var
alltaf tillögugóður, velviljaður og
réttsýnn. Hann tranaði sér aldrei
fram, en hann var vinsæll og virtur
af samstarfsmönnum og samferða-
mönnum.
Jón var allra manna fræknastur
í sínum íþróttagreinum, enda marg-
faldur Islandsmeistari. Hann gat
verið harður {• horn að taka ef því
var að skipta, en ákaflega stilltur
maður og bolaðist aldrei. Svoná sá
ég hann. Þeir eru margir verðlauna-
gripirnir, sem hann vann til á
íþróttaferli sínum.
Heimili þeirra hjóna Katrínar og
Jóns var stórfallega búið, bar hús-
freyju fagurt vitni og þar var gott
að koma. Samstaða og virðing ríkti
milli þeirra hjóna.
Með þessum fáu orðum vil ég
þakka þessum ágæta manni, sem
gott var að kynnast og verða sam-
ferða í vinafagnaði og starfi. Bless-
un fylgi honum á nýjum leiðum.
Innilega samúð votta ég og kona
mín Katrínu, konu hans, börnum
þeirra og öðrum nákomnum mönn-
um.
Hjörtur Jónsson
Mánudaginn 11. september sl.
lést Jón Jóhannesson stórkaup-
maður, að heimili sínu í Reykjavík,
áttræður að aldri. Jón var stofnandi
Tennis- og badmintonfélags
Reykjavíkur (TBR), en það var
stofnað 1938. Jón hét fullu nafni
Jón Sigurðsson Jóhannesson og var
fæddur 17. júní 1909. Saga TBR
og Jóns verður ekki sundur skilin.
Hann var af mörgum badminton-
mönnum kallaður „brauti-yðjand-
inn“ bæði í gamni og alvöru, því
það var fyrst og fremst fyrir hans
forgöngu að badmintoníþróttin
festist í sessi hér á landi. Það mun
hafa verið á ferðalagi í Danmörku
árið 1933 sem Jón kynntist þessari
íþrótt. Hann sá strax að grundvöll-
ur yrði til iðkunar hennar hér á
landi, keypti spaða og bolta og
flutti með sér til Islands. Þá hafði
hann samband við fólk sem hafði
leikið tennis á vegum ÍR og þar
með var grunnurinn kominn. Leikið
var í gamla ÍR-húsinu. Erfitt var
að útvega önnur hús fyrst í stað
en þegar árin liðu fjölgaði leikfimi-
sölum í Reykjavík. Árið 1938 hafði
Jón forgöngu um stofnun TBR og
jafnframt varð hann fyrsti formað-
ur þess. Því embætti gegndi hann
til ársins 1943 og aftur varð hann
formaður TBR á árunum 1945-
1951. Á þessum árum var hann og
félagið eitt. Jón var einnig afbragðs
fimleikamaður og sem IR-ingur
varð hann Fimleikameistari Islands
árin 1932, ’35, ’36 og ’37.
Jón var sterkur leikmaður í bad-
minton, einn af toppmönnum lands-
ins í þá daga. Einkum var hann
sterkur í einliðaleik. Og eftir góða
sigra átti hann til að sýna hvað í
honum bjó, og gerði alls konar
kúnstir á leikvellinum. Fór t.d. helj-
arstökk á gólfinu sér og öðrum til
gamans svona til þess að rifja upp
gamla daga í fimleikum.
Jón kom oft í heimsókn í TBR-
húsin síðustu árin. Hann birtist þá
óvænt á góðum degi, heilsaði
hressilega og spurði hvort gufan
væri ekki heit. Það var venja hans
að nota ferðirnar til okkar og hressa
sig með heitu gufubaði. Og þá var
nú spjallað. Hann fylgdist með fé-
laginu sínu og vildi vita um gamla
og nýja félaga. Hveijir ynnu mótin
og hvort einhveijir efnilegir væru
á leiðinni á toppinn. Jón fór tvisvar
með okkur sem áhorfandi í keppnis-
ferðir erlendis. í annað skiptið var
undirritaður með. Það var ferð til
Þýskalands og Danmerkur til þátt-
töku á Evrópumót félagsliða. Þá tók
hann þátt í gleði og sorgum leik-
manna. Upplifði gömul keppnisátök
og lék með okkur í andanum.
Ánægður var hann og upp með sér
eftir hvern unninn sigur, og jafn
sárt þótti honum að sjá félagið sitt
liggja í valnum í Iokin. Jón fór aft-
ur með liðinu í Evrópukeppnina sl.
haust þá 79 ára að aldri. Þá var
haldið til Moskvu. Má á því sjá hve
hann var vel á sig kominn líkam-
lega, að hann treysti sér til þeirrar
langferðar. Menn eins og Jón sem
stunda íþróttir frá unga aldri njóta
þeirra vissulega í ellinni. Iþróttirnar
auka likamlegt og andlegt heil-
brigði. Engum manni sem sá til
hans síðustu árin datt í hug að þar
færi maður á áttræðisaldri.
Jón var einstaklega ljúfur maður
og þægilegur í viðmóti. Hann var
jafnan í góðu skapi og gerði að
gamni sínu. Ýmsar sögur sagði
hann manni, bæði gamlar og nýjar,
og jafnan bar hann með sér hlýju
þegar hann kom í heimsókn í TBR-
húsin. Eins og sannur íþróttamenn
var hann reisulegar í fasi og gekk
um með beint bak. Oft talaði ég
við hann um hvort hann vildi ekki
prufa að spila badminton, svona til
þess að sjá hvort hann kynni þetta
ekki enn. Hann tók því jafnan vel,
en ekki tókst mér þó að koma hon-
um út á völlinn. „Löppin er ekki
alveg nógu góð. Líklega hef ég
spyrnt of mikið á vellinum í gegnum
tíðina,“ sagði hann og brosti. „En
vissulega væri það gaman.“
Jón varð fyrsti heiðursfélagi
TBR. Sem slíkur mætti hann jafnan
á helstu viðburði badmintoníþrótt-
arinnar ásamt Katrínu konu sinni.
Þau hjónin höfðu gaman af því að
hitta gamla vini og kunningja og
oft var glatt á hjalla. Á fimmtugsaf-
mæli TBR sl. vetur sungu TBR-
ingar honum til heiðurs vísu eftir
Kristján Benjamínsson, badminton-
frömuð. Ég get ekki stillt mig um
að láta niðurlag vísunnar fylgja hér
með, en það er svo:
Jón Johannesson!
Við syngjum þér svolítinn brag
þú varst stórhuga sveinn.
Þú ert stæltur og beinn.
Þú ert stolt okkar félags í dag.
Á sama degi og útför Jóns Jó-
hannessonar heiðursfélaga TBR fer
fram, keppir lið TBR í Evrópu-
keppni félagsliða á Spáni. Jóni hefði
eflaust þótt vænt um að fá tæki-
færi til að fylgjast með liðinu sínu
enn einu sinni, en ekki varð þó sú
raunin. Hins vegar munu leikmenn
TBR minnast hans sem þess manns
sem grunninn lagði, sama grunn
og stendur enn i dag undir vel-
gengni þeira í badmintoníþróttinni.
Ég votta Katrínu konu Jóns
mínar innilegustu samúðarkveðjur,
svo og afkomendum þeirra og ætt-
ingjum.
Sigfús Ægir Árnason,
framkvstj. TBR.
VEISTU AÐ I LANDS-
Náma Landsbankans er þjónusta sem léttir undir með námsmennum. VISA-kort,
BANKANUM ER NÁMA
alhending skjala vegna LÍN, sveigjanlegri afborganir lána, 100.000 króna
-NÁMSFÓLK.
FYRIR
námsstyrkur og hátt námslokalán er meðal jtess sem ssekja má í Námuna.
Náman er ný fjármálaþjónusta í
Landsbankanum, sérstaklega ætl-
uð námsfólki frá 18 ára aldri. Því
ekki að hefjast handa nú þegar og sækja í námu
Landsbankans. Með því að skapa þér gott orð í
Landsbankanum - þó í litlu sé, leggurðu grunninn að
fjárhagslega öruggri framtíð. Allar nánari upplýsing-
ar, fúslega veittar í næsta Landsbanka. Yið bjóðum
námsfólk velkomið.
Nýttu þér námuna.
LANPSBANKI
í S L A N D S
N • A • M • A - N