Morgunblaðið - 26.09.1989, Síða 30

MOUCilJ.N'BLAÐID ÞRlÐJUDAGUR 26. SEPTBMBER 1989
30
+
Eiginkona mín og móðir okkar
SIGRÍÐUR HAUKSDÓTTIR,
Lágholti 15,
Mosfellsbæ,
er látin.
Friðþjófur Haraldsson og börn.
Hjartkær móðir okkar og systir,
SIGRÍÐUR JÓSEFSDÓTTIR
frá Hámundarstöðum í Vopnafirði,
til heimilis í Hjaltabakka 24,
Reykjavík,
andaðist sunnudaginn 24. þessa mánaðar í Borgarspítalanum.
Systkini og börn hinnar látnu.
+
ÞORVALDURJÓNSSON
Miklubraut 64
Reykjavík,
andaðist 104 ára að aldri í Landspítalanum laugardaginn 23.
september.
Oddný Þorvaldsdóttir, Hólmar Magnússon,
Jón Þorvaldsson,
Ingibjörg Þorvaldsdóttir.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
HULDA DAGMAR JÓNSDÓTTIR,
Eskihlíð 16,
Reykjavík,
andaðist í gjörgæsludeild Landspitalans laugardaginn 23. september.
Engilbert Valdimarsson,
synir, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
i
+
Móðir okkar, tengdamóðir, tengdadóttir og amma,
SIGURBJÖRG H. VALDIMARSDÓTTIR (ALLA),
síðast til heimilis að Selvogsgötu 19, Hafnarfirði lést í Hrafnistu,
Hafnarfirði aðfaranótt laugardagsins 23. september.
Ólafur Sigurðsson, Guðbjörg Guðvarðardóttir,
Guðmar Sigurðsson, Þóra F. Hjálmarsdóttir,
Halldór Sigurðsson, Ingibjörg Magnúsdóttir,
Sigrún Sigurðardóttir, Ólafur Jóhannsson,
Einar Guðmundsson,
og barnabörn.
Elskuleg eiginkona mtn, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
RAGNHEIÐUR THORARENSEN BOGADÓTTIR,
Vallholti 36,
Selfossi,
lóst laugardaginn 23. september í Sjúkrahúsi Suðurlands.
Hartmann Antonsson,
Anton Hartmannsson,
Pétur Kr. Hartmannsson,
Ásbjörn Hartmannsson,
Skúli Hartmannsson,
Skúli Hartmannsson,
Ragnhildur Jónsdóttir,
Jórunn Ingimundardóttir,
Jóna Bára Jónasdóttir,
Jóna Bára Jónsdóttir,
Auður Haraldsdóttir
og barnabörn.
Minning:
Herborg Kristjáns-
dóttir, kennari
Fædd 20. desember 1922
Dáin 19. september 1989
„Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá
aftur huga þinn,
og þú munt sjá, að þú grætur vegna þess,
sem var gleði þín.“
(Kahlil Gibran)
Mig langar í nokkrum fátækum
orðum til að láta í ljós þakklæti mitt,
fyrir að hafa kynnst Herborgu, þó
svo að orðin nái ekki að endurspegla
allan hug minn og tilfinningar.
Fyrir mér var hún ímynd þess
góða, þess besta og að tengjast henni
og kynnast hefur gert mig að betri
manni. Ég vil þakka fyrir alla gæsk-
una, allar gleðistundirnar og hið
smitandi bros. Ég vil þakka fyrir
allt sem hún gaf, stuðninginn og ein-
staka hlýju á erfiðum stundum.
í hjarta mínu mun ég ávallt geyma
minninguna um Herborgu.
Ámundi, tengdasonur.
Að morgni þriðjudagsins 19. þ.m.
barst okkur sú harmafregn að vin-
kona okkar og skólasystir, Herborg
Kristjánsdóttir, hefði látist þá um
nóttina. Alltaf bregður manni við
slíka fregn, þó okkur væri vel kunn-
ugt um þau alvarlegu veikindi, sem
hún átti við að stríða. Undanfarna
mánuði lá hún ýmist á sjúkrahúsi
eða var heima, en þar var hún síðustu
vikurnar og naut þar einstakrar
umhyggju og hjúkrunar fjölskyld-
unnar. Það mun seint gleymast þeim,
er því kynntust.
Kynni okkar og Herborgar hófust
í handavinnukennaradeild Handíða-
og myndlistarskólans. Okkar ár-
gangur var sá fyrsti, sem braut-
skráðist eftir tveggja ára nám og
hlaut réttindi til kennslu á barna-
framhaldsskólastigi. Einnig útskrif-
aði skólinn smíða- og teiknikennara.
Þessi stóri hópur dreifðist síðan til
kennslustarfa víða um landið. Upp
frá þessu héldum við fjórar hópinn,
enda allar búsettar og í starfi á
Reykjavíkursvæðinu. Við stofnuðum
saumaklúbb og hittumst oft.
Herborg giftist skólabróður okkar,
Þóri Sigurðssyni síðar námsstjóra.
Hún kenndi öðru hveiju fyrstu árin,
en helgaði sig síðan eingöngu heimil-
inu þegar barnahópurinn stækkaði.
Síðar hóf hún kennslu við Laugarnes-
skólann þar til heilsan brast á síðasta
ári.
Samheldni flölskyldna okkar hefur
verið einstök öll þessi ár og hefur
þar aldrei borið skugga á.
Heimili þeirra Herborgar og Þóris
á Vesturbrún 6 er listrænt og fal-
legt, og þar var gaman að vera gest-
ur og njóta góðra stunda.
Börn þeirra hlutu góða eiginleika
foreldranna í vöggugjöf, heillandi
viðmót og góða hæfileika.
Herborgar verður sárt saknað af
öllum þeim, er henni kynntust, sér-
staklega er þó mikill harmur í fjöl-
skyldu hennar.
Umhyggja hennar fyrir fjölskyldu
sinni var frábær. Barnabömin nutu
samvista við hana í ríkum mæli.
Við og fjölskyldur okkar þökkum
Herborgu samfylgdina og vottum
Þóri og fjölskyldu samúð okkar á
sorgarstundu. Megi minningin um
ástríka og góða eiginkonu, móður
og ömmu létta þeim sorgina.
Ástrún, Guðný og Rannveig
Eigum við þá aðeins myrkar nætur,
enga fró né innri hvild,
engar raunabætur?
Himinn yfir. Huggast þú sem grætur.
Stjörnur tindra, geislar guðs,
gegnum vetramætur.
(Stefán frá Hvítadal.)
Aðfaranótt 19. september sl. lést
Herborg Kristjánsdóttir á heimili
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS SKARPHÉÐINSSON,
Laugarásvegi 1,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Áskirkju miðvikudaginn 27. september kl. 15.00.
Þeir, sem vilja minnast hans, vinsamlega láti Hjartavernd njóta
þess.
Kristjana Bergmundsdóttir,
Kristin Magnúsdóttir, Gunnar Danielsson,
Kolbrún Magnúsdóttir, Ormarr Snæbjörnsson,
Þórdís Magnúsdóttir, Jónas Snæbjörnsson,
Magnús Magnússon
og barnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EINAR JÓHANNSSON
frá Skálum á Langanesi,
til heimilis að Öldugötu 46, Hafnarfirði, sem lést á St. Jósepsspít-
ala 23. september sl. verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju í
Hafnarfirði fimmtudaginn 28. september kl. 15.00.
Sólveig Þ. Helgadóttir,
Marinó Einarsson,
Rögnvaldur G. Einarsson, Elísabet Jónasdóttir,
Sonja Rut Rögnvaldsdóttir.
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN PÁLSDÓTTIR PENSEL,
sem lést fimmtudaginn 21. september verður jarðsungin fró Foss-
vogskapellu miðvikudaginn 27. september kl. 13.30.
Michael Pensel,
Edward Pensel, Deborah Pensel,
Kelly Páll Pensel, Christopher Pensel,
Guðrún Gisladóttir,
Gísli Páll Pálsson, Þórður Björn Pálsson,
Halldór Gunnar Pálsson.
sínu eftir þungbært stríð og þjáning-
ar. Herborg var dóttir hjónanna In-
giríðar Árnadóttur og Kristjáns Þór-
arinssonar, sem bjuggu mestalla sína
búskapartíð í Holti í Þistilfirði. Hún
var áttunda í glöðum og góðum hópi
ellefu samhentra systkina, sem ólust
upp á miklu menningar- og tónlistar-
heimili.
Herborg stundaði nám við Hand-
íða- og myndlistarskólann og kenndi
handavinnu við Laugarnesskóla. ftún
giftist Þóri Sigurðssyni, samkennara
sínum, og saman bjuggu þau sér
fagurt og hlýlegt heimili á Vestur-
brún 6 í Reykjavík, þar sem þau
bjuggu ásamt börnum sínum, Ágústu
Rósu, Ingiríði, Þóru Björgu, Guðrúnu
og Sigurði Kristjáni. Með Herborgu
er gengin mæt og prúð kona, sem
undi glöð við sitt. Til hennar var
ætíð gott að koma, enda gestkvæmt
á heimili hennar.
Þegar komið er að leiðarlokum,
langar mig að þakka Herborgu,
móðursystur minni, fyrir samfylgd-
ina, allan þann kærleik og ræktar-
semi, sem hún ávallt sýndi mér, en
með okkur tókst góð vinátta, er ég
fékk að dvelja á heimili hennar og
Þóris um sumartíma, þá bam að
aldri. Ótal minningar og myndir frá
liðnum tímum koma upp í hugann á
kveðjustundinni og í gegnum þær
allar skín geislandi augnaráð Her-
borgar og sú hlýja, sem ætíð fylgdi
henni. Örlögum sínum tók hún æðru-
laus og kjarkmikill og sömu kostir
hafa prýtt eiginmann hennar, börn
og tengdabörn í veikindum Herborg-
ar og við andlát hennar. Þeim sendi
ég mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Blessuð sé minning Herborgar
Kristjánsdóttur
Bergþóra Einarsdóttir
Það dregur ský fyrir sólu, haust-
ar, og enn á ný er höggvið skarð í
vinahópinn. Hún var hljóð og hlý
septembemóttin er Herborg vinkona
okkar hélt á vit almættisins. Herborg
hafði háð hetjulega baráttu við erfið-
an sjúkdóm en varð nú að lúta í
lægra haldi. Okkur var að vísu Ijóst
hvert stefndi en þó kemur dauðinn
okkar yfirleitt að óvörum. Það var
því sorgmædd fjölskyldan í Neðsta-
leiti er haldið var til vinnu á þriðju-
dagsmorgun.
Þau eru orðin mörg árin síðan við
komum fyrst á heimili þeirra Her-
borgar og Þóris og frá fyrsta degi
var okkur tekið sem hluta af fjöl-
skyldunni. Sú vinátta sem þá festi
rætur hefur haldist og eflst og skilur
því eftir ljúfar minningar.
Hver ævidagur og starfsdagur
líður að kvöldi og nóttin langa kem-
ur. Við munum ekki fara mörgum
orðum um daga þeirrar konu sem
ól upp myndarlegan barnahóp, tók
opnum örmum nýjum tengdabörnum
og gladdist yfir hveiju nýju barna-
barni. En það var góður skóli fyrir
okkur að hlusta á Herborgu ræða
af skynsemi og skilningi um uppeld-
is- og kennslumál. Hún var mann-
þekkjari og mannvinur og dagleg
viðmótshlýja hennar hélst fram á
síðasta dag. Hún var vönduð kona'
og fáguð í framkomu.
í vinahópi naut gamansemi Her-
borgar sín vel. Við skemmtum okkur
alltaf svo vel saman, hlógum og
stríddum hvert öðru á góðlegan hátt.
Á okkar heimili gat enginn hugsað
sér veislu án Herborgar og Þóris og
jólin voru ekki komin fyrr en búið
var að fara í Vesturbrún.