Alþýðublaðið - 13.10.1932, Blaðsíða 2

AfcHVÐUB&AÐIÐ
Beykvisknr verknlf ðnr
á fsmdl. -
DagsbrAnarmenii suara samfjrlkingu
lalds og kommúnista.
I gærkveldi var fundur í verka- j
mannafélaginu Dagsbrún. Var
fundurinn haldinn í alpýðuhúsmu
íðnó, og mun félagið halda par
alla fundi sína í vetur.
Fundinn sátu rúm 300 mamns
og mundu þó fleiri hafa sótt
hann hefði ekki verið vinna hjá
Eimskipafélaginu og hefðd hann
ekki verið haldinn í miðri viku.
Áður, en fundur var settur vissu
menn að par myndi skerast í
odda milli Alpýðuflokksmanna
nnuars vegar og samfylkmgar í-
halds og kommúnista hins vegar,
því pótt fátt sé af hvorumtveggju
í verkamannafélaginu, pá safnast
pó þegar saman keinur, ogkoram-
únistar sérstakiega sækja fundi
vel, par sem peirra lið er að
nokkru lausamenn á bofð við
’ Gunnar Saurbæjarklerk og Brynj-
ólf Bjarnason og er að rnestu
athafnalaust. En Alpýðuflokks-
mennirnir eru aftur á móti hinir
rólegEi menn, er berjast við erf-
iðleika sina með öllu preki sínu,
og eru pyí oft preyttir og Íítt
viljugir tií að sækja fundi og
pá sí,zt um nfiðja yiku.
Aðalefni fundarins var kosmng
fulítrúa á .11, þing Alpýöusrai-
bands Islands og í Fulltnúaráð:
verklýðsfélaganna. Voru tvennar
uppástungur, önnur frá Alpýðu-
flokknum og hin frá samfylkingu
íhalds og kommúnista.
Kosninig fór pannig, að alldr
Al'pýðUílokksmíennirnir voru kosn-
ir, og eru pað pessir 13 félagar:
Héðinn Vaiddmarsison forstjóri,
Erlendur Vilhjálmsson verka-
maður,
Haraldur Pétúrsson verkam.,
■ Sigurður Guðmundsson, ráðs-
maður félagsins,
Guðijón B. Baldvinsson verka-
maður,
Árni Ágústsson verkamiaðúr,
Ásgrímur Gíslason bifreiðar-
stjóri,
Guðm. Ó. Guðmundsson afgr..-
%
maðun,
Jón Arason verkamaður,
Sigurbjörn Björnsson verka-
maður,
Símon Bjarnason verkamáður,
Guðm. R. Oddsison forstjóri,
Árni Guðmundsson bifreiðarstj.
Alpýðuflokksmennirmr fengu
203 til 206 atkv., en samfylkingar-
mennirnir (komimúnistar og í-
haldsmenn) 108 til 109 atkv.
En pað er vert fyrir menn að
veita athygíi, að p<> að 500 manns
hefðu sótt fundinin, pá hefði at-
kvíeðatala „sainfylkingar,innar“
ekki orðið hærrj.
í Varamenn voru lika kosnir Al-
pýðuflokksmenn eingöhgu.
Út af tillögu rnn að veita Al-1
pýðublaðinu 2 pús. kr. styrk uröu
töluverðar umræður og harðar á
köfluin, Hið merka'sta, er fram
kom ,í peim umræðíum, var það,
er einn ungur verkamaður, sem
staii'að hefir nokkuð mieð ýms-
um kO'mmúnistum, upplýisti, að
ihaldsmenn og bnrgelsar hér í
borginni hofðn veltt „Verklýðs-
blaðhm“ álitiegan fjárhagsleg-
an styik.
Tiílágan um að verkamanuafé-
lagið styrkti útgá'fu Alpýðublaðs-
ins með 2 púsund krónum, eins
og Sjómannafélagið hafði gert,
var sampykt með 169 atkvæðum
gegn 74.
Guðjón Benediktsson múrari
bar fraim tillögu á fundiinum fyrir
hönd samfylkingar íhalds cg
komimúnista pess efnis, að and-
stæðingar Alpýðusambandsins
skyldu hafa rétt til að kjósa fuli-
trúa á ping pess. Var ; pessi til-
laga feld með yfirgnæfaUdi meiri
hluta atkvæða, og greiddu margir
atkvæði á móti peirri tillögu, sem
höfðu pó kosið pá sprenginga-
mennina við kosninguna áður.
Mun pað eingöngu stafa af þeim
upplýsingum, er menu fengu á
fundinum, er málin voru rædd.
Þegar pessum málum var lok-
ið, las formaður félagsins, Héð-
inn Valdimarsson, upp bréf frá
útgeröarmönnum, par sem peir
fóru þess á leit, að félagið talaði
við pá um kaup og kjör verika-
manna. Var sampykt með öllum
atkvæðum gegn 20—30 að' fela
stjórninini að tala við útgerðar-
menn, og lýstu verkamenn meði
pvi enn skýrt og skorinort, að
þeir treystu að eins forvígis-
mönnum sínum að fara með mál-
in, prátt fyrir sífeldan róg og
lygar „Verklýðsblaðsins", sem í-
haldið kostar útgáfu á.
Fundur pessi var greindlegur
vottur þess, að reykviskuj verka-
lýðiur fyrirlítur alla sivi'kasitarf-
semx, peirra ólánsmanjna, er hafa
klofið sig út úr flokki alpýðunnl-
ar og gengið á mála hjá auð-
valdinu.
ísfishsala. „Karlsefni“ seldi afia
(Sinn í •gæ.f í Bretlandi fyrir 1063
sterlingspund.
Véðríð. Kl. 8 í morgun, var 5
stiga hiti í Reykjavík. Útlit hér
um jslóðir: Norðankialdi. Bjart-
viðri.
é -,v
Enn um gotumar í
Reykjavík.
Hr. Jón Gunnarsson verkfræð-
ingur ritar enn á ný .um götumar .
ihér í Alpbl. 30. sept. Er sú grein
að nokkru leyti svar við pví, sem
ég skrifaði um petta efni í Alp;-r
bl. 15. sept.
Hann vill elcki falilast á mínar
stoO'ðanir og notar pá aðferð í
rökfærslu sinni, sem mörgum
skólagengnum mönnum er títt, að
vitna í ýnrs „autoritet" úti • í
heimi og niðurstöður peirra. Það
’er gott og blessað, svo langí sem,
pað ncer.
Það er sjálfsagður h/utur, að
nota sér reynslu og pekkingu ann-
ara pjóea, en til pess að pað komi
að notum, hvort sem er við vega-
gerð eða önnur mannvirM, er eitt
alveg nauðsynlegt: ctð skilfa s-toS-
hœtti lartiis. síns og haga sén jafn-
fnajn't eftir, p,eim. Skilyrðin eru
æði-mismunandi í hinum' ýmisu
löndrnu heims. Þess vegna getur
það orðið til stórtjóns að eftirlíkja
bl'mt eftir öðrum pjóðum.
Annað er einnig jafn-niauðsyn-
legt. Það er: alhlipa athygli á
öll atriði verksms.
Þetta hvorttveggjá vantar í át-
hugasemdir J. G. Og pað er ein-
göngu pess vegna, að ég fór að
gera mínar athugasemdir við skrif
hans, pvi um aðalatriðið erum
við sammála: Gatnagerflini parf
aið' taká framfönum.
Við eium einnig sammála um,
pað, að blágrýti er betm en grár
steinn. En — um leið og pví er
slegi'ð föstu, að grásteinn sé ó-
nothœfm í götur, þa verður að
gera ráð, fyrir pví, afi alt liitt, sem
verkma vLokcmur, sé svo goti, ací
pað taki grásíieinmum fmm. En,
pað er ekki pví að heilsa hér.
Þess vegna kalla ég það að skjóta
yfir markið, að minnast ekM á
annáð en hörku grjótsi'ns í þessu
sambandi. Ég er sannfærður um
pað, að með þeirri umferð, sem
hér er á götunum, myndu pær
endast allvel, ef grásteinniinn í
peim væri það lakásta.
En hvað viðvíkur áliti sérfræð-
inga á pessu eða öðru, pá vil ,ég
benda á pað, að skoðanir sérfræð-
inga rekast oft og einatt hastar-
lega á, ekki sízt pegar um jafn-
teygjanleg spursmál er að ræða
og þetta, hvað telja beri nothæft
og hvað ekM, pví það fer, vitan-
lega alt eftir þeirri áreynslu, sem
hlutirnir eiga að pola, en hún er
í þessu tilfelli eitt í Reykjavik,
annað í Kaupmanniahöfn, priðja
í Berlín o. s. frv.
J. G. er ósammála mér um páð,
að moldarlagið undir götunum
hér verði að punnri leðju í rigu-
ingatíið. Vera má að par sé full-
djúpt teMð í árinhi, en ég get
fullvissað hann um það, að í
langvarandi rignímgatíjð verður
petta moldarlag mettað af vaitni
og mjög gljúpt. Hér er átt við pá
hluta bæjarins,, par sem klöppin
er undir moldarlaginu. í mi'ðbayi-
um er alt öðru máli að giegna,.
par liggur moldarlagið ofan á
sandii og vex'ður pess vegna aldrei
mjög vott, því vatnið hripar par
beint mður í saudinn. En í Aust-
urbænum, þar sem klöppin er
undir og hallar í allar áttir frá
Skólavörðuhæðinni, - rennur vatn í
striðum straumum um yfirborð
klapparinnar gegnum mohlariag-
íð og safnast svo yitanlega fyrir
par, sem dældir erii í klöppinhi.
J. ,G. verður að gá að pví, að hér
eru enn, pá mjög stór óbygð
svæði, sem eru í engu frárenslis-
sambandi við skolpræsiin. Meára
að segja pakvatnið af mörgum
eldri húsunum fer beint niðUr , á
klöppina, pví náðurfallsreninurnar
hafa aldxei verið settar í Isúmband
við frárenslispípur. Auk pess
vantar mikið á að alt það vatn,
sem kemur á göturnar sjálfar,
fari í skolpræsin, pví strax og
slithúðin er tekin, að tætast upp,
hripar regnvatnið auðvitað beint
niður í gegnum „púk>kið“ ofan í
moldarlagið.
J. G. virðist sMlja orð mí|n svo,
að ég telji fasta klöpp bezta und-
irlag undir götur. En pví fér
fjarri. Ég álít einmitt að sandur
eða möl sé miklu betri undir-
staða. En par sem klöpp e r und-
ir og tiltöluLega pimt moldarlag
ofan á, eins og hér, er alveg
nauðsynlegt að taka moldina
burt. Ekki vegna þess, að púkk-
lagiði purfi að liggja á klöpp,
heldur til pess að Josna við hin
skaðlegu áhrif, sem moldarlagið
verður fyrir af Iiánni umhleyp-
ingasömu vetrarveðráttu hér siunn-
anlands. Hér eru einatt stórrign-
ingar annan mánuðinn og hörku-
frost hinn. Og pannig gengur koll
af kolli alian veturinn. Jarðveg-
urinn ýmist agablautur eða harð-
frosinn. Klöpp meo punmi molcl-
arlagí ofan á er einJiven lakaskt
undmsktckt, sem til er, imdir, vegi
par sem veoráttujarið er eins og1
hén, Þetta er alveg ósambærilegt
við New-York.
J. G. heldur pví fram, að slit-
lagið, sem lagt var ofan á gömilu
malbikshúðina sums staðar á
. Laugavegipum í sumar, hafi tæzt
svonia fljótt upp af pvj að muln-
ingurinn í pví hafi mulist sund-
ux undan bílahjólunum. En þetta
hefði áreiðanlega farið á sömu
ieið pó að eipgöngu hefði verið
notuð tinnumöl, ef alt hitt hefoi
verið óbreytt. Þetta tjörumuhir
ingslag óðst til og fxá ofan á
gömlu húðinni undir eins og um-
fexðinni var hleypt á. Orsökin er
í stuttu máli sú, að það toldi ekki
við Mð slétta undMag, sem pað
var lagt ofan á, og gerði hvort
tveggja í senn að losna upp og
tætast sundur. Þar sem svona
mikið er sett á styrkleika lims-
ins eins og í pessu tilfelli, er
koltjara algeriega ófullnægjandi.
Hér var gerð tilraun til að líma
sanian þunt lag af, smágorðum
mulningi og láta paö tolla niðri