Morgunblaðið - 17.01.1990, Qupperneq 40
40
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. JANÚAR 1990
flfemnn
. . .aðkomast undirmist-
ilteininn.
TM Reg. U.S. Pat Otf — all rights reserved
• 1989 Los Angeles Times Syndicate
moí^imkaffinu
POLLUX
? ?
Eftir breytinguna á lokun-
artímanum get ég keypt
miklu meira en áður ...
HÖGNI HREKKVISI
Loðdýrarækt og annar búskapur
Til Velvakanda.
Að undanförnu hefur mikið
verið fjallað um slæma afkomu
loðdýrabúa en þegar ég las grein
í Velvakanda sem bar fyrirsögnina
„Á hausinn með loðdýraiðnaðinn"
fannst mér nóg komið. Heldur fólk
almennt að verr sé farið með dýrin ,
í þessari búgrein en_öðrum. Hvað
um kjúklíngabúin? Á þá ekki að
leggja þau niður? Hvað um svína-
búin? Á hveiju ætti þjóðin eignlega
að lifa þegar búið væri að leggja
niður allan búskap? Nei, hér er nú
ansi langt gengið.
Ekki er ein báran stök. Fyrir
nokkru kom utanríkisráðherra, Jón
Baldvin, fram í sjónvarpi og full-
yrti að hvert lögbýli í landinu
kostaði ráðherralaun og það væri
bændum að kenna og þeim aðilum
sem tengjast landbúnaði hversu
hátt verðlagið væri á þessari vöru.
Hann fullyrti svo að verð á t.d.
svínakjöti og kjúklingum væri
hærra en það þyrfti að vera vegna
þess að það fylgdi verði hefðbund-
ina landbúnaðarvara. Hann talaði
ekkert um matarskattinn eða um
(
(
(
(
(
það hvaða flokkur það var sem
gekk harðast fram í að koma
honum á. Ekki voru það bændur,
svo mikið eitt er víst.
Bændur mega þola ýmsa gagn-
rýni um þessar mundir þó flestir
viti að þeir bera ekki mikið úr
bítum. Það eru mikil verðmæti
sem skapast í landbúnaðinum og
það er hann sem brauðfæðir þjóð-
ina. Þessi atvinnuvegur ætti að
njóta virðingar því hann er undir-
staða flestra annarra atvinnu-
greina í landinu.
Fyrrverandi bóndi
*
A hausinn með
loðdýraiðnaðinn
L.32 refi loðfeld sinn <
unareamtök orðin svo stór og v
ug að þau geta barið svona óhugi
að niður með afli sínu eins og a
þessi loðdýraiðnaður er, dýranrl
vegna eingöngu. Auk þess er svor1
ógeðfellt dýrahald í búrum hre j
móðgun við allt lífið og fegurð þesl
Hvar er nú allur kærleikurinn ol
hjálpsemin við lítilmagnann? Átturl
við ekki að gæta minnstu bræðr§
okkar einnig í stað þess að s
hann í búr?
Auðvitað eiga þessar fjölskyh 1
þessa svokallaða loðdýraiðnaðl
stóra samúð mlna I þeim erfiðleiil
um sem þær eiga I vegna alls þess<1
Þetta er nú bara fólk sem er a i
reyna að bjarga sér. En það þýð: I
ekki annað en að horfast I aug '
við þá staðreynd fyrir það og stjórr
völd að þessi barátta er töpul ,
gjörtöpuð sem betur fer Begi ég o i
slfellt fleiri sérvitringar.
Það sem gera verður I þef j
vonda máli öllu saman er hreinlt I
að leysa þessa bændur að metl
leyti út úr skuldum sinum. Og he J
af öllu að kaupa af þeim jarðim |
þeim sem vi^ja á sanngjömu ve l
og/eða húsin einnig óski þeir þl
á annað borð og flytja I þéttb1 T
og vinna þar við einhver önnur j
~0A'íBTí störf. Á vissan háttvf
Notum eigin orku
Týndur köttur
Grár fressköttur með hvíta
bringu og hvítar framloppur tapað-
ist frá Laugarteig 3 hinn 30. des-
ember. Hann er tæplega 2ja ára
og er ómerktur. Allar upplýsingar
um hugsanleg afdrif hans eru vel
þegnar. Vinsamlegast hringið í
síma 30869 á kvöldin.
Til Velvakanda.
í Morgunblaðinu 29. nóvember
er grein eftir Jón Gunnarsson um
Reykjanesbrautina og sitthvað
fleira af ágætum tillögum um
ýmis mál og minnist hann á raf-
magnshraðlestar og einteinunga.
Gott þykir mér að fleiri og fleiri
eru farnir að hreyfa þessu máli.
Ég byijaði að skrifa um þetta mál
að mig minnir 1985 og hef minnt
á það oftar í skrifum mínum. Ég
tel þetta svo alvarlegt mál og
nauðsynlegt að fara að hugsa fyrir
raflest eða einteinung milli flug-
stöðva Leifs Eiríkssonar til
Reykjavíkur og jafnvel um landið
svo hægt sé líka að nota eigin orku
og eftir því sem spár segja til um
munu í framtíðinni verða samfelld
byggðalög meðfram þessari
strandlengju.
Hreggviður Jónsson og Ingi
Björn Albertsson flytja nú þings-
ályktunartillögu um tvöföldun
Reykjanesbrautar og er það hið
besta tillag því eins og vegurinn
er nú er hann stórhættulegur.
Langar mig því að spyija hvort
ekki væri hægt um leið við nýja
veginn að hafa hann upphitaðan
svo ekki verði hálkunni fyrir að
fara því nóg er um slysin samt. í
Hugsið nú málið vel og vandlega
og hugsið til framtíðarinnar.
Paul V. Michelsen I
Látið úti-
ljósin loga
Blaðburðarfólk fer þess á leit
við áskrifendur að þeir láti útljósin
loga á morgnana núna í skamm-
deginu. Sérstaklega er þetta brýnt
þar sem götulýsingar nýtur lítið
eða ekki við tröppur og útidyr.
Víkverji skrifar
!1'
Ungur drengur varð fyrir þeirri
óþægilegu reynslu í einum af
vögnum SVR á dögunum, að vagn-
stjóri hafði hann fyrir rangri sök
og ætlaði að banna honum að stíga
inn í vagninn. Eftir að bílstjórinn
hafði séð að sér gerði drengurinn
þá a.thugasemd um leið og hann
greiddi fargjaldið, að sér hefði nú
verið nokkuð misboðið með þessari
framkomu við sig. Hafði hann að-
eins stigið nokkur skref inn í vagn-
inn, þegar bílstjórinn kallaði hryss-
ingslega á drenginn og skipaði hon-
um að tala við sig. Sneri hann þá
aftur að ökumannsklefanum, þegar
þangað kom þreif vagnstjórinn í
eyra drengsins og sagði honum að
þegja eða hann fengi ekki að vera
í vagninum.
Það kom í hlut Víkveija að hafa
samband við forstjóra SVR fyrir
hönd drengsins og var umkvörtun
tekið af skilningi með loforði um
að málið yrði kannað. Þar með hafði
Víkveiji hugsað sér að láta málið
niður falla en þá fékk hann ábend-
ingu um að slíka sögu ætti að setja
á prent öllum til áminningar um að
sýna þeim sem minna mega sín,
ungum og öldnum, kurteisi og um-
burðarlyndi. Viðmælandi Víkveija
sagði, að það væru miklu fleiri enn
hann hefði nokkra hugmynd um,
sem mættu sæta yfirgangi og dóna-
skap af hálfu alls kyns aðila, ekki
síst í opinberri þjónustu, og gætu
ekki rönd við reist. Frásögn af til-
viki sem þessu kynni að verða þeim
til hjálpar og í þeirri von er hún hér
fest á blað.
xxx
Víkveiji er í hóþi þeirra sem
metur þjónustu SVR mikils og
hefur oft nýtt sér hana. Hins vegar
brá honum í brún, þegar hann
heyrði borgarstjóra skýra frá því á
fundi fyrir skömmu, að Reykvíking-
ar greiddu um eina milljón króna á
dag — fyrir utan fargjöld — til þess
að halda vögnunum gangandi.
Meginástæðan fyrir þessu er auð-
vitað sú að veitt er dýr þjónusta,
sem of fáir nýta sér. Það er borin
von, að hagur SVR batni nema
fleiri noti vagnana. Menn þurfa ekki
annað en fara fram hjá bílastæðum
framhaldsskóla til að átta sig á því,
að meira segja nemendur þeirra fara
á einkabíl „í vinnuna“. Hið sama
má segja um allan þorra borgarbúa.
Með hliðsjón af háum styrk úr
borgarsjóði til SVR og mikilli um-
ferð á götum Reykjavíkur væri ekki
úr vegi að gera sérstakt átak til að
auka notkun strætisvagnanna.
XXX
Iþessari sömu ræðu vakti Davíð
Oddsson máis á því, að slysum á
bömum í umferðinni hefði fækkað
í Reykjavík, þrátt fyrir fjölgun bif-
reiða. Þetta er ákaflega gleðileg
þróún, sem rekja má til margra
þátta.
Þótt menn bölvi oft hraðahindrun-
um og fjölgun umferðarljósa fyrir-
gefa þeir allar þær ráðstafanir til
að hægja á hraðanum, þegar stað-
reyndir eins og þessi liggja fyrir.
Ber að þakka borgaryfírvöldum,
umferðarráði og öðmm sem hlut
eiga að máli hve skipulega hefur
verið gengið hér til verks.