Alþýðublaðið - 25.10.1932, Blaðsíða 3
AhP^mmi-AÐm
3
Í
saman í nóvember, mun skera
úr málinu, og verður nú íróðlegt
að sjá hvort hinn „réttláti" Brynj-
ólfur og hinn „:sannsögli“ Einar
kjósa heldur að reka deildina úr
flokknum, eða éta ofan í sig af.tr
ur öll stóryröin um Ingólf Jóns-
son og fulltrúa Alpýðuflokksins á
ísafirði. Það er ekki alveg von-
laust um að peir geri hið síöar-
nefnda, pví peir hafa lært svo
margt annað af Morgunbiaöinu,
að peir ættu að hafa lært ofaní^-
átið líka.
Oas oy rafmago
iiánda aivinnaiausn fólhi.
Á síðasta bæjarstjórnarfundi
vítti Stefán Jóh. Stefánsson pá
framkomu íhaldsliðsins, að pað
feldi í bæjarráðinu tillögu Al-
pýðuflokksftilltrúanna um, að
gjöld fyrir gas og rafmagn skyldu
ekki verða inriheimt hjá atvinnu-
lausu, fátæku fólki. (Það lítur út
fyrir, að' íhaldsmönnum hafi pótt
varlegra að felia tillöguna ekki
heinlínis á bæjarstjórnarfundi, í
heyranda hljóði,’heldur vísa henni
tii bæjarráðsins til afgreiðslu og
fella hana svo par(!).)
St. J. St. lýsti yfir pví, að fuli-
trúar Alpýðuflokksins muni fylgj-
ast með pví, svo sem kostur er
á, hvernig innheimtan veröur
framkvæmd, og ef peir verði pess
varir, að gengið verði eftir
giteiöslunni hjá atvinnulausu, fá-
tæku fól'ki, svo að pað verði að
taka síðustu aurana sina frá öðr-
um nauðsynjum til peirrar
greiðslu, pá muni peir bera mál-
jð framv í bæjarstjóminni á ný.
[Walter Scott.
Af tilefni pess, að í ár er öld
liðin, frá andlátsári skozka skáldsr
iris og rithöfundarins sir Walter
Scotts, hafa mmningarhátíðirver-
ið; haldnar víða í Bretlandi og á
meginlandinu. Hafa bókmentafé-
lög aðallega haft íorgöngu um
pær. Þegar Walter Scott lézt var
hann frægastur rithöfundur sinna
samtí'ðarnianna, og’pött nútímarit-
höfundar séu nú í meiri metum
á meðal yngri kynslóðarinnar í
Bhetlandi, pá.'ér hitt jafnvíst, að
imld.il hluti prioskaðra lesienda par
og annaiis staðar hefir enn hin-
ar mestu mætur á verkum Scotts.
— Hann var fæddur 15. ágúst
1771 í Edinborg og var ungur
settur til menta. Hann var sonur
lögfræðings og tók sjálfur pröf í
lögfræði Hann átti við veikindi
að stríða á æskuárum og var pá
tíjtt hjá afa sínum uppi í sveit.
Fékk hann pá mikinn áhuga fyrir
gömium sögnum, riddarákvæðuim
og ým/sum pjóðlegum fróðleik.
Hafði hánn alla tíð á námsárum
sínum mikinn áhuga á slíkum efn-
urn. Hann fékk embætti að af-
KaffibaeUsverksmÍðjan
„Frey|a‘S
Áknreyrl,
framleiðlr baffibœtf í sfongum og ka!!I«
bœtisduVt, sems selt er i smápokkint.
KafVIbætir þessi hefir isáð dtrúiegu vin«
sældnm og útbrelðsles á petres skamma tfma,
sém Hðinn er síðan hann kona á markaið*
inn, enda einfiðngia báinn tiE úr beztn hrá*
eVnnm.
Fæst hjá ðllnm banpféiogpns landsins
og morgnm kanpmonmm.
Samband iá ssamvinnnféL
loknu prófi í Selkirikshire og gaf
,sig að bókmentalegum störfum
í öllum tómstundum sínum. —
Frægastur varð Soott fyrir skáld-
sögur sögulegs efnis. Samdi hann
alls 29 skáldsögur. Sumar sögur
hans stýðjast við sögulega at-
burði, par á meðal „ívar hlú-
járn“. (ýr blaðatilkynningum
Bretastjórnar. — FB.)
Ságtífræðingiir
sprenginga - kommún-
isfanna.
Á fundinum, sem haldinn var í
K. R.-husinu á föstudaginn, tilfærði
Stefán Pétursson pað, sem sönnun
fyrir pví að foringjar Alpýðuflokk-
ins væru búnir að svíkja alpýð-
una, að sænskur blaðamaður, er
hingað hefði komið, hefði ritað í
sænsk b!að, að á íslandi væru
jafnaðarmannaforingjarnir hættir að
beijast móti auðvaldinu, pví peir
væru komnir á spenann hjá pví.
Þetta sama var Stefán pessi búinn
að segja á tueim 'fundum áður,
svo auðsætt er, að honum hefir
pctt petta æði veigamikið. En
hvort er nú, að forsprakkar spreng-
ingamanna séu svona ráðprota að
koma með aðfinslur, sem vit eða
veigur sé i, að peir purfti að
gripa til sliks sem kjaftapvaðurs
einhvers útlendings í erlendu blaði,
eða að Stefán pessi Pétursson sé
eftir tölf ára »nám« á landsins
kostnað úti í Þýzkalandi ekki
kominn lengra i undirstöðuatrið-
um sagnfræðinnar, en að hann
haidi að pegar lygarnar úr Morgun-
blaðinu séu pýddar á sænsku og
komnar »á prent« í sænsku auð-
valdsblaði, pá séu pær orðnar
að sögulegum sannleika, eða að
»heimild«, er vítna megi í. Það
veiður fróðlegt að heyra framhald-
ið af sögurannsóknum pessa »sagn-
fræðings* klofningsmannanna, ef
pað verður eins og byrjunin.
Þjóðnýtic garstef uan
í Þýzkalaudi.
Berlín í okt. U. P. FB. Við'-
skiftakreppan hefir vakiö á ný
umræður í Þýzkalandi um pjóð-
nýtingu helztu iðnaða, einkanlega
námuiðnaðarins, en einnig er mik-
ið rætt um pjóðnýting bankanna.
Lýðveldissinnar gerðu mi'klar
kröfur um pjóðnýtingu árið 1918
og voru pær kröfur mikið ræddar
um tveggja ára skeið. Nefnd, sem
skipuð var af ríkispinginu til pess
að athuga pjóðnýtingarkröfurnar,
klofnaði. Meiri hluti hennar var
mótfallinn pjóðnýtingarkröfunum,
en minni hlutinn aðhyltist pær.
Upp frá pessu var ekki haft hátt
um pjóðnýtingarkröfumar, pang-
að til fyrir skömmU. En peir,
sem nú hafa byrjaö á ný bar-
áttu fyrir pjóðnýtingarkröfunum,
rökstyðja mál «itt með pví, að
viðskiftakreppan sanmi nauösyn
pjóðnýtingar. Rökin eru pó margs
konar. Kommúnistar halda pví til
dæmis fram, að kreppan sé a;f-
ieiðing auðvaldsskipulágsinis, en
ef kommúnistiiskt skipulag kæmi
í stað kapitalistisks sikipulags,
myndi kreppan brátt líða ulndir
lok. Vitna kommúnistar mjög til
fimm ára áætlunarinnar í Rúss-
landi og pess, áð atvinmxieysi í
Rússlandi sé efcki teljandi. —
Jafnaðarmenn hafa rökstutt kröf-
ur sínar í pessum efnum með
öðru móti. Þeir halda pví fram,
að höfuðmenn aðaliðngreinanna,
t. d. nárnu- og málm-ið'naðanna,
og einnig yfirstjórnir bankanna,
beri ábyrgð á kreppunni, a. m. k.
sé peim um að kenna pungbær-
ustu afleiðingar hennar. Vilja
peir kenna illri stjórn bg skorti
á framsýni leiðtoganna í vi'ð-
skiftamálum um -afturför og
aukna fátækt í Þýzkalandi frefc-
ara en ajlpjóðáviðburðum, svo
sem verðfalli á verzlunarvöru og
verðhruni á erlendum kauphöll-
um, sem ekki var á valdi pýzkra
iðjuhölda áð hafa nein áhrif á.
Einnig benda jafnaðarmenn, sem
aöhyllast pjóðnýtingu, á pað, að
rikissjóður háfi lagt fram mikið
fé til pess að koma i veg fyrir1
óeðlilega úttekt úr hönkum og tiil
pess áð bjarga iðnaðar- pjg út-