Morgunblaðið - 10.05.1990, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUÐAGUR 10. MAÍ 1990
Minning-:
Páll Guðbjörnsson
*
Fæddur 23. febrúar 1929
Dáinn 28. apríl 1990
Það er með þakklæti og hlýjum
huga sem við kveðjum tengdaföður
okkar, Pál Guðbjörnsson, sem lést
28. apríl sl.
Það er ótrúlegt að þessi hrausti
maður skuli vera horfinn, en minn-
ing hans mun lifa með okkur.
Páll var sérstaklega handlaginn
og ósérhlífinn við allt sem hann tók
sér fyrir hendur. Hann mátti varla
vita af óunnu verki einhvers staðar
þá var hann mættur með verkfærin
sín og ávallt reiðubúinn til aðstoð-
ar. Þau voru ófá handtökin sem
hann vann fyrir okkur og dætur
sínar. f
Ekki má gleyma íþróttunum og
þá sérstaklega skíðaíþróttinni, því
ófáar voru ferðirnar hans á skíða-
svæðin, þar sem hann vann óeigin-
gjarnt starf til framdráttar skíða-
göngu. Hann var sjálfur keppandi
í göngu til fjölda ára og eru ófáir
íslendingar sem hafa keppt á jafn
mörgum landsmótum og Páll. Það
var alltaf gaman að koma á skrif-
stofuna hans og sjá alla verðlauna-
gripina frá hinum ýmsum keppend-
um sem hann tók þátt í.
Páll var alveg einstaklega barn-
góður maður og barnabörnin nutu
góðs af því. Það var unaðslegt að
sjá hvað hann gat snúist í kringum
börnin, hvða hann hafði gaman af
að leika við þau bæði úti og inni.
Það verður erfitt fyrir þau að hafa
engan afa til að leita til nú þegar
hann er fallinn frá.
Við kveðjum góðan vin með virð-
ingu og þökk og biðjum Guð að
blessa og styrkja Önnu og dætur í
þeirra miklu sorg.
Megi minning hans lifa um
ókomna framtíð.
Grétar, Gylfi og Björn
Kveðja til afa
Páll afi minn var besti afi í heimi
og hafði alltaf tíma fyrir mig þegar
ég kom í heimsókn í Garðsendann.
Alltaf var hann til í að leika við
mig jafnt úti sém inni. Afi var allt-
af tilbúinn að passa mig þegar þess
þurfti með og hann tók sér jafnvel
frí úr vinnunni til þess.
Elsku amma mín, Guð styrki þig
í sorg þinni. Ég veit að Guð mun
passa afa rninn og láta honum líða
vel hjá sér. Minningin um hann afa
minn mun lifa áfram í hjarta mínu.
Ég læt fallegu kvöldbænina mína
vera kveðju mína til afa:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson.) '
Harpa Dögg
Loksins er hið langþráða vor
komið. Langur og strangur vetur
er að baki og bjartar nætur sumars-
ins á næsta leiti.
Árstíð tilhlökkunar, vona og
bjartsýni fer í hönd.
En einmitt nú, þegar fögnuður
ætti að búa í bijósti er harmur í
hjarta. Á þessum vordögum, þegar
jörðin vaknar af vetrarblundi og
lífsorkan brýst fram í margvísleg-
um myndum hefur eitt lífsljós
slokknað. Þetta lífsljós, sem veitti
mörgum birtu og yl, hefur lokið
hlutverki sínu í heimi hér.
Páll Guðbjörnsson fæddist á
Reykjarhóli í Fljótum í Skagafirði
þann 23. febrúar 1929. Hann var
næstyngstur 6 bama þeirra hjóna
Guðbjörns Jónssonar og Jóhönnu
Stefánsdóttur.
Páll sleit barnsskónum á Reykj-
arhóli, en flutti síðan til Siglufjarð-
ar. Þar lærði hann rafvirkjun og
varð hún ævistarf hans.
Árið 1954 kvæntist Páll eftirlif-
andi konu sinni, Önnu Jónasdóttur,
sem þá var í foreldrahúsum á Siglu-
firði, en þangað höfðu foreldrar
hennar flutt frá Ólafsfirði, þar sem
hún ólst upp. ,
Sama ár og Páll og Anna giftust
stofnuðu þau heimili í Reykjavík. 5
árum síðar byggðu þau hús við
Vallargerði í Kópavogi. Eftir 12 ára
búsetu í Kópavoginum fluttu þau
að Garðsenda 6 í Reykjavík og hafa
átt þar heima síðan.
Páll og Anna eignuðust þijár
dætur, Jónu Björgu, sem gift er
Grétari Sigurðssyni, Fríðu Björk,
hennar sambýlismaður er Gylfi Sig-
urpálsson og Elfu Björt, sem heit-
bundin er Birni Erlingssyni.
Páll Guðbjömsson var mikill
mannkostamaður. Ég átti því láni
að fagna að kynnast honum allnáið
og á honum miklar þakkir að gjalda
bæði fyrir margvíslega greiða er
hann gerði mér og fjölskyldu minni,
svo og ótalmargar ógleymanlegar
samverustundir.
Við sem búum úti á landsbyggð-
inni emm oft illa sett með marg-
víslega þjónustu, sem aðeins fæst
á höfuðborgarsvæðinu. Það er ýms-
um annmörkum bundið að fá þá
þjónustu auk ærins kostnaðar
vegna fjarlægðar. Margt ómakið
tóku þau hjónin Páll og Anna á sig
fyrir mig og fjölskyldu mína.
Það var ekki ónýtt að eiga slíka
hauka í horni þegar mikið lá við.
Þau töldu ekki eftir sér að þeytast
um þvera og endilanga borgina til
að gera mér og öðrum greiða, t.d.
að útvega skólafólki húsnæði, að-
stoða það við flutninga að ógleymd-
um öllum handtökunum hans Páls
við viðgerðir af ýmsu tagi.
Páll var með afbrigðum úrræða-
góður maður og fórnfús. Þá var
hann mikill útilífs- og náttúruunn-
andi. Moðir náttúra átti sterk ítök
í honum og sérstaklega stóðu rætur
hans djúpt á æskustöðvunum í
Fljótunum. Flest sumur fór hann
þangað og átti þar dýrðardaga við
veiðar og útivist.
Páll hafði yndi af ferðalögum og
t
JÓN EYVINDSSON BERGMANN,
símamaður
frá Keflavík,
andaðist aðfararnótt 8. maí sl. Jarðarförin verður auglýst siðar.
Fyrir hönd systra hans og annarra vandamanna,
Sína D. Wiium.
•r
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
TORFI MAGNÚSSON,
Rauðagerði 66,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 9. maí.
Erna Kolbeins,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Móðir okkar,
PETREA HOFFMANN INGIMARSDÓTTIR,
Eiríksgötu 31,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 8. maí.
Inga Harðardóttir,
Hermann Pétursson,
Sveinbjörg Pétursdóttir,
Gunnar Pétursson,
Sigurdís Pétursdóttir,
fjölskyldur okkar og aðrir aðstandendur.
t
Eiginmaður minn, faðir, sonur og bróðir,
„ ÚLFAR ÞÓR AÐALSTEINSSON,
Suðurhólum 18,
Reykjavík,
varð bráðkvaddur 3. maí sl.
Útför hans fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn 11. maí
kl. 13.30.
Sigríður Helga Sveri isdóttir,
Kristján Ari Úlfarsson,
Aðalsteinn Þórðarson,
Marta Aðalsteinsdóttir,
Þórstína Aðalsteinsdóttir,
Svanhvit Aðalsteinsdóttir.
Mágur minn og föðurbróðir okkar,
GUÐJÓN FJELDSTED TEITSSON
fyrrv. forstjóri Skipaútgerðar ríkisins,
Hofsvallagötu 55,
lést 2. maí.
Útförin fer fram frá Neskirkju föstudaginn 11. maí kl. 15.00.
Þeir, sem vilja minnast hans, láti Krabbameinsfélagið njóta þess.
Unnur Bergsveinsdóttir,
Teitur Daníelsson,
Helga Daníelsdóttir,
Ragnheiður Daníelsdóttir,
Sigurður Daníelsson,
Orn Ragnar Símonarson,
Teitur Simonarson,
Sigrún Símonardóttir,
Sigurbjörg Símonardóttir,
Bergsveinn Símonarson.
Dóttir mín, móðir, systir og mágkona,
SIGRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR,
Álfatúni 31,
Kópavogi,
lést í Borgarspítalanum 7. maí.
Jarðarförin augýst síðar.
Guðrún Jörundsdóttir,
Haukur Örn Dýrfjörð,
Sigurður J. Sigurðsson,
Gunnar Kr. Sigurðsson,
Guðmundur Sigurðsson,
Óskar Sigurðsson,
Jón Sigurðsson,
Ingibjörg Sigurðardóttir,
Jens Sigurðsson,
Þorsteinn Emilsson,
Kolbrún Sigurðardóttir,
Barbara Sigurðsson,
Guðrún Magnúsdóttir,
Jóhanna Hannesdóttir,
Guðbjörn Þórðarson,
Auður Fr. Halldórsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
SVERRIR JÚLÍUSSON
útgerðarmaður,
fyrrverandi alþingismaður,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju föstudaginn 11. maíkl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeir, sem vildu minnast hins
látna, láti Slysavarnafélagið eða líknarstofnanir njóta þess.
Ingibjörg Þorvaldsdóttir,
Alma V. Sverrisdóttir,
Óskar F. Sverrisson,
Gunnar A. Sverrisson,
Garðar Sverrisson,
Anna G. Sverrisdóttir,
Ólafur Hilmar Sverrisson,
Oddný G. Sverrisdóttir,
Pétur Örn Sverrisson,
Guðmundur Sverrisson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Egill Jónsson,
Sigurveig J. Einarsdóttir,
Hrafnhildur Garðarsdóttir,
Camilla Bjarnason,
Sigurjón Éinarsson,
Ragnheiður Gunnarsdóttir,
var einstakur ferðafélagi. Nokkrum
sinnum fórum við hjónin í ferðalög
með Páli og Önnu og eigum við
margar ljúfar minningar frá þeim.
Hið síðasta var á síðastliðnu súmri.
Þá nutum við fegurðar Eyjafjarðar-
ins í sumarskrúða og nóttin tendruð
af miðnætursól í hafsauga heillaði
okkur og hvatti til að teyga meira
af unaðssemdum landsins okkar.
Þá hétum við því að fara á næsta
sumri til Hríseyjar.
Ekkert okkar grunaði þá að þetta
væri hinsta sameiginlega ferðin
okkar.
Páll var mikill skíðagarpur. Trú-
lega hefur kveikjan að því verið
erfiðar vetrarsamgöngur í snjóa-
plássinu Fljótum, þar sem hver og
einn varð að treysta á mátt sinn
og megin, enda var vélvædd sam-
göngutækni nútímans óþekkt á
uppvaxtarárum hans.
Skíðagöngu iðkaði hann allt fram
undir hið síðasta eða meðan heilsa
og þrek leyfði. Hann keppti iðulega
í þessari íþróttagrein og náði þar
góðum árangri fyrir sjálfan sig og
einnig aðra. Því þarna birtist einnig
fórnarlund hans og fylgni, sem var
svo ríkur þáttur í fari hans. Hann
leiðbeindi unglingum, sem áhuga
höfðu á göngu, og fylgdi þeim á
skíðamót og aðstoðaði í keppni.
Páll var mikill reglumaður. Hann
gerði miklar kröfur til sín og verka
sinna og var því eftirsóttur til
starfa. Starfsdagurinn var jafnan
langur og stundum lítill tími til að
sinna hugarðefnunum. En þótt
þessum atorkumanni væri vinnan
mikils virði var þó annað, sem hann
setti ofar. Það var fjölskyldan hans.
Páll eignaðist mjög góða eigin-
konu, sem bjó honum og dætrum
þeirra indælt heimili. Þar hefur
löngum verið mikill gestagangur
og öllum tekið opnum örmum hvort
um sem um stutt innlit var að ræða
eða margra daga og jafnvel vikna
dvöl. Þau hjónin voru með afbrigð-
um gestrisin og sannir höfðingjar
heim að sækja.
Barnabörnin hans Páls, sem eru
fimm talsins, voru mjög hænd að
afa sínum. Ekki laðaði hann þau
að sér með ökuferðum, bíóboðum
né sælgætisgjöfum, sem böm eru
gjarnan auðkeypt fyrir. Umhyggja
hans og ástríki dró þau að honum
og þegar þau höfðu vit og þroska
til þá fór hann með þau út í náttúr-
una, upp í Heiðmörk eða eitthvert
annað þar sem þau nutu samvist-
anna í umhverfi sem Guð skóp en
ekki mennirnir.
Ferðirnar hans á vit náttúrunnar
verða ekki fleiri nema hin hinsta
er allra bíður að samlagast móður
jörð.
Páll lést í Landakotsspítala 28.
apríl sl. eftir fremur stutta en erf-
iða sjúkdómslegu. Vágesturinn
mikli, krabbameinið, varð honum
að aldurtila.
Páll Guðbjörnsson er horfinn á
vit eilífðarinnar. En minningin um
þennan góða dreng, sem lagði hug
sinn og hjarta í hvert það verk er
hann vann, mun lengi lifa hjá þeim
er fengu að njóta samvista með
honum.
Guð blessi hann og ástvini hans.
Hreinn Bernharðsson
Kveðja frá dóttur og
barnabörnum
Það er mjög sárt að missa hann.
Það var alltaf hægt að treysta á
hann ef eitthvað bjátaði á, þá var
hann kominn um leið. Börnin hafa
misst mikið, þau sakna félagans
sem hafði alltaf tíma til að fara í
gönguferðir, ræða málin, hjálpa við
lærdóminn. Það var gaman að fylgj-
ast með kraftinum og áhuganum,
þegar hann tók sér eitthvað fyrir,
eins og skíðagöngur og ýmisleg
störf tengd skíðaíþróttum. Við vor-
um vön því að hann birtist allt í
einu í kaffi, eða til að fá krakkana
með út að trimma. En nú er eins
og eitthvað vanti, tóm sem ekki
verður fyllt. Minningin um góðan
föður og afa verður alltaf hjá okkur
og sú mikla gleði og þökk að hafa
átt slíkan að.
Guð blessi hann.
Jóna, Anna Gréta, Páll Hólm-
ar, Sara Rós og Lena Dúa.