Alþýðublaðið - 09.11.1932, Blaðsíða 3

3
A&NTOUKíAÐIÐ
fi Ansturbæjarskélamiiiii:
Kl. Mánudag Þriðjudag Miðvíkudag Fimtudag Föstudag Laugardag
8-9 1. fl. karla (úrval) 1. fl. karla (úrval)
í Míðbæjarsbólarasisas:
9-10 2. fl. kvenna 2. fl. karla 2. fl. kvenna 2. fl. kaila
fi finaleikasal Mentaslcölans:
7-8 Drengir innan 10 ára 3. fl. kvenna (byrjendur) Teipur 10—15 ára Telpur 3. fl. kvenna (byrjendur) Telpur 10—15 ára
8-9 íslenzk glíma (drengir) 1, fl. kvenna (úrval) íslenzk glíma (fullorðnir) Drengir 1. fl. kvenna úrval íslenzk glíma (fullorðnir)
9—10 Röður og frjálsar fþróttir Handknattleikur 3. fl. karla íslensk glíma (drengír) Róður og frjálsar íþróttir. 3. fl. karla.
Snnnadagá.
Frjálsar ípróttir verða ki. 11—12 í Austurbæjarskólanum.
Sundæfingar verða kl. \xh—3 í sundlaugunum.
Fimleikar drengja kl. 3—4 í fimleikasal Mentaskólans.
Fimleikar telpna kl. 4—5 i fimleikasal Mentaskólans.
Að gefnu tilefni skal pað tekið fiam, að áhorfendam er hannaður aðgangur að æfingunnm.
Stjörn Ármanns.
VerkakvénnaféL
„Framsókn41 mót-
mælir launalækkun
i atvinnubótavinn-
unni.
V«rk3kvsnrarélagið „Frjamsókn*‘
kélt fjölsöttan fund í gærkveldi
m var þar áöaliega rætt urn
kauplækkuna'rtillögTJr íhaldsins í
bæjarstjóm. Margar konur töluðn
•ag voru }>ær á einu máli um að
ölilur verkalýður þyrfti að neyta
állra ráða til að hrinda þessam
stórkostlegu árás yfirstéttanna af
köndum sér. Að loknum unmæð-
um voitu samþyktar eftirfarandi
tillögur með öllum atkvæðum:
1. Fundurinn mótmælir harð*
lega þeirri ráðstöfun „Sjáifstæð-
isflokksins“ á síðasta bæjarstjórn-
arfundi að lækka kaup verka-
manna í atvinnubótavinnuninii og
skoðar slíka ráðstöfun sem hina
fáheyrðustu ákvörðun um bjarg-
ráð handa bjargarlausum heim-
ilum, um leið og fundurinn skoð-
ar þetta sem hina ósvífnustu til-
aaun til hjálpar atvinnurekendum
þessa bæjar um launalækkun alr
ment.
2. Fund,urinn skorar á bæjar-
stjórn Reykjavíkur áðí fylgja fast
fram auknum útvegi hér í bænum
og telur síðustu samþykt bæjar-
stjórnar í því máli stefna í rétta
átt. Fundurinn er því fylgjandi
að komið verði á bæjarútgerð
<ag telur hana hina réttustu leið
eins og nú standa sakir til að
efla atvinnuiíf hæjarins á næstu
árum.
3. Funduriran vottar verka-
mannafélaginu „Dagsbrún“ og
Sjómanniafélagi Reykjavíkur og
öðlrum launastéttum þessa bæj-
ar, sem nú stánda í harðsnúinini
baráttu gegn ósvífnum laUnalækk-
unartillögum bæjarstjórnar ög at-
vinnurekenda, fylstu sámúð sina
og skonar á launaþega í öllum
stéttum að veita félögunum þaún
stuðmng, sem þeim er unt.
Síldin.
■ Akureyrj, FB.,, 8 .nóv.
1 Saltsild sú, sem legið hefir hér
frá því sumarvertíðinni lauk, um
8000 tn., hefir nú miestöll veiið
seld til Danzig. Kaupverð er 22
shililings, 6 penoe tif. Danzig
(þ. e. komið á höfn í Darxzig).
Síldina, sem söltuð var til að
selja á sœnskan markað, verð-
wr að afvatna og umpakká áður
en hún er siend héðán, en þaið
verður um næstu mánaðamót.
Millisíldarafli er hér nokkur á
innfirðanum. Strokkurinn er
keyptur á 30 kr.
\
(írræðalejTsi yfir-
stéttatínnar.
Hvernig svara yfir-
völd bæjar og ríkís?
Þegar sendinefndir vérkámainna
heimsækja valdhafa yfirstéttarinn-
ar, þá fá þær næsta óákveðtin og
lítilfjörleg svör. En af þeim svör-
um má ýmislegt læra fyrir þá,
er treysta eða trúa þessum út-
völdu að einhverju leyti: Við
ei,gum líka að draga okkur lær-
dóma af undirtektum þeirra háu
herra.
Borgarstjóri sagðist ekkert geta
ákveðdð, þvi bæjarfulltiúar Sjálf-
stæðisflokksins verði að hafa yf-
irstjórnina. Forsætisráðherra seg-
ir, áð ríkisstjórnin geti ekki gefið
svör við kröfum okkar, það sé
bæjarstjórnarimnar að knýja á.
Bæjarstjóm sé fyrsti aðili gagn-
vart ríkisst jörninni.
Ef við ætluðum að fara eftir
þessum svörum*, hvar yrðum við
þá á vegi stödd ? Enginn þættist
vera fyrsti áðSM, hver vísaði á
anmiaín og alt lenti á nimgulreið.
Við skulum þá athuga hver ber
ábyrgðina, hver á til sakar að
svara,
Getum viði álitið eða trúað því,
að ríkisstjórnin megii horfa á
þögul og hlutlaus meðan alþýða
Reykjavíkur sveltur ? Nei; þann-
iig er ekki álit okkar.
Hver sá atvinnuleysdngi, sem
ekkert hefir sér og sínum til
framfæris annað en atvinnubóta-
vinnuna, hann treinir lífið í fjöl-
skyldu sinni af mimna fé en
þurfalinigamtr, sem verða að. lifa
af hinum smániarlega fátækra-
styrk. Þeir, sem hafa þyngstu
heimilin, verða a'nnað tveggja að
lifa áf lánum eða „þyggja af
sveitmni", þó svo áð þeiir fái
atvinnubótavi'nnuna stöðugt. Meö
kauplækkun þeirri, sehi yfirstétt-
in vill knýja 'fram, er hver ein-
asti atvinnuleysmgi knúður til
þess að léita á náðir bæjarins.
Nú er okkur öllum vel ljóst,
að líf atvinnúleysingjanna er
sultarlíf, hvort sem þeir lifa af
atvinnuhótavinnu eða bæjarstyrk
eða þá lxvoru tveggja. Þessir náð-
armolar eru klipnir svo við
nieglur, að hveigi nærri hrekkur
fyrir bráðustu lífsnauðsynjum.
Þesis vegna bentum við rfkis-
stjórmnni á, að fjöldi verkaiýðs
sveltur nú pegtctr., En forsætisrá'ð-
herrann var áð ympra á því, að
ríkisstjómin myndi setja á fót.
matgjafir, ef neyðin yrði aimenn
og alþýðan sylti. Voru það úr-
ræðán, sem henni hugkvæmdiist að
grípa til, en nota bem ekki fyrr
en þeim háu herrum findist neyð
og sultur vera almenn.
Þetta er okkur 'fuil-lijós spurn-
inig, og við þekkjum okkar svar,
en ekki er góð vísa of oft kveð-
in, og skýlaus yfirlýsing forisæt-
isráðherra er hjartastyrkjandi fyr-
ir tvístígula millstéttainenn og
stéttvilta verkamenn. Takið eftir
hvað torsætisráðhernann sagði:
Þegar mtiri hluti bæjarstjórnar
tekur ákvörðun um að svelta all-
an þorra hins viwnandi lýðs enn
meir en venið hefir, þá þykiist