Morgunblaðið - 27.07.1990, Qupperneq 23
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. JÚLÍ 1990
23
Sæbjörg Sigurðar-
dóttir - Minning
Fædd 3. maí 1896
Dáin 24. júlí 1990
Nú hefur hún Sæbjörg, frænka
mín, kvatt þetta jarðlíf eftir rúm-
lega níutíu og fjögurra ára viðdvöl.
Ég veit að hún var ferðbúin þegar
ferjumaðurin mikli lagði að landi
og bauð henni að stíga um borð.
Án efa hefur hún stigið hnarreist
um borð, sest í stefnið og hlakkað
til endurfunda við foreldra og systk-
ini, sem öll voru farin á undan. Ég
veit líka að hún hefur fengið góðar
móttökur við hinn bakkann.
Sæbjörg fæddist í Rauðholti í
Hjaltastaðaþinghá árið 1896, dóttir
hjónanna Sigurbjargar Sigurðar-
dóttur og Sigurðar Einarssonar,
sem þar bjuggu. Sigurður var sonur
Einars Jónssonar frá Hjalla eða
Staka-Hjalla í sömu sveit. Þau hjón
Sigurbjörg og Sigurður áttu ellefu
böm sem öll komust upp og urðu
langlíf, en Sæbjörg var ein eftir á
lífi af þeim systkinum.
Sæbjörg var móðursystir mín og
ég minnist þess sem lítil telpa í
sveitinni að það var ætíð tilhlökkun-
arefni þegar von var á Sæju frænku
í heimsókn. Það sópaði að henni
og ég held að ég hafi jafnan um-
gengist hana með einskonar ótta-
blandinni virðingu á þessum
bernskuárum mínum. Ekki svo að
skilja að Sæja hafí verið méð stöð-
ugar umvandanir við þennan
krakkakjána, það var ekki hennar
háttur, heldur fannst mér það ein-
hvern veginn við hæfi að haga mér
skikkanlega þegar hún var nálæg.
Á unglingsárunum bauðst mér
síðan að dvelja hjá henni meðan ég
var við nám í Reykjavík. Böldnum
unglingi leist reyndar í fyrstu ekki
meira en svo á þessa ráðstöfun,
enda voru árin sem aðskildu okkur
nákvæmlega 49 upp á dag og ég
átti frekar von á ströngum boðum
og bönnum. En það er skemmst frá
því að segja, að hafi ég borið ótta-
blandna virðingu fyrir Sæbjörgu
áður, hvarf óttinn eins og dögg
fyrir sólu en virðingin varð þeim
mun meiri. Árin í litlu einstaklings-
íbúðinni hennar í Hátúninu voru svo
sannarlega góður tími, Sæbjörg
kunni nefnilega að umgangast
unglinginn. Staðgóður skyldi morg-
unverðurinn vera sem hún krafðist
að ég fengi áður en ég hélt í
skólann. Þegar heim kom beið há-
degismaturinn og þá borðuðum við
saman og ræddum um daginn og
veginn. Þegar ég spurði hana hvers
vegna hún biði alltaf eftir því að
borða þangað til ég kæmi heim, sem
var ekki fyrr en upp úr klukkan
tvö, svaraði hún að sér þætti það
skemmtilegra heldur en að borða
ein í hádeginu. Það þarf víst ekki
að fjölyrða um það hve miklu
skemmtilegra mér þótti að hafa
þennan indælis félagsskap við mat-
arborðið. Þegar leið að vori og far-
ið var að lesa undir próf voru jafn-
an bomar á borð allar þær kræsing-
ar sem mér þóttu bestar. Aðspurð
sagði Sæja að hún væri hrædd um
að ég missti lystina af kvíða og
„prófskrekk“, þess vegna reyndi
hún að tína til eitthvað gott. Enda
er ég ansi hrædd um að oft hafi
bæst á mig fleiri kíló en ég gjarnan
vildi meðan á prófum stóð. Þetta
lýsir Sæbjörgu vel. Hún hafði boðið
móður minni að annast mig meðan
á skólagöngunni stæði og það- eins
og allt annað sem hún tók sér á
hendur, gerði hún heilshugar og
eins og best var á kosið. Trúlega
hef ég notið meiri ástúðar og um-
hyggju hjá henni, heldur en margur
unglingurinn í heimahúsum.
Þótt Sæbjörg giftist ekki og ætti
ekki afkomendur fylgdist hún
grannt með okkur systkinabömun-
um og afkomendum okkar. Hún var
frændrækin með afbrigðum og naut
þess að fá fólkið sitt í heimsókn
og að fá fréttir af því. Hún lét koma
fyrir minningarskildi í Rauðholti um
foreldra sína, bróður og mágkonu,
sem þar bjuggu og þegar ættarmót
var haldið á Héraði síðastliðið sum-
ar var að hennar uppástungu geng-
ið upp að Staka-Hjalla, þar sem
Einar afi hennar hafði búið og hon-
um settur minnisvarði.
Þegar Sæbjörg var komin á efri
ár og heilsa hennar tók að bila ráð-
stafaði hún eigum sínum af sama
FISKVERÐ Á UPPBOÐSMÖRKUÐUM - HEIMA
FISKMARKAÐUR hf. í Hafnarfirði
Hæsta Lægsta Meðal- Magn Heildar-
verö verö verð (lestir) verö (kr.)
Þorskur 83,00 71,00 77,80. 100,478 7.817.046
Ýsa 151,00 151,00 151,00 0,313 47.263
Karfi 38,50 37,00 37,25 1,941 72.303
Ufsi 41,00 35,50 37,23 7,481 278.528
Steinbítur 76,00 76,00 76,00 0,221 16.796
Hlýri 70,00 62,00 64,27 1,671 107.402
Lúða 100,00 40,00 64,95 0,277 17.990
Koli 35,00 35,00 35,00 0,056 1.960
Smáufsi 20,00 20,00 20,00 0,341 6.820
Langa 43,00 • 43,00 43,00 0,070 3.010
Samtals 74,16 112,848 8.369.118
FAXAMARKAÐUR hf. í Reykjavík
Ýsa 102,00 75,00 86,20 15,785 1.360.620
Ufsi 44,00 32,00 41,31 0,486 20.076
Undirmál 66,00 15,00 35,74 0,409 14.618
Blandað 15,00 15,00 15,00 0,066 990
Karfi 20,00 15,00 19,23 0,214 4.115
Stór lúða 100,00 35,00 71,91 0,081 5.825
Lúða frosin 115,00 115,00 115,00 0,209 24.035
Stórlúða 310,00 310,00 310,00 0,016 4.960
Samtals 310,00 15,00 80,88 63,489 5.134.783
FISKMARKAÐUR SUÐURNESJA hf.
Þorskur 89,00 77,00 80,82 4,884 394.702
Ýsa 150,00 50,00 91,95 2,051 188.583
Karfi 41,00 37,00 40,84 1,674 68.358
Ufsi 41,00 33,00 37,60 3,621 136.158
Steinbítur 30,00 30,00 30,00 0,184 5.520
Hlýri 30,00 30,00 30,00 0,049 1.470
Langa 47,00 47,00 47,00 0,300 14.100
Lúða 335,00 100,00 200,26 0,487 97.525
Skarkoli 47,00 47,00 47,00 0,009 423
Grálúða 50,00 50,00 50,00 0,104 5.200
Keila 28,00 25,00 26,24 0,170 4.460
Undirmál 37,00 37,00 37,00 0,020 740
Blálanga 49,00 43,00 46,00 0,965 44.391
Samtals 66,24 14,518 961.630
Á morgun verður selt af humarbátum.
Þolreiðarkeppni um helgina;
Riðið frá Laxnesi í
Yíðidal 37 km leið
HIN árlega þolreiðarkeppni Laxness, Stöðvar 2 og Flugleiða verður
haldin sunnudaginn nk. Er þetta þriðja þolreiðarkeppnin sem haldin
er, en í bæði fyrri skiptin var riðið frá Laxnesi í Mosfellsdal á Skógar-
hóla. Nú verður hins vegar breytt um reiðleið og riðið frá Laxnesi og
niður í Víðidal í Reykjavík.
höfðingsskap og einkenndi hana
alla tíð og flutti að Minni-Grund,
þar sem hún dvaldi fram í byrjun
þessa árs, er hún var flutt á Elli-
heimilið Grund. Á Minni-Grund sat
hún gjarnan við pijóna og hannyrð-
ir ýmsar, enda af þeirri kynslóð sem
aldrei féll verk úr hendi. Þær eru
ófáar lopapeysurnar sem við hjónin
og synir okkar þáðum af henni og
þar hafa fleiri sömu sögu að segja.
Þegar ég heimsötti Sæbjörgu um
síðustu jól dró hún fram forláta
gólfmottu sem hún var að hnýta
og sýndi mér. Sagðist hún hafa
ætlað hana í jólagjöf til mín en
ekki getað lokið henni fyrir jól.
Kvaðst þó viss um að hún lyki verk-
inu fyrir janúarlok og yrði ég þá
að sækja hana. Það stóð heima, að
áður en janúarmánuður var úti
hringdi Sæja og bað mig endilega
að koma og ná í mottuna, sem ég
auðvitað gerði. Gripurinn sá verður
mér ómetanlegur.
Þannig voru samskipti okkar
Sæbjargar, hún ávallt veitandinn
og ég þiggjandinn, bæði í veraldleg-
um og andlegum skilningi. Ég er
auðug manneskja að hafa átt hana
að frænku.
Sigríður Magnúsdóttir
Verður farið frá Laxnesi yfír að
Skeggjastöðum og Hrafnhólum og
niður undir Vesturlandsveg á móts
við Esjusjoppuna gömlu. Gamla veg-
inum verður fylgt niður að Köldu-
kvísl, þar sem farið verður undir
brúna og riðið gegnum hesthúsa-
hverfið við Leirvog.
Þá verður riðið út með ströndinni
fram hjá Korpúlfsstöðum og reiðgöt-
unni í Vídidalnum fylgt nákvæmlega
fram hjá Keldnaholti og Keldum,
yfír Vesturlandsveg og upp. að
Rauðavatni.
Reiðleiðin er um 37 km og býður
hún upp á góð tækifæri fyrir áhorf-
endur að fylgjast með keppendum
svo til alla leiðina. Stöð 2 mun gera
keppninni góð skil eins og verið hef-
ur.
Vegleg verðlaun eru í boði að venju
og hlýtur sigurvegarinn farmiða á
vegum Flugleiða utan, en keppendur
í 2. og 3. sæti hljóta farmiða á leið-
um Flugleiða innanlands. Eru þetta
ein veglegustu verðlaun sem veitt
eru í hestaíþróttum hérlendis.
Ábendlngar ffrá
LÖGREQLUNNI:
Merkingar vegna verklegra
framkvæmda
Borgarráð hefur samþykkt nýjar reglur um merkingar gatna-
skemmda og vinnusvæða í lögsagnarumdæmi Reykjavíkur.
Reglurnar voru unnar af umferðardeild borgarinnar og lög-
reglunni. Þær hafa verið kynntar fulltrúum veitustofnana, verk-
tökum og öðrum þeim, sem annast eða tengjast verklegum fram-
kvæmdum á eða við gatnakerfi borgarinnar. Ákveðið hefur
verið að reglurnar gildi í sumar en verði síðan endurskoðaðar
að ári í ljósi fenginnar reynslu samhliða væntanlegri endurskoð-
un nýlegra reglna Vegagerðar ríkisins um sama efni.
Reglurnar kveða á um skilyrði um uppsetningu merkja, frá-
gang við vinnusvæði, viðhald merkjanna og notkun þeirra. Þær
eru nánari útfærsla og til Ieiðbeininga á gildandi ákvæðum laga
og reglna sama efnis. Það er von lögreglu að framkvæmd regln-
anna verði til þess að draga úr tíðni umferðaróhappa á og við
götur borgarinnar.
Það eru eindregin tilmæli til ökumanna að þeir virði merking-
arnar og aki í samræmi við þær.
Minning:
Sigríður Eyjólfs-
dóttir kaupkona
Fædd 2. júlí 1901
Dáin 19. júlí 1990
Sigríður Eyjólfsdóttir andaðist
19. júlí sl. eftir löng veikindi. Sigga
fæddist að Steinum undir Eyjafjöll-
um. Hún var tekin í fóstur á heim-
ili langömmu minnar að Óseyri í
Hafnarfirði. Sigga og amma mín
bjuggu alla tíð saman, þær ráku
vefnaðarvöruverslun við Hverfis:
götu í Hafnarfirði í mörg ár. í
mörg ár bjuggu þær í sama húsi
og foreldrar mínir og var alla tíð
mikill samgangur þar á milli. Þegar
ég lít til baka er mér efst í huga
hversu barngóð hún var og góð
heim að sækja. Hef ég alltaf litið
á hana sem mína aðra ömmu.
Með þessum fátæklegu orðum
vil ég kveðja þessa góðu konu, sem
var mér alltaf svo góð.
Blessuð sé minning hennar.
Ágúst Böðvarsson
í dag er til moldar borin Sigríður
Eyjólfsdóttir. Sigríður stundaði um
áratugabil verslunarstörf í Hafnar-
firði, en þar rak hún álnavöruversl-
un ásamt Elísabetu Böðvarsdóttur
fóstursystur sinni og ömmu minni.
Ég varð þeirra ánægju og heið-
urs aðnjótandi að vera skírður Sig-
urður Guðni í höfuðið á Sigríði og
fósturmóður hennar Guðnýju og þó
að systkini mín stríddu mér stund-
um í góðu og segðu mér að ég
væri skírður í höfuðið á tveimur
kellingum þá hef ég svo lengi sem
ég man eftir mér verið stoltur af
'þessum tveimur nöfnum og að
tengjast með þeim konunum sem
bára þau.
Ein fyrsta minning mín um
Sigríði í barnæsku er þegar hún sat
við rimlarúmið mitt, ruggaði því og
söng Bí bí og blaka. Það var alveg
sama hvað ég streittist við, alltaf
sigraði svefninn mig að lokum. Og
alltaf var Sigga jafn þolinmóð og
róleg. Seinna fór ég svo að heim-
sækja þær ömmu og Siggu þar sem
þær bjuggu saman á Austurgötunni
og fékk þá meðal annars að drekka,
úr litlu óbrjótanlegu glasi, djús, gos
og mjólk eftir atvikum. Þetta glas
var enn til þegar ég fór seinna að
heimsækja Siggu með mín eigin
börn. Þau hændust öll samstundis
að þessari góðu konu og vildu alltaf
fara í fangið á „Siggu gömlu“ eins
og hún kallaði sig stundum.
Sigríður lifði einstaklega reglu-
sömu lífi. Stundum fannst manni
eins og tíminn stæði í stað þegar
maður kom til hennar. Hún virtist
ekkert eldast og heimilið var alltaf
jafn fallegt. Þar var hver hlutur á
sínum stað, bæði munir, myndir og
húsgögn sem hún hafði valið af
kostgæfni, meðal annars stólar sem
hún hafði suma saumað setur og
bök í af listfengi og kunnáttu, enda
var Sigríður sérlega vönduð og
smekkleg kona.
Allir hlutir sem Sigríður átti stór-
ir og smáir voru fyrsta flokks. Það
var samt ekki þannig að hún væri
að hlaða í kringum sig hlutum eða
guma af þeim — hún var bara þann-
ig gerð að ef hún vildi eða þurfti
að eiga eitthvað varð það að vera
það besta sem fékkst.
Það var ekki laust við að maður
skammaðist sín sjálfur stundum
fyrir eigin kröfuhörku og bruðl þeg-
ar maður kynntist nægjusemi Siggu
fyrir eigin hönd og hvernig henni
fannst sfðan ekkert of gott þegar
hún gaf manni sjálfum gjafrr eða
peninga.
Það dýrmætasta sem við vinir
hennar og aðstandendur hlutum frá
henni var þó ástin og umhyggjan.
Af þessu hvoru tveggja hafði Sigga
nóg að gefa og eins og annað sem
hún átti gaf hún það af rausn.
Blessuð sé minning hennar.
Sigurður Guðni Valgeirsson