Morgunblaðið - 06.10.1990, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. OKTOBER 1990
31
ir. Urðu strákamir Ársæll, Sveinn
og Kalli með bestu fótboltamönnum
í Eyjum, fyrst í Þór, en það var
þeirra félag og síðan ÍBV. Birtust
á þeim árum oft myndir af bræðrun-
um þrem sem spiluðu saman í ÍBV.
Fátítt er eða jafnvel einsdæmi að
þrír bræður spili í sama liði.
Þegar Kalli er 10 ára deyr faðir
þeirra úr hjartasjúkdómi. Getur
hver sagt sér hve gífurlegt áfall það
hefur verið svo ungum drengjum,
enda urðu þeir þrír yngstu að spjara
sig sjálfír, meðan móðir þeirra
stundaði fískvinnu til að framfleyta
fjölskyldunni. Var tilþess tekið hve
samrýndir þeir voru, Ársæll ábyrgð-
armikill, Sveinn rólegur og grallar-
inn^ Kalli.
Árið 1973 þegar gaus í Eyjum
varð fjölskyldan að fiytja til
Reykjavíkur. Var fyrst upp á gott
fólk komin, en komst svo í eigið
húsnæði í Fellsmúla 18.
Illa undu Eyjaunglingar í
Reykjavík og þráðu að komast heim
sem fyrst. Þegar okkar fjölskylda
flutti út í Eyjar aftur með þeim
fyrstu var það eðlilegur hlutur að
þeir bræður flyttu með okkur, en
Ársæll bjó þá með dóttur okkar,
Sigrúnu. Undu þeir hag sínum vel,
þar til Bedda gat fiutt heim aftur,
en hús þeirra hafði mikið skemmst
í gosinu og tók nokkurn tíma að
standsetja það aftur.
Kalli var hinn mesti æringi og
brölluðu þeir margt, hann óg vinir
hans, en hann átti íjöldann allan
af vinum. Þótti systkinum hans
hann full mikill galgopi, en Bedda
hafði lúmskt gaman af, enda var
hann barnanna líkastur henni.
Sem dæmi get ég nefnt að árið
1977 fékk hann gefinn gamlan
smóking, úr úrvalsefni en með gam-
aldags sniði. Mætti hann ásamt
félögum sínum Valþóri og Halla
Steina í smóking með kúluhatt á
Þjóðhátíð. Vöktu þeir verðskuldaða
athygli og urðu þar með brautryðj-
endur að þeirri tísku að það tilheyr-
ir Þjóðhátíðinni að heilu gengin láta
sauma á sig eins búninga og kepp-
ast við að vekja sem mesta athygli.
Kalli lærði rafvirkjun og starfaði
við það og vélstjórn í Gúanóinu hér
í bæ í nokkur ár.
Til Svíþjóðar var honum boðið
að koma og leika með 4. deildar
liði og varð það úr að hann flytur
þangað ásamt Guðlaugu B. Guð-
jónsdóttur í janúar 1979 og hefja
þau þar búskap. Fér hann síðan
yfir í 1. deildar félagið Jönköping
Södra og fær til liðs við félagið
bræður sína. Fyrst Ársæl 1980 í
markið og 1981 Svein, en þeir fluttu
út ásamt fjölskyldum sínum um
tíma, Ársæll í 2 ár, Sveinn í 1 ár.
Stundaði Kalli jafnhliða fótbolt-
anum rafvirkjun, en Gulla fór í fjöl-
enda mikil regla á öllum hlutum
hjá henni. Þegar hún var að senda
mann eftir hlutum heim til sín sem
voru geymdir í þessari hillu í þess-
um skáp, búin að vera á annað ár
án þess að komast heim til sín, þá
brást það aldrei að allt var á nefnd-
um stað.
Verkaskipting var mjög skýr á
Múla eins og hjá flestum á þeirra
aldri. Það var ekki fyrr en amma
setti á stofn Múlamagasín að við
sáum afa vaska upp. En amma á
Múla var þekkt fyrir Múlamaga-
sínið í kjallaranum, þar seldi hún
gamla muni frá vinum og vanda-
mönnum er höfðu staðið í verslunar-
rekstri og var oft gaman að gramsa
þar. I magasíninu eignaðist amma
marga góða vini og þar líkaði hennix
lífið. Þarna var hún og reyndi að
útvega öllum allt sem þá vanhagaði
um, hvort sem það voru unglingar
eða eldra fólk.
Á Múla var alltaf gott að koma,
heitar pönnukökur, heimabakað
brauð, kjötsúpa eða bara' eitthvað
annað gott handa gestum og gang-
andi, en gestagangur var mikill á
Múlanum enda bæði amma og afi
mjög frændrækin. í gamla daga
þegar við barnabörnin vorum ung,
fórum vð alltaf í bíó með afa á
hverjum sunnudegi, en hann var
við dyrnar. Síðan var mætt í pönnu-
kökurnar til ömmu og spilaður
kappkapall á eftir, en það var aðals-
merki ömmu að enginn fengi að
koma í ættina nema hann kynni
miðlanám. 7. maí 1981 fæðistþeim
dóttir, Arna Huld, sem er 9 ára í
dag, þegar hún kveður pabba sinn
eftir stríðið við krabbamein á líkum
aldri og Bedda amma hennar var
þegar faðir hennar, Sigurður, háði
sitt dauðastríð við sama sjúkdóm.
Kalli tók stúdentspróf í Jönköp-
ing, því hugur hans stóð til að læra
rafmagnsverkfræði. Hóf hann há-
skólanám í Gautaborg, en virtist
ekki geta einbeitt sér sem skyldi.
Slitu þau Gulla samvistum og kom
hann heim. Talaði um að hann
skildi ekkert í hvernig hann væri,
gæti ekki einbeitt sér. Þá þegar var
sjúkdómurinn farinn að gera vart
við sig. En fyrstu einkennin voru
krampi sem hann skyndilega fékk
og var honum vart hugað líf í fyrstu.
Jafnaði hann- sig, en fékk að vita
að hverju stefndi. Átti hann u.þ.b.
3 ’/z ár eftir þar til yfir lauk. Var
til þess tekið hve hugrakkur og
duglegur hann var og hve lengi
hann gat stundað vinnu.
Kalli ætlaði að halda síðustu jól
í Mexíkó hjá vini sínum, Jónasi.
Gekk ferðalagið vel út, ætlaði hann_
að vera 5 vikur. Vikurnar urðu
aðeins 2 því hann varð fárveikur
og kom heim í hjólastól, lamaður.
En slíkt var baráttuþrek hans að
hann náði sér aftur og á ættarmóti
Sveinstaðarættar í golfi sem haldið
var í sumar, vann hann sér.til sinna
fyrstu verðlauna þótt einbeitingar
væri svo vant, að hann gat illa fylgt
kúlunni eftir. En svona var einmitt
Kalli. Aldrei að gefast upp.
Um síðustu Þjóðhátíð var nokkuð
af honum dregið. Naut hann þess
þó að hafa dóttur sína og' vini í
kringum sig, einn enda kominn alla
leið frá Mexíkó. Reyndi hann að
skemmta sér, enda mikill þjóð-
hátíðarmaður.
Aðdáunarvert er hve fjölskyldan
hefur staðið þétt saman, þegar af
honum fór að draga. Gulla sem
hann hafði alltaf gott samband við
og bjó hjá þegar hann fór til
Reykjavíkur hefur sýnt ótrúlegt
þrek og baráttuvilja og staðið við
hlið hans eins og klettur alveg þar
til yfir lauk. Vissan um návist Gullu
og Örnu Huldar var til þess að
hann vildi ekki koma heim í sjúkra-
húsið heldur vera í Reykjavík.
Styrkur Beddu í þessari sáru sorg
er hver börnin hennar öll og tengda-
börn hjálpuðust að við að létta henni
byrðina.
Nú þegar við kveðjum kæran vin
biðjum við góðan Guð að styrkja
ykkur öll og sefa þá sáru sorg sem
við berum í bijósti.
Við þökkum góðum dreng sam-
veruna.
Hvíli hann í friði.
Sigurbjörg Axelsdóttir og
Axel O. Lárusson
kappkapal og: þá var nú oft handa-
gangur í öskjunni.
Amma var mjög myndarleg í
höndunum og féll henni aldrei verk
úr hendi, alltaf var verið að prjóna,
sauma eða telja út, enda ófá lista-
verkin sem eftir hana liggja, allt
var svo vandlega gert og fallegt.
Hún var alltaf ung í anda og
viðurkenndi aldrei að hún væri
gömul, enda átti hún góðar vinkon-
ur rúmum 40 árum yngri t.d. síðan
hún vann í apótekinu, en henni
fannst hún aldrei deginum eldri en
þær. Það var m.a. erfitt fyrir hana
að viðurkenna að hún gæti ekki
gengið í háhæluðum skóm lengur,
eftir að hún veiktist fyrir 2 árum,
hælarnir urðu helst að vera 10 cm.
Það var svo kerlingarlegt að vera.
ekki á háum hælum fannst henni.
Alltaf var amma mjög fín, vel
klædd, snyrt og greidd og með lang-
ar, fínar rauðar neglur, sem rhargar
yngri konur öfunduðu hana af.
Hún dvaldist á Hraunbúðum
síðustu tvö árin sín, fyrst í dagvist-
un, síðan í sólarhringsvistun, þar
var hún alltaf með eitthvert góð-
gæti handa þeim sem heimsóttu
hana.
Með þessum fáu orðum um elsku
ömmu á Múla sem mótaði okkur
öll, sem umgengumst hana á sinn
sérstaka hátt, viljum við þakka
henni fyrir allt og allt. Nú eru þau
saman á ný amma og afi á Múla
og minningin um þau mun lifa.
Barnabörnin
Kveðja frá íþróttafélaginu
Þór
Þann 1. október lést Karl
Sveinsson eftir erfiða sjúkdóms-
legu, Karl varð aðeins 33 ára gam-
all. Þegar hann lést hafði hann
barist hetjulegri baráttu í þrjú og
hálft ár við banvænan sjúkdóm.
Sigurður Karl Sveinsson, eins
og hann hét fullu nafni, var sonur
hjónanna Bernódíu Sigurðardóttur
og Sveins Áreælssonar. Sveinn lést
langt um aldur fram, rúmlega
fimmtugur, Karl var þá aðeins tíu
ára.
Hetjuleg barátta Karls við sjúk-
dóm sinn, vakti aðdáun allra, sem
til þekktu.
Sambýliskona Karls var Guð-
laug Birna Guðjónsdóttir, þau
eignuðust saman dóttur, Örnu
Huld, sem nú er níu ára gömul.
Reyndust þær mæðgur Karli
einstaklega vei í veikindum hans.
Fjölmargir vinir Karls veittu hon-
um styrk við þessar erfiðu aðstæð-
ur.
Karl var svo gæfusamur að eiga
móður og systkini, sem á aðdáun-
arverðan hátt börðust við hlið hans
þar til yfir lauk.
Karl var drengur góður og sjálf-
um sér samkvæmur. Hans er sárt
saknað af stórum vina- og kunn-
ingjahópi.
Mestur er auðvitað znissir fjöl-
skyldu, sem sér á bak föður, sam-
býlismanni, syni og bróður.
Karl var mikill og góður íþrótta-
maður eins og mörg af hans ætt-
mennum.
íþróttahreyfingin í Vestmanna-
eyjum hefur misst góðan félaga
og við Þórarar sendum fjölskyldu
hans innilegustu samúðarkveðjur.
Skilrfim í
SUBARULEGAGY
Q Heldur farangri og
hundum ó sínum stað
(3 Eykur öryggi farþega í
aftursæti
Q Eykur nýtingu farang-
ursrýmis
IS Auðveld að setja í og
taka úr
H Upplýsingar í símum
73058, 41042 og
985-22678
Minning:
Greipur Sigurðsson
landgræðsluvörður
Okkur brá mjög er við fréttum
lát Greips Sigurðssonar í Hauka-
dal. Við kynntumst Greipi þegar
kona hans, Kristín, fór að vinna
tímabundið á barnaheimilinu okkar
við Sunnuhlíð í Kópavogi. Hann
kom nokkrum sinnum í heimsókn
og hjartahlýjan streymdi frá hon-
um. Hann var svo glaður og hlýleg-
ur við börnin. Eftir að Kristín hætti
og fór að vinna við sitt garðyrkjubú
í Haukadal, ákváðum við að fara í
vorferðalag austur. Þann 27. apríl
sl. var lagt af stað með rútu, börn-
in og foreldrar barnanna. Kristín
og Greipur tóku á móti okkur, 27
manns, og þar nutum við gestrisni
þeirra hjóna stund úr degi. Borðuð-
um, fórum í sundlaugina þeirra og
skoðuðum Strokk. Það var ekkert
verið að súta það þótt börnin hlypu
fíjáls um íbúðina. Hans stuðningur
í móttökunni var heilshugar. Þetta
sýnir að með samheldni • og góð-
mennsku má gera margt og var
Leiðrétting
í minningargrein um Ármann
G. Jónsson í blaðinu sl. fimmtudag
misritaðist bæði fæðingar- og dán-
ardægur föður Ármanns, Jóns J.
Ármannssonar. Jón var fæddur 23.
nóvember 1899 og lést 20. júlí
1982.
Hlutaðeigandi eru beðnir velvirð-
ingar á þessum mistökum.
auðséð á öllum heimilisbragnum að
þar unnu samtaka hendur. Þessi
dagstund verður okkur ógleyman-
legt ævintýri hér í Sunnuhlíð og við
þökkum fyrir að hafa kynnst slíkum
öðlingsmanni eins og Greipur var.
Við vonum að tíminn lækni sárin
hjá aðstandendum og vinum Greips.
Séretakar samúðarkveðjur flytj- ^
um við Kristínu og börnum þeirra
hjóna.
Guð blessi minningu Greips Sig-
urðssonar.
Fyrir hönd barna og
starfsfólks Sunnuhlíðar,
Valborg Soffía Böðvarsdóttir
og litríkt.
Gallabuxur, peysur, blússur
og margt fleira.
Sýningarstúlka til kl. 16:00.
Verið velkomin.
TÍZKAN
LAUGAVEGI 71 • 2. HÆÐ