Alþýðublaðið - 29.11.1932, Blaðsíða 3

A££iVÐURR£AÐI£>
3
Bronarnir 1 gær.
Broninn i Garði.
Á Garði í SÍúldingánesi, hús-
imi, sem braan í gær, bjó i veistr
urendamim ni'ðrj Jón Halldórs-
son (faðir Jóns, áöur kaupmanins
í Klöpp).. Komst hann og Einar
s-onux hans með naumindum út
ur eldinum.
Eiduriinn hefir komið upp á
ne'ðri hænirmi. Þegax slökkviLiðið
kom á vettvanig vax sú hæðin
aielda, og rnestux var elduóinn
þar að sutínanverðu.
Vatn var lítið að fá þaxna til
að sJökkva með eldinn, því að
einjs var hægt að ná því um einn
vatrashana; en varaslökkviiliðs-
stjórinn, sem Alþýðublaðið hefir
átt tál við, telur, að tekist myndi
hiáfa að slökirna eklinn í húsinu,
ef vatn hefði náðst um tvo vatns-
hanaj — Ekki náði eldurinn að
kornast í íleiri hús.
Þáð var kl. IOV21 í gærmorgun,
sem slökkviliðið var • kallað að
Garði, en 15 minútum síðar var
þáð einnig kallað vestur í báta-
stöðina hjá Siippmum, og várð
þá að skifta slökkviliðinu. í bátá-
stöðinni hafði kviknað í biikpotti,
en ekki urðu þar n.einar skemdir,
Brnuasár.
Þa'ð mátti segja, að hver í-
kviknunin tæki við af annarii í
giær, Svo sem sagt var frá. í
síiðasta blaði, kviknaði í á Þveri-
viegi 2 í gærmorgun. Það er
í Skildiniganesi, Og um kl.
'2 í gær var slökkviliðíð enn kall-
að. Hafði þá kviknað í (í þvotta-
potti) við efnarannsókn í rann-
sóknarstofu rikisins á Hverfisgötu
44, Við það brendist Trausti Öl-
afsson efnafræðingur talsvert á
báðum hönduim og nolrkuð í alnd;-
liti og sviðnaði hárlð á honum.
Ekki telur læknir þó brunasárin
hættuleg tii frambúðar, Bjami
Jósefsson frá Melum, aðstoðar-
maður Trausta, brendist einnig
nlokkuð á annari hendinni og eitt-
þvað x andliti, en ekki mikið,
Á húsinu urðu engar skemdir
ef eldinum.
Jarðskjáliti vegna mann-
virkja?
Berlín, 28. nóv. F. Ú.
Jarðskjálftakippix fundust í
nótt í Suðvestur-Hollándi, og te'ja
vísindamenn að upptök þeirna
hafi verið í Holiandi sjálfu. Er
það merkilegt, að fyrir þremur
árum sagöi amerískur vísinda-
ntaöur fyrir, að uppfyllingin í
Zuidersee myndi hafa jarðskjálftá
í för með sér síðarmeir, sökum
jarðlagatruflana, er yrðu við
breyttan þrýsting af þessum sök-
ELDUR.
ELDUR.
Munið að brunatryggja eigur yðar i
Brunadeild
Sjóvátryggingarfél. Islands h.f.
Eimskip 2 hæð.
Hvítu mýsnar
og „hvíta“ hersveitin.
f sumar snemma flutti lands-
síminn úr gömlu símustöðinná í
Pósthússtræ'ti. Stóð þá morðurhlið
nússins auð, og var óxáðið og
hefir enn verið, hváð gert yrði við
húsið í frámtíðinni.
Einn dag um mitt sumar, flutti
Dungal læknir þangað hvitar mýs
meö rauð augu. Þær eru mein-
laus og fálleg dýr og lokaðlar í
búrum. En Dungal lækniT notar
þær til ýmsra vísindálegxa yann-
sókna, spýtir inn í þær eitri og
sýklum af ýmsu tagi, svo að
þær veikjast og deyja. En þær
,deyja í þágu vísindanina, og dauði
þeirra getur orðið tíl þesis að
frelsa lif annara, dýra og mianma.j
Nú em komnir nýir íbúar í
simastöðina gömlu. Erlinjgur
sundkappi, vesiingurimn, raik út
hvítu mísnar með r,auðu augun og
rak „hvítu“ hermiennina sína inn
í staðinm, Þeir eru líka með rauð
augu af næturvökum við spila-
inensku og af andvökum vegna
lífs og eigna Magnúsar Guð-
mundssönar og Ölafs Thors. Hvítu
hermennirnir hans Erlings eru til-
raunadýr eins og hvítu mýsnar
hons Dungals. Með þeim á að
gera tilhaun til að búa alþýðu
þessa bæjar böðla af alþýðu-
mönnunum sjálfum. Inn í þá á
að spýta eitri og sýklurn stéttar-
svikanna, illmenskunnar og
heimskunnar. Þeir eiga líika að
fórna sínu lífi, ef til kemur, ekki
í þógu mannúðar og vísinda, held-
ur til að lengja um stund gálga-
frest auðvaldsskipulagsinis og
arðránsstéttarinnar, og gera þján-
'ingar meðbræðra sinna í allþýðú-
stétt enn óbærilegri. Þeir eru líka
ilokaðir í búri fáviskunnar og and-
stöðunnar við sinn eigin hag —
fyrir 12 nikkelpeninga með sviknu
verði. — Júdas fékk 30 ófaisaða
silfurpeninga.
Alþýðumenn, sem af atvinnu-
leysi og fáfræði hafið látið böðla
ykka'r ginna ykkur inn í músa-
gildruna í Pósthússtræti, smúið
aftur, áður en þið hafið fyrixgert
sálu ykkar og manndómL
AlpýQujrmdnr,.
Flugntanuakhikka.
Frá Middlesex á Englandi berst
sú fregn, að á flugstöðinni þar
hafi verið komið fyrir afarstórri
klukku, sem er þannig er geið,
að flugmenn geta séð hvað tím-
auum líður í alt að 3000 feta hæð
að degi til, en 1500 feta að næt-
urlagi. Klukkunni er þannig fyrir-
komið, að „skifan" snýr upp. Að
næturlagi er klukkan lýst upp
með rafmagni. Kiukkan á vitan-
lega að sýna hárréttan tíma, og
er talið, að hún muni verða flug-
mönnum að miklu gagni. (UP. FB.)
Ársbátíð
V. K. F. Framsóknar.
Verk.akveranafélaigið F ramisókn
hélt 18 ám afmælishátóð sína síð-
ialst liðið föistudagskvald í alþý’ðu-
hú'sinu Iðnó. Eins og venjulega
er hjá verkakvennafélagmu, þeg-
ar það rninnist afmælis síns, voriu
borð dúklögð og raðað upp í
storá sialnum í Iðnó. Hátíðiin var
mjög vel sótt og sátu 160 marans
að borðum í einu og drukku
kaffi; Verkiakvennaféiagið hafði
boðið nokkrum gestum á há-
tíðiraa, þar á mieðal frú Þorfitmu
Dýrfjörð, varafo rmanni Verlta-
kveranafélags SiiglufjarÖar, og
marani heraraar, Kristjáni Dýrfjörð,
og stjórn ver.kakve:nnafélagsinis
,,Framtíðin“ í Hafnarfirði.
Urn kl. 9 kom frú Jónina Jóna-
tansdóttir, form. félagsins, á há-
tíðiniá, en hún befir legið lengi
undan farið ,og var henni vel
fagraað. Frú Jóhanna Egilisdóttir
varaformaður féL, settí hátiðina
og bauð fólfc velkomið. Var svo
drukkið kaffi við gleðskap og
gleöi um stund. — Frú Jónma
talaði fyrir mánni félagsmis og
sagðist henni svo, meðal annars:
Nú höldum við hátíðlegt 18 ára
afmæli félagsins okkar. Það var
isagt við mig, er ég var 18 ára,
að það sem ég ekki kyntni þá,
myndi ég aidrei læra. Þessu mót-
mælti ég, og lífið hefir kent mér
að það er rangt. Við verðum aldr-
ei svo gamlar, að við eigum ekld
eitthváð eftir að læra, og Fram-
sólm á margt eftir að læra, og
hún mun gera það. . . . Sigrar
okkar hafa verið smáir, en þeir
hafa skapað þá mynd í huga
okkar jer við lítum yfir baráttu
liðinna ára, sem sýnir að mikið
hefir áunnist, en þó svo sé, þá eru
margir steiraar enira í igötu okkar,
sem við verðum állar sem eiran
miaður að vinna að að riyðja í
burfu, og einn sá steinin, sem við
verðum að ryðja fyrst og fremst
í burtu, er ófélagsliyndi aðkom1-
andi verkakvemia. Næsta hilutvierk
okkar er: Engin stúlka í viiraniu á
stöðvunum ,raema hún sé í veitkai-
kvennafélaginu. ... —: Frú Jónína
sagði mai]gt fleira vel., og var
ræðia henraar þökkuð með dynj-
andi lófataki.
Frú Sigurrós Sveinsdóttir úr
Hafnarfirði mintist afmælisbarns-
ins xraeð nokkrnin vel völdum
orðum 0g þakkaði því og frú
Jónínu fyrir alLa þá hjálp, sem
þau hefðu veitt þeim í Hafnar-
firði, er þær stofnuðu sitt félag.
Frú Þorfinraa Dýrfjörð saigði
meðial annars:
Sctpiverkakonur! Ég firan mig
knúðia til að þakka ykkur fyrir
þann vinarhug, er <þiö hafið sýnt
mér og manrai mínum með því að
bjóða okkur hiragáð í kvöld, jafn-
framt sem ég flyt ykkur árnaðar-
óskir frá Verkakvenr.afélagi Siglu-
fjarðar.
En ég vil líka þakka ykkur fyrir
annað, það er fyrir það starf,
sem þið síðustu átján árira hafið
ynt af hendi' í þarfir hinraa vinn-
andi kvenina.
Eins langt Oig norðtíð er íré
suðrinu' og vestrið frá austrinu,
svo langt var samviranuhugur
hins vinnaindi líðs hver frá öðr-
um fyrir nokkrum árium, en nú
hafa straumarnir rúnnið siamara
í eitt, og hér mæfumst við frá
norðri og suðri, austri og vestri
og hefjum sameiginlegt átak um
að lifta kröfum vorum um hætt
lífsskilyrði fyr,ir okkur og börn
vor ti.1 fullkomins sigtmu
Þið, Framisóknarkonur! og við
önnur, sém hér erum stödd,
skulum nú í kvöld tengja hörnd í
hönd og þannig vinna að því áð
íslenzk verklýðísstétt hefjist upp
úr áldagömlum okurböndum.
Þanraig samtengd skulum við
safn asaman öllum ofkustraumiuim
höfuðáttanna og nota þá ti;l að
feykja' í burtu öllu ranglæti, og
samtengd hönd í hönd byggjum
við upp iofnaðarmannar’kw.
Þið, Framisókraar-konur! og við
a'öTiar íslenzkar verkakonur eigum
að leggja bezta þáttinn í þetta
starf með því að ala upp sytíi
" okkar og dætur í hraíTxcdagshug-
sjón jafnaðarmenskunnar. Og ég
þakka ykkur, samverkukomir, fyr-
ir þaran þátt ,er þið þegar hafið
spunnið, en það verður að raarg-
tvinm hann, svo hann ekki bnestí,
og það gerum við bezt með því
að efla Alpýdusamband! í&Iunds.
Og að síðustu vil ég segja
þetta: Munum hvað skáldið segir: