Morgunblaðið - 20.12.1990, Qupperneq 66

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. DESEMBER 1990
66
Slökkviliðið er einfært um
að rekast í eigin málum ...
Með
morgimkaffmu
n
HÖGNI HREKKVISI
Stöðvum fáránleika kaup-
sýslukeppnisíþróttanna
Til Velvakanda.
í hita prófkjörsbaráttu Sjálf-
stæðisflokksins fluttu tveir próf-
kjörsframbjóðendur flokksins, þeir
Ingi Björn Albertsson og Hregg-
viður Jónsson, tillögu á Alþingi
um frumvarp til laga um afreks-
mannasjóð í íþróttum. En ég held
að þeim hafi í ofanálag verið al-
vara með tillögunni. Að hossa eigi
einhverri fyrirframgefinni ímynd
stjörnuíþróttamanna á opinberum
hnjám með reglulegum launa-
greiðslum úr ríkissjóði og öðrum
peningagreiðslum, er að sjálfsögðu
móðgun við allar alvöru almenn-
ingsíþróttir.
í broslegum rökstuðningi sínum
á Alþingi sagði Ingi Björn að
menn hefðu oft fögur orð um
íþróttir á tyllidögum en minna
yrði um efndir þegar til fjárveit-
inganna kæmi. Sagði þingmaður-
inn að íþróttir væru sívaxandi hluti
daglegs lífs almennings og aflvak-
inn í því væru keppnisíþróttirnar,
þar sem „dugmiklir og fórnfúsir
einstaklingar legðu á sig ómælt
erfiði“ og svo frv. og svo frv.
Það er algjör fírra hjá þing-
manninum að keppnisíþróttirnar
séu einhver aflvaki almennings-
íþróttanna. Öðru nær. Nánast allt
Barna- og
unglinga-
bækur
Til Velvakanda.
Fyrir nokkru hlustaði ég á há:
degisfréttir í Ríkisútvarpinu. í
fréttatímanum voru íslensk
bókatíðindi kynnt. Þar var getið
margra góðra bóka eftir þekkta
höfunda og er það vel. En það
olli mér miklum vonbrigðum að
ekki heyrði ég nefnda eina einustu
barna- og unglingabók, sem þó
eru mjög áhugaverðar. Má þar
nefna Undan illgrésinu eftir Guð-
rúnu Helgadóttur og Gegnum fj'al-
lið eftir Ármann Kr. Einarsson,
og margar fleiri góðar bækur eru
nýútkomnar, sem ætlaðar eru
ungu kynslóðinni.
Eg vænti þess að útvarpið sjái
sér fært að kynna barna- og
unglingabækur ekki síður en bæk-
ur fyrir fullorðna. Nú er ár gegn
ólæsi og ekki veitir af að vekja
áhuga barna á bóklestri.
Hlustandi
opinbert og ópinbert fé til íþrótta-
mála hér á landi sem og í flestum
öðrum löndum fer í örfáa og fégr-
áðuga kaupsýsluíþróttamenn og
ferðalög þeirra og önnur flottheit
sem skattborgararnir og almenn-
ingsíþróttafólkið fær að borga
nauðugt viljugt. Fyrir bragðið er
síðan endalaus fjárskortur og
framtaksleysi til handa íþróttum
íjöldans sem er margfalt meira
þjóðþrifamál en þessi stjörnudýrk-
un heimtufreks íþróttakaupsýslu-
skrílsins í dag, sem í ofanálag aldr-
ei mun fá nóg.
Efist einhver um þetta þá er
þeim hinum sama bent á að kynna
sér hve vel meira að segja íslensk-
ir íþróttakaupsýslukeppendur hafa
komið ár sinni fyrir borð í vasa
fjáraflakerfis hérlendra íþróttafé-
laga, sem auðvitað eru ekkert
annað en hálfopinberir launasjóðir
fyrir „afreksmennina".
Fleiri en eitt dæmi eru um
íslenska íþróttamenn sem keyptir
hafa verið á milli keppnisliða hér- ’
lendis fyrir fé er telst orðið í millj-
ónum króna nú á síðustu misser-
um, en ekki lengur hundruðum
þúsunda eins og áður var og talið.
Þykir þessi blettur á íþróttahlið
þjóðfélagsins óopinber skandall
sem enginn þorir þó að fordæma
innan greinarinnar.
Langtum lengra er þessi geð-
veiki vestrænnar auðmenningar,
stjörnudýrkunar og íþróttagræðg-
isreksturs komin erlendis þar sem
landinn er sífellt að gera það gott
eins og endalausir langhundar
íþróttasíðna dagblaðanna sífellt
klifa á.
Þessi auðhyggja keppnisíþrótt-
anna stendur öllum almennings-
íþróttum fyrir þrifum í allri merk-
ingu hugsjónarinnar og á ekkert
lengur skylt við fagurt mannlíf og
því síður kjörorðið fagra: „Heil-
brigð sál í hraustum líkama“.
Einn hluti og óhjákvæmilegur
fylgifiskur alls þess peningaflóðs
í kringum keppnisíþróttaiðnaðinn
hefur gert það að verkum að öllum
brögðum er beitt til að sölsa sigur-
launin og gervifrægðina undir sig.
Mannleg náttúra er söm við sig
þegar fé er annars vegar. Skiptir
pilluát og lyijanotkun þar því litlu
máli því peningaflóðið er orðið
slíkt að fáir standast það sem á
annað borð hafa getað klifrað of-
arlega í þennan ljáraflastiga
íþróttaiðnaðarins.
Nei, tillagan um afreksmanna-
sjóð er ekki bara tímaskekkja held-
ur hraklegar kveðjur til veikrar
viðleitni almennings til að iðka
heilsusamlegra líf við sem fjöl-
breyttastar aðstæður. Að
ógleymdu því hve líkamlegt ástand
keppnisíþróttamannanna er oftast
slæmt vegna ofnotkunar holdsins
og blóðsins á vígvelli frægðarinnar
og peninganna. Mannlegum bök-
um og hnjám eru líka takmörk
sett hjá „stjörnunum á toppnum"
þrátt fyrir allt.
Kveðjur,
Magnús H. Skarphéðinsson
Leiðrétting
Sú villa varð í lesendabréfi, er
bar fyrirsögnina „Hvað er til úr-
bóta?“ og birtist í Velvakanda
þriðjudaginn 18. desember, að núll
féll aftan af tölu þar sem fjallað
var um áskrifendaijölda Æskunnar.
Átti viðkomandi málsgrein að vera
þannig: „Áskrífendaíjöldinn mun
hafa komist upp í 14.000 þegar
best lét, en þeim hefur fækkað veru-
lega vegna fyrrgreindra áhrifa og
er það miður.“ Er beðist velvirðing-
ar á þessum mistökum.
Týndur köttur
Hefur einhver séð Jolly nýlega?
Hann er alsvartur, með gráar yrjur
í vöngum, grannur og háfættur.
Auk þess að hafa eyrnamark hafa
honum áskotnast tvö skörð í vinstra
eyrað. Hann er afar gælinn og
malar-óspart þegar látið er vel að
honum. Jolly hvarf fyrir um það
bil mánuði frá Laugavegi. Hver sem
getur geflð upplýsingar um hann
vinsamlegast hringi í síma 620014.
Víkveiji skrifar
óðminjasafnið hefur sannar-
lega náð að vekja athygli á
starfsemi sinni með kynningu á
gömlu íslenzku jólasveinunum. Á
hveijum einasta morgni þessa dag-
ana kemur fjöldi barna í safnið og
tekur á móti þessum skrýtnu köllum
úr fjöllunum og skyldmennum
þeirra. Reyndar er það ekki bara
gleði sem kemur í huga barnanna,
líka forvitni og jafnvel hræðsla og
grátur þegar Giýla gamla gengur
í salinn með tilheyrandi hávaða og
sveiflum. Að heimsókn jólasvein-
anna lokinni fara börnin gjarnan
um safnið og skoða það sem þar
er sýnt tengt jólum, en einnig gamla
muni og myndir í safninu.
XXX
Handknattleiksmenn hafa staðið
sig vel að undanförnu og
vonandi verður framhald á í þeim
verkefnum sem eru framundan. Það
er hins vegar varla tímabært fyrir
handknattleiksforystuna að búa til
goðsögn í kringum Þorberg Aðal-
steinsson nú strax í upphafi ferils
hans sem landsliðsþjálfara. Ekkert
liggur á að auglýsa Þorberg með
orðunum „Tobbi taplausi“.
Landsliðið hefur verið að þreifa
sig áfram og það sama er að ‘segja
um andstæðinga íslenzka liðsins að
undanförnu. Síðar kemur að stóru
verkefnunum og þá fá Tobbi og
strákarnir hans tækifæri til að sýna
hvað í þeim býr. Þorbergur var af-
burðamaður sem leikmaður og hann
á líka eftir að verða heimsfrægur
sem landsliðsþjálfari, en gefum
honum aðeins meiri tíma.
xxx
Skrifara hefur verið bent á þá
fátækt sem virðist ríkja í götu-
heitum í Reykjavík og nágranna-
sveitarfélögum. Sem dæmi var
nefnt hversu margar götur eru
kenndar við álfa á þessu svæði.
Samkvæmt símaskrá eru göturnar
að minnsta kosti 9: Álfabakki, Álfa-
berg, Álfabrekka, Álfaheiði, Álfa-
land, Álfaskeið, Álfatún, Álfheimar,
Álfhólsvegur. Sagðist sá er benti
Víkveija á allar þessar álfagötur
búa við eina slíka og hefði hann
haft talsverðan ama af þessu, fólk
ætti erfitt með að rata og póstsend-
ingar skiluðu sér ekki.